İçeriğe atla

Nina Baginskaya

Nina Baginskaya
Belarusça: Ніна Рыгораўна Багінская
"Nina Baginskaya bayrakla sıradan pazar yürüyüşünde“
Doğum30 Aralık 1946 (77 yaşında)
MilliyetBelaruslu
Etnik kökenBelarus Belaruslu
MeslekJeolog
Boy1,55 m (5 ft 1 in)

Nina Baginskaya (Belarusça: Ніна Рыгораўна Багінская, romanizasyon: Nina Ryhoraŭna Bahinskaja, 30 Aralık 1946, Minsk, Belarus), bir Belarus insan hakları aktivisti, halk figürü ve jeologdur.

Biyografisi

Nina Baginskaya, 30 Aralık 1946'da Minsk, Beyaz Rusya'da doğdu. Küçük yaşlardan itibaren rekabetçi bir bisikletçiydi. Küçüklüğünde[] bisiklet sürerken, bir araba ile çarpışması sonucu kafa travması geçirdi ve bu kaza epilepsi ile sonuçlandı.

Baginskaya, Belarus Bilişim Radyoelektronik Devlet Üniversitesi'nden radyo ekipmanı montajında uzmanlaşmıştı. Çocukluk hayali olan jeolog olma hayalinin ardından, Ivano-Frankivsk Petrol ve Gaz Enstitüsü'nden (Ukrayna) petrol ve gaz arama uzmanı olarak mezun oldu. Belarus Jeoloji Araştırma Enstitüsü'nde (BelNIGRI) jeolog olarak çalıştı.[1] Aynı zamanda Belarus Halk Cephesi'nin bir üyesi oldu ve enstitüsünde Belarus Halk Cephesi'nin yerel bir derneğini kurdu.

1988'den beri, Ataları Anma Günü'ndeki talep toplantısından başlayarak çeşitli protestolara aktif olarak katıldı. 1994 yılında A. G. Lukashenko Belarus'ta iktidara geldikten sonra, projesinin raporu Belarusça hazırlandığı için enstitüden ihraç edildi.

Polis tarafından onlarca kez gözaltına alındı ve günlerini geçici tecrit hücrelerinde geçirdi. 1 Ağustos 2014'te Minsk'teki KGB binası yakınında Sovyetler Birliği bayrağını yaktığı için tutuklandı; Bu gösteri, 1 Ağustos 1937'de on binlerce Belarus kültürel el yazmasının yakılması ve ardından eserin yazarlarının idam edilmesinin anısına yapıldı.[2][3][4]

2015 yılında Baginskaya, Ukrayna'daki Yevromaydan'da ölen Mikhail Zhiznevsky'nin anısına protestolara katıldığı için tutuklandı. 25 Mart 2017'de Minsk'te düzinelerce aktivistin tutuklandığı ve Özgürlük Günü'nde Belarus genelinde yüzlerce katılımcının gözaltına alındığı olaylardan sonra (“Beyaz Lejyon” davası), Nina Baginskaya beyaz-kırmızı-beyaz bayrak ve "Halka Özgürlük" yazan bir afiş ile her gün KGB binasına çıktı.

5 Nisan 2019'da başka bir protestoya katıldı. Bu protestonun amacı, 4 Nisan 2019'da 1930'larda vurulanların toplu mezarlarının çevresi boyunca inşa edilmiş olan 30 anma haçını yıkan sözde "peyzaj çalışmasını" engellemekti.[5] Belarus Hristiyan Demokrasisi eşbaşkanı ve politikacı Pavel Sevyarynets ve büyük beyaz-kırmızı-beyaz bayrakla gelen Nina Baginskaya gözaltına alındı.[6]

2020'de Baginskaya, 9 Ağustos'taki cumhurbaşkanlığı seçimlerinden sonra protestoları destekledi. Cesaretinden dolayı hareketin bir sembolü oldu. BBC News'e ve İsveç, Polonya, Almanya, Fransa'dan gazetecilerle röportajlar verdi. Maxim Katz, bölümlerden birini Youtube kanalında Baginskaya'ya ayırdı.[7]

Baginskaya, 2020 yılında kendisini durdurmaya ve elindeki bayrağını almaya çalışan çevik kuvvet polisine söylediği "Sadece yürüyorum" ifadesiyle ünlendi.

