İçeriğe atla

New Horizons

Başlığın diğer anlamları için Yeni Ufuklar (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
New Horizons
New Horizons uzay sondası
Görev türü132524 APL · Jupiter · Pluto · 486958 Arrokoth uçuşu
UygulayıcıNASA
COSPAR kimliği2006-001A Bunu Vikiveri'de düzenleyin
SATCAT no.28928
Web sitesipluto.jhuapl.edu
nasa.gov/newhorizons
Görev süresiAna görev: 9,5 yıl
Geçen: 18 yıl, 8 ay, 26 gün
Uzay aracı özellikleri
ÜreticiAPL / SwRI
Fırlatma ağırlığı478 kilogram (1.054 lb)[1]
Yakıtsız ağırlık401 kilogram (884 lb)
Yük ağırlığı30,4 kilogram (67 lb)
Boyutlar2,2 × 2,1 × 2,7 metre (7,2 × 6,9 × 8,9 ft)
Güç245 watt
Görev başlangıcı
Fırlatma tarihi19 Ocak 2006, 19:00:00.221 (19 Ocak 2006, 19:00:00.221) UTC[2]
RoketAtlas V (551) AV-010[2] + Star 48B 3. kademe
Fırlatma yeriCape Canaveral SLC-41
ÜstleniciInternational Launch Services[3]
Yörünge parametreleri
Dış merkezlik1,41905
Eğiklik2,23014°
Devir1 Ocak 2017 (JD 2457754.5)[4]
132524 APL uçuşu (arızi)
En yakın yaklaşım13 Haziran 2006, 04:05 UTC
Mesafe101.867 kilometre (63.297 mi)
Jüpiter uçuşu (kütleçekim yardımı)
En yakın yaklaşım28 Şubat 2007, 05:43:40 UTC
Mesafe2.300.000 kilometre (1.400.000 mi)
Plüton uçuşu
En yakın yaklaşım14 Temmuz 2015, 11:49:57 UTC
Mesafe12.500 kilometre (7.800 mi)
486958 Arrokoth uçuşu
En yakın yaklaşım1 Ocak 2019, 05:33:00 UTC
Mesafe3.500 kilometre (2.200 mi)
 

New Horizons (Yeni Ufuklar) NASA tarafından yürütülen bir insansız uzay uçuşu görevidir. Cüce gezegen Plüton ve uydularına uçuş yapan ilk uzay aracıdır. 19 Ocak 2006'da başarıyla fırlatılmıştır. 28 Şubat 2007 saat 5:43:40 UTC'da Jüpiter'in yanından geçen New Horizons 'ın Güneş Sistemi' ni terk etmeden önce Temmuz 2015'te Plüton'a en yakın noktadan geçerek gezegenin yapısı ve atmosferini incelemiştir. Ayrıca, Plüton'un kaşifi Clyde Tombaugh'un küllerinin bir kısmı bu insansız uzay aracının içindedir. Uzay aracı New Horizon 6 Aralık 2014 tarihinde bekleme modundan uyanarak Dünya'ya sinyal göndermiştir.[5][6]

2015 Nisan ayı itibarıyla Yeni Ufuklar uydusu Plüton ile ilgili düşük çözünürlüklü görüntüleri göndermiş ve bilgilerimizi tazelemiştir. Yeni ufuklar uydusu NASA'nın resmi sitesinden tam zamanlı incelenebildiği gibi 14 Temmuz 2015 tarihinde Pluton'a 12500 km mesafe uzaktan gönderdiği görüntüler National Geographic Channel'dan 14 Temmuz 2015 tarihinde izlenmiştir.14 Temmuz 2015'te Google Yeni Ufuklar'a özel bir doodle hazırlamıştır.

New Horizons, Plüton ile ilgili çektiği resimlerin hepsini Dünya'ya gönderdikten sonra Kuiper Kuşağı'na doğru yol almaktadır.[7][8][9] Yaklaşık 1 Kasım 2019 tarihinde Kuiper Kuşağı'na varması hedeflenmektedir. Voyager 1, Voyager 2, Pioneer 10 ve Pioneer 11'deki olduğu gibi ilk görevlerini tamamlamış ve Güneş Sistemi dışı görevine devam etmektedir.

