İçeriğe atla

Nida Ağa-Sultan'ın ölümü

Nida Ağa-Sultan
ندا آقاسلطان
Doğum23 Ocak 1983
Tahran
Ölüm20 Haziran 2009
İran / Tahran

Nida Ağa-Sultan (Farsça: ندا آقاسلطان Nedā Āġā-Solṭān; d. 23 Ocak 1983 - ö. 20 Haziran 2009), Rejim karşıtı bir gösteride öldürülen İranlı protestocu, Felsefe öğrencisi.[1]

Nida, Tahran halkının İran'daki Cumhurbaşkanlığı seçiminde Mahmud Ahmedinejad’ın zaferinin ilan edilmesinden sonra seçimlere protestosu sırasında onlara katıldı ve sessiz protesto sırasında Emir Abad Mahallesi - Kuzey Kariger Sokağında milis kuvvetlerin kurşunuyla öldürüldü.[2] Onun ölüm anının videosunun yayımlanması dünyayı şok etti ve İran halkının arasında büyük bir tepki yarattı.[3]

Protesto olayı

20 Haziran 2009 (Hicri Şemsi: 30 Khordad 1388) günü üniversite hocası ve birkaç sınıf arkadaşı ile yürüyüşe katılan Nida cep telefonuyla konuşurken arkadaşlarından kısa bir süresine uzaklaştı. Bu sırada 2 motosikletli milis kuvveti ona ateş etti. Nida bir gün önce onun için endişelenen arkadaşlarına "bir kurşundur gelir ve biter" demişti. Yasadışı silah sahibi olan ve toplumun en alt kademesinden gelme rejimin vurucu gücü olab Basij milislerinin ateşlediği kurşun onun kalbine isabet etti. Kurşunun isabet alma filmlerinin incelenmesi kurşunun bilinçli atılmış olduğunu belirtiyor. hiçbir zaman bu gerçek doğrulanmamıştır. görgü tanıklarına göre ateş eden milisler halk tarafından tutuklandılar ama daha gösterilerin ilk günlerini yaşayan göstericiler tutuklanmaktan korktukları için sadece milislerin silahını ve kimliklerini ellerinden alıp serbest bırakmayla yetindiler. Görgü tanıklarına göre milislerin Polise teslim edilmekten korkuları yoktu ve kızın ölümünden de hiçbir pişmanlık duymamaktaydılar. Nida'nın cesedi Pazar günü hızla gömülmek ve yas tutmamak koşuluyla ailesine teslim edildi ve mezarlıkta sıkı güvenlik önlemleri altında defnedildi.[4]

Nida'nın anısına yapılacak olan yas töreni İran rejimi tarafından engellendi ve Tahran'daki bütün camiilerde Nida için ayin düzenlenmesi yasaklandı. Nida'nın nişanlısı Kasipyen Makan BBC'nin Farsça websitesine verdiği demeçte şunları kaydediyor:

Nida’nın amacı Musavi ya Ahmedinejad değildi, onun amacı vatanıydı ve onun için bu yolda adım atmak önemliydi. Kendisi de defalarca söylemişti ki eğer canını da verirse bu yolda adım atacaktır. Bu olay anında Nida, Emir Abad Mahallesinin sokaklarında müzik hocasıyla birlikte arabadaydı. Sıcaktan bunalıp dışarı çıkıyor ve milis kuvvetlerin kurşunu onun kalbını hedefliyor. İran Yargı Erki, gelecekte uluslararası mahkemelere şikayette bulunulmaması için Adli Tıp Kurumuna Nida’nın ölüm nedenini kurşun isabeti olarak yazılmaması konusunda uyarmış. Polis Nida için yas tutulmasını da engelledi.[5]

Aynı günde 13 protestocu İran Polisi ve milis kuvvetler (Basij) tarafından öldürüldü.[6]

