İçeriğe atla

Newton teleskobu

Newton teleskop tasarımı

Newton teleskobu, İngiliz bilim insanı Isaac Newton (1642-1727) tarafından icat edilen, 1668'de tamamlanan ve bilinen en eski fonksiyonel yansıtıcı teleskoptur.[1] Newton teleskobunun basit tasarımı, amatör teleskop yapımcıları arasında çok popüler olmuştur.

Tarih

Isaac Newton'un yansıtıcı teleskop fikri yeni değildi. Galileo Galilei ve Giovanni Francesco Sagredo, refraktör teleskobun icat edilmesinden kısa bir süre sonra bir ayna kullanarak görüntü oluşturma hedefi olarak tartışmışlardır[2] ve Niccolò Zucchi gibi diğerleri 1616'ya kadar bu fikri denediklerini iddia etmişlerdir.[3] Newton'un, James Gregory'nin parabolik aynalar kullanarak yansıtan teleskop tasarımlarını yansıtan 1663 Optica Promota kitabını okumuş olabileceği düşünülüyor.[4] (Gregory'nin hayata geçirmekte başarısız olduğu bir teleskop modeli).[5]

Newton'un 1672'de Kraliyet Topluluğuna sunduğu ikinci yansıtıcı teleskobunun bir kopyası.[6]

Newton yansıtıcı teleskobunu inşa etti, çünkü beyaz ışığın bir renk yelpazesinden oluştuğunu teorisini kanıtlayabileceğini düşünüyordu.[5] Renk bozulması (kromatik sapma) Newton'un teleskoplarını kırmanın ana hatasıydı ve buna neyin sebep olduğu konusunda birçok teori vardı. 1660'ların ortalarında, renk teorisi üzerine yaptığı çalışmalarla Newton, bu kusurun, denediği prizmalar gibi davranan kırılma teleskobunun merceğinden kaynaklandığını ve beyaz ışığı parlak astronomik nesnelerin etrafındaki renk gökkuşağına böldüğü sonucuna vardı.[7][8] Eğer bu doğruysa, o zaman bir lens kullanmayan bir teleskop - yansıtıcı bir teleskop inşa edilerek renk sapmaları ortadan kaldırılabilirdi.

1668'in sonlarında Isaac Newton ilk yansıtıcı teleskobunu yaptı. Objektif aynası için en uygun malzeme olarak kalay ve bakır alaşımı (spekulum metali) seçti. Daha sonra aynayı şekillendirmek ve öğütmek için araçlar tasarladı (optik yüzeyi parlatmak için bir adım aralığı[9] kullanan ilk kişi olabilir). Yapısını basitleştirmek için aynası için bir parabol yerine küresel bir şekil seçti; küresel sapmayı ortaya çıkarsa da, yine de renk sapmasını düzeltecekti. Reflektörüne, görüntüyü teleskobun yan tarafına monte edilen bir göz merceğine 90° açıyla yansıtmak için birincil aynanın odağına yakın bir diyagonal olarak monte edilmiş bir Newton teleskobunun tasarımının ayırt edici özelliğini ekledi. Bu eşsiz ekleme görüntünün objektif aynanın en az engellenecek şekilde görülmesini sağladı. Ayrıca tüp, montaj ve bağlantı parçalarını yaptı. Newton'un ilk versiyonunu birincil ayna çapı 13 inç (330 mm) ve f/5 odak oranına sahiptir.[10] Teleskobun renk bozulması olmadan çalıştığını ve Jüpiter'in dört Galilei uydusunu ve Venüs gezegeninin hilal evresini görebildiğini buldu. Newton'un arkadaşı Isaac Barrow, 1671'in sonunda Londra Kraliyet Cemiyeti'nden küçük bir gruba ikinci teleskobu gösterdi. Ondan çok etkilendiler, Ocak 1672'de II. Charles'a gösterdiler. Newton aynı yıl toplumun bir üyesi olarak kabul edildi.

