Nathan Mayer Rothschild

Nathan Mayer Rothschild
Nathan Mayer Rothschild
Doğum	16 Eylül 1777; Frankfurt, Kutsal Roma İmparatorluğu
Ölüm	28 Temmuz 1836 (58 yaşında); Frankfurt, Alman Konfederasyonu

Nathan Mayer Rothschild (16 Eylül 1777 - 28 Temmuz 1836), Yahudi kökenli İngiliz–Alman bankacı, iş insanı ve finansördü.^[1] Frankfurt am Mainin Almanya'da doğdu, Gutle (Schnapper) ve Mayer Amschel Rothschild'in beş oğlundan üçüncüsü ve Rothschildbanking hanedanının ikinci neslindeydi. Dört kardeşi gibi, 1822'den, Avusturyalı Baron Baron Nathan Mayer, Freiherr von Rothschild'di; ancak unvanı hiç kullanmadı. Bir zamanlar dünyadaki en zengin adam, Rothschildler arasındaki en zengin adamdı.

Waterloo Efsanesi

19. yüzyılda onu Waterloo Savaşı'ndaki erken zafer bilgisini borsada spekülasyon yapmak ve muazzam bir servet kazanmak için kullanmakla suçlayan bir hikâye ortaya çıktı.

Frederic Morton hikâyeyi şöyle anlatıyor:

İngiltere'nin baş finans ajanları Rothschild'lere Waterloo milyonlarca poundluk bir kepçe getirdi. ... bir Rothschild ajanı ... Ostend'teki bir tekneye atladı ... Nathan Rothschild ... gözlerinin baş paragraflar üzerinden uçmasına izin ver. Bir an sonra hükûmete Napoleonhad'ın ezildiğini söylemek için Londra'ya (Wellington'un elçisini saatlerce yenerek) gidiyordu: ancak haberine inanılmadı, çünkü hükûmet Quatre Bras'taki İngiliz yenilgisini yeni duymuştu. Sonra Menkul Kıymetler Borsası'na geçti. Pozisyonundaki başka bir adam, çalışmalarını Quatre Bras yüzünden zaten zayıf olan konsollara [banka gelirleri] batırırdı. Ama bu Nathan Rothschild'di. "Onun" sütununa yaslandı. Yatırım yapmadı. O sattı. Konsolları terk etti. ... Konsollar daha da düştü. "Rothschild biliyor," diye fısıldadı "Değişim". "Waterloo kayboldu." Nathan satış yapmaya devam etti, ... konsollar düştü - çok geç olmadan bir saniye kadar, Nathan birden bir şarkı için dev bir parsel aldı. Birkaç dakika sonra müthiş haberler geldi, konsollar yükseldi. Bu tasarlanan panik tarafından silinen umutların ve tasarrufların sayısını tahmin edemeyiz.

Rothschild ailesi ve diğerleri tarafından yapılan araştırma, bu hikâyenin 1846'da Yahudi karşıtı bir Fransız broşüründen kaynaklandığını, 1887'de The Rothschilds: Milletlerin Finansal Hükümdarları'nda John Reeves tarafından süslendiğini ve daha sonra tekrarlandığını göstermiştir. Morton ve Alfred L. Werker'in The Rothschild Evi tarafından yönetilen 1934 Amerikan filmi gibi diğer popüler hesaplar. İddia edilen gerçeklerin çoğu açıkça doğru değildir. Örneğin, o zamanlar devlet tahvillerindeki piyasanın büyüklüğü bir milyon pound civarında bir kazancı destekleyemezdi.

