Güney İtalya'nın Normanlar tarafından fethi, 11. ve 12. yüzyıllarda güney İtalya bölgesindeki çok sayıda muharebe ve farklı Norman asıllı siyasi aktör tarafından gerçekleştirilen fetih dönemini anlatır. İlerleyen dönemlerde Sicilya Krallığı olarak birleşecek özneler ilk başlarda dağınık olarak bölgede hüküm sürecektir. Krallık, Sicilya Adası ve Güney İtalya'nın yanı sıra Malta ve Kuzey Afrika'da da topraklar elde edecektir.
Gotlar Savaşı, 535'ten 554'e kadar Bizans İmparatorluğu ile Ostrogot Krallığı arasında yapılan ve İtalya ve Dalmaçya'da yer alan savaştır. Tarihçiler bu savaşı iki safhada incelerler: Birinci safha 535-540 dönemindedir; bu safhada Bizanslı General Belisarius komutasındaki Bizanslılar, İtalya'yı tekrar Bizans hakimiyeti altına almayı başarmışlardır ve en sonunda Batı Roma İmparatorluğu son döneminde başkent olan Ravenna şehrinin ellerine geçmesi ile bu safha sona ermiştir. İkinci safhada yeni Ostrogot kralı Totila, yeni bir Ostrogot ordusu toplayıp, İtalyan şehirlerini tekrar işgal etmiştir. Ostrogotlar'ın direnişi uzun ve zorlu çabalar sonucunda Bizans generali Narses tarafından bastırılmıştır. Narses, bu safhada Frank ve Alaman kavimlerinin 554'te Kuzey İtalya'ya yaptıkları hücumları da geri püskürtmeyi başarmıştır. Aynı yıl, 554'te, Bizans İmparatoru I. Justinianus, "Pragmatik Sanction" adı verilen bir İmparatorluk buyruğu ile İtalya'nın Bizans yönetimi altında nasıl organize olacağını açıklamıştır. Bu galibiyetlere rağmen, Kuzey İtalya'da bulunan bazı şehirler Bizanslılar'a teslim olmayıp, 560'lı yılların ortalarına kadar bu direnişlere devam etmişlerdir.
Vitiges 536-540 döneminde İtalya'daki Ostrogotlar Krallığı'nın dördüncü kralı.
Bessas, Bizanslı general. Trakyalı olup aslen Got (Cermen) kökenlidir. I. Justinianus dönemi savaşlarında oynadığı aktif rolle tanınır. Sasani Devleti ile yapılan İberya Savaşı'nda ve Belisarius'un komutası altında katıldığı Gotlar Savaşı'yla ünlenmiştir. Ancak Belisarius'un İtalya'dan çekilmesinin ardından tekrar toplanan Gotlar ile giriştiği mücadeleyi kaybedince 546 yılında Roma düşmüş, Bessas da bu başarısızlığın en büyük sorumlusu olarak görülmüştür. Mahçubiyet içinde Doğu'ya dönen General, ilerleyen yaşına rağmen Lazika Savaşı'nda, komutan olarak görevlendirilmiştir. Petra şehrinin geri almasıyla itibarını kurtarsa da, devamında sergilediği başıboş tavırlar yüzünden Justinianus tarafından görevden alınmış ve Abaskya'ya sürgüne gönderilmiştir.
Ad Decimum Muharebesi 13 Eylül 533'te Vandal Kralı Gelimer komutasındaki Vandallar ordusu ile general Belisarius komutasındaki Bizans İmparatorluğu sefer ordusu arasında yapılan bir muharebedir. Bu muharebe olayına ve ertesi yıl ortaya çıkan askeri çatışmalara Vandallar Savaşı veya bazı tarihçiler tarafından "Kartaca Savaşı" adı da verilmektedir. Bizanslıların kazandığı bu muharebe, Vandal Krallığı'nın ortadan kalkacağının ve Bizans İmparatorluğu'nun ve imparator I. Justinianus'un tekrar Antik Roma İmparatorluğu'nun eski arazilerini geri alacağının müjdecisi olmuştur.
