İçeriğe atla

Nesrin Hasırcı

Nesrin Hasırcı
Akademik geçmişi
EğitimODTÜ
Alma materODTÜ
TezHemoperfusion Studies with Plasma Polymer Hexamethyldi-siloxane Coated Activated Charcoal[1] (1982)

Nesrin Hasırcı, Türk bilim insanı, araştırmacı, akademisyen. 1992 yılından beri Profesör Doktor unvanıyla Orta Doğu Teknik Üniversitesi Kimya Bölümü öğretim üyesi olan Nesrin Hasırcı,[1] 2016 yılından beri Bilim Akademisi üyesidir.[2]

Eğitim Hayatı

1967 yılında Orta Doğu Teknik Üniversitesi Kimya Bölümünde lisans eğitimine başlayan Nesrin Hasırcı, 1971 yılında mezun oldu. Yine aynı üniversitenin kimya bölümünde, polimer kimyası üzerinde 1971-1973 yılları arasında yüksek lisans, 1978-1982 yılları arasında doktora çalışmalarını yürütmüştür. 1986 yılında Yardımcı Doçent, aynı yıl Doçent, 1992 yılında Profesör unvanlarını almıştır.[3]

1992 yılında Profesör Doktor olarak Orta Doğu Teknik Üniversitesinde, kimya bölümü öğretim üyesi olarak çalışmaya başlamıştır.[1]

İngiltere'de Reading Üniversitesinde ve Amerika'da Drexel Üniversitesinde çalışmalar yürütmüştür. 1994-1995 yılları arasında, Fulbright bursiyeri olarak Massachusettes Institute of Technology'de (MIT), Prof. Robert Langer'ın laboratuvarlarında araştırmalar yapmıştır.[2]

Günümüzde hala Orta Doğu Teknik Üniversitesi öğretim görevlisidir. Kimya, nanomalzemeler, malzeme karakterizasyonu, biyomalzemeler, polimerik malzemeler, kompozitler, seramik malzemeler, yapay organlar ve biyomateryaller Nesrin Hasırcı'nın çalışma alanlarını kapsamaktadır.[4]

Başarıları

Öne Çıkan Yayınları

  • EGF containing gelatin-based wound dressings (2001)[5]
  • Macroporous poly(3-hydroxybutyrate-co-3-hydroxyvalerate) matrices for bone tissue engineering (2003)[6]
  • Incorporation of a sequential BMP-2/BMP-7 delivery system into chitosan-based scaffolds for bone tissue engineering (2009)[7]
  • Peripheral nerve conduits: technology update (2014)[8]
  • PCL and PCL-based materials in biomedical applications (2018)[9]

Bilimsel Üyelikleri

  • ODTÜ Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı Başkanlığı (1993-1994, 2011-2013)
  • ODTÜ Biyomedikal Mühendisliği Ana Bilim Dalı Başkanlığı (2007-2009)
  • ODTÜ BIOMATEN-Biyomalzeme ve Doku Mühendisliği Mükemmeliyet Merkezi Kurucu Üyesi, Başkan Yardımcılığı (2011-2016), Danışma Kurulu Üyesi (2016-günümüz)
  • Biyomalzeme ve Doku Mühendisliği Derneği Üyesi
  • Türkiye Polimer Bilim ve Teknolojisi Derneği Üyesi
  • Türkiye Kimya Derneği Üyesi
  • Türkiye Fulbright Derneği Üyesi
  • European Biomaterials Derneği Üyesi
  • European Microencapsulation Derneği Üyesi
  • Tissue Engineering and Regenarative Medicine (TERMIS) Derneği Üyesi
  • Bilim Akademisi Üyesi[3]

Ödülleri

  • “İncelemeli Patent” olarak onaylanan “Yara Örtüleri” çalışması ile Türk Patent Enstitüsü Özel Ödülü ile Makedonya Hükûmeti Özel Ödülü
  • Mustafa Parlar Vakfı Bilim Ödülü (2015)
  • Elginkan Vakfı Teknoloji Ödülü (2015)[3]