Görev tanımı

Yeni Ufuklar ' izlenim Plutonian sistemi ile yakın karşılaşma

Yeni Ufuklar, NASA'nın Yeni Sınırlar görev kategorisindeki ilk görevdir, Discovery görevlerinden daha büyük ve daha pahalı, ancak Amiral Gemisi Programından daha küçüktür. Görevin maliyeti (uzay aracı ve araç geliştirme, fırlatma aracı, görev operasyonları, veri analizi ve eğitim/halk erişimi dahil) yaklaşık 700 milyon $'dır.[10] Uzay aracı öncelikle Güneybatı Araştırma Enstitüsü (SwRI) ve Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı tarafından inşa edildi. Misyonun baş araştırmacısı, Güneybatı Araştırma Enstitüsü'nden (eski NASA Yardımcı Yöneticisi) Alan Stern'dir.

New Horizons Altın Plak 2.0

Diğer Yıldızlararası sondalar gibi Dünya'dan dünya dışındaki varlıklara yeniden mesaj göndermek için NASA çalışmalarına başlamıştır. Şu anda aracın içinde böyle bir plak bulunmamaktadır. Simgeleşmiş olduğu için Altın Plak 2.0 adını almıştır. NASA tarafından sonradan gönderilecek verilerle oluşturulacak mesajın daha yüksek kapasitede ve ilk seferden daha da ayrıntılı olacağı belirtilmiştir. Günümüzün teknolojisi sayesinde yollanacak mesaj diğer mesajlardan (plaklardan) daha uzun süreli korunacaktır.

Galeri

  • New Horizons'ı taşıyan Atlas V roketinin fırlatılma anı.
    New Horizons'ı taşıyan Atlas V roketinin fırlatılma anı.
  • New Horizon'ın 19 Ocak 2006 günü fırlatılma görüntüsü
  • 14 Temmuz 2015'te New Horizons tarafından çekilen Plüton fotoğrafı
    14 Temmuz 2015'te New Horizons tarafından çekilen Plüton fotoğrafı

Kaynakça

  1. ^ "New Horizons". NASA's Solar System Exploration website. 22 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2022. 
  2. ^ a b Cleary, Mark C. (Ağustos 2010). Evolved Expendable Launch Operations at Cape Canaveral, 2002–2009 (PDF). Air Force Space & Missile Museum. 45th Space Wing History Office. s. 30. 3 Ocak 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2022. 
  3. ^ "Atlas Launch Archives". International Launch Services. 22 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2018. 
  4. ^ "HORIZONS Web-Interface". NASA/JPL. 7 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2016. 
  5. ^ "9 yıl sonra uykudan uyandı". NTVMSNBC.com. 8 Aralık 2014. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014. 
  6. ^ "It's Alive! NASA's New Horizons Pluto Probe 'Wakes Up' for Work" (İngilizce). NBC. 7 Aralık 2014. 12 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2014. 
  7. ^ August 2015, Calla Cofield 28. "Beyond Pluto: 2nd Target Chosen for New Horizons Probe". Space.com (İngilizce). 29 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021. 
  8. ^ "NASA's New Horizons Team Selects Potential Kuiper Belt Flyby Target". nasa.gov. nasa.gov. 28 Ağustos 2015. 31 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021. 
  9. ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021. 
  10. ^ Knapp (14 Temmuz 2015). "How Do New Horizons Costs Compare To Other Space Missions?". Forbes. 6 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2021. 

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta New Horizons ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Plüton</span> Cüce gezegen

Plüton, Kuiper Kuşağı'nda bulunan bir cüce gezegendir. Güneş Sistemi'nde bilinen en büyük cüce gezegen ve Neptün ötesi cisim ve doğrudan Güneş etrafında dolanan en büyük on altıncı cisimdir. 2006 yılına dek gezegen olarak sınıflandırılmaktaydı. Plüton, bünyesinde birçok cisim barındıran Kuiper Kuşağı'nın en belirgin üyelerinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">NASA</span> ABDde uzay programı çalışmalarından sorumlu kurum

NASA, Amerika Birleşik Devletleri'nin uzay programı çalışmalarından sorumlu olan kurum. 29 Temmuz 1958 tarihinde ABD Başkanı Dwight Eisenhower tarafından kurulmuştur. Daire, 1 Ekim 1958 tarihinden itibaren askerî amaçlardan ziyade sivil alanda barışçıl bir şekilde faaliyet göstermeye başlamıştır.

