Nazi Almanyası bayrağı
Nazi Almanyası bayrağı (1935-1945) | |
---|---|
Millî ve resmî bayrak | |
Asılı versiyon | |
1933-35 arası kullanılan bayrak | |
Ayrıntılar | |
Kullanan(lar) | Nazi Almanyası (1935-1945) Reichskommissariat Norwegen (1940-1945) Reichskommissariat Ukraine (1941-1944) Reichskommissariat Ostland (1941-1944) |
Kabul tarihi | 1935 |
İlk kez göndere çekilişi | 1935 |
Kaldırılma tarihi | 1945 |
Lakabı | Nazi bayrağı, gamalı haçlı bayrak |
Oran | 3:5 |
Tasarım | Kırmızı zemin üzerinde beyaz bir dairenin içinde Gamalı haç |
Kullanımı | Ulusal bayrak ve sancak |
Nazi Almanyası bayrağı veya resmî ismiyle Alman İmparatorluğu bayrağı, kırmızı arka planda beyaz bir dairenin içindeki bir gamalı haçtan oluşur. Bayrak 3 renkten olşur; kırmızı, siyah ve beyaz bunlar aynı zamanda Alman İmparatorluğu bayrağı'nın renkleriydi. Naziler iktidara ilk geldikleri iki yılda Alman İmparatorluğu'nun oranları değiştirilmiş bir bayrağını kullandılar.
Paul von Hindenburg'un ölümünden sonra, 15 Eylül 1935'te Alman İmparatorluğu bayrağı yerine gamalı haçlı bayrak kullanılmaya başlandı ve Almanya'nın tek ulusal bayrağı hâline geldi. Bu değişikliğin nedenlerinden biri de, 26 Temmuz 1935'te New York'ta bir grup göstericinin okyanus gemisi SS Bremen'e bindiği, Nazi Partisi bayrağını krikodan kopardığı ve Hudson nehri'ne fırlattığı "Bremen olayı" olabilir. Alman büyükelçisi olayı protesto edince, ABD'li yetkililer Alman ulusal bayrağının zarar görmediğini, sadece bir siyasi parti sembolü olduğunu söyledi.[1] Yeni bayrak yasası 1935'te Nürnberg'deki yıllık parti mitinginde ilan edildi.[2]
Naziler günümüzde de kullanılan siyah, kırmızı ve sarı renkli bayrağı kınamış ve bir utanç sembolü olarak kabul etmişlerdi. Hermann Göring eski siyah-beyaz-kırmızı bayrağın onurlandırıldığı halde geçmiş bir dönemin sembolü olduğunu ve "gericiler tarafından kullanılma tehdidi altında olduğunu" iddia etmiştir.[3]
Bayraktaki beyaz daire sola daha yakındır. Bunun sebebi bayrak dalganırken ortada gözükmesinin istenmesidir.[4] Parti bayrağında ise bu beyaz daire ortadadır. 1945'te Nazi Almanyası'nın yenilgisinden sonra Bayrağın kullanımı 1945 yılında son bulmuş ve yasaklanmıştır.
Sembolizm
Nazi bayrağı renklerini emperyal üç renkliden alır. Hitler, "her zaman eski renkleri korumaktan yanaydı" diye yazar, çünkü onları bir asker olarak "en kutsal mülkü" olarak görür ve ayrıca kişisel zevkine uygundurlar.[5] Adolf Hitler, renklere yeni bir sembolizm ekledi ve "kırmızı renk, hareketin altında yatan sosyal düşünceyi ifade etti. Beyaz renk, ulusal düşünce" ve siyah gamalı haç ise "Aryan ırkı"nın bir amblemi ve "kendinde olan ve her zaman Yahudi aleyhtarı olacak yaratıcı çalışma ideali"ydi.[5]
1945 sonrası
Günümüzde, Nazi bayrağı, neo-Nazi destekçileri ve sempatizanları tarafından ortak kullanımda olmaya devam ediyor II.Dünya Savaşı'nın sonunda, Nazi Almanyası'nın çökmesiyle birlikte Müttefik Kontrol Konseyi tarafından çıkarılan ilk yasa, tüm sembolleri ve Reich'ın ilgili tüm yasalarını yürürlükten kaldırmaktı. Bu sebeple resmî bayrak olarak kullanılması Müttefîklerin başlattığı Nazilerden arındırma uygulamasıyla 1945'te son bulmuştur. Gamalı haç bayraklarının bulundurulması o zamandan beri birçok ülkede yasaklandı, özellikle Almanya'da ithali veya teşhiri yasaklandı.
Kullanılan diğer askerî ve sivil bayraklar
- Tecim (Ticaret) bayrağı
- Harp sancağı. Bizzat Hitler tarafından tasarlanmıştır.
- Reich hizmet bayrağı
- Adolf Hitler'in kişisel forsu. bizzat Hitler tarafından tasarlanmıştır.
- Wehrmacht Komutanlığı forsu
- Schutzstaffel bayrağı
- Hitler Gençliği bayrağı
- Ordnungspolizei (Polis Teşkilâtı) bayrağı
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Brian Leigh Davis: Flags & standards of the Third Reich, Macdonald & Jane's, London 1975, 0-356-04879-9
- ^ GERMANY: Little Man, Big Doings, TIME Magazine, 23 September 1935
- ^ Statement by Hermann Göring, quoted in the Almanca: Völkischer Beobachter (17 September 1935) (in German)
- ^ "Flag of Nazi Germany". 29 Nisan 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b "Mein Kampf at Project Gutenberg". 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2021.