Kendisinden önceki Gregory gibi Newton da etkili bir reflektör inşa etmeyi zor buldu. Spekulum metalini düzenli bir eğriliğe öğütmek zordu. Yüzey de hızla kararmıştı, bu aynanın ortaya çıkan düşük yansıtıcılığının ve küçük boyutunun teleskopla görüşünün çağdaş refraktörlere kıyasla çok loş olduğu anlamına geliyordu. İnşaattaki bu zorluklar nedeniyle, Newton yansıtıcı teleskobu başlangıçta geniş ölçüde benimsenmedi. 1721'de John Hadley, Kraliyet Toplumu için çok gelişmiş bir model gösterdi.[11] Hadley parabolik bir ayna yapma problemlerinin çoğunu çözmüştü. (Ayna çapı 6 inç (150 mm) olan Newton teleskobu 6 inç (150 mm) günün büyük hava kırılma teleskopları ile karşılaştırıldığında).[12] Yansıtıcı teleskopların boyutu daha sonra hızla büyüdü ve tasarımlar yaklaşık 50 yılda bir birincil ayna çapında iki katına çıktı.[13]

Newton tasarımının avantajları

  • Refraktör teleskoplarda bulunan renk sapmalarını içermez.
  • Newton teleskopları, belirli herhangi bir objektif çapı (veya diyafram) için genellikle diğer tiplerdeki karşılaştırılabilir kalitede teleskoplardan daha ucuzdur.
  • Yalnızca bir yüzeyinin zeminde olması ve karmaşık bir şekle cilalanması gerektiğinden, genel imalat diğer teleskop tasarımlarına göre üretimi daha kolaydır.
  • Kısa bir odak oranı daha kolay elde edilebilir, bu da daha geniş görüş alanı sağlar.
  • Mercek teleskobun üst ucunda bulunur. Kısa f- ile birlikte oranlarda bu çok daha kompakt montaj sistemi sağlar (maliyeti azaltma ve taşınabilirlik dahil) .

Newton tasarımının dezavantajları

Pirosude teleskobu, parabolik aynalar kullanan diğer yansıtıcı teleskop tasarımları gibi, görüntülerin içe ve optik eksene doğru parlamasına neden olan eksen dışı bir sapmadan muzdariptirler (görüş alanının kenarına doğru yıldızlar "kuyruklu yıldız benzeri" bir şekil alır). Bu parlama eksen üzerinde sıfırdır ve artan alan açısı ile doğrusaldır ve ayna odak oranının (ayna odak uzunluğunun ayna çapına bölünmesiyle) ters orantılıdır. Üçüncü dereceden teğet koma için formül 3θ / 16F²'dir (F odak oranıdır) burada θ radyan cinsinden görüntüye olan açı eksenidir. Odak oranı f/6 veya daha düşük olan Newton teleskoplarının (örneğin f/5) görsel veya fotoğrafik kullanım için giderek daha ciddi komaya sahip oldukları düşünülmektedir.[14] Düşük odak oranlı birincil aynalar, alandaki görüntü netliğini artırmak için komanın düzelmesini sağlayan lenslerle birleştirilebilir.[15]

Göz merceğine erişmek için yapılan 1873'ten itibaren büyük bir Newton reflektörü.
  • Newton teleskobunun ışık yolundaki ikincil ayna nedeniyle merkezi bir tıkanıklığı vardır. Bu engel ve ayrıca ikincil aynanın destek yapısının (örümcek adı verilen) neden olduğu kırınım artışları kontrastı azaltır. Görsel olarak, bu etkiler iki veya üç ayaklı kavisli bir örümcek kullanılarak azaltılabilir. Bu, kırınım yan lob yoğunluklarını yaklaşık dört kat azaltır ve dairesel örümceklerin rüzgar kaynaklı titreşime daha yatkın olma potansiyeli ile görüntü kontrastını geliştirmeye yardımcı olur.
  • Taşınabilir Newton'lular için kolimasyon bir sorun olabilir. Birincil ve ikincil, taşıma ve elleçleme ile ilgili şoklar hizadan çıkabilir. Bu, teleskobun her ayarlandığında yeniden hizalanması (toplanması) gerekebileceği anlamına gelir. Refraktör ve katadioptrik gibi diğer tasarımlar (özellikle Maksutov teleskobu türü) sabit kolimasyona sahiptir. Yüksek odak açıklıklı 100mm den fazla odak açıklıklı Newton teleskoplarının taşınabilirliği uzun dönem sorun olsa da Dobson kundak ve John Dobson'un getirdiği yenilikler bu teleskopların taşınabilirliğini arttırmış ve üretimini de kolaylaştırmıştır.
  • Odak düzlemi, asimetrik bir noktada ve optik tüp düzeneğinin üstündedir. Görsel gözlem için, özellikle ekvatoral teleskop yuvalarında,[16] tüp yönü göz merceğini çok zayıf bir izleme pozisyonuna getirebilir ve daha büyük teleskoplar erişmek için merdiven veya destek yapıları gerekebilir.[17] Bazı tasarımlar, mercek montajının veya tüm tüp tertibatının daha iyi bir konuma döndürülmesi için mekanizmalar içerir. Araştırma teleskopları için, bu odakta monte edilen çok ağır enstrümanların dengelenmesi dikkate alınmalıdır.
  • Görüntüyü tamamen ters gösterir. Bu durum astronomik gözlemlerde sorun oluşturmasa da karasal gözlemlerde sorun çıkarır. Refraktör veya yeni Schmidt Cassigrain teleskopların aksine karasal gözlem yapılması son derece zordur. Refraktör teleskoplarda kullanılan görüntü düzeltici 45 derecelik prizma diagonaller bu teleskoplarda işe yaramaz, fakat gelişen teknoloji ile dürbünlerdeki çatı sistemine benzer Bak-4 ve Bak-7 dizayn görüntü düzelticiler (image rectifier) bu teleskoplar için bulunmuş ve karasal gözlem koşulları iyileşmiştir.
  • Refraktör ve pek çok Schmidt Cassigrain teleskop (Ritchey-Chretien hariç) aksine kapalı değil, açık dizayna sahiptirler. Bu, teleskobun refraktör ve diğer kapalı dizayn teleskopların aksine buğulanmadan etkilenmesini engellemesine karşın, toza ve çevresel diğer etkilere karşı görüş ekipmanını ve aynaları hassas hale getirir. Temizlenmesi, korunması daha zahmetlidir.

