Neo-fütürizm
Neo-fütürizm sanat, tasarım ve mimaride 20. yüzyılın sonları ile 21. yüzyılın başlarına ait bir harekettir.[1][2]
Büyüyen şehirlerde tasarımın estetik ve işlevselliğinin ardındaki düşüncenin fütürist perspektifle yeniden düşünülmesinin yanı sıra, avangard[3] bir hareket olarak da tanımlanan hareketin kökenleri, Alvar Aalto ve Buckminster Fuller gibi mimarların 20. yüzyıl ortalarındaki yapısal dışavurumcu çalışmalarına dayanmaktadır.[1]
Fütürist mimari ise 20. yüzyılda Art Deco gibi stillerle ve daha sonra Googie hareketi ve yüksek teknoloji mimarisi ile başlamıştır.[4][5][6]
Galeri
Poitiers'deki Futuroscope Pavyonları, Denis Laming, 1984
Montreal'deki Olimpiyat Stadyumu, Roger Taillibert, 1987
City of Arts and Sciences'ta bulunan L'Hemisfèric, Valensiya, Santiago Calatrava 1998
"British Library of Political and Economic Science", Londra, Norman Foster, 2000
City of Arts and Sciences'ta bulunan L'Oceanogràfic, Valencia, Félix Candela, 2003
City of Arts and Sciences'ta bulunan "El Palau de les Arts Reina Sofía", Valencia by Santiago Calatrava, 2005
The Turning Torso, Malmö, Santiago Calatrava, 2005
Hungerburgbahn, Innsbruck, Zaha Hadid, 2007
Liège-Guillemins tren istasyonu, Santiago Calatrava, 2009
City of Arts and Sciences'ta bulunan "L'Àgora", Valencia by Santiago Calatrava, 2009
Iceberg Palace, Soçi, Andrey Bokov, 2012
The Shard, Londra, Renzo Piano, 2012
"Jockey Club Innovation Tower", Hong Kong, Zaha Hadid, 2013
İnci Nehri Kulesi, Skidmore, Owings & Merrill, 2013
Evolution Tower, Moskova, RMJM ve Philipp Nikandrov, 2014
"Museum of Tomorrow", Rio de Janeiro, Santiago Calatrava, 2015
World Trade Center Hub, New York, Santiago Calatrava, 2016
"TK Elevator Test Tower", Rottweil, Werner Sobek, 2017
Apple Park, Cupertino, Norman Foster, 2017
"520 West 28th Street", New York City, Zaha Hadid, 2017
Landmark 81, Ho Chi Minh City, Atkins, 2018
"Helsinki Central Library Oodi", Helsinki, Arkkitehtitoimisto ALA, 2018
"Merdeka 118", Kuala Lumpur, Fender Katsalidis, 2022
Kaynakça
- ^ a b "Neo-futurism". Designing Buildings,the Construction Wiki. 14 Mayıs 2021. 14 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2022.
neo-futurist aesthetics ‘generates the emergence of artistic modes that would have been impossible prior to computer technology.’
- ^ "Santiago Calatrava's Neo-Futuristic Architecture". Special Travel International. Vancouver. 19 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2022.
Calatrava’s artistic sensibility hasn’t been limited strictly to architecture. He is also an accomplished sculptor and painter, creating a body of work on a smaller scale
- ^ "Neo-futurism: An Overview for Students in Architecture Training". digitalschool.ca. 14 Haziran 2018. 31 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Tyc, Grzegorz (2018). "(Re)searching Forms of the Future. Futurism and Contemporary Architecture" (PDF). Krakow. 29 Eylül 2022 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2022.
The pavilion in the form of a spaceship designed by Zaha Hadid is a perfect place for a futuristic fashion show. Apart from architecture, Zaha Hadid designed fashion, and the catwalk for Chanel.
- ^ Asim, Farhan; Shree, Venu (July–September 2018). "A Century of Futurist Architecture: from Theory to Reality". Journal of Civil Engineering and Environmental Technology. 5 (6): 338-343. ISSN 2349-8404. 29 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2022.
To create a clear distinction between the futurist architecture of 1910–1920 and the architecture of post 1950s, futurism was renamed as ‘Neo-futurism’ by French Architect Denis Laming
- ^ "Neo-futurism". HiSoUR – Hi So You Are (İngilizce). 17 Nisan 2018. 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2021.[]