Sena Gallica Muharebesi, İtalyanın Adriyatik sahillerinde Bizans İmparatorluğu ile Ostrogotlar Krallığı filosu arasında 535 ile 554 arası Gotlar Savaşı sırasında 551 yılının sonbaharında gerçekleşen Deniz Muharebesidir. Bu savaş, Gotların Romalılara kaşı denizde kısa süren öne geçişinin sonu, Narses liderliğinde gerçekleşen savaşta Bizans'ın yeniden dirilişinin başlangıcı kabul edilir.
Callinicum Muharebesi, Paskalya'da, 19 Nisan 531 Cumartesi günü, Belisarius komutasında Bizans İmparatorluğu ordusu ile Azaritis komutasındaki Sasani süvari kuvveti arasında gerçekleşmiştir. Dara Muharebesi'ndeki yenilgiden sonra Sasanilar, savaşın yönünü döndürmek amacıyla Suriye'yi işgal etmek için harekete geçtiler. Belisarius'un hızlı müdahalesi planı bozdu ve Sasanilerin Pirus tarzı muzaffer oldukları muharebe öncesi Belisarius'un askerleri Sasanileri Suriye'nin sınırına doğru geri ittiler.
Thannuris Muharebesi 528 Yazında, Kuzey Mezopotamya'da Dara yakınlarında Serhas komutasındaki Sasani İmparatorluğu ile Belisarius ve Coutzes komutasındaki Bizans İmparatorluğu kuvvetleri arasında gerçekleşen askeri çatışmadır. Minduous'ta bir kale inşa etmeye çalışırlarken, Bizanslılar Sasani ordusu tarafından mağlup edilmiştir. Belisarius kaçmayı başardı ama Sasaniler binaları yıktı. Zaferlerine rağmen, Persler, Sasani şahı I. Kubâd'ı kızdıracak ağır kayıplara maruz kalmışlardır.
Napoli Kuşatması, 542-543'te Ostrogot lideri Totila tarafından başarı ile sonuçlanan bir Napoli kuşatmasıdır. Faventia ve Mucellium'da Bizans ordusunu yendikten sonra Totila, General Conon tarafından 1,000 askerle korunan Napoli'ye doğru güneye yürüdü. Sicilya'ya yeni atanan magister militum Demetrius'un büyük ölçekli destek çabası, Got savaş gemileri tarafından engellendi ve neredeyse tamamen tahrip edildi. Yine Demetrius'un ikinci çabası, kuvvetli rüzgarlar filonun gemilerini sahile zorladığında, orada Got ordusunun saldırısına uğradı ve benzer şekilde başarısız oldu. Şehri savunanların zor durumunu bilen Totila, teslim olmaları durumunda garnizonun güvenli geçişine söz verdi. Kıtlık bastırması ve yardım çalışmalarının başarısızlığı nedeniyle, Conon teklifi kabul etti ve Mart ayının sonlarında veya 543 yılının başlarında, Napoli teslim oldu. Teslim olanlar Totila tarafından iyi karşılandı ve Bizans garnizonunun güvenli bir şekilde hareket etmesine izin verildi, ancak şehir surları kısmen yıkıldı.
Bari Kuşatması, Orta Çağ sırasında 1068 ile 1071 arasında Robert Guiscard komutasında İtalyan Norman kuvvetlerinin, İtalya'da ana Bizans kalesi ve İtalya Katepanlığı'nın başkenti Bari şehrini kuşatmalarıdır. Kuşatma 5 Ağustos 1068 günü başlamış ve Robert Guiscard'ın şehre girmesiyle 16 Nisan 1071 günü ele geçirilmiştir. Böylece İtalya'daki Bizans hükümranlığı, I. Justinianus'un fethinden beş yüzyıl sonra nihayetinde son bulmuştur.
