Nazmi Solok
| Nazmi Solok 1314-P. 44[1] | |
|---|---|
 Hüseyin Nazmi Solok | |
| Doğum | 1876 Balıkesir |
| Ölüm | 1956 (79-80 yaşlarında) İstanbul |
| Defin yeri | Devlet Mezarlığı, Ankara |
| Bağlılığı |  Osmanlı (1899-1920) Türkiye (1920-1939) |
| Hizmet yılları | 1899-1939 |
| Rütbesi | Korgeneral |
| Komutası | 44. Alay (vekil), 3. Alay, 50. Tümen, Fırat Grubu 57. Tümen, 1. Süvari Tümeni, Menderes Grubu, 2. Süvari Tümeni, 6. Tümen, 1. Kolordu, 5. Kolordu, 4. Kolordu, Millî Savunma Bakanlığı Müsteşarı |
| Çatışma/savaşları | Balkan Savaşları I. Dünya Savaşı Kurtuluş Savaşı |
| Ödülleri |      |
Hüseyin Nazmi Solok (1876, Balıkesir - 1956, İstanbul), Türk asker.
1 Mart 1896 tarihinde girdiği Harp Okulu'nu 13 Ocak 1899 tarihinde bitirdi. 16 Temmuz 1903 tarihinde Gerede Redif Alayı 2. tabur 2. bölük Takım Komutanı olarak atandı.
Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı'na katıldı. 12 Mart 1918 tarihinde Bağımsız 50. Tümen ve Fırat Grubu komutanı oldu.
27 Mart 1918 tarihinde Bağdat Muharebesi'nde birliğiyle tutsak oldu. 12 Haziran 1920 tarihinde esaretten kurtuldu. 20 Haziran 1920 tarihinde Mudanya'ya gelerek Türk Kurtuluş Savaşı'na ve 27 Haziran 1920 tarihinde 56. Tümen Komutanlığı'na atandı. 12 Temmuz 1920 tarihinde 57. Tümen Komutanı ve Denizli Mutasarrıfı, 7 Aralık 1920 tarihinde 1. Süvari Tümen Komutanı ve Konya Vali Vekili, 16 Aralık 1920 tarihinde Menderes Grubu Komutanı, 15 Haziran 1921 tarihinde 6. Tümen Komutanı olarak atandı.
27 Haziran 1925 tarihinde 1. Kolordu Komutan Vekili oldu. 2 Ekim 1925 tarihinde 7. Kolordu Komutanı, 8 Ocak 1930 tarihinde 5. Kolordu Komutanı, 1 Ocak 1933 tarihinde MSB Müsteşarı, 30 Ağustos 1935 tarihinde 4.Kolordu Komutanı, 30 Kasım 1936 tarihinde MSB Müsteşarlığı görevine atandı.
2 Ekim 1939 tarihinde emekli oldu. 1956 yılında İstanbul'da öldü. Naaşı 29 Kasım 1988 tarihinde Zincirlikuyu Mezarlığı'ndan, Devlet Mezarlığı`na nakledildi.
Katıldığı savaşlarda Osmanlı, Afgan ve Alman Devletleri tarafından çeşitli nişan ve madalyalarla; TBMM tarafından Kırmızı şeritli İstiklâl Madalyası ve Takdirname ile ödüllendirildi.
Kaynakça
- ^ T.C. Genelkurmay Harp Tarihi Başkanlığı Yayınları, Türk İstiklâl Harbine Katılan Tümen ve Daha Üst Kademelerdeki Komutanların Biyografileri, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1972, s. 94.