Varyasyon

Jones-Bird

Jones-Bird reflektör teleskobu (bazen Bird-Jones olarak da adlandırılır), amatör teleskop pazarında satılan geleneksel Newton tasarımında bir ayna lensi (katadioptrik) varyasyonudur. Tasarım, parabolik bir ayna yerine küresel bir ana ayna kullanır; küresel sapmalar, genellikle odaklama tüpünün içine veya ikincil aynanın önüne monte edilmiş olan alt diyafram düzeltici mercek[18] ile düzeltilir. Bu tasarım, teleskobun boyutunu ve maliyetini azaltır (daha uzun maliyetli bir küresel ayna ile birleştirilmiş bir " telefoto" tipi düzende odak uzunluğunu genişleten düzeltici ile). Bu tasarımın ticari olarak üretilen versiyonlarının, teleskop pazarının ucuz ucunu hedefleyen bir teleskopta doğru şekilli bir alt diyafram düzeltici üretme zorluğu nedeniyle optik olarak tehlikeye girdiği kaydedilmiştir.[19]

Galeri

  • Newton Reflektörü
    Newton Reflektörü
  • Çok büyük römorka monte Newton teleskobu ve merdiveni
    Çok büyük römorka monte Newton teleskobu ve merdiveni
  • Newton teleskobu (Makas borusu Dobsonian)
    Newton teleskobu (Makas borusu Dobsonian)
  • Altazimut monte edilmiş Newton teleskobu
    Altazimut monte edilmiş Newton teleskobu
  • Newton teleskobu mercek yuvası
    Newton teleskobu mercek yuvası
  • Amatör Newton teleskobu
    Amatör Newton teleskobu
  • Ticari bir Newton reflektörünün diyagramı
    Ticari bir Newton reflektörünün diyagramı
  • Amatör ticari Newton diyagramı
    Amatör ticari Newton diyagramı