Neptün ötesi cisim Güneş Sistemi'nde bulunup ortalama yörüngesi Neptün'ün yarı büyük ekseninden daha büyük olan küçük gezegenlerin genel ismidir. Uzayın bu bölümünde kalan Kuiper kuşağı, Oort bulutu ve dağınık disk cisimleri bu kategoridendir.

<span class="mw-page-title-main">Kuiper Kuşağı</span> gök cisimlerinden oluşan halka

Kuiper Kuşağı, Güneş Sistemi'nin kenarında bulunan bir halkadır. Esas olarak uzay kayaları ve cüce gezegenlerden oluşur. Neptün'ün yörüngesinin ötesine oturur. Gezegensel hareket düzeyinde ve Güneş'ten yaklaşık olarak 30 ila 50 astronomik birimden uzak bir disktir. Edgeworth-Kuiper Kuşağı adıyla da anılmaktadır. Hawaii'deki astronomlar 1992 yılında bu bölgede sayıları 1.000'i bulan buzlu cisimlerin ilkini keşfetmişlerdir. Bu cisimlerin bir bölümü çok yığışık olup çapları da yüzlerce kilometreyi bulabilmektedir. Kuiper Kuşağı ile Oort Bulutu'nun da üst üste bindiği bugünkü varsayımlar arasında yer almaktadır. Kuiper Kuşağı'nda bulunan gök cisimlerinin birer gezegen olup olmadığı yönünde de büyük tartışmalar bulunmaktadır. Kuiper Kuşağı'nda şimdiye kadar 400 gezegenimsi gök taşı bulunmuştur. Bu kuşakta çapı 100 km'den büyük en az 70.000 gök cismi olduğu varsayılmaktadır. Bu bölgeye Kuiper Uçurumu da denmektedir. Bu ismin verilmesindeki sebep ise kaya yoğunluğunun bu bölgede birdenbire azalmasıdır. NASA'nın Kuiper Kuşağı ve Plüton'a doğru yol alacak olan New Horizons uzay aracı da 2006 yılının Ocak ayında fırlatılmış, bir sene sonra 2007'de Jüpiter gezegeninin yanından geçmiştir. 14 Temmuz 2015'te Plüton'a en yakın noktadan geçerek gezegenin yapısı ve atmosferini incelemiştir. 2015 Nisan ayı itibarıyla New Horizons uydusu Plüton ile ilgili düşük çözünürlüklü görüntüleri göndermiş ve bilgilerimizi tazelemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Voyager 2</span> Amerikan yapımı kaşif, uzay sondası

Voyager 2, 20 Ağustos 1977 tarihinde ABD Voyager programı kapsamında fırlatılan insansız uzay aracıdır. Bu uzay aracı sırasıyla Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün'ü ziyaret etmiştir. Uranüs ve Neptün'ü ziyaret eden tek uzay aracıdır. Aracın misyonu, kardeşi Voyager 1 ile aynıdır.

<span class="mw-page-title-main">Voyager 1</span> Amerikan yapımı Dünyaya en uzak konumda olan beşeri nesne , uzay sondası

Voyager 1, Voyager programı kapsamında NASA tarafından dış Güneş Sistemi’ni ve Güneş'in heliosferinin ötesindeki yıldızlararası uzayı araştırmak için 5 Eylül 1977'de fırlatılan uzay sondasıdır. İkizi Voyager 2'den 16 gün sonra fırlatılan 722 kilogram ağırlığındaki Voyager 1, NASA tarafından fırlatıldığı 5 Eylül 1977'den bu yana hizmet vermek, düzenli komutları almak ve Dünya'ya veri iletmek için Derin Uzay Ağı ile iletişim kurmaya devam etmektedir. Jüpiter ve Satürn'ü ziyaret etmiş, bu gezegenlere ait uyduların detaylı fotoğraflarını elde eden ilk sonda olmuştur. Görevi hâlâ devam etmektedir. 15 Aralık 2023 itibarıyla sinyal alımı yapılamadığı iddia edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Charon (uydu)</span> Küçük gezegen Plütonun en büyük doğal uydusu

Charon, cüce gezegen Plüton'un bilinen beş doğal uydusunun en büyüğüdür. Ortalama yarıçapı 606 km (377 mi) olan Charon, Plüton, Eris, Haumea, Makemake ve Gonggong'dan sonra bilinen altıncı büyük Neptün ötesi cisimdir. 1978 yılında James Christy tarafından Washington, DC'deki Amerika Birleşik Devletleri Deniz Gözlemevi'nin Flagstaff İstasyonu'nda (NOFS) çekilen fotoğraf plakaları kullanılarak keşfedildi. Plüton'un diğer uyduları Nix ve Hydra'nın 2005 yılında, Kerberos'un 2011 yılında ve Styx'in ise 2012 yılında keşfinden sonra (134340) Pluto I olarak da tanımlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hydra (uydu)</span>