İran Rehberi Ayetullah Ali Hamaney Cuma namazı hûtbelerinde Halkı sokağa dökülmemek konusunda uyarmıştı ve kan döküleceğini ima etmiştir. Buna rağmen seçime hile karıştığını iddia eden binlerce kişi Tahran sokaklarında polis ve Ahmedinejat yandaşlarıyla çatışmıştır. İran İslam Cumhuriyeti'nin 10. dönem Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Mahmud Ahmedinejad'ın zaferi resmi olarak açıklandığından sonra seçim sonuçlarına itiraz eden Mir Hüseyin Musevi (Farsça: میرحسین موسوی) taraftarları Tahran, Tebriz, İsfahan, Şiraz ve başka büyük kentlerde sokağa döküldüler.
En büyük protesto ise 15 Haziran 2009'da gerçekleşti ve yaklaşık 3 milyon protestocu İnkılap Meydanı'ndan (Farsça: Enghelab, انقلاب) Azadi Meydanı'na (Farsça: Azadi, آزادی) yürüyüş gerçekleştirdi. Bu yürüyüşte ise resmi rakamlara göre 7 kişi hayatını kaybetmiş, yüzlerce kişi de yaralanmıştır

Resmi rakamlara göre 22 Haziran'a kadar 21 protestocu hayatını kaybeti.[7] Resmi olmayan kaynaklara göre 100'den fazla protestocu ölmüştür.[7]

Kaynakça

  1. ^ http://edition.cnn.com/2009/WORLD/meast/06/21/iran.woman.twitter/ 24 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. CNN Neda, becomes rallying cry for Iranian protests
  2. ^ http://www.iranpressnews.com/zanan/news/2009/11355.htm/ 24 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İranPressNews
  3. ^ http://www.milliyet.com.tr/Dunya/SonDakika.aspx?aType=SonDakika&ArticleID=1109197&Date=22.06.2009&b=Iran%20bu%20goruntunun%20ardindan%20ayaga%20kalkti&KategoriID=19#&ver=46 12 Temmuz 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Milliyet Video- İran bu görüntünün ardından ayağa kalktı!
  4. ^ http://www.iranpressnews.com/zanan/news/2009/11355.htm/ 24 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İranPressNews Özgürlük yolunda ölen Nida
  5. ^ http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2009/06/090622_mm_neda_soltan.shtml 26 Eylül 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. BBC-Farsça: Nida Ağasultan’nın nişanlısı: Nida Özgür yaşam istiyordu, herkes için özgür bir yaşam
  6. ^ http://www.presstv.ir/detail/98664.htm?sectionid=351020101 23 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İran Devlet Telvizyonu Tahran'da Cumartesi gosterilierde 13 kişi hayatını kaybetti
  7. ^ a b http://www.aksiyon.com.tr/dis-haber/rejimin-azad-bilmez-muhafizlari_524386 2 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Aksiyon. Rejimin ‘azad’ bilmez muhafızları

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Babilik</span> tek tanrılı bir din

Babilik, 19. yüzyılda İran'da doğan dini hareket. Bab, İranlı Seyyid Ali Muhammed'in lakabıdır. Seyyid Ali Muhammed 1844'te, yeni bir çağı müjdelediğini ve beklenen kişi olduğunu ilan etti. Bu tarihten sonra İran'da ona inanan büyük bir Babi kitlesi meydana geldi. Dönemin İran'ı gibi güçlü bir din adamı sınıfının bulunduğu bir ülkede yeni ve farklı bir dini inanışa sahip Babiler, bu tarihten ve özellikle Bab'ın 9 Temmuz 1850'de Tebriz'de kurşuna dizilmesinden sonra İran yönetimince büyük bir baskıya maruz kaldılar.