Eylül 2020'de Baginskaya, İtalyan Vogue dergisinde Belarus devriminin anası olarak yer aldı; Ivan Revyako tarafından fotoğraflandı.[8][9]

Baginskaya'nın protestolarda kullandığı tüm kırmızı-beyaz-kırmızı bayraklar kendisi tarafından dikildi. Baginskaya, insanların ona hediye etmeye çalıştıkları bayrakları kullanmadı. Başkaları için de bayraklar dikti. Yaptığı en büyük bayrak 9 metrelik bir bayraktı (9m x 4.5m); dikmesi üç gününü aldı.[10]

Baginskaya'nın yüzlerce protestoya katıldığı için kendisine yazılan cezalar on binlerce doları aştı. Yazlık mülkü devlet tarafından açık artırmada satıldı. Hükûmet, Baginskaya'nın emekli maaşının %50'sine el koymaktadır (2020'de emekli maaşı ayda 200 Belarus rublesiydi (77 ABD $)).[11][12]

Ödülleri

  • 2017 - Ivashkevich hatıra plaketi ile ödüllendirildi.
  • 2018 - 1960'larda ve 1970'lerde Sovyet rejiminin siyasi tutsağı olan Sergei Khanzhenkov'un (1942-2016) adını taşıyan madalyanın ilk ödülü.
  • 2018 - Belarus Demokratik Cumhuriyeti 100. Jübile Madalyası
  • 2020 - Radyo Özgürlüğü'nden "Özgürlük İnsanları" ödülü.[13]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Белорусский научно-исследовательский геологоразведочный институт". 9 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ "У здания КГБ задержана общественная активистка Нина Багинская, которая сожгла советский флаг". 3 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "Репрессии 1937 года в Беларуси и пламя из рукописей в внутреннем дворе Минской тюрьмы НКВД". 4 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ ""Только одна ночь", изменившая белорусскую историю". 8 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "В Куропатах снова собирались активисты. Задержаны Нина Багинская и Павел Северинец". 
  6. ^ "В Куропатах снова собирались активисты. Задержаны Нина Багинская и Павел Северинец". 
  7. ^ "Нина Багинская «я гуляю!» и БЧБ (бело-красно-белый) флаг. Символы революции в Беларуси / Максим Кац". YouTube. 4 Eylül 2020. 1 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ Bahinskaya (30 Eylül 2020). "Italian Vogue Publishes Photos Of Icon Protester Nina Baginskaya". BelarusFeed. 7 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2020. 
  9. ^ "Photographer - PhotoVogue - Vogue". www.vogue.it. 17 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2020. 
  10. ^ "Легендарная Нина Багинская и заколдованный флаг". 2 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "«Пошла домой шить новый флаг. И точить новое древко» История Нины Багинской — «белорусской бабушки, которая просто гуляет», — рассказанная ей самой". 17 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ "Nina Baginskaya: "In order to pay all fines for participating in rallies, I need to live at least 120 years"". 2 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  13. ^ "Ніна Багінская — «Чалавек Cвабоды – 2020»". Радыё Свабода (Belarusça). 10 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2021. 

