Niğde
| Niğde | |
|---|---|
Şehir | |
 | |
 Niğde'nin Türkiye'deki konumu | |
| Ülke | Türkiye |
| Bölge | İç Anadolu Bölgesi |
| İl | Niğde |
| İdare | |
| • Belediye başkanı | Emrah Özdemir (AK Parti) |
| Yüzölçümü | |
| • Toplam | 2699.23 km² |
| Rakım | 1229 m |
| Zaman dilimi | UTC+03.00 (TSİ) |
| Posta kodu | 51000 |
| Alan kodu | 388 |
| Plaka kodu | 51 |
Niğde, Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde bulunan Niğde ilinin şehir merkezidir.[1] Aladağlar ile Melendiz dağları arasında, Kayseri iliyle Akdeniz Bölgesini bağlayan ortalama 1.250 m yükseklikteki platoda bulunur.
Etimoloji
Niğde'nin Grekçe karşılığı Νίγδη Nigdi, Hititçe eski adı ise Nahita ya da Naxita'dır.
Tarihçe
Niğde'nin en eski adının Nahita ya da Nakita olduğu öne sürülmektedir. Bu ada ilk kez İbn Bibi'de rastlanmıştır.[2]
Eski CHP Niğde Milletvekili Dr. Avram Galanti ise Niğde kitabında:“Niğde’nin en eski ismi Anahita’dır. Anahita, bir ilahenin ismidir ki, kameri ve bereketi temsil eder.” demektedir.[3]
Nakida adı kimi zaman Nekide olarak da kullanılmış, 14. yüzyılda aynı sözcük Arap harfleriyle Nîkde okunacak biçimde yazılmıştır. Cumhuriyet'ten sonra bu ad, Niğde'ye dönüştürülmüştür.
Niğde Kapadokya Bölgesi içinde yer alması nedeniyle birçok kültüre ev sahipliği yapmış tarihte bir kenttir. Burada özellikle erişime açık doğal yapısı, önemli ulaşım yolları üzerinde olması gibi özellikler etkili olmuştur. Farklı kültürlerin eserleriyle şekillenen kentte önemli kalıntılar ve tarihi değerler mevcuttur.[4]
Yaklaşık 10.000 yıllık bir târihî geçmişe sahip olan Niğde'de yapılan arkeolojik araştırmalar, Paleolitik Çağ'a değin uzanan buluntular vermiştir.[5] Yazılı tarih döneminde ise Niğde'de sırasıyla: Asur Ticaret Kolonileri, Hititler, Tabal Geç Hitit Devleti, Frigyalılar, Persler, Makedonya Krallığı, Kapadokya Krallığı, Romalılar, Bizans İmparatorluğu, Anadolu Selçuklu Devleti, Eretna Beyliği, Karamanoğulları Beyliği ve Osmanlı Devleti hüküm sürmüştür. Niğde, Osmanlı hâkimiyetine 1470 yılında girmiştir.