Hydra Plüton'un uzaklık olarak beşinci ve en dıştaki doğal uydusudur. Çapı yaklaşık 51 kilometredir. Nix uydusundan sadece biraz daha büyük olan Hydra; Plüton'un ikinci en büyük uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">Eris (cüce gezegen)</span> Güneş Sistemindeki 2. en büyük cüce gezegen

Eris, Güneş Sistemi'nde bilinen en kütleli ve ikinci en büyük cüce gezegendir. Dağınık diskte bulunan bir Neptün ötesi cisimdir (TNO) ve yüksek bir yörünge dışmerkezliğine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Kerberos (uydu)</span> Plütonun uydusu ve dört uydudan biridir

Kerberos, en uzun ekseninde yaklaşık 19 kilometre boyunda olan Plüton'un küçük bir doğal uydusudur. Plüton'un keşfedilen dördüncü doğal uydusuydu ve varlığı 20 Temmuz 2011'de ilan edildi. Temmuz 2015'te New Horizons uzay aracı tarafından Plüton ve diğer dört uydusuyla birlikte görüntülendi. Kerberos'un New Horizons görevinde elde edilen ilk görüntüsü 22 Ekim 2015'te kamuoyuna açıklandı.

<span class="mw-page-title-main">Plüton Sistemi</span>

Plüton, 5 uyduya sahiptir. En büyüğü Charon'dur. Charon ve Plüton arasındaki mesafe, Güneş Sistemi'nde bilinen bütün gezegen-uydu ya da cüce gezegen-uydu arasındaki mesafeden çok daha küçüktür. Diğer uyduları Nix, Hydra, Kerberos ve Styx'tir. Bunlar, Charon'a göre daha küçüktür.

<span class="mw-page-title-main">Styx (uydu)</span> Plütonun en küçük doğal uydusu

Styx, Plüton'un en küçük doğal uydusudur. Keşfiyle 11 Temmuz 2012'de açıklanan Styx, New Horizons uzay aracı tarafından Temmuz 2015'te, Plüton ve gezegenin diğer uydularıyla birlikte görüntülenerek tek bir fotoğrafı çekildi. Gezegene en yakın ikinci uydu olup keşfi Temmuz 2011'de açıklanan Kerberos'un ardından gezegenin keşfedilen beşinci uydusudur. En uzun ekseninin uzunluğu yaklaşık 16 km olan Styx'in yörünge periyodu 20,1 gündür.

<span class="mw-page-title-main">Plüton'un jeolojik özellikleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Uluslararası Astronomi Birliği, Plüton'un yüzey özelliklerine aşağıdaki temalardan kaynaklanan kalıcı isimler verilmesine karar verdi: kâşifler, uzay görevleri, uzay araçları, bilim adamları ve mühendisler; hayalî kâşifler, gezginler, gemiler, hedefler ve kökenler; keşifleri hayal etmiş yazarlar ve sanatçılar; kurgusal yeraltı dünyaları, yeraltı varlıkları ve yeraltına gitmiş gezginler.

<span class="mw-page-title-main">Plüton'un jeolojisi</span> Küçük gezegen Plütonun yüzeyinin, kabuğunun ve iç kısmının bilimsel çalışması

Plüton'un jeolojisi Plüton yüzeyi, kabuğu ve iç yapısının karakteristiklerinden meydana gelir. Dünya'dan Plüton'un mesafesi fazla olduğundan cüce gezegeni Dünya'dan derinlemesine incelemek zordur. Bu sebeple Plüton ile ilgili birçok detay, New Horizons'un Plüton Sistemi içinden geçmesiyle 14 Temmuz 2015 ve sonrasına kadar bilinemedi.

