Natalya Baranskaya

Natalya Vladimirovna Baranskaya (Rusça; Наталья Владимировна Баранская); (d. 31 Ocak 1908 – ö. 29 Ekim 2004) Sovyet kısa öykü ve kısa roman yazarı. Baranskaya öykülerini Rusça yazdı ve Sovyet kadınlarının günlük yaşamlarını gerçekçi bir şekilde tasvir etmesiyle uluslararası tanınırlık kazandı.

Baranskaya, 1908 yılında Rusya'nın St. Petersburg şehrinde doğdu. 1929'da Moskova Devlet Üniversitesi'nden filoloji ve etnoloji diplomalarıyla mezun oldu. Kocası II. Dünya Savaşı'nda öldüğü için 1943'te dul kaldı. İki çocuğu oldu ve bir daha evlenmedi. Çocuklarını büyütürken ve müze görevlisi olarak kariyerini sürdürürken bir yandan da yüksek lisans çalışması yaptı. Moskova'daki Edebiyat Müzesi ve Puşkin Müzesi'nde çalıştı. 1966'da müzeden emekli olduktan sonra öykü yazmaya başladı. İlk öyküsü 1968'de Rus edebiyat dergisi Novy Mir'de yayımlandı.^[1] 2004 yılında Rusya'nın Moskova kentinde öldü.^[2]

Baranskaya'nın en ünlü eseri, ilk kez 1969'da Novy Mir'de yayınlanan "Diğerleri Gibi Bir Hafta" adlı kısa romanıdır. Bu hikaye onun uluslararası alanda tanınmasını sağladı.^[1] 1971 yılında Amerikan dergisi Redbook'ta "Dolaptaki Çalar Saat" adıyla yayınlandı ve Beatrice Stillman tarafından İngilizceye çevrildi.^[3] Emily Lehrman'ın farklı bir çevirisi 1974'te The Massachusetts Review'da bu kez kısa romanın orijinal Rusça başlığınıa kısmen benzeyen "Diğer Haftalara Benzer Bir Hafta" başlığı altında yayınlandı.^[4]

"Diğerleri Gibi Bir Hafta" kısa romanı, Olga Voronkova'nın hayatındaki bir haftanın birinci şahıs anlatımı olarak yazılmıştır. Kahramanımız, 26 yaşında bir araştırma bilimcisi, evli, iki çocuk annesi, tam zamanlı çalışan ve evde hiç bitmeyecekmiş gibi görünen yükümlülükleri ile adeta cambazlık yapan biridir. Olga sürekli bir telaş içindedir ve çoğu zaman uykusuz kalır. Günleri sabah 6'dan önce başlar, gece yarısından sonra biter. O kadar meşgul ki günün sonunda sütyeninden düşen kancayı bile tamir edecek zamanı ya da enerjiyi bulamaz. İşyerinde zorunlu bir "Kadın Anketi" ile karşılaştığında günlük hayatı hakkında düşünmek zorunda kalır. Bu anket, Olga'dan (ve tüm kadın iş arkadaşlarından) ev işi, çocuk bakımı ve boş zaman için harcadığı zamanı tek bir seferde hesaplamasını ister. hafta. Eğlence kategorisiyle ilgili olarak Olga, geriye kalan tek hobisinin koşmak olduğunu söyleyerek şaka yapar. İki elinde ağır bir alışveriş çantasıyla oraya buraya koşmak, mağazaya gitmek ve otobüse yetişmek. "Kadın Anketi" ayrıca Olga'nın yılda kaç iş günü kaçırdığını hesaplamasını da ister. Oğlunun ya da kızının hastalanması nedeniyle 78 iş gününü kaybettiğini fark ettiğinde kendini utangaç ve suçlu hisseder. Kısa roman, 1960'larda Sovyet kadınlarının günlük gerçekliklerine ilişkin ayrıntılı ve gerçekçi bir bakış sunuyor.

Baranskaya, çoğu Sovyet kadınlarının yaşamlarını ve sorunlarını konu alan otuzdan fazla kısa öykü ve kısa roman yayınladı.^[1] Edebiyat dergilerinde öykü yayınlamanın yanı sıra çeşitli koleksiyonlar yayınladı. Koleksiyonları arasında Negatif Giselle (Отрицательная Жизель, 1977), Koyu Balın Rengi (Цвет темного меду, 1977) ve Şemsiyeli Kadın (Женщина с зонтиком, 1981) vardı.

1989'da yedi eserinden oluşan bir koleksiyon Amerika Birleşik Devletleri'nde A Week Like Any Other: Novellas and Stories başlığı altında yayınlandı. Pieta Monks tarafından İngilizceye çevrildi.^[5][6] İlk kez 1969-1986 yılları arasında Rusça olarak yayınlanan bu öykülerde çocuklu çalışan kadınların hayatları yinelenen bir temadır. Baranskaya'nın odak noktası karakterden karaktere atlar ve hikayeleri aksiyon ve ayrıntılarla yavaş yavaş gelişiyor. Bir adamın bakış açısından anlatılan "Petunin Olayı" Sovyet bürokratlarının küçük taraflarını ortaya koyarken, "Lubka" bir genç suçlunun dönüşümünün izini sürer.