Daha önceleri belde olan Fertek'in yanı sıra Kumluca ve Hamamlı köyleri, 2012 yılında Niğde'nin merkez ilçesine mahalle olarak bağlandı.[6]
Nüfus
| Yıl | Toplam | Şehir | Kır |
|---|---|---|---|
| 1927[7] | 59.146 | 9.463 | 49.683 |
| 1935[8] | 65.621 | 12.394 | 53.227 |
| 1940[9] | 72.397 | 13.835 | 58.562 |
| 1945[10] | 73.918 | 11.855 | 62.063 |
| 1950[11][a] | 69.225 | 12.457 | 56.768 |
| 1955[12] | 79.179 | 14.593 | 64.586 |
| 1960[13] | 88.489 | 18.042 | 70.447 |
| 1965[14] | 98.292 | 21.663 | 76.629 |
| 1970[15] | 117.025 | 26.936 | 90.089 |
| 1975[16] | 134.336 | 31.844 | 102.492 |
| 1980[17] | 148.839 | 39.835 | 109.004 |
| 1985[18] | 164.226 | 49.068 | 115.158 |
| 1990[19][b] | 142.785 | 55.035 | 87.750 |
| 2000[20] | 177.396 | 78.088 | 99.308 |
| 2007[21] | 188.999 | 100.418 | 88.581 |
| 2008[22] | 193.373 | 100.418 | 92.955 |
| 2009[23] | 195.407 | 105.702 | 89.705 |
| 2010[24] | 196.087 | 109.724 | 86.363 |
| 2011[25] | 198.088 | 114.376 | 83.712 |
| 2012[26] | 200.044 | 118.186 | 81.858 |
| 2013[27] | 201.597 | 124.774 | 76.823 |
| 2014[28] | 205.753 | 127.980 | 77.773 |
| 2015[29] | 211.092 | 132.155 | 78.937 |
| 2016[29] | 216.695 | 137.194 | 79.501 |
| 2017[29] | 220.277 | 141.010 | 79.267 |
| 2018[29] | 224.289 | 150.178 | 74.111 |
| 2019[29] | 229.121 | 158.257 | 70.864 |
| 2020[29] | 230.776 | 161.110 | 69.666 |
İklim
Niğde'de Orta Anadolu'nun tipik kara iklimi görülür. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlıdır. Yağışların kar haline kışın, yağmur haline ise ilkbaharda rastlanmaktadır.
En sıcak ay ortalaması temmuz ayına, en soğuk ay ortalaması ise ocak ayına denk gelir. Gerek mevsimler arasındaki sıcaklık farkı, gerekse gece ve gündüz arasındaki sıcaklık farkı, kara ikliminin en sıcak örneğidir.
Niğde'de yapılan gözlemlere göre sıcaklık ortalaması 37,7 derece ile temmuz ayına, en düşük sıcaklık ise (-)21 derece ile şubat ayına rastlar.
Nisan, Mayıs ve Haziran ayının ilk yarılarına kadar sağanak halinde, bazen de ayrı sürekli yağış yapan şartları görünür. Şehirdeki yağış ortalaması 0,9 mm'dir. Yağışın en fazla olduğu ay, 78,5 mm ile nisan; en az olduğu ay ise, 0,2 mm ile temmuz ayıdır.
Niğde'de ortalama nispi nem %56'dır. Nemin en fazla olduğu ay %80 ile şubat, en düşük olduğu ay %30 ile ağustos ayıdır.
Eğitim
Şehirdeki tek üniversite, 3 Temmuz 1992 tarih ve 3837 sayılı kanunun ek 22. maddesine göre 11 Temmuz 1992 tarihinde Niğde Üniversitesi adıyla kurulan ve Ağustos 2016'da yapılan değişiklikle günümüzdeki adına kavuşan Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi'dir. Üniversite 13 fakülte, 2 yüksekokul, 6 meslekyüksekokulu ile faaliyetlerini sürdürmektedir.
Ekonomi
İlin ekonomisi çoğunlukla tarıma dayalıdır. Özellikle patates, lahana, elma, şeker pancarı üretimi ile ön plana çıkan tarım faaliyetlerinin yanı sıra; halı, şeker, meyve suyu, un, çimento ve kimya sanayilerinin önemli bir bölümü Niğde ilinde mevcuttur.
Turizm
Niğde; doğal güzellikleri, kültürel varlıkları ve termal kaynakları ile turizm açısından önemli cazibelere sahiptir. Günümüzden itibaren 10 bin yıllık kesintisiz bir yerleşim merkezi olan Niğde'de bu süreç içinde Roma, Bizans, Selçuklu ve Osmanlı döneminden günümüze ulaşmış birçok tarihî eser mevcuttur.
Roma döneminden günümüze ulaşan en önemli tarihî eserler Roma havuzu ve o havuzun suyunu eski kent merkezi olan Kemerhisar'a (Tyana) taşıyan su kemerleridir.
Bizans döneminden günümüze ulaşan en önemli kültür varlığı Gümüşler Manastırıdır. Selçuklu döneminden ise günümüze ulaşan en özenli tarihî eserler arasında Alâeddin Camii, Sungurbey Camii, Ak Medrese ve Hüdavent Hatun türbesini sayabiliriz. Osmanlı dönemi eserleri arasında en önemli kültür varlığı büyük Türk şairi Faruk Nafiz Çamlıbel'in “Han Duvarları” şiirinin esin kaynağı Ulukışla Öküz Mehmet Paşa kervansarayıdır.
