Nesrin Hanım
| Nesrin Hanım | |
|---|---|
| Doğum | y. 1826 Poti, Gürcistan |
| Ölüm | 2 Ocak 1853 (26-27 yaşında) İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Defin | Yeni Cami, İstanbul |
| Eş(ler)i | Abdülmecid |
| Çocuk(lar)ı |
|
| Hanedan | Asemiani (doğuştan) Osmanlı Hanedanı (evlilikle) |
| Babası | Manuçar Asemiani |
| Annesi | Mahra Hanım |
| Dini | İslam |
Nesrin Hanım (d. 1826 - ö. 2 Ocak 1853, doğum adı Adile Asemiani), Osmanlı Padişahı Abdülmecid on birinci eşi.
İlk yılları
Nesrin Hanım, 1826 yılında da Poti, Gürcistan'da Adile Asemiani olarak doğdu, Gürcü asıllı Asemiani ailesinin bir üyesiydi. Babası Manuçar Bey Asemiani, annesi Mahra Hanım'dı.[1] Hasan Bey adında bir erkek kardeşi vardı. [2]
Babası tarafından küçük yaşta İstanbul'a getirilerek İmparatorluk Haremi'ne emanet edildi. Burada Osmanlı saray geleneğine göre adı Nesrin olarak değiştirildi. [1]
Evlilik
Nesrin, 1846'da Abdülmecid ile evlendi. Kendisine "Üçüncü İkbal" unvanı verildi. Aynı yıl 22 Kasım 1846'da ilk çocuğu Şehzade Mehmed Ziyaeddin'i dünyaya getirdi.[3] Prens genç yaşta öldü.[4] 26 Ağustos 1848'de, Eski Çırağan Sarayı'nda ikinci çocuğu olan kızı Behice Sultan'ı doğurdu.[3]
1850'de "İkinci İkbal" unvanını aldı. Aynı yıl 24 Haziran 1850'da ikizleri Şehzade Mehmed Nizameddin ve Şehzade Mehmed Bahaeddin'i dünyaya getirdi.[5] Abdülmecid, Anadolu'ya gitti ve doğum haberini annesi Bezmiâlem Sultan aracılığıyla aldı.[6] Her iki prens de genç yaşta öldü.[5]
Ölüm
Nesrin Hanım, 2 Ocak 1853'te öldü ve İstanbul Yeni Camii'nde toprağa verildi.[4][7]
Çocuklar
Nesrin Hanım ve Abdülmecid'in dört çocuğu oldu:
- Şehzade Mehmed Ziyaeddin, (İstanbul, 22 Kasım 1846 - İstanbul, 27 Nisan 1849);
- Behice Sultan, (Eski Çırağan Sarayı, 26 Ağustos 1848 - Kuruçeşme Sarayı, 21 Aralık 1876), çocuksuz evli;
- Şehzade Mehmed Bahaeddin, (İstanbul, 24 Haziran 1850 - İstanbul, 28 Mayıs 1853);
- Şehzade Mehmed Nizameddin, (İstanbul, 24 Haziran 1850 - İstanbul, 9 Kasım 1852);
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ a b Açba 2007, s. 53.
- ^ Açba 2007, s. 54.
- ^ a b Uluçay 2011, s. 226.
- ^ a b Uluçay 2011, s. 216.
- ^ a b Uluçay 2011, s. 215-6.
- ^ Davis, Fanny (1986). Osmanlı Hanımı: 1718'den 1918'e Bir Toplumsal Tarih. Greenwood Publishing Grup. ss. 13. ISBN 978-0-313-24811-5.
- ^ Sakaoğlu 2008, s. 602.
Dış bağlantılar
- Necdet, Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayınları. 978-9-753-29623-6.
- M. Cağatay, Uluçay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ankara: Oğlak Yayınları.
- Açba, Harun (2007). Kadın efendiler: 1839–1924. Profil.