Kaynakça

  1. ^ a b c "Prof.Dr. NESRİN HASIRCI | AVESİS". avesis.metu.edu.tr. 27 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  2. ^ a b "Nesrin Hasırcı, Author at Sarkaç". Sarkaç. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  3. ^ a b c "Prof. Dr. Nesrin Hasırcı: Organ Yapmaya Ne Kadar Yakınız?". Bilim Akademisi. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  4. ^ "Prof.Dr. NESRİN HASIRCI | AVESİS". avesis.metu.edu.tr. 27 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  5. ^ Ulubayram, K (1 Haziran 2001). "EGF containing gelatin-based wound dressings". Biomaterials. 22 (11): 1345-1356. doi:10.1016/S0142-9612(00)00287-8. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  6. ^ Köse, G. Torun; Kenar, H.; Hasırcı, N.; Hasırcı, V. (1 Mayıs 2003). "Macroporous poly(3-hydroxybutyrate-co-3-hydroxyvalerate) matrices for bone tissue engineering". Biomaterials (İngilizce). 24 (11): 1949-1958. doi:10.1016/S0142-9612(02)00613-0. ISSN 0142-9612. 
  7. ^ Yilgor, Pinar; Tuzlakoglu, Kadriye; Reis, Rui L.; Hasirci, Nesrin; Hasirci, Vasif (Temmuz 2009). "Incorporation of a sequential BMP-2/BMP-7 delivery system into chitosan-based scaffolds for bone tissue engineering". Biomaterials (İngilizce). 30 (21): 3551-3559. doi:10.1016/j.biomaterials.2009.03.024. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  8. ^ Arslantunali, D.; Dursun, T.; Yucel, D.; Hasirci, N.; Hasirci, V. (1 Aralık 2014). "Peripheral nerve conduits: technology update". Medical Devices: Evidence and Research (İngilizce). doi:10.2147/mder.s59124. PMC 4257109 $2. PMID 25489251. 26 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2021. 
  9. ^ Malikmammadov, Elbay; Tanir, Tugba Endogan; Kiziltay, Aysel; Hasirci, Vasif; Hasirci, Nesrin (13 Haziran 2018). "PCL and PCL-based materials in biomedical applications". Journal of Biomaterials Science, Polymer Edition (İngilizce). 29 (7-9): 863-893. doi:10.1080/09205063.2017.1394711. ISSN 0920-5063. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İtalya</span> Güney Avrupada yer alan kısmi ada ülkesi

İtalya, resmî adıyla İtalyan Cumhuriyeti, Güney Avrupa'da, büyük ölçüde İtalya Yarımadası üzerinde yer alan bir ülke. Akdeniz'in en büyük iki adası Sicilya ve Sardinya da İtalyan topraklarıdır. Yüzölçümü 301.340 km2 olan ülkenin kuzeyde Alpler bölgesinde Fransa, İsviçre, Avusturya ve Slovenya'yla kara sınırı vardır. Bağımsız iki Avrupa ülkesi olan Vatikan ve San Marino da İtalya'nın yarımadadaki toprakları içine sıkışmış anklav ülkelerdir. İtalya'nın ayrıca biri İsviçre (Campione), diğeriyse Tunus (Lampedusa) tarafından kara ve deniz sınırlarıyla kuşatılmış iki eksklavı bulunur. Nüfusu 58 milyon olan İtalya, Avrupa Birliği'nin en kalabalık üçüncü ülkesidir. Başkenti ve en büyük şehri Roma, yüzyıllar boyunca Batı uygarlığının merkezi olmuş, mimaride barok üslûbunun doğuşuna tanıklık etmiş ve eskiden beri Katolik Kilisesi'nin merkezi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Japonya</span> Doğu Asyada bir ada ülkesi

Japonya, Doğu Asya'da yer alan bir ada ülkesidir. Büyük Okyanus'un kuzeybatısında konumlanan ülke; Japon Denizi'nden Çin, Kuzey Kore, Güney Kore ve Rusya'nın doğusuna; kuzeyde Ohotsk Denizi'nden güneyde Doğu Çin Denizi ve Tayvan'a kadar uzanır. De facto başkenti ve en büyük şehri Tokyo'dur. Adını oluşturan kanji karakterler, "güneş" ve "köken" anlamına geldiğinden "Doğan Güneşin Ülkesi" olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Orta Doğu Teknik Üniversitesi</span> Ankarada kurulu devlet üniversitesi

Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ), 15 Kasım 1956 tarihinde, zamanın Türkiye Başbakanı Adnan Menderes, Karayolları Genel Müdürü Vecdi Diker ve bir grup akademisyen tarafından Ankara'da kurulmuş bir devlet üniversitesidir. Mersin'de bulunan Deniz Bilimleri Enstitüsü ve KKTC'de bulunan ODTÜ KKK dışında bütün binaları aynı kampüstedir. Bugüne kadar 120 binin üzerinde mezun veren üniversitenin eğitim dili İngilizcedir.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Teknik Üniversitesi</span> İstanbulda kurulu devlet üniversitesi

İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ), kökleri 1773 yılına dayanan İstanbul'da yer alan bir devlet üniversitesi.