Bibliyografya

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti</span>

Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti 1917 Ekim Devrimi ile kurulan Sovyetler Birliği'ni oluşturan 15 cumhuriyetten biridir. 30 Aralık 1922'de imzalanan Sovyetler Birliği kuruluş anlaşmasını imzalayan devletlerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Belarus bayrağı</span> Doğu Avrupa ülkesi Belarusun ulusal bayrağı

Belarus bayrağı veya tam adıyla Belarus Cumhuriyeti Devlet Bayrağı, Belarus tarafından resmî olarak kullanılan devlet bayrağıdır. Göndere çekilen taraftaki beyaz zemin üzerine kırmızı süsleme deseni ile birlikte kırmızı ve yeşil renkten oluşan bayrak, Belarus devlet sembolleri arasında yer alır. Tasarımının temelini 1951 yılında kabul edilen Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti bayrağı oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Belarus arması</span> Doğu Avrupa ülkesi Belarusun ulusal arması

Belarus arması, 1995 Belarus referandumu 1991-1995 yılları arasında kullanılan Pahonya armasının yerine kullanılmak üzere halk tarafından seçilen, Belarus'un resmî devlet armasıdır. Belarus'un ulusal sembollerinden biri olan armada Belarus haritasının yeşil renkteki ana hatları altın güneş ışınlarının üzerine yerleştirilmiş, güneşin bir kısmı da Avrasya topraklarının gösterildiği dünya haritasıyla kapatılmıştır. Armanın sağ ve sol taraflarında Belarus bayrağındaki renkler olan kırmızı ve yeşil renkte kurdelenin sarılı olduğu buğday sapı figürleri mevcuttur. Sol buğday saplarında yonca, sağ buğday saplarında ise keten resmedilmiştir. En üstte tam ortada kızıl yıldız sembolü bulunur. Armanın en altında ortada Beyaz Rusça "Belarus Cumhuriyeti" yazar.

<span class="mw-page-title-main">Belarus'un ulusal sembolleri</span> Vikimedya liste maddesi

Belarus'un ulusal sembolleri, Belarus Anayasası tarafından belirlenmiş Belarus'u temsil eden devlet sembolleridir. Bu semboller Belarus arması, Belarus bayrağı ve Belarus marşıdır.

<span class="mw-page-title-main">Belarus Cumhuriyeti Devlet Marşı</span>

Belarus Cumhuriyeti Devlet Marşı veya şarkı sözlerinin ilk kısmının kullanıldığı resmî olmayan adıyla Mı, Byelarusı, Belarus'un devlet marşıdır. Ülkenin devlet sembolleri arasında yer alır. Marş ilk olarak 1940'lı yıllarda yazıldı ve 1955'te Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde kullanılmak üzere kabul edildi. Marşın müziği Nestser Sakalouski tarafından bestelendi, sözleri Mihas Klimkoviç tarafından yazıldı. Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonraki dönemde 1995'ten 2002'ye kadar marşı resmi törenlerde sözsüz olarak Sakalouski tarafından bestelenen müzikle birlikte kullanılmaya devam etti. Klimkoviç ve Uladzimir Karızna tarafından yazılan yeni şarkı sözleri, 2 Temmuz 2002'de yayınlanan devlet başkanlığı kararnamesiyle kabul edilirken, Belarus ile olan tarihi bağlantılarından dolayı bestede değişikliğe gidilmedi. Bu açıdan Belarus, Rusya, Özbekistan ve Tacikistan ile birlikte Sovyet marşlarının müziğini kullanımdan kaldırılmadan devam eden eski Sovyet ülkelerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Medved</span> Belarus asıllı Sovyet güreşçi

Aleksandr Vasiliyevich Medved, Dünya Güreş Birliği (FILA) tarafından "tarihin en iyi güreşçilerinden biri" olarak adlandırılmış emekli Sovyet serbest güreşçidir. 1962 ve 1972 yılları arasında üç Olimpiyat altın madalyası, yedi dünya ve üç Avrupa şampiyonluğu kazandı. 1972'de Sovyetler Birliği için Olimpiyat bayrağını taşıdı ve Belarus için 1980 Olimpiyatlarının açılış töreninde yargıcın yeminini okudu.

<span class="mw-page-title-main">Nina Fyodorova</span>

Nina Viktorovna Baldıçeva, Rus kayaklı koşucu.