Notlar

  1. ^ A. Rupert Hall (11 Nisan 1996). Isaac Newton (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 9780521566698. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  2. ^ Fred Watson (2007). Ian Stargazer (İngilizce). Allen & Unwin. ISBN 978-1-74176-392-8. 19 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  3. ^ "The Galileo Project > Science > Zucchi, Niccolo". 29 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  4. ^ Derek Gjertsen (1 Ocak 1986). The Newton Handbook (İngilizce). Taylor & Francis. ISBN 978-0-7102-0279-6. 
  5. ^ a b Michael White (6 Nisan 1999). Isaac Newton (İngilizce). Basic Books. ISBN 978-0-7382-0143-6. []
  6. ^ Henry C. King (1 Ocak 2003). The History of the Telescope (İngilizce). Courier Corporation. ISBN 978-0-486-43265-6. 17 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  7. ^ Newton thought little could be done to correct aberration short of making lenses that were f/50 or more."the object-glass of any telescope cannot collect all the rays which come from one point of an object, so as to make them convene at its focus in less room than in a circular space, whose diameter is the 50th part of the diameter of its aperture”
  8. ^ Parkinson, Stephen (1870). A Treatise on Optics. 
  9. ^ Raymond N. Wilson (3 Eylül 2007). Reflecting Telescope Optics I (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-540-40106-3. 
  10. ^ "telescope-optics.net Reflecting Telescopes: Newtonian, two- and three-mirror systems". 27 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  11. ^ "amazing-space.stsci.edu – Hadley's Reflector". 26 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  12. ^ "The complete Amateur Astronomer – John Hadley's Reflector". 17 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  13. ^ Racine (2004). "The Historical Growth of Telescope Aperture". The Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 116 (815). s. 77. 
  14. ^ "8.1.1. Newtonian off-axis aberrations". 14 Temmuz 2006. 10 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2009. off-axis performance of the paraboloidal mirror drops so quickly with the increase in relative aperture beyond ~ƒ/6 
  15. ^ "Tele Vue Paracor Coma Corrector for Newtonians" (PDF). Cloudy Nights Telescope Review. 2004. 24 Mart 2005 tarihinde kaynağından (pdf) arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2010. 
  16. ^ Alex Hebra (6 Nisan 2010). The Physics of Metrology (Lehçe). Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-211-78381-8. 
  17. ^ Antony Cooke (9 Nisan 2009). Make Time for the Stars (İngilizce). Springer Science & Business Media. ISBN 978-0-387-89341-9. 
  18. ^ "10.1.2. Sub-aperture corrector examples: Single-mirror systems – Jones-Bird". 4 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 
  19. ^ "TELESCOPES – OVERVIEW AND TELESCOPE TYPES, CATADIOPTRIC NEWTONIAN". 11 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2020. 

Kaynakça

  • Smith, Warren J., Modern Optik Mühendisliği, McGraw-Hill Inc., 1966, s.   400

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Optik</span> fizik biliminin bir alt dalı

Optik, ışık hareketlerini, özelliklerini, ışığın diğer maddelerle etkileşimini inceleyen; fiziğin ışığın ölçümünü ve sınıflandırması ile uğraşan bir alt dalı. Optik, genellikle gözle görülebilen ışık dalgalarının ve gözle görülemeyen morötesi ve kızılötesi ışık dalgalarının hareketini inceler. Çünkü ışık bir elektromanyetik dalgadır ve diğer elektromanyetik dalga türleri ile benzer özellikler gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Teleskop</span> uzaydan gelen her türlü radyasyonu alıp görüntüleyen, astronomların kullandığı, bir rasathane cihazı

Teleskop veya ırakgörür, uzaydan gelen her türlü radyasyonu alıp görüntüleyen astronomların kullandığı, bir rasathane cihazıdır. 1608 yılında Hans Lippershey tarafından icat edilmiştir ve 1609 yılında Galileo Galilei tarafından ilk defa gökyüzü gözlemleri yapmakta kullanılmıştır. Uzaydaki cisimlerden yansıyarak veya doğrudan gelen görülen ışık, ultraviyole ışınlar, kızılötesi ışınlar, röntgen ışınları, radyo dalgaları gibi her türlü elektromanyetik yayınlar; kozmos hakkında bilgi toplamak için çok gerekli kanıtlardır. Bu kanıtlar, klasik manada optik teleskoplarla ya da çok daha modern radyo teleskoplarla incelenir.

<span class="mw-page-title-main">Oküler</span>

Oküler diğer adıyla göz merceği, mikroskop, teleskop vb. sistemlerde kullanılan gözün hemen önündeki genelde akromatik mercek grubudur. Asıl amacı önündeki mercek sisteminin renk ve şekil alanlarındaki kusurlarını asgariye indirerek kullanıcıya net bir görüntü sağlamak görüntü kalitesini arttırmadır.

Geometrik optiklerde odak, görüntü noktası olarak da bilinen, ışık ışınının yakınsak kaynaklandığı noktadır. Ayrıca odak kavramsal olarak bir nokta olmasına rağmen, fiziksel olarak uzaysal boyuta sahiptir ve mavi daire olarak adlandırılır. Bu ideal olmayan odaklanma, optik görüntülemenin ışık sapmaları nedeniyle olabilir. Önemli anormalliklerin yokluğunda, en küçük muhtemel mavi daire, optik sistem açıklığındaki kırınım nedeniyle, Airy diskidir. Işık sapmaları, airy diski büyük açıklıklar için fazla küçük olduğu sürece, açıklık çapı arttıkça kötüleşmeye eğilimlidir.

<span class="mw-page-title-main">Yansıtmalı teleskop</span>

Yansıtmalı teleskop, aynalı teleskop veya reflektör teleskop, ışığı bir veya birden çok içbükey ayna düzeni ile yansıtan ve bir görüntü oluşturan optik bir teleskoptur. Yansıtmalı teleskop, 17. yüzyılda kırılmalı teleskoplarda tasarımlarından kaynaklanan kromatik sapma nedeniyle yaşanan sorunlara bir seçenek olarak icat edildi. Yansıtmalı teleskoplar başka optik sapmalar üretse de, çok büyük çaplı nesnelerin gözlemlenmesine olanak sağlayan bir tasarımdır.

<span class="mw-page-title-main">Optik teleskop</span>

Optik teleskoplar esas olarak elektromanyetik spektrumun görünür ışık kısmından ışığı toplayan ve odaklayan teleskop çeşididir. Kullanım amacı bakılan nesnenin doğrudan görünümü için büyütülmüş görüntüsünü oluşturmak, fotoğrafını çekmek ya da elektronik görüntü sensörleri üzerinden veri toplamaktır.Optik teleskop, başlıca elektromanyetik spektrumun görünür bölgesinden olmak üzere direkt görüş için büyütülmüş bir imaj oluştururken, bir fotoğraf yaratırken ya da elektronik imaj sensörleri boyunca veri toplarken ışığı odaklar ve toplar.

<span class="mw-page-title-main">Dmitri Dmitriyeviç Maksutov</span>

Dmitri Dmitriyeviç Maksutov, Rus/Sovyet optik mühendis ve amatör gökbilimcidir. Maksutov teleskobunun mucidi olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Kırılmalı teleskop</span> görüntülemek için lens kullanan bir optik teleskop türü

Kırılmalı teleskop veya refraktör, bir görüntüyü görüntülemek için lens (mercek) kullanan bir optik teleskop türüdür.Işığı kırmak yoluyla görüntüyü elde eder.Bunun için tüp sonunda odak dediğimız en büyük merceğin olduğu kısim vardir.ışık buradan görerek tüpün ucuna kadar ilerler tüp ucunda ise gözlemcinin büyütmede kullandığı mercek oküler bulunur. Sonradan çıkan aynalı teleskop'dan bu yönleri ile ayrılır. İlk ve uzun dönemden beri bilinen teleskop türüdür. Kırılmalı teleskop tasarımı başlangıçta casusluk camları ve astronomik teleskoplarda kullanıldı halen de belli ölçekte kullanılmaktadır ancak aynı zamanda uzun odaklı kamera mercekleri için de kullanılmaktadır. Bir refraktörün büyütmesi, objektif merceğinin odak uzunluğunun okülerinkine bölünmesiyle hesaplanır. Kırılma teleskoplarının tipik olarak önde bir lensi, ardından uzun bir tüp, daha sonra teleskop görüntüsünün odaklandığı arkada bir mercek veya enstrümantasyon bulunur. Başlangıçta teleskopların merceği bir elementdi, ancak bir asır sonra iki ve hatta üç elementli lensler yapıldı. Kırılma teleskopu teknolojisi, dürbün ve büyüteç lensleri gibi diğer optik cihazlarda sıklıkla uygulanan bir teknolojidir.

<span class="mw-page-title-main">Schmidt–Cassegrain Teleskobu</span>

Schmidt–Cassegrain teleskobu (SC), basit küresel yüzeyleri kullanarak kompakt bir astronomik alet yapmak için bir Cassegrain reflektörünün optik yolunu bir Schmidt düzeltici plakayla birleştiren bir katadioptrik teleskoptur. Bu teleskoplar kırılmalı teleskop ile Newton teleskobunun bir melezidir. Teleskopta Schmidt–Cassegrain veya Maksutov-Cassegrain türlerinde olduğu gibi Newtonyan teleskoplardaki aynalar ve kırılmalı teleskoptaki mercekler bir arada kullanılabildiği gibi yine bu teleskop ailesinin özel bir türü olan düzeltici merceğe ihtiyaç duymayan Ritchey-Chretien tipi teleskoplarda ise sadece çukur aynalar kullanıldığı görülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Maksutov teleskobu</span>