Solomon, kuzey Mezopotamya'dan bir Doğu Roma (Bizans) generalidir, 533–534 yıllarında Vandallar Savaşı ve Kuzey Afrika'nın yeniden ele geçirmesinde öne çıkmıştır. Sonraki on yılın çoğunu, magister militum askeri görevi ile Praefectus praetorio sivil görevinin birleştirilmesiyle asker vali olarak Afrika'da geçirmiştir. Solomon, başarılı bir şekilde büyük ölçekli Moro isyanıyla mücadele etti, ancak 536'nın baharında ordu isyanının ardından kaçmak zorunda kaldı. Afrika'da ikinci görev dönemi 539 yılında başladı ve bu dönem Bizans'ın durumunu güçlendirdiği Morolara karşı zaferler içerir. Birkaç yıl refah izledi, ancak yeniden alevlenen Moro isyanı 544'teki Cillium Muharebesi'nde Solomon'un yenilgisi ve ölümüyle kısa kesildi.
Tricamarum Muharebesi, 15 Aralık 533'te Belisarius'un komutasında Bizans İmparatorluğu ile Kral Gelimer ve kardeşi Tzazon komutasında Vandal Krallığı orduları arasında gerçekleşmiştir. Ad Decimum Muharebesi'nde gerçekleşen Bizans zaferini takip etti ve Vandalların gücünü tamamen ortadan kaldırarak, Bizans İmparatoru I. Justinianus'un Kuzey Afrika'nın yeniden fethini tamamladı. Savaşın ana kaynağı dönemin tarihçisi Prokopius'dur, De Bello Vandalico, Prokopius'un Justinianus'un savaşları eserinin III. ve IV. Kitaplarını kaplar.
Panormus Kuşatması, Gotik Savaşı (535-554) sırasında 535'in sonlarında Ostrogothic müstahkem Panormus kentinin Bizans kuşatmasıydı. 7.500–9.000 kişilik bir Bizans ordusu ve general Belisarius'un komutası altındaki bir filo, Sicilya'da Ostrogotlar tarafından tutulan diğer şehirlerin aksine teslim olmayı reddeden şehri kuşattı. Belisarius, filosuna limana girmesini ve duvarın yanında demirlemesini emretti. Okçularla dolu küçük tekneler, duvarların yüksekliğini aşan gemi direklerinin üzerine çekildi. Okçuların ateşi altında, Ostrogotlar teslim olmaya karar verdi ve Sicilya'nın fethi tamamlandı.
Conon, I. Justinianus döneminde görev almış Bizanslı askeri liderdir.
Peçuy kuşatması, 14-22 Ekim 1686 tarihleri arasında Macaristan'ın güneybatısındaki Peçuy (Pécs) şehrinde, Osmanlı İmparatorluğu ve Kutsal Roma İmparatorluğu orduları arasında yapıldı.
İkinci Özi kuşatması Rus-Türk Savaşı'nın (1787-1792) en önemli olaylarından biriydi. Ayrıca Ochakov kuşatması olarak da bilinir.
Kara Baba kuşatması veya Negroponte kuşatması,, Venedik Cumhuriyeti güçleri tarafından Temmuz-Ekim 1688 arasında yapıldı. Birkaç paralı asker ve müttefik birliklerden oluşan Venedik ordusu, önceki yıllarda Mora'yı ele geçirmeyi başarmıştı ve Atina'yı ele geçirmeye ve Orta Yunanistan'daki ana Osmanlı kalesi olan Negroponte'ye saldırmaya başladı. Kuşatma, Osmanlı askerlerinin direnişi sayesinde ve Venediklilerin şehri tamamen tecrit edememeleri nedeniyle başarılı olamadı. İsmail Paşa kuşatma altındaki garnizona malzeme taşımayı başarmıştı. Ayrıca Venedik ordusu, Venedik kampında meydana gelen veba salgını nedeniyle birçok kayıp verdi. Deneyimli general Otto Wilhelm Königsmarck ve 4000 asker öldü. Floransalı ve Maltalı birliklerin ayrılması Venediklileri daha da zayıflattı. Alman paralı askerlerinin orada kışlık alanlarda kalmayı reddetmesi üzerine Venedik komutanı Doge Francesco Morosