Niketas (Herakleios'un kuzeni)
Nicetas | |
|---|---|
| Ölüm | 618/9 sonrası, muhtemelen 628/9 |
| Milliyet | Bizans |
| Etkin yıllar | 608–618/9 |
| Tanınma nedeni | Phocas'a karşı isyanda Mısır'ı fethetti, sonra oraya vali oldu, 602-628 arası Pers savaşında generaldi. |
| Rakip(ler) | Phocas, Şahrbaraz |
| Çocuk(lar) | İmparatoriçe Gregoria |
| Akraba(lar) | İmparator Herakleios (kuzen) |
Nicetas ya da Niketas (Yunanca: Νικήτας) İmparator Herakleios'un kuzenidir. Herakleios'u tahta çıktığı Phocas'a karşı başlatılan isyanda büyük rol oynadı ve kuzeni için Mısır'ı fethetti. Nicetas bundan sonra Mısır (veya en azından İskenderiye) valisi olarak kaldı ve Bizans-Sasani Savaşı (602-628)'na katıldı, ancak yaklaşık 618/619 yılında Sasanilerin Mısır'ı fethetmesini durduramadı. Bundan sonra kaynaklardan kayboldu, ancak muhtemelen ölümüne kadar Afrika Eksarhı görevinde bulundu.
Phocas'a karşı isyan ve Mısır'ın fethi
Afrika Eksarhı Yaşlı Herakleios'un kardeşi ve onun emrinde Afrika'da magister militum olarak hizmet etmiş patrikios Gregoras'un oğludur.[1][2] Yaşlı Herakleios, 608'de gaspçı Phocas'a karşı bir isyan başlattığında, Nicetas ve babası onu destekledi.[3] İsyanın Phocas'ın yerine geçecek adayı Eksarhın oğlu Genç Herakleios bir filo ile imparatorluk başkenti Konstantinopolis'e hareket etti ve şehri 5 Ekim 610 günü ele geçirdi.[4] Aynı zamanda Berberiler tarafından güçlendirilen kuvvetleri ile Nicetas, Sirenayka ve Mısır'ın ele geçirilmesini üstlendi. 9. yüzyıl Konstantinopolis patriği Nikiforos, iki kuzenin Konstantinopolis ve imparatorluk tahtı için "yarış" yaptıklarını bildirir, ancak bu açıkça bir efsanedir.[5][6]
Nicetas'ın girişimi, İskenderiye önceki prefect'i Theodore ve oğulları, muhtemelen çok zengin ve güçlü Mısır ailesi Apionlar'ın yanı sıra, Phocas'ın zulmüne karşı çıkan kutsal adamlar tarafından yayılmış kehanetler ve alametler de dahil olmak üzere, Mısır'daki memnuniyetsiz kesimler tarafından desteklendi.[7] Sirenayka kolayca ele geçirildi ve Nicetas'ın yardımcısı Bonakis ve 3,000 Bizans askeri ile beraber Berberi destek kuvvetleri Mısır'a yollandı. Nikiû piskoposu İoannis'in anlatımına göre Mareotis prefect'i taraf değiştirmek için rüşvet aldı ve İskenderiye önündeki bir muharebede Nicetas'ın güçleri Phocas generalini yenip, öldürdü. Kent sakinleri Nicetas'ın güçlerine destek verdiler, Patrik, vali ve hazine yöneticisi kaçtı ve Nicetas halka kuzenini imparator ilan ettirdi.[8]
Bonakis daha sonra Nil Deltası'nın fethi için gönderildi ancak Semanub ve Athrib'deki iki garnizon, Phocas'ın Mısır'ı kurtarmak için Filistin'den general Bonosus'u göndermesine kadar direndiler. Bonosus, Bonakis'i yenip ele geçirip idam edip Nikiu'yu ele geçirdi ve burada isyanı destekleyen önde gelen birkaç kişiyi idam ederek başlangıçta başarılı oldu. Bu arada, İskenderiye, hâlâ Phocas'ı destekleyen Maviler ile ayaklanmayı destekleyen Yeşiller arasındaki hizip savaşıyla boğuldu; ancak Maviler taraf değiştirdi ve Nicetas, yeni birlikler yetiştirebildi ve Bonosus'un şehri ele geçirmek için yaptığı iki girişimi püskürtmeyi başardı. Korkmuş Bonosus çekildi ve sonunda Pelusium'dan Konstantinopolis'e giden gemiye bindi. Bonosus'un ayrılmasından sonra Herakleios, Mısır üzerindeki kontrolünü pekiştirdi, bu süreç 610 yazında tamamlandı.[9]
Mısır valiliği ve Pers savaşı
Mısır'dan Nicetas, Phocaslı sadıklarını bastırmak için görünüşe göre Filistin'e doğru ilerledi, ancak kısa zamanda Mısır'a geri döndü ve valiliği yüklendi.[10][11] Yüklendiği makam belirsizdir - genellikle onun sadece 610'da verilen patrikios rütbesinden bahsedilir - ama muhtemelen İskenderiye'nin dux et augustalis idi.[12] Walter Kaegi, Nicetas ile Herakleios arasındaki karşılıklı güvenin göz önüne alındığında, bu belirgin bir şekilde mantıklıdır, çünkü Mısır'ın Doğu praetorian prefecture'nun yıllık gelirinin yüzde 30'una katkıda bulunduğu ve bu yüzden yeni rejim "kendilerini son zamanlarda yaptıkları gibi orada yeni bir kargaşayı uyandıracak politik açıdan iddialı başka biri istemiyordu".[11] Mısır'da, Nicetas, Sadaka veren İoannis'in İskenderiye Patriği seçilmesine destek verdi ve adelphopoiesis töreniyle ritüel kardeş oldular.[12][13]