<span class="mw-page-title-main">Belarus Demokratik Cumhuriyeti Radası</span>

Belarus Demokratik Cumhuriyeti Radası, Belarus Halk Cumhuriyeti'nin en yüksek yönetim organı. 1919'da kurulan yapı, yıkılışının ardından Belarus diasporasının siyasi bir örgütü haline geldi. Antikomünist görüşleri ile bilinir.

<span class="mw-page-title-main">BelEkspo</span>

BelEkspo ; BelEkspa, BelExpo veya uzun adıyla BelEkspo Ulusal Sergi Merkezi, Belarus'un başkenti Minsk'te yer alan ulusal fuar ve sergi merkezi. 1998 yılında şu anki adını aldı. Merkezin önünde yer alan Devlet Bayrağı Meydanı'nda Belarus bayrağı dalgalanmaktadır.

Syarhey Kavalenka, Belaruslı Muhafazakâr Hristiyan Partisi üyesi politik aktivist. Vitsebsk'deki bir Noel ağacının üstüne beyaz-kırmızı-beyaz bayrak yerleştirildikten sonra 2 yıl hapis cezasına çarptırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Syarhey Rassadzin</span>

Syarhey Yauhenaviç Rassadzin ya da Rusça adı ile Sergey Yevgenyeviç Rassadin, - Beyaz Rus tarihçi, arkeolog, bilim insanı, tarih bilimleri doktoru, profesör.

<span class="mw-page-title-main">2020-21 Belarus protestoları</span>

2020-21 Belarus protestoları, Belarus hükûmetine ve devlet başkanı Aleksandr Lukaşenko'ya karşı devam eden bir dizi siyasi gösteridir. Belarus demokrasi hareketinin bir parçası olan gösteriler, Lukaşenko'nun görevde altıncı dönemini tamamladığı 2020 Belarus devlet başkanlığı seçimi öncesinde ve sırasında gerçekleşmeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">2020 Belarus devlet başkanlığı seçimi</span>

Belarus'ta 9 Ağustos 2020 Pazar günü devlet başkanlığı seçimleri yapıldı. Erken oylama 4 Ağustos'ta başladı ve 8 Ağustos'a kadar sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Belarus milliyetçiliği</span>

Belarus milliyetçiliği, Belarus milliyetçiliğinin şeklidir. Belarus Halk Cumhuriyeti, 1918'de kurulmuş ve Polonya-Sovyet Savaşı'nda Polonya ve Bolşevik güçler tarafından ele geçirilen toprakları ile 1919'da bağımsızlığını kaybetmiştir ve 20. yüzyılın sonlarına doğru bağımsız Belarus Cumhuriyeti ilan edilmiştir. Bugün, BPF Partisi, Muhafazakar Hristiyan Parti, Genç Cephe ve Sağ İttifak dahil olmak üzere Belarus milliyetçiliğinin ideolojik temeline sahip bir dizi kuruluş var, ancak 2000'lerden beri milliyetçilerin Aleksander Lukaşenko hükûmetine karşı çıktığı Belarus milliyetçiliği, şu anda var olan birkaç milliyetçi örgütle birlikte gerilemiştir. Lukaşenko cumhurbaşkanı olduğu dönemde anti-milliyetçi olarak tanımlandı. Bir zamanların önde gelen milliyetçi siyasetçisi Zianon Paźniak, 1990'larda muhalefetin yenilgisinin nedenlerinden biri olarak suçlandığı siyasetiyle otoriter ve radikal olarak tanımlandı.

<span class="mw-page-title-main">Uladzimir Makey</span>

Uladzimir Uladzimiraviç Makey, 2012-2022 yılları arasında Belarus dışişleri bakanı olarak görev yapan Belaruslu bir politikacı.