Maksutov, tüm yüzeylerin neredeyse "küresel olarak simetrik" olmasından yararlanan bir tasarımda küresel bir aynayı zayıf negatif bir menisküs merceğiyle birleştiren bir katadioptrik teleskop tasarımıdır. Negatif mercek genellikle tam çaplıdır ve teleskopun giriş göz bebeğine yerleştirilir. Tasarım, yansıtıcı teleskoplarda bulunan koma gibi eksen dışı sapmaların sorunlarını düzeltirken aynı zamanda renk sapmalarını da düzeltir. 1941 yılında Rus optisyen Dmitri Dmitrievich Maksutov tarafından patenti alındı. Maksutov, tasarımını, küresel bir birincil aynadaki zıt hataları düzeltmek için negatif bir merceğin küresel hatalarını kullanan Schmidt kamerasının arkasındaki fikir üzerine kurdu. Tasarım en yaygın olarak, tüm küresel elemanları kullanabilen, böylece üretimi basitleştiren entegre bir ikincil mercek ile bir Cassegrain varyasyonunda görülür. Maksutov teleskopları, 1950'lerden beri amatör piyasada satılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Küresel sapınç</span> Optik sapma

Optikte, küresel aberasyon , küresel yüzeylere sahip elemanlara sahip optik sistemlerde bulunan bir sapma türüdür. Lensler ve kavisli aynalar başlıca örneklerdir çünkü bu şeklin üretimi daha kolaydır. Merkez dışında küresel bir yüzeye çarpan ışık ışınları, merkeze yakın gelenlerden daha fazla veya daha az kırılır veya yansıtılır. Bu sapma, optik sistemler tarafından üretilen görüntülerin kalitesini düşürür.

<span class="mw-page-title-main">Koma (optik)</span>

Olarak optik, koma ya da Komatik sapmaları bir optik sistem içinde sapmaları ifade eder Bazı optik tasarımları ya da bağlı olarak doğal lens ya da diğer bileşenlerin kusurları yıldızların çarpık görünmesi, kuyruklu yıldız gibi bir kuyruğu (koma) varmış gibi görünmesi gibi eksen dışı nokta kaynakları ile sonuçlanır. Spesifik olarak, koma, giriş göz bebeği üzerindeki büyütmede bir değişiklik olarak tanımlanır. Refraktif veya difraktif optik sistemlerde, özellikle geniş bir spektral aralığı görüntüleyenlerde, koma dalga boyunun bir fonksiyonu olabilir, bu durumda bir renk sapması şeklidir.

<span class="mw-page-title-main">Hava teleskobu</span>

Bir hava teleskopu, 17. yüzyılın ikinci yarısında Kepler teleskobu prensiplerine göre inşa edilmiş, ilk versiyonları tüplü sonraki versiyonları tüp kullanmayan çok uzun odak uzaklığına sahip bir kırılmalı teleskop türüdür. Bunun yerine objektif, döner bir mafsal üzerindeki bir direğe, ağaç, kule, bina veya başka bir yapıya monte edildi. Gözlemci yerde durmuş ve bir ip veya biyel ile hedefe bağlı olan göz merceğini tutmuştur. Gözlemci, ipi sıkı tutarak ve göz merceğini hareket ettirerek, teleskopu gökyüzündeki nesnelere yöneltebilir. Bu tür teleskop fikri, 17. yüzyılın sonlarında Hollandalı matematikçi, astronom ve fizikçi Christiaan Huygens ve kardeşi Constantijn Huygens, Jr. tarafından ortaya çıkmış olabileceği düşünülmektedir, ancak onların bunu gerçekten ilk olarak icat edip etmedikleri belli değildir.

<span class="mw-page-title-main">Katadioptrik sistem</span>

Bir katadioptrik optik sistem biri kırılma ve yansıma genellikle lens ve kavisli aynalar (katoptrik) yoluyla bir optik sistem içinde bir araya getirilmiştir. Katadioptrik kombinasyonlar, projektörler, farlar, erken deniz feneri odaklama sistemleri, optik teleskoplar, mikroskoplar ve telefoto lensler gibi odaklama sistemlerinde kullanılır. Lensleri ve aynaları kullanan diğer optik sistemlere, gözetleme katadioptrik sensörleri gibi "katadioptrik" de denir.