<span class="mw-page-title-main">Karadeniz Teknik Üniversitesi</span> Trabzonda kurulu devlet üniversitesi

Karadeniz Teknik Üniversitesi (KTÜ),1955 yılında Trabzon'da kurulmuş bir devlet üniversitesidir.

<span class="mw-page-title-main">Kitosan</span>

Kitosan, kitin'in deasetilasyonu ile elde edilen lineer bir aminopolisakkarittir. Kitin ise, kabuklu deniz hayvanlarının kabuklarında çok miktarda mevcut olan ve yeryüzünde selülozdan sonra en fazla bulunan doğal bir biyopolimerdir. Kitin, bir N-asetil-D-glukozamin polimeri ve kitosan ise bir D-glukozamin ve N-asetil-D-glukozamin kopolimeridir. Deasetile edilmiş kitin, kitosan olarak adlandırılır. Deasetilasyon işlemi, kitinin üzerindeki asetilamino (-NH-CO-CH3) gruplarının amino (-NH2) gruplarına dönüştürülmesi işlemidir. Bu deasetilasyon sonunda N-asetil-D-glukozamin grupları tamamen dönüştürülemez ancak sayıları D-glukozamin gruplarına göre azalır. Deasetilasyon derecesi, amino gruplarının sayısının, asetilamino gruplarının sayısına oranı olarak tanımlanır. Deasetilasyon işlemi sonunda kitin, kitosana %80-90 deasetilasyon derecesine kadar yaklaşabilir.

<span class="mw-page-title-main">Mühendislik etiği</span> Meslek etiği kavramının mühendislik yorumu

Mühendislik etiği, mühendislerin mühendislik uygulamaları için geçerli olan ve mesleğe, topluma, işe, işverene, meslektaşlarına karşı uymaları gereken etik davranışlar bütünüdür. Bilimsel bir disiplin olarak bilim felsefesi, mühendislik felsefesi ve teknoloji etiği gibi konularla yakından ilgilidir. Mühendislik etiğinin tek bir uygulaması ve standardı yoktur, dallara göre değişen anlamı ve uygulaması vardır.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de LGBT hakları</span> Türkiyede lezbiyen, gey, biseksüel ve trans bireylerin hakları

Türkiye'de lezbiyen, gey, biseksüel ve transgender (LGBT) bireyler diğer vatandaşlara göre dezavantajlı durumdadırlar. Türkiye eşcinsel ilişkileri tanısa da medeni kanununda cinsel yönelim ya da cinsiyet kimliği gibi bir ifadeye yer vermez ve eşcinsel çiftlerin birlikteliklerini yasal zeminde tanımaz. 2013 yılında ILGA-Europe, Türkiye'yi LGBT haklarının korunması konusunda 49 ülke arasında 39. sıraya yerleştirmişti ancak 2024 yılında 46. sıraya geriledi. Türkiye'yi sıralamada sadece Azerbaycan ve Rusya takip etti.

TÜBİTAK Bilim Ödülü, 1966'dan beri her yıl, Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) tarafından temel bilimler, mühendislik bilimleri, sağlık bilimleri ve sosyal bilimler dallarında uluslararası düzeyde üstün nitelikli çalışmalar gösteren Türk ya da çalışmalarını Türkiye'de yapan yabancı bilim insanlarına verilen ödüldür. Türkiye'de bilim dalında verilen en üst düzey ödül olarak kabul edilir. "Türk Nobelleri" olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Carl Djerassi</span> Amerikalı kimyager, mucit ve yazar (1923-2015)

Carl Djerassi, Avusturya doğumlu Bulgar-Amerikalı kimyager, yazar, senarist ve Diane Wood Middlebrook ile Djerassi Resident Artists programının eş kurucusu. Oral doğum kontrol hapının icadına katkısıyla tanınır ve kendisine hapın babası lakabı takılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Polilaktik asit</span>

Polilaktik asit veya polilaktit (PLA) omurga formülü (C3H4O2)n ya da [–C(CH3)HC(=O)O–]n olan, su kaybı ile laktik asit C(CH3)(OH)HCOOH yoğunlaştırmasıyla (dolayısıyla adı) elde edilmiştir. Ayrıca temel tekrarlayan birimin döngüsel dimeri olan laktit [–C(CH3)HC(=O)O–]2 'in halka açma- polimerizasyonu ile de hazırlanabilir.