Niğde Etnografya ve Arkeoloji Müzesi
1976'da yapılmıştır. Antik Çağa ait eserlerle, Selçuklu ve Osmanlı devrine ait 12 bin eser sergilenir. Akmedrese de müze olarak kullanılmaktadır.
Gümüşler Manastırı
Gümüşler Manastırı, Niğde'ye 8 km mesafede, Gümüşler kasabasındadır. Roma devrinde yapılmıştır.
Niğde Kalesi
Niğde Kalesi, bir höyük olan Alaaddin Tepesi'nin kuzey kısmı üzerine inşa edilmiştir. İnşa kitabesi olmadığı için yapım tarihini kesin olarak bilinmemekle; muhtemelen IX. yüzyılda Bizanslılar zamanında inşa edilmiştir. Esas şeklini ise Anadolu Selçuklu hükümdarları II. Kılıçarslan (1155–1192), II. Rüknettin Süleyman Şah (1196–1204) ve I. Alâeddin Keykubat (1220–1237) dönemlerinde almıştır.
Yapı, iç kale ile onu çevreleyen ve konut alanlarını kuşatan kalın bir surla dış kaleden oluşmaktadır. İç kale ve surlar, şehrin doğu tarafında yer alan ve fazla yüksek olmayan, kuzey-güney doğrultusunda uzanan tepenin üzerine inşa edilmiştir. Bu tepeye daha sonra üzerinde bulunan Alâeddin Camii'nden dolayı “Alâeddin Tepesi” adı verilmiştir. Kale bugün fonksiyonunu kaybetmiş olup; burada iç kale, Alâeddin Camii (1223) Hatıroğlu Çeşmesi (1267–68) ve Rahmaniye Camii (1747) ile Alâeddin Tepesi bulunmaktadır. Kalenin eteklerine sonradan ev ve dükkanlar yapılmıştır.
Niğde Kalesi'nin kapalı mekanlarındaki Geleneksel Yaşam Sergileri, yerli ve yabancı ziyaretçiler tarafından ücretsiz olarak gezilebilmektedir.
Saat Kulesi
Niğde'de iç kalenin güneybatı köşesindeki burcun yarısı yıkılıp içi doldurularak, üstüne Saat Kulesi (1901–2) yapılmıştır. Dıştan minare görünümünde olan saat kulesi, dört bölümden oluşur. Kaide ve gövde ongen planlıdır. Saat kulesi yapma geleneği Avrupa'da 14. yüzyılda başlamasına rağmen, Osmanlı topraklarında 18. yüzyılda görülmeye başlar. Anadolu'da ilk örneklerine XIX. yy. başında rastlanır. Sultan Abdülhamit'in tahta çıkışının 25. yılında (1901–2) valilere gönderilen fermanla Anadolu'da saat kulesi yapma geleneği hızlanır. Zamanın mimari üslubunu yansıtan saat kulelerinden yalnızca elli tane günümüze gelmiştir.
Alâeddin Camii
Alâeddin Camii, Birinci Alâaddin Keykubâd zamanında Niğde Sancakbeyi Zeyneddin Başara tarafından 1233'te yaptırılmıştır.Selçuklu sanatının günümüze kadar en iyi korunmuş eserlerinden olup, mihrap ve minberi çok güzel bir sanat abidesidir. Niğde'nin en eski camisi olup Mîmar Sıddık bin Mahmud ve kardeşi Gazi yapmıştır. Sarı ve kül renkli kesme taştan yapılan caminin doğu kapısı son derece güzel geometrik motiflerle süslüdür. Cami süslemeleri bakımından Selçuklu devrinin en kıymetli eserlerinden biridir. Damalı minaresi camiye ayrı bir güzellik katmaktadır. Caminin kapısı yılın belli bir zamanında sabahın ilk ışıklarının kapıya vurmasıyla kapıda bir kız silueti görülür. Rivayete göre caminin mimarı hükümdarın kızına aşık olur ve kızın güzelliğini bu motiflere işler.