<span class="mw-page-title-main">Katoptrik</span>

Katoptrik, yansıyan ışık fenomeni ve aynaları kullanan görüntü oluşturan optik sistemlerle ilgilenir. Aynı zamanda ışığın yansıması ile ilgilenen bilim dalıdır. Bir katoptrik sisteme ayrıca katopter (catoptre) denir.

<span class="mw-page-title-main">Dobson teleskobu</span>

Bir Dobson teleskobu, 1965 yılında John Dobson tarafından popüler hale getirilen ve amatör astronomlar için mevcut teleskopların boyutunu büyük ölçüde artırmasıyla tanınan, altazimut kundaklı bir Newton teleskop tasarımıdır. Dobson'ın teleskopları, büyük, taşınabilir, düşük maliyetli bir teleskop oluşturmak için hazır bileşenlerden üretilmesi kolay olan basitleştirilmiş bir mekanik tasarıma sahipti. Tasarım, bulutsular ve galaksiler gibi soluk, derin gökyüzü nesnelerini gözlemlemek için optimize edilmiştir. Bu tür bir gözlem, nispeten kısa odak uzaklığına sahip büyük bir objektif çapı ve daha az ışık kirliliği olan yerlere seyahat için taşınabilirlik gerektirir.

<span class="mw-page-title-main">Barlow mercek</span>

Adını Peter Barlow'dan alan Barlow merceği optik bir sistemdeki diğer optiklerle seri olarak kullanılan, optik sistemin etkin odak uzaklığını, sistemdeki kendisinden sonra gelen tüm bileşenler tarafından algılandığı şekilde artıran, ıraksak bir mercektir. Pratik olarak, bir Barlow merceği yerleştirmenin sonucu görüntüyü büyütmesidir. Gerçek bir barlow lens, tek bir cam eleman değildir, çünkü bu, kromatik aberasyona ve mercek asferik değilse küresel averasyona neden olur. Barlow mercekler bu sebeple yaygın olarak, akromatik düzeltme veya apokromatik düzeltme ile daha yüksek görüntü kalitesi için iki, üç veya daha fazla elementli mercek (cam) kombinasyonu kullanır.

<span class="mw-page-title-main">Objektif (optik)</span>

Optik mühendisliğinde objektif, gözlenen nesneden ışık toplayan ve gerçek bir görüntü üretmek için ışık ışınlarını odaklayan optik elemandır. Hedefler, tek bir mercek veya ayna veya birkaç optik elemanın kombinasyonları olabilir. Mikroskoplarda, dürbünlerde, teleskoplarda, kameralarda, slayt projektörlerinde, CD çalarlarda ve diğer birçok optik alette kullanılırlar. Objektiflere ayrıca obje lensleri, obje gözlükleri veya objektif gözlükleri de denir.

<span class="mw-page-title-main">Teleskobun tarihi</span>

Teleskopun tarihi, 1608'de Hollanda'da bir gözlük üreticisi olan Hans Lippershey tarafından bir patent sunulduğunda ortaya çıkan bilinen en eski teleskopun icadından öncesine kadar götürülebilir. Lippershey patentini almamış olsa da, buluşla ilgili haberler kısa sürede Avrupa'ya yayıldı. Bu erken tasarımı kırılmalı teleskoplar bir dışbükey objektif lens ve içbükey mercekten oluşuyordu. Galileo ertesi yıl bu tasarımı geliştirdi ve astronomiye uyguladı. 1611'de Johannes Kepler, bir dışbükey mercek ve bir dışbükey mercek merceği ile çok daha kullanışlı bir teleskopun nasıl yapılabileceğini açıkladı. 1655'e gelindiğinde, Christiaan Huygens gibi gök bilimciler, bileşik göz mercekleri olan güçlü ama hantal Kepler teleskopları inşa ediyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Çapraz ayna</span>

Yıldız köşegen,Yıldız diyagonal, dikme merceği, prizma diyagonal, diyagonal ayna veya çapraz ayna teleskoplarda kullanılan ve normal mercek eksenine dik bir yönden görüntülemeye izin veren açılı bir ayna veya prizmadır. Teleskop doğrultulduğunda veya başucuna yakın olduğunda daha rahat ve kolay görüntüleme sağlar. Ayrıca, elde edilen görüntünün sağ tarafı yukarı, ancak soldan sağa ters çevrilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.