<span class="mw-page-title-main">Plüton'un coğrafyası</span>

Plüton'un coğrafyası Plüton ile ilgili bölgelerin sınırlarının çizilmesini ve karakterizasyonu gerektirir. Plüton coğrafyası ağırlıklı olarak Dünya'da fizikî coğrafya adı verilene odaklanmıştır; yani Plüton üzerindeki fiziksel özelliklerin dağılımı ve kartografik temsillerini konu alır. 14 Temmuz 2015 tarihinde New Horizons uzay aracı Plüton'a uçan ilk uzay aracı olmuştur. Gök cisminin yanındanki kısa geçişi sırasında New Horizons, detaylı coğrafî ölçümler ve Plüton ile uydularının rasatını yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Plüton'un atmosferi</span>

Plüton'un atmosferi, cüce gezegenin etrafını saran bir gaz tabakasıdır. Genelde Plüton'un yüzeyinde buzlarıyla dengede olan azot (N2), metan (CH4) ve karbon monoksit (CO) gazlarından meydana gelen ince bir atmosferdir. Yüzey basıncı 0,65 ilâ 2,4 Pa (6,5 ilâ 24 μbar) arasında olup kabaca Dünya'daki atmosfer basıncınin 1/1.000.000 ilâ 1/100.000'idir. Plüton'un eliptik yörüngesinin atmosferi üzerinde büyük ölçüde etkilediği tahmin edilmektedir: Plüton Güneş'ten uzaklaştıkça atmosferinin yavaş yavaş donması gerekir. Plüton, Güneş'e daha yakınken Plüton'un sert yüzeği ısınır ve böylece buzlar süblimleşir. Terin cilt üzerinde buharlaşmasıyla vücudu serinletmesi gibi bu süblimasyonla bir nevî zıt sera etkisi görülür.

<span class="mw-page-title-main">486958 Arrokoth</span>

486958 Arrokoth (geçici atama 2014 MU69; eski takma adı Ultima Thule), Kuiper Kuşağı'nda bulunan bir Neptün ötesi cisimdir. Arrokoth, NASA uzay sondası New Horizons'un 1 Ocak 2019 tarihinde uçuş yaparak bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen Güneş Sistemi'ndeki en uzak ve en ilkel cisim olmuştur. Arrokoth, iki gezegenimsi cisimden oluşan, 36 km (22 mi) uzunluğunda bir kontak ikilidir. Bu iki cisim, 21 ve 15 km (13 ve 9 mi) çaplarındadır ve büyük eksenleri boyunca birleşik bir yapıdadır. Yörünge süresi yaklaşık 298 yıl olan ve düşük bir yörünge eğikliği ve dış merkezliğe sahip olan Arrokoth, soğuk klasik Kuiper Kuşağı cismi olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Hillary Montes</span> Plütonun yüzeyi üzerinden 1,6 kmye ulaşmış dağlar

Hillary Montes cüce gezegen Plüton'un yüzeyi üzerinden 1,6 km'ye ulaşmış dağlardır. Norgay Montes'un kuzeybatısında, Sputnik Planum'un güneybatı sınır bölgesinde, Tombaugh Bölgesi'nin güneyinde bulunur. Hillary Montes, ilk defa 14 Temmuz 2015 tarihinde New Horizons uzay aracı tarafından görüntülenip NASA tarafından 24 Temmuz 2015 tarihinde haber verilmiştir. Dağlar, 29 Mayıs 1953 tarihinde Dünya'nın en yüksek zirvesi olan Everest Dağı'na çıkan Yeni Zelandalı dağcı Sir Edmund Hillary, ve onunla beraber gelen Nepalli dağcı Şerpa Tenzing Norgay'e göre adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">New Horizons II</span>

New Horizons II veya Yeni Ufuklar II NASA'ya önerilmiş misyondur. Fırlatılırsa görevi Kuiper Kuşağı'ndaki nesneleri daha detaylı incelemek olacak. 2002'de yine bir gezegensel ve diğer kardeşi gibi bir Yıldızlararası keşif misyonu olarak düşünüldü. New Horizons II yapımı ve misyonu finanse edildi ve Haziran 2005'te ABD Kongresi'ne teslim edildi.

<span class="mw-page-title-main">Mark R. Showalter</span> araştırmacı

Mark Robert Showalter, Amerikalı astronom ve SETI Enstitüsü'nde Kıdemli Araştırma Bilimcisi. Altı doğal uydu ve üç gezegen halkasının keşfinde önemli rol oynamıştır. NASA'nın Gezegensel Veri Sistemi Halkalar Düğümü'nün Baş Araştırmacısı ve Cassini-Huygens'in Satürn görevinde yardımcı araştırmacıdır ve Plüton'a yapılan New Horizons göreviyle yakın bir şekilde çalışmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.