Daha sonra 615 ya da 616'da İskenderiye ve Antakya'daki Monofizit Kiliselerinin uzlaşmasına yardımcı oldu, ancak Nicetas'ın sürekli görevde kalıp çalışmadığı belli değildir; her neyse, birkaç uzun dönem Mısır'da bulunmadı.[12] Bu nedenle 612 yazında Konstantinopolis'i ziyaret etti ve burada büyük bir ihtişamla karşılandı. Chronicon Paschale'ye göre, sonbaharda başkentte özel hizmetlerin nesneleri olan tutulan Kutsal Sünger ve Kutsal Mızrak'ı yanında getirdi.a[›] Herakleios, Kapadokya'ya giderken başkentin kontrolünü Nicetas'a bıraktı. Caesarea'da Sasani Perslerini kuşatan Priscus ile bir araya geldi. Bu süre zarfında, Aziz Syacion'lu Theodore'un Hagiografiine göre, Nicetas dediklerine göre hasta oldu ve azizin şefkati ile iyileşti. Priscus kısa süre sonra gözden düşünce, 5 Aralık 612'de Nicetas, imparatorluk muhafızlarının komutanı olan comes excubitorum olarak onun yerine geçti.[6][10][14]
613'te Nicetas, Perslere karşı yürüttüğü seferde Herakleios'a eşlik etti; ancak iki kuzen, Şahin Vahmanzadegan tarafından Antakya Muharebesi'nde mağlup edildiler; bu yenilgi Suriye'nin hızla Perslerin eline geçmesine neden oldu.[15] Bununla birlikte, Nicetas muhtemelen 614'te Emesa yakınlarındaki maliyetli bir zafer kazanmayı başarmış gibi görünmektedir. Muhtemelen bu vesileyle kendisini onurlandırmak için heykelleri Konstantinopolis'te inşa edilmiştir.[12][16] Pers zaferleri ve mali sıkıntılar Nicetas'ı yardım için arkadaşı Patriği İoannis'e dönüp, İskenderiye Kilisesi'nden kaynak talep etmeye zorladı.[17]
Pers generali Şahrbaraz, Suriye ve Filistin'in fethinden sonra Mısır'ı istila etmeye başladı. Nicetas'ın eyaletin savunma hazırlıkları ve savunma sırasındaki rolü yanında istilanın ayrıntılı seyri bilinmemektedir, hem kendisi hem de Patrik İoannis, Persler'e düşmeden kısa süre önce İskenderiye'den Kıbrıs'a, sonra Rodos'a kaçtılar.[12][18]
Bundan sonra Nicetas kaynaklardan kayboldu, ancak daha sonraki bir anekdota dayanarak Charles Diehl, 628/9'da muhtemel ölümüne kadar Afrika'yı yönetmeye devam ettiğini ileri sürdü. Bununla birlikte, Geç Roma İmparatorluğu'nun Prosopografisi editörleri de dahil olmak üzere diğer bilim insanları, bu yorumun olası olmadığını düşünmektedirler.[10][19]
Ailesi
Nicetas, III. Konstantinos'un karısı İmparatoriçe Gregoria'nın babasıdır. Afrika Eksarhı (modern Tunus ve doğu Cezayir) Eksarhı Gregori'nin ve 639'da kayıtlarda geçen patrikios Nicetas'ın da muhtemelen babasıdır.[3][10]
Notlar
Kaynakça
- Özel
- ^ Martindale, Jones & Morris 1992, ss. 546, 940.
- ^ Kaegi 2003, s. 30.
- ^ a b Martindale, Jones & Morris 1992, s. 940.
- ^ Kaegi 2003, ss. 43, 45-51.
- ^ Kaegi 2003, ss. 43-44.
- ^ a b Martindale, Jones & Morris 1992, s. 941.
- ^ Kaegi 2003, ss. 38, 44.
- ^ Kaegi 2003, s. 44.
- ^ Kaegi 2003, ss. 44-45.
- ^ a b c d Kaegi 1991, s. 1480.
- ^ a b Kaegi 2003, s. 53.
- ^ a b c d e Martindale, Jones & Morris 1992, s. 942.
- ^ Kaegi 2003, ss. 59, 87.
- ^ Kaegi 2003, ss. 70-72.
- ^ Kaegi 2003, ss. 75-77.
- ^ Kaegi 2003, s. 78.
- ^ Kaegi 2003, ss. 80-81.
- ^ Kaegi 2003, ss. 86-87, 91.
- ^ Martindale, Jones & Morris 1992, s. 943.
- ^ Kaegi 2003, ss. 186ff..
- Genel
- Kaegi, Walter Emil (1991). "Niketas". Kajdan, Aleksandr (Ed.). Oxford Dictionary of Byzantium. Londra and New York: Oxford University Press. s. 1480. ISBN 978-0-19-504652-6.
- Kaegi, Walter Emil (2003). Heraclius: emperor of Byzantium. Cambridge University Press. ISBN 0-521-81459-6. 27 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2017.
- Martindale, John R.; Jones, A.H.M.; Morris, John (1992). Prosopography of the Later Roman Empire, Volume III: AD 527–641. Cambridge University Press. ISBN 0-521-20160-8.