<span class="mw-page-title-main">Belarus-Özbekistan ilişkileri</span>

Özbekistan–Belarus ilişkileri, Belarus ile Özbekistan Cumhuriyeti arasındaki ikili ilişkiler. İki ülke arasındaki diplomatik ilişkiler 21 Ocak 1993'te kuruldu. Belarus'un Taşkent Büyükelçiliği Şubat 1994'te açıldı. Minsk'teki Özbek Büyükelçiliği ise Mart 2018'de açılmıştır. Her iki ülke de eski Sovyetler Birliği'nin birer parçasıydı.

<span class="mw-page-title-main">2021-2022 Belarus-Avrupa Birliği sınır krizi</span>

2021-2022 Belarus-Avrupa Birliği sınır krizi, başta Irak ve Afrika'dan olmak üzere on binlerce göçmenin Belarus sınırları üzerinden Litvanya, Letonya ve Polonya'ya akın etmesinden oluşan bir göçmen krizidir. Kriz, 2020 Belarus devlet başkanlığı seçimi, 2020-21 Belarus protestoları, Ryanair'in 4978 sefer sayılı uçuşu olayı ve Krystsina Tsimanouskaya'nın zorla ülkesine geri gönderilme girişiminin ardından Belarus-Avrupa Birliği ilişkilerindeki bozulmayı ciddi şekilde tetikledi.

<span class="mw-page-title-main">Beyaz-mavi-beyaz bayrak</span> 2022 Rusya-Ukrayna savaşının Rusyadaki muhaliflerinin sembolü olan bayrak

Beyaz-mavi-beyaz bayrak Rusya-Ukrayna savaşı sırasında Rusya'da 2022'de savaş karşıtı protestoların sembolü haline gelen bir bayrak. Bayrak ilk olarak 28 Şubat 2022'de Twitter'da bahsedildi ve ardından Rus muhalefet güçleri arasında yaygınlaştı. Aktivistlere göre bayrak, her şeyden önce insanları barış ve özgürlük için birleştirmenin bir simgesi. Veliki Novgorod bayrağının eski versiyonuyla süreklilik de kaydedildi. Novgorod Cumhuriyeti hükûmetinin en önemli kurumlarından biri, Vladimir-Suzdal prensliğinin aksine prensin yetkilerini sınırlayan "Novgorod Odası" idi.

<span class="mw-page-title-main">Belarus'ta insan hakları</span>

Belarus hükûmeti, insan hakları ihlalleri ve sivil toplum kuruluşlarına, bağımsız gazetecilere, ulusal azınlıklara ve muhalif politikacılara yönelik zulmü nedeniyle eleştiriliyor. Eski ABD Dışişleri Bakanı Condoleezza Rice, Amerika Birleşik Devletleri Senatosu Dış İlişkiler Komitesi'nde yaptığı konuşmada, Belarus'u dünyanın altı "tiranlığın ileri karakolundan" biri olarak nitelendirdi. Buna karşılık, Belarus hükûmeti değerlendirmeyi "gerçekten oldukça uzak" olarak nitelendirdi. 2020 Belarus cumhurbaşkanlığı seçimleri ve protestoları sırasında Viasna İnsan Hakları Merkezi tarafından belirtilen siyasi mahkûmların sayısı 16 iken Şubat 2022 itibarıyla çarpıcı bir şekilde 1062'ye kadar yükseldi. 2020 protestoları sırasında kolluk kuvvetleri tarafından yasa dışı ve taciz edici güç kullanılmasından ötürü birkaç kişi öldü. Uluslararası Af Örgütü'ne göre, yetkililer protestolar sırasında yaşanan ihlalleri soruşturmadı, bunun yerine ihlallere karşı çıkanlar taciz edildi. Temmuz 2021'de yetkililer, kalan sivil toplum kuruluşlarına karşı bir kampanya başlattı ve ülkede önceden kayıtlı tüm insan hakları kuruluşları da dahil olmak üzere en az 270 tanesini Ekim ayına kadar tasfiye etti.

<span class="mw-page-title-main">Alyaksandr Fyaduta</span>

Alyaksandr İosifaviç Fyaduta, Belaruslu politikacı, edebiyat eleştirmeni ve siyaset bilimci.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.