18. yüzyıl, miladi takvime göre 1 Ocak 1701 ile 31 Aralık 1800 günleri arasındaki zaman dilimi olarak kabul edilir.
Daegu veya resmî adıyla Daegu Metropol Şehri, Güney Kore'nin metropol şehirlerinden biridir. Şehrin nüfusu 31 Aralık 2012 tarihi itibarı ile tahminen 2.527,566 olup ülkenin dördüncü büyük şehridir. Fakat Daegu 1970'li yıllardan beri en önemli imalat sanayi olan tekstil üretimini kaybetmesi dolayısı ile nüfus kaybetmektedir. Şehir, ABD'deki buhranlı Detroit, Michigan, ABD gibi, boş ve hatta yıkık merkezi binaları ve eski fabrikaları ile oldukça ürkütücü[kime göre?] bir görünüm göstermekte ve fakirleşen bir nüfus merkezi olarak karakterize edilmektedir.
Edo dönemi veya Tokugawa dönemi , Japonya tarihinde 1603-1868 yıllarını kapsayan dönemdir. Bu dönem 24 Mart 1603 tarihinde Edo'da Tokugawa Ieyasu tarafından Tokugawa Şogunluğu'nun kurulmasıyla başlar ve 3 Mayıs 1868'de Meiji Restorasyonu'nun başlamasıyla sona ermektedir. Bu dönemde Japonya Tokugawa Şogunluğu ile 300 yerel daimyōnun yönetimindeydi. Edo dönemi Japonya'nın ilk modern dönemi olarak tanımlanmaktadır ve bu yıllar arasında Japonya dış dünyaya kapalı kalmış olup ekonomik büyüme, sıkı toplumsal düzen, istikrarlı bir nüfus ile sanat ve kültür alanında gelişmeler yaşanmıştır.
Osaka Seferi, 1614 - 1615 yılları arasından Osaka Kalesi ve civarında Toyotomi Hideyori'nin ordusu ile Tokugawa Ieyasu'nun ordusu arasında gerçekleştirilen kuşatma ve muharebeler. Başlıca Osaka Kış Seferi ile Osaka Yaz Seferi olmak üzere ikiye ayrılır.
Tokugawa Şoğunluğu ya da Tokugawa Bakufu, Tokugawa boyu mensupları yönetimindeki Doğu Ordusunun Sekigahara Muharebesi'ni kazanmasıyla kurulan Japon feodal devletiydi. Devletin var olduğu dönem başkente ithafen Edo Dönemi olarak anılır. Tokugawa Şogunluğuna Hristiyanlığa karşı başlatılan katı bir izolasyon (Sakoku) yönetimi damga vurmuştur. 1858 yılında Komodor Matthew C. Perry yönetimindeki Amerikan Donanması gemilerinin Japonya açıklarına gelerek şogunluğu dış dünya ile ticaret yapmaya zorlamasıyla Sakoku yönetimi son bulmuştur. Şogunluğun batılılar karşısında attığı geri adım sonucunda ülkedeki soyluların bir kısmı bu duruma tepki göstermiş ve sembolik konumda olan Japon İmparatoru'nun ülkeyi yönetmesini ve batılılara karşı bir siyaset izlemesini arzulamaya başlamışlardır. Bu soylu ve samuray hizbi sayesinde Boshin Savaşı patlak vermiş ve batılı tekniklerle hazırlanmış İmparatorluk Ordusu'nun şogunluk kuvvetlerini yenip Edo'ya girmeleriyle Tokugawa Şogunluğu son bulmuştur.
Sagami-ji veya Sagami-dera (酒見寺), Hyōgo ilinin Kasai şehrinde Hōjō-machi Hōjō 1319 adresinde bulunan Kōyasan Shingon koluna bağlı Budist tapınağı. İmparator Shōmu'nun Chokugan-ji lerdendir. Sangō Senshō-zan olup Honzonu Jūichimen Kannon ve açan kişinin Gyōki olduğu aktarılmaktadır.
Izumisano, Japonya'nın Osaka prefektörlüğünde bulunan bir şehirdir. Şehir 1 Nisan 1948 tarihinde kurulmuştur. Yüzölçümü 55.03 km² olan şehrin nüfusu 2014 yılı itibarı ile 101,444'dir.
Kunitachi, Japonya'nın Tokyo metropolünde bulunan bir şehirdir. Şehir Tokyo metropolünün ortasında yer almaktadır. Yüzölçümü 8.15 km² olan şehrin nüfusu 1 Şubat 2016 tarihi itibarı ile 75,867'dir.
Nikkō, Japonya'nın Tochigi prefektörlüğünde bulunan bir şehirdir. Yüzölçümü 1,449.83 km² olan şehrin nüfusu Mayıs 2015 tarihi itibarı ile 84,197'dir.
Shinshiro, Japonya'nın Aichi prefektörlüğünde bulunan bir şehirdir. Şehir prefektörlüğün orta doğu yer almaktadır. Yüzölçümü 499.23 km² olan şehrin nüfusu Mayıs 2015 itibarı ile 47,074'tür. Shinshiro 1 Kasım 1958 tarihinde kurulmuştur.