Tarihçi Niall Ferguson, Rothschild'lerin kuryelerinin önce Londra'ya geldiğini kabul etti ve aileyi Napolyon'un yenilgisine karşı uyardı, ancak aile uzun süreli bir askeri kampanya için bankacılık yaptığı için, işlerinin bozulmasından kaynaklanan kayıpların herhangi bir telafi etmekten daha fazla olduğunu savunuyor Waterloo'dan sonra tahvillerdeki kısa vadeli kazançlar. Rothschild başkenti yükseldi, ancak çok daha uzun bir süre boyunca: Nathan'ın atılımı, Wellington'un ordusuna nakit tedarik etmek için bir anlaşma müzakere ettiği zaman Waterloo'dan önceydi. Aile, döviz kuru işlemlerini, tahvil fiyatı spekülasyonlarını ve komisyonları içeren yüksek riskli bir strateji benimseyerek bu hükûmet finansmanından birkaç yıl boyunca büyük karlar elde etti.

Rothschild ailesi arşivleri, "Nathan Mayer Rothschild'in Waterloo Muharebesi hakkındaki ilk bilgilerinden" bir milyon "veya" milyonlarca "yaptığı kanıtın ince olmasına rağmen, İngiliz tarihinin neredeyse bir parçası olmasına rağmen. Nathan'a yazan bir Rothschild kuryesi John Roworth'un çağdaş bir mektubunun arşivlerindeki varlığına dikkat çekiyor: "Commissary White tarafından Waterloo'da kazandığınız Zaferden elde ettiğiniz erken bilgilerle iyi yaptığınızı bildirdim. "

Arşivciler, Rothschild'in İngiltere'deki yaldızlılar için bir servet elde etmesinin tek sert kanıtı olan bu yorumun aslında, Ferguson'un önerdiği gibi Rothschild ve İngiliz Hükûmeti arasındaki ticari anlaşmalara atıfta bulunabileceğini öne sürüyorlar. (Wellington ordusuna nakit sağlama sözleşmesi tam olarak Rothschild'in uluslararası ağı nedeniyle teklif edilmişti. "Hükümet zaten kendi başına benzer bir ağ kuramamıştı ve diğer daha yerleşik Londra firmaları ve Rothschild kuryesi tarafından serbest bırakılmıştı ve iletişim ağı hız ve güvenilirlik için haklı bir üne kavuşmuştu. ")

Rothschild kuryelerinin Waterloo'da" hükûmetin kendi sürücüleri Downing Street'e haber vermeden tam 48 saat önce zafer haberlerini getirdiğini "doğruladı, ancak arşivde kayıt yok Rothschild'in kazandığı kazancın büyüklüğünü tahmin etmek. "Ancak piyasanın yapısını bilerek, Nathan'ın Waterloo'dan ne kadar çok üretmiş olsa da," milyonlar "olsa bile, bir milyon sterlin çok az olması gerektiği sonucuna varabiliriz."

Rothschildlerin ileri düzey bilgilerinin, ailenin sahip olduğu ödüllü yarış güvercinlerinin hızından kaynaklandığı da çok yaygın olarak bildirilmektedir.

Bununla birlikte, bu yaygın bir şekilde tartışılmaktadır ve Rothschild arşivi, güvercin direğinin "1820-1850 döneminde Rothschild iş stratejisinde başarı araçlarından biri olmasına rağmen ... muhtemelen bir dizi kuryenin at sırtında Waterloo haberi Rothschild'e getirildi.

Son zamanlarda Brian Cathcart, Rothschild'in Londra'da Waterloo'daki zaferi bilen ilk kişi olduğu iddiasını yalanladı. 21 Haziran akşamı alınan Savaş Sekreteri Lord Bathurst'a elçisi aracılığıyla Wellingtonsent'in gönderilmesine ilişkin en son haberleri takip eder.

Ölümü

Enfekte bir apse 1836'da ölümüne neden olduğunda, kişisel serveti İngiliz millî gelirinin % 0.62'sine ulaştı. Ayrıca Rothschildler'in İngiltere ve Avrupa'da önde gelen yatırım bankacıları olarak yerini sağlamıştı. Oğlu Lionel Nathan Rothschild (1808-1879) İngiltere'deki aile işini sürdürdü.