Sungur Bey Camii ve Türbesi
İlhanlı döneminde Niğde Valisi olan Sungur Bey tarafından 1335'te yaptırılmıştır. On sekizinci asırda geçirdiği yangından sonra yeniden yapılmıştır. Mîmarî özelliği ve taş işçiliği süslemeleri çok zengindir. İlk yapıldığında iki minareli olan caminin yanında Sungur Bey'e ait sekiz köşeli bir türbe vardır.
Şah Mescidi
Sungur Bey Camii yakınında olup 1413'te yaptırılmıştır. Kare plânlı bir camidir.
Hanım Camii
Alâaddin Tepesi'nin doğusunda olup 1452'de yapılmıştır, Rahmaniye veya Kale camii olarak da adlandırılır. Arife Hanım tarafından tamir ettirildiği için Hanım Camii olarak bilinir. Karamanoğulları devri eseridir.
Ak Medrese
Karamanoğlu Alâaddin Ali Bey tarafından 1409'da yaptırılmıştır. Adını kapısındaki beyaz mermerden alır. Selçuklu mîmarî tarzının çok güzel bir örneğidir. Ali Bey Medresesi de denir. 1936'da restore edildikten sonra arkeoloji müzesi olarak kullanılmıştır. Geometrik motiflerle süslü giriş kapısı çok güzeldir.
Hüdâvend Hatun Kümbeti
Taç kapısı üzerindeki inşa kitabesine göre, 712H./1312–13 M. yılında yapılmıştır. Moğol İlhanlı valisi Sungur Bey zamanında Anadolu Selçuklu hükümdarı IV. Rukneddin Kılıç Aslan'ın kızı Hüdavend Hatun yaptırmıştır. Günümüze bazı onarımlar görerek gelen türbe, orijinal özelliğini korumaktadır.
Yapı, tek katlı ve sekizgen planlı türbeler grubuna girer. Yapı inşasında sarımtırak renkte ince yönü trakit taşı; kapı ve pencerelerin söve, kemer ve lentolar ile kasnaktaki kuşak ve kitabelerde beyaz mermer kullanılmıştır. Kasnaktaki sivri kemerli alınlıklardaki bezemelerle, pencerelerdeki fi gürlü süslemelerde ve pencere şebekelerinde daha ince dokulu ve sert olan kırmızımtırak renkte taş; iç mekânın kubbe kasnağında sağır sivri kemerlerde siyah kesme taş kullanılarak oldukça zengin malzemeye yer verilmiştir. Yapının inşasında oldukça temiz ve itinalı bir işçilik görülür.
Türbe, sekiz kenarlı bir kaide üzerinde sekizgen gövde olarak yükselmekte ve üstte On altı kenarlı kasnağa dönüşerek içten kubbeye, dıştan da sekiz kenarlı piramidal külahla kapatılmıştır. Türbe yapı bakımından olduğu kadar, bitkisel, geometrik ve özellikle figürlü plastik bezemeleri bakımından özeldir.
Gündoğdu Türbesi
Hüdavend Hatun Kümbetinin yanındadır. 1344'te ölen Hakkı Besvap için yaptırılmıştır. Kare plânlı yapı içten kubbe, dıştan piramit çatı ile örtülüdür. Türbenin kapısı geometrik, bitki ve örgü motiflerinden meydana gelen kuşaklarla çevrilidir.
Sungurbey Kütüphanesi
Emîr-ül-ümerâ Seyfeddîn Sungur Ağa tarafından 1335 senesinde yaptırılmıştır. Günümüzde İl Halk Kütüphanesi olarak kullanılmaktadır.
Paşa Camii
17. yüzyıla ait Osmanlı eseridir. 1670 yılında Murat Paşa tarafından yaptırılan camiyi oğlu Ali Paşa genişletmiştir. 1909'da tamir gören caminin yanında türbe ve çeşme vardır.