<span class="mw-page-title-main">Mahmud Ahmedinejad</span> 6. İran cumhurbaşkanı

Mahmud Ahmedinejad, İran'ın altıncı cumhurbaşkanı. Ayrıca, ülkedeki muhafazakâr siyasi gruplardan oluşan bir koalisyon olan İslamî İran İnşaatçılar İttifakı'nın ana siyasi lideriydi ve 2003'ten 2005'e kadar Tahran belediye başkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">İran İslam Devrimi</span> 1979 yılında İrandaki monarşinin yıkılıp İslam Cumhuriyetinin kurulmasıyla sonuçlanan devrim

İran Devrimi veya İslam Devrimi, 1979 yılında İran'ın Muhammed Rıza Pehlevi liderliğindeki bir monarşiden, Ayetullah Ruhullah Humeyni yönetiminde İslam hukuku ve Şiî mezhebi görüşlerini esas alan İslam Cumhuriyeti kurulmasına dönüşen popüler hareketin adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Şirin Ebadi</span>

Şirin Ebâdî, İranlı avukat, yazar, insan hakları savunucusu.

<span class="mw-page-title-main">Besic</span> İran Devrim Muhafızları Ordusu içinde

Besic, Ayetullah Humeyni tarafından Kasım 1979'da İran'da kurulan, gönüllü milis teşkilatı. Örgütün resmi adı Besic Direniş Gücü'dür.

<span class="mw-page-title-main">İslam Devrimi Muhafızları Ordusu</span> 1979 İslam Devriminden sonra kurulan İran Silahlı Kuvvetlerinin paramiliter şubesi

İslam Devrimi Muhafızları Ordusu, İran Silahlı Kuvvetlerine bağlı kara, hava, deniz ve füze kuvvetleri bulunan büyük bir ordudur. Halk ağzında ve özellikle İran diasporasında ordu mensubu kişilere organizasyona duydukları hayranlığı belirtmek için Farsçada "muhafızlar" anlamına gelen Pasdaran denilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Bahaullah</span> Bahailiğin kurucu peygamberi (1817–1892)

Baháʼu'lláh veya doğum adıyla Mirza Hüseyin Ali, Bahailik dininin kurucusu.

<span class="mw-page-title-main">Cafer Penahi</span> İranlı film yönetmeni

Cafer Penahi, uluslararası çapta tanınan, İran Yeni Dalgası'nın en etkili isimlerinden olan İranlı yönetmen, senarist ve yapımcı. Venedik Film Festivali Altın Aslan ve Berlin Film Festivali Gümüş Ayı, kazandığı ödüller arasındadır.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri-İran ilişkileri</span> Politik ilişki

İran ve Amerika Birleşik Devletleri arasındaki siyasi ilişkiler 1800'lerin ortasında başladı, ancak II. Dünya Savaşı sonrasındaki Soğuk Savaş dönemine ve Basra Körfezi'nden petrol ihracatının başlamasına kadar çok az bir önem ve gerginlik taşıdı. Bu tarihten itibaren Şah Muhammed Rıza Pehlevi ile yakın birer müttefik olmaktan 1979'daki İran devrimi sonrası açık düşmanlık sergilemeye kadar varan dramatik bir tablo sergilediler. Günümüzde yönetim değişikliği ve Ruhani'nin gelişiyle ilişkiler yumuşamaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Tahran Üniversitesi</span>

Tahran Üniversitesi, Tahran'da kurulu olan üniversite kısaltılmış olarak U.T. adıyla tanınır ve İran'ın en büyük ve en eski üniversitesidir. Aynı şekilde üniversitenin kütüphanesi de ülkenin en büyük kütüphanesi olma özelliğine sahiptir. İran'da Ana üniversite lakabıyla bilinir. Üniversitede sık sık önemli seminerler verilir. Bu sebeple ülkenin en prestijli üniversitesi olarak görülmektedir ve Üniversite Giriş Sınavında en yüksek puanlarla öğrenci kabul etmektedir. Üniversite dünyanın dört bir yanından da öğrenci kabul etmekte ve ülkede olan tüm olumsuzluklar ve engelleyici ajanlara rağmen üniversitenin geniş kapsamlı araştırmaları da dünya çapında ünlü.