Nathan Mayer Rothschild ve eşi Hannah, Whitechapel'deki Brady Street Ashkenazi Mezarlığı'na gömüldü.

Tasvir

İsimsiz bir çağdaş Londra Menkul Kıymetler Borsası'nda Nathan Rothschild'i "'Rothschild Sütunu'na yaslandı ... ... ağır ellerini ceplerine astı ve sessiz, hareketsiz, gizil kurnaz kurnazlığı serbest bırakmaya başladı" şeklinde tanımladı:

Gözlere genellikle ruhun pencereleri denir. Ancak Rothschild'in durumunda, pencerelerin yanlış olduğu veya onlardan dışarı bakacak hiçbir ruh olmadığı sonucuna varacaksınız. İçeriden bir ışık kalemi gelmez, ne de herhangi bir yöne yansıtılmadan gelen bir parıltı yoktur. Bütün sizi boş bir cildin aklına getiriyor ve içinde en azından bir şey olmadan neden dik durduğunu merak ediyorsunuz. Arada başka bir figür ortaya çıkıyor. Daha sonra iki adım atıyor ve gördüğünüz ve düşündüğünüzden daha meraklı olan en meraklı bakış, sanki bir kılıç kınından bir kılıç çekiyormuş gibi, bu sabit ve sızan gözlerden çıkarılıyor. Tasarımla değil tesadüfen geliyormuş gibi görünen ziyaret figürü sadece bir ya da iki saniye durur, bu sırada görünümler değiş tokuş edilir, ancak tercüme edemeseniz de en önemli anlamı hissetmeniz gerekir. Bundan sonra gözler tekrar kılıflanır ve şekil taşlı duruşuna devam eder. Sabahları, hepsi benzer bir resepsiyonla buluşan ve benzer şekilde kaybolan ziyaretçi sayısı gelir. Son olarak, figürün kendisi kaybolur ve sizi tamamen kaybolur.

Kariyeri

Önce Manchester, İngiltere'de tekstil tüccarı olarak çalıştı, daha sonra 1804'ten Londra borsasında yabancı faturalar ve devlet menkul kıymetleri gibi finansal araçlarda anlaşma yapmaya başladı.

1809'dan itibaren Rothschild külçe altının üstesinden gelmeye başladı ve bunu işinin temel taşı olarak geliştirdi. 1811'den itibaren, Komiser General John Charles Herries ile müzakere ederek, Napolyon'a karşı Portekiz ve İspanya'daki kampanyalarda Wellington'un birliklerini ödemek için para transfer etmeyi ve daha sonra Napolyon'un felaketinden sonra İngiliz birliklerine sübvansiyon ödemelerini üstlendi. Rus kampanyası.

1818'de Prusya hükûmetine 5 milyon £ kredi verdi ve devlet kredileri için tahvil ihracı, bankasının işinin temelini oluşturdu. Londra Şehri'nde böyle bir iktidar pozisyonu elde etti ve 1825-1826'da İngiltere Bankası'na likidite krizini önlemek için yeterli para sağlayabildi.

1824'te Moses Montefiore ile İttifak Güvence Şirketi'ni (şimdi Royal & SunAlliance) kurdu. 1830'da, bağımsızlık kazanmış ve yatırımcı arayan Belçika ülkesi olan diğer bankacılarla birlikte fon sağlamıştır. Onlara 3 milyon Belçika Frangı ödünç verdi.

1835'te İspanyol Hükûmeti ile Güney İspanya'daki Almadén madenlerine haklar vererek, etkin bir şekilde Avrupa cıva tekeli kazanarak bir sözleşme imzaladı.

Londra işini N. M. Rothschild ve Oğulları bugün ticaret yaptığı Londra Şehri St Swithin Lane'de New Court'ta kurdu. Ayrıca Londra'nın batısındaki Acton yakınlarındaki Gunnersbury Park'ta bir kır evi satın aldı.