Nurcan Tunçbağ Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde Sağlık Bilişimi profesörüdür. Karmaşık biyolojik sistemlerin hesaplamalı modelleri üzerinde çalışıyor. Tunçbağ, 2019 L'Oréal-UNESCO For Women in Science International Yükselen Yeteneğidir.

<span class="mw-page-title-main">Lesley Yellowlees</span> Britanyalı kimyager

Lesley Jane Yellowlees, Britanyalı kimyager. Yellowlees, 2012-2014 Kraliyet Kimya Derneği'nin başkanı seçildi ve bu rolü üstlenen ilk kadın kimyager oldu.

<span class="mw-page-title-main">Galip Akay</span>

Galip Akay, Türk asıllı İngiliz vatandaşı kimya mühendisi, akademisyen, mucit. İngiltere'deki Crandfield, Nothingham, Newcastle ve Sydmouth üniversitelerinde görev yaptı. Akay Katalizörü ve İşlem Yoğunlaştırma teknolojisi alanındaki çalışmalarıyla 1998-2017 yılları arasında 20 buluşa, 300'e yakın makaleye imza attı. Buluşları ABD Patent ve Marka Ofisi'nce onanıp koruma altına alındı.

Seda Keskin Avcı, Türk kimya mühendisi, akademisyen.

<span class="mw-page-title-main">CNR Rao</span>

Chintamani Nagesa Ramachandra Rao, FNA, FASc, FRS, FTWAS, HonFRSC, MAE, HonFInstP, esas olarak katı hal ve yapısal kimya alanında çalışan Hint bir kimyagerdir. Dünyanın dört bir yanındaki 84 üniversiteden fahri doktora unvanına sahip olan bilim insanının 1.800 civarında araştırma yayını ve 56 kitabı bulunmaktadır. Nobel Ödülü dışında, alanında mümkün olan tüm ödülleri kazanmış bir bilim adamı olarak tanımlanmaktadır.

Molly S. Shoichet, kimya, biyomalzemeler ve biyomedikal mühendisliği alanlarında uzmanlaşmış Kanadalı bir bilim profesörüdür. Ontario'nun ilk Baş Bilim Adamıydı. Shoichet, doku mühendisliği alanındaki çalışmalarıyla tanınan bir biyomedikal mühendisidir ve Kanada'daki üç Ulusal Akademinin üyesi olan tek kişidir.

<span class="mw-page-title-main">Valerie Ashby</span>

Valerie Sheares Ashby, şu anda Baltimore County'deki Maryland Üniversitesi'nin başkanı olarak görev yapan Amerikalı kimyager ve profesördür. 2015'ten 2022'ye kadar Duke Üniversitesi'nde Trinity College of Arts and Sciences'ın Dekanıydı ve 2012'den 2015'e kadar Chapel Hill'deki North Carolina Üniversitesi'nde kimya bölümünün eski başkanıydı. Araştırma grubuyla birlikte on patente sahiptir. Nisan 2022'de Ashby'nin Baltimore County'deki Maryland Üniversitesi'nin başkanlık görevini üstleneceği açıklandı.

<span class="mw-page-title-main">Zhenan Bao</span>

Zhenan Bao kimya mühendisidir. Stanford Üniversitesi'nde Kimya ve Malzeme Bilimi ve Mühendisliği alanlarında nezaketen atamalarla KK Lee Kimya Mühendisliği Profesörü olarak görev yapmaktadır. 2018-2022 yılları arasında Kimya Mühendisliği Bölüm Başkanı olarak görev yaptı Bao, esnek elektronikler ve elektronik cilt gibi uygulamalar için organik alan etkili transistörler ve organik yarı iletkenler üzerine yaptığı çalışmalarla tanınıyor.

<span class="mw-page-title-main">Helen M. Berman</span> Amerikalı kimyager

Helen Miriam Berman, Rutgers Üniversitesi'nde Kimya ve Kimyasal Biyoloji alanında Yönetim Kurulu Profesörü ve RCSB Protein Veri Bankası'nın eski yöneticisidir. Yapısal bir biyolog olan çalışmaları, protein-nükleik asit komplekslerinin yapısal analizini ve suyun moleküler etkileşimlerdeki rolünü içermektedir. Aynı zamanda Nükleik Asit Veritabanının kurucusu ve yöneticisidir ve Protein Yapısı Girişimi Yapısal Genomik Bilgi Tabanını yönetmiştir.