<span class="mw-page-title-main">Âzâdî Stadyumu</span> İranın en büyük stadyumu

Âzâdî Stadyumu İran'ın ulusal ve en büyük stadı. 90.000 seyirci kapasiteli olan Azadi Stadı 1974 Asya Oyunları için inşa edilmiştir. Stad, Azadi Spor Kompleksinin bir parçasıdır, çevresinde kürek, futbol, halter, yüzme, voleybol ve futsal için kullanılan tesislerle yer alır.

<span class="mw-page-title-main">2009 İran cumhurbaşkanlığı seçimi</span>

2009 İran cumhurbaşkanlığı seçimi 12 Haziran 2009 tarihinde. İran'da yapılan onuncu cumhurbaşkanlığı seçimidir. İran'da seçimle iş başına gelen en yüksek görevlerden biri olan cumhurbaşkanı, ülkenin silahlı kuvvetlerine ve dış politikasına karışamaz.

<span class="mw-page-title-main">2009 İran cumhurbaşkanlığı seçimi protestoları</span> Mahmud Ahmedinejadın yeniden seçilmesine karşı düzenlenen protestolar

İran'da 2009 yılında yapılan Cumhurbaşkanlığı Seçiminin ardından seçimi hileli olduğu düşenen Mir Hüseyin Musavi ve Mehdi Kerrubi taraftarları başkent Tahran'da ve ülkenin diğer büyük şehirlerinde gösteriler düzenlediler. Ancak bu gösterilere karşılık olarak Tahran'da onbinlerce kişi Mahmut Ahmedinejad'ın zaferini desteklemek için toplandı. Cumhurbaşkanı Ahmedinejad ülkedeki huzursuzlukları reddederek "futbol maçından sonraki tutkular" olarak niteledi. Bazı kaynaklar İran İslam Katılım Öncülüğünün merkezinin basıldığını ve tutuklamalar yapıldığını duyurdu.

Fettane Hâcc Seyyid Cevâdî, İranlı yazar. İsfahan'da yaşayan Cevadi, Tahran ve İsfahan'daki okullarda edebiyat ve yabancı dil alanlarında yüksek öğrenimini tamamladı. Yıllarca öğretmen olarak çalıştı ve İngilizce eserleri Farsçaya çevirdi. 1995'te yayımlanan "Aşk Sarhoşluğunun Sabahı" İran'da en çok satan romanlardan biri oldu. 2000 yılında Suhrkamp yayınevi tarafından "Der Morgen der Trunkenheit" adıyla Almancaya çevrildi ve bu ülkede de en beğenilen kitaplar arasında yer aldı. Cevadi'nin hikâyelerinden oluşan ikinci eseri "Uykunun Kuytusunda" ise Almancada "In der Abgeschiedenheit des Schlafs" olarak basıldı.

<span class="mw-page-title-main">Germsar</span>

Germsar, İran'ın Simnan Eyaleti'nde şehir.

<span class="mw-page-title-main">Murtaza Mutahhari</span>

Murtaza Mutahhari, İranlı alim, din bilgini, filozof, üniversite hocası ve siyasetçidir. Ali Şeriati'yle birlikte 1979 İran İslam Devrimi'nin entelektüel zemininin hazırlayıcılarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Demavend</span>

Demavend, İran'ın Tahran eyaletindeki bir şehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Perdis</span>

Perdis, İran'ın Tahran Eyaleti'nde şehir.

<span class="mw-page-title-main">Mehsa Emini protestoları</span> 2022de İran genelinde başlayan hükûmet karşıtı tepkiler

Mehsa Emini protestoları, 16 Eylül 2022'de İran'da başlayan ve 2023'e kadar devam eden sivil huzursuzluk ve protesto hareketleridir. Protestolar, 1979'daki İslam Devrimi'nden bu yana "ülkenin daha önce gördüğü hiçbir şeye benzemeyen", hükûmete karşı "en büyük meydan okuma" ve "en yaygın isyan" olarak tanımlandı.

Hüsrev Hasanzade, İranlı ressam, yerleştirme sanatçısı ve seramikçi.