Ailesi

22 Ekim 1806'da Londra'da Levy Barent Cohen'in (1747-1808) kızı ve eşi Lydia Diamantschleifer'in Hannah Barent-Cohen (1783-1850) ile evlendi. Çocukları:

1. Charlotte Rothschild (1807-1859) Napoli ile evlendi 1826 Anselm von Rothschild (1803-1874) Viyana

2. Lionel Nathan (1808-1879) 1836 ile evlendi Charlotte von Rothschild (1819-1884) Napoli

3. Anthony Nathan (1810-1876) 1840 Louise Montefiore ile evlendi (1821-1910)

4. Nathaniel (1812-1870) 1842 ile evlendi Charlotte de Rothschild (1825-1899) Paris

5. Hannah Mayer (1815-1864) 1839 Hon ile evlendi. Henry FitzRoy (1807-1859)

6. Mayer Amschel (1818-1874) 1850 Juliana Cohen ile evlendi (1831-1877)

7. Louise (1820-1894) 1842 Mayer Carl von Rothschild (1820-1886) Frankfurt ile evlendi

Hayatı

1798'de 21 yaşındayken İngiltere'nin Manchester kentine yerleşti ve daha sonra Londra, İngiltere'ye taşınarak ve 1805'te başlayan bir bankacılık şirketi aracılığıyla döviz senetlerinde bir servet elde etti.

Rothschild, 24 Ekim 1802'de Londra'daki İngiltere'nin Premier Grand Lodge'su olan Emulation Lodge, No. 12'nin masonu oldu. Bu noktaya kadar, İngiltere'de yaşayan az sayıda Aşkenazi Yahudisi, genel olarak daha düşük sosyal sınıfları nedeniyle "Antientler" e ait olma eğilimindeyken, daha yerleşik Sephardim Moderns'e katıldı.

1816'da dört erkek kardeşi Avusturya İmparatoru tarafından soylulara (Adelung) yetiştirildi. Artık Almanca konuşan dünyanın dışında, Almancada diplomasi dilini kullanmak, Fransızca isimler ve unvanlar vermek yaygın bir uygulama olmasına rağmen, Rothschild isminin von parçacığına önek eklemesine izin verildi: de.

Teklif Nathan Mayer için de yapılmış gibi görünüyor, ancak açıkça İngiltere'de büyük önem taşıdığı reddedildi. Görünüşe göre Nathan Meyer, 'Beş Ok'un aile cihazının yaratıcısıydı.

Kökeni, hikâyenin kendi ailesi için geçerli olduğunu gözlemlediği söylendiğinde, ailesinin ölüm yatağının etrafında toplandığı için Patrik Amschel'e söylenen Farsça bir masal olduğu söylenir: bireysel olarak bir ok kolayca olabilir kırıldı, ama bir demet olarak tutulduğunda kırılmazlardı.

1818'de Nathan Meyer, nazik durumun yeterli olacağını öğrenmek için bir silah yardımı için başvurdu ve Beş Ok, kendisi ve daha geniş ailesi için onaylandı. Daha sonra, sadece İngilizler ve Fransız Evleri kaldığında, hangi Evin gösterildiğini belirlemek için yukarı doğru eğilmiş oklar ve aşağı doğru oklar arasında bir ayrım yapıldı.

1822'de beş kardeşe de İmparator tarafından Baron unvanı verildi veya Freiherrnstand'a yükseltildi. 1822'den itibaren, hem Nathan Meyer'ın hem de herhangi bir meşru erkek soyundan gelen kişi kendini çağırabilir: Freiherr von Rothschild veya Fransa'da olsun olmasın, diplomasi dilinde Baron de Rothschild. Paraşütte, ailesinin yararına aristokrat unvanı kabul ettikten sonra, onu kullanmamayı seçti ve bu nedenle unvanın resmi olarak tanınmasını talep etmedi.

1838'de, ölümünden iki yıl sonra, Kraliçe Victoria, bu Avusturya unvanının Birleşik Krallık'ta kullanılmasına izin verdi.