Dışarı Camii
Saruhan mahallesi Bor caddesi üzerindedir. Yapının inşa kitabesi yoktur, Fakat XVI. yüzyılda yapıldığı sanılmaktadır. Günümüze bazı onarımlarla gelen camii, orijinal özelliğini büyük ölçüde korumakta ve işlevini devam ettirmektedir.
Yapı, tek kubbeli camiler sınıfındadır. Dıştan 17.10x17.10 m ölçülerinde harim, kuzeyinde 5.40x17.10 m ölçülerinde üç kubbeli son cemaat yeri ve kuzeybatı köşesinde yer alan tek şerefeli minareden oluşur. Daha önce yıkılan son cemaat yeri aslına uygun yeniden inşa edilmiştir. Cephe duvarlarında ve kubbe kasnağında sarımtırak ince yonu trakit taşı, minare de kül renginde mihrapta ise kül rengi kesme taş kullanılmıştır. İtinalı işçilik göze çarpar. Cephe duvarları oldukça yüksek tutulmuştur. Yapının bütün duvarlarında iki sıra pencere açılarak monotonluk giderilmeye çalışılmıştır. Son cemaat yeri köşelerden pandantiflerle geçilen üç kubbeyle örtülmüştür. Harime girişi sağlayan 1.15x2.10 m ölçülerinde cümle kapısı kuzey duvarının ortasına yerleştirilmiş, basık kemer ve söveler mermerden yapılmıştır. İç mekana aydınlık, her duvarda eşit şekilde sekizi alt sırada, sekizi üst sırada ve biri de kubbe kasnağında olmak üzere on yedi pencereyle sağlanmıştır. Camiide aşırı süsleme yoktur. Dikkati çeken bezeme mihrap ve müezzin mahfilindedir.
Geleneksel Evler
Kent merkezinde koruma altına alınmış ve restore edilen çok sayıda eski ev ve konak bulunmaktadır.[30][31]
Belediye başkanları
| № | Belediye Başkanı | Görev Başlangıcı | Görev Bitişi | Parti | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Hasan Hüseyin Ülkü | 1932 | 1940 | Cumhuriyet Halk Partisi | |
| 2 | Ahmet Hamdi Öztekin | 1940 | 1943 | ||
| 3 | Rasih Özbek | 1943 | 1944 | ||
| 4 | Lütfü Soylu | 1944 | 1950 | ||
| 5 | Naim Erem | 1950 | 1952 | Demokrat Parti | |
| 6 | Hasan Tezol | 1952 | 1953 | ||
| 7 | Mustafa Üçler | 1953 | 1955 | ||
| 8 | Emin Sıralı | 1955 | 1960 | ||
| 9 | Niyazi Toker | 1960 | 1960 | Askerî | |
| 10 | Dündar Egel | 1960 | 1961 | ||
| 10 | Vefik Kitapçıgil | 1961 | 1963 | ||
| 11 | İbrahim Öztürk | 1963 | 1963 | ||
| 12 | Sami Yağız | 1963 | 1973 | Adalet Partisi | |
| 13 | Feridun Zeren | 1973 | 1977 | ||
| 14 | Suat Baykal | 1977 | 1979 | Cumhuriyet Halk Partisi | |
| 15 | Mehmet Benli | 1979 | 1980 | ||
| 16 | İsmail Hakkı Altan | 1980 | 1980 | Askerî | |
| 17 | Bedri Nazlıoğlu | 1980 | 1982 | ||
| 18 | Ünal Özgödek | 1982 | 1984 | ||
| 19 | Feridun Zeren | 1984 | 1989 | Milliyetçi Demokrasi Partisi | |
| 20 | Ahmet Oğuz Özmen | 1989 | 1995 | Sosyaldemokrat Halkçı Parti | |
| 1995 | 1999 | Cumhuriyet Halk Partisi | |||
| 21 | Aydın Birdal | 1999 | 1999 | ||
| 22 | Mümin İnan | 18 Nisan 1999 | 14 Mayıs 2007 | Milliyetçi Hareket Partisi | |
| 23 | Murat Zeren | 14 Mayıs 2007 | 29 Mart 2009 | ||
| 24 | Faruk Akdoğan | 29 Mart 2009 | 24 Ekim 2017 | Adalet ve Kalkınma Partisi | |
| 25 | Rıfat Özkan | 24 Ekim 2017 | 3 Nisan2019 | ||
| 26 | Emrah Özdemir | 3 Nisan 2019 | Görevde | ||
Kaynak:[32]
Basın ve yayın kuruluşları
Televizyon kanalları
- Niğde Televizyonu (Yerel)
Radyo kanalları
- Niğde FM (91.3)
- Bor FM (95.0)
- Niğde Polis Radyosu (97.0)
- Umut FM (98.0)
- Niğde Tempo FM (104.0)
Gazete ve dergiler
- Niğde Hamle Gazetesi
- Niğde Haber Gazetesi
- Niğde Anadolu Haber Gazetesi
- Dünden Bugüne Gündem Gazetesi
- Günaydın Gazetesi
- Yeşil Bor Gazetesi
Kardeş şehirler
Notlar
Kaynakça
- ^ "İlçelerimiz". nigde.gov.tr. Niğde Valiliği. 21 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2022.
- ^ [Yurt Ansiklopedisi, C.8, Anadolu Yayıncılık, Istanbul 1982-1983, s.6159]
- ^ [Avram Galanti; Niğde, s.5.]
- ^ Karafakı, Filiz Ç. (2019). "Tarihi Dönemler İçinde Niğde Kentinin Fiziki ve Kültürel Şekillenişine Genel Bir Bakış". Turizm Çalışmaları Dergisi. 1 (1). ss. 37-42. 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2022.
- ^ [Türkiye’nin Turizm Degerleri 4, TC Turizm Bakanlığı Tanıtma Genel Müdürlügü, Giris Bolumu]
- ^ "Fertek Kasabası Resmen Yok". borhaber.net. 11 Mart 2012. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2020.
- ^ "Fasikül I: Mufassal Neticeler İcmal Tabloları" (PDF). 28 Teşrinevvel 1927 Umumî Nüfus Tahriri. DİE. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021.
- ^ "1935 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
- ^ . "Vilâyetler, kazalar, Nahiyeler ve Köyler İtibarile Nüfus ve Yüzey ölçü" (PDF). 20 İlkteşrin 1940 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
- ^ . "1945 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
- ^ . "Vilayet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 22 Ekim 1950 Umumi Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
- ^ . "1955 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
- ^ . "İl, İlçe, Bucak ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 23 Ekim 1960 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021.
- ^ "1965 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "1970 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "1975 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "1980 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "1985 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "1990 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "2000 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "2007 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "2008 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Nisan 2014 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2014.
- ^ "2009 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "2010 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "2011 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ^ "2012 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013.
- ^ "2013 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014.
- ^ "2014 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
- ^ a b c d e f
- "Merkezi Dağıtım Sistemi" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016.
- "Merkez Nüfusu - Niğde". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021.
- "Niğde Merkez Nüfusu". nufusune.com.
- ^ Huriye, Altuner (2018). Geleneksel Niğde Evleri. Niğde Valiliği. 16 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2022.
- ^ Altuncan, Mahmut (2003). "Geleneksel Niğde Evleri". Türk Arkeoloji ve Etnografya Dergisi, 73. ss. 57-64.
- ^ "Eski başkanlar". 5 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2024.
Kaynak kitaplar
- Niğde Kapadokyanın Başkenti (Yazar:Ömer Fethi Gürer)
- Niğde Söylence Şaka Fıkra Anlatı (Yazar Ömer Fethi Gürer)
- Niğde Spor Tarihi, (Yazar Ömer Fethi Gürer)
- Niğde Kızılca Bektiklerin Yurdu (Yazar Ömer Fethi Gürer)
Dış bağlantılar
- Niğde Valiliği
- Niğde Büyükşehir Belediyesi21 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Niğde YerelNET26 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Niğde İl Kültür Turizm Müdürlüğü29 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Tarihin Ocağında Niğde - Tanıtım Videoları