Azuchi-Momoyama dönemi, Japonya tarihinde 1573-1603 yılları arasında Sengoku döneminin sonlarını kapsayan dönemdir. Azuchi-Momoyama döneminde Oda Nobunaga ve Toyotomi Hideyoshi'nin önderliğinde tüm Japonya birleştirildi ve daha sonra Sekigahara Muharebesi'nde Tokugawa Ieyasu'nun Tokugawa şogunluğu kuruldu.
Nikkō'nun Türbeleri ve Tapınakları, Japonya'nın Nikkō kentinde bulunan 103 bina ve yapı ile çevrelerindeki doğal ortamı kapsamaktadır. Binalar, iki Şinto tapınağına ve bir Budist tapınağına (Rinnō-ji) aittir. Yapılardan dokuzu Japonya'nın ulusal hazineleri, diğer 94'ü ise Önemli Kültür Varlıkları'dır. 1999'da UNESCO tarafından Dünya Mirası listesine dahil edildi.
Toyotomi Hideyoshi Sengoku döneminden bir daimyo, samuray, general ve politikacıydı. Hideyoshi aynı zamanda Japonya'nın ikinci büyük birleştiricisi olarak görülür. Kendisi lordundan, Oda Nobunaga'dan, sonra geldi ve Sengoku dönemine bir son verdi. Hideyoshi'nin yönetimi Azuchi-Momoyama dönemi olarak da adlandırılır. Momoyama adı Hideyoshi'nin kalesinden gelmektedir. Ölümünden sonra oğlu Toyotomi Hideyori Tokugawa Ieyasu tarafından yenilgiye uğratıldı ve Tokugawa ailesi Toyotomi hanedanının yerine geçti.
Japon felsefesi tarihsel olarak hem yerli Şinto hem de Budizm, Taoizm ve Konfüçyüsçülük gibi kıtasal dinlerin bir birleşimi olmuştur. Eskiden, Mitogaku ve Zen'de olduğu gibi, hem Çin felsefesinden hem de Hint felsefesinden büyük ölçüde etkilenen modern Japon felsefesinin çoğu, artık Batı felsefesinden de etkilenmektedir.
Nikkō Millî Parkı, Japonya'nın Fukuşima, Tochigi, Gunma ve Niigata prefektörlüklerinde bulunan bir millî parktır. Park, 1,147.53 km²'lik bir alanı kapsamaktadır. Nikkō Millî Parkı, 4 Aralık 1934 tarihinde kuruldu.
Matsudaira Katamori, Edo döneminin sonları ve Meiji döneminin başlarında yaşamış bir Japon daimyō. Aizu Beyliği'nin dokuzuncu daimyōsu ve Kyoto Shugoshoku'su olup Boshin Savaşı sırasında, Aizu Beyliği'ni Tokugawa şogunluğu safında yeni Meiji hükûmetine karşı yönetti, ancak Aizu Muharebesi'nda ciddi şekilde mağlup edildi. Katamori'nin hayatı bağışlandı ve daha sonra Nikkō Tōshō-gū tapınağının baş kannushi'si oldu. Katamori ve üç erkek kardeşi Matsudaira Sadaaki, Tokugawa Yoshikatsu ve Tokugawa Mochiharu ile birlikte Meiji Restorasyonu sırasında oldukça etkili rollere sahipti ve dört Takasu kardeş olarak adlandırıldı.
Gokaidō, Japonya'da Edo döneminde şogunluk merkezi olan Edo'yu diğer vilayetlere bağlayan merkezi olarak yönetilen beş yol idi. Tokugawa şogunu Tokugawa Ieyasu, 1601'de ülke üzerindeki kontrolünü artırmak için bu beş güzergahın inşasına başladı, ancak Ieyasu'nun torunu olan dördüncü şogun Tokugawa Ietsuna döneminde ana güzergahlar olarak belirlendi. Yol boyunca yolcuların dinlenmesi ve malzeme satın alması için posta istasyonları kuruldu. Yollar, daimyōların Edo'ya giden rotalar boyunca alternatif yıllarda seyahat etmesini gerektiren sankin-kōtai politikasıyla geliştiler.
Aoyama, Tokyo'nun Minato semtinde bulunan bir mahalledir. Mahalle, smetin kuzeybatısında yer almaktadır. Tokyo'nun en zengin mahallelerinden biridir ve uluslararası moda evleri, kafeleri ve restoranları ile ünlüdür.
Kanō Tan'yū, Edo döneminde yaşamış bir Japon ressamdı. Kanō Takanobu'nun oğlu ve Kanō Eitoku'nun torunu olup ünlü Kanō okulundan gelmekteydi.
Kitano Tenman-gū, Japonya'nın Kyoto kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, MS 947 yılında Fujiwara boyundaki düşmanlarının siyasi manevraları sonucu sürgüne gönderilen Sugawara no Michizane'nin öfkeli ruhunu yatıştırmak amacıyla kurulmuştur ve Kamigyō semtinde yer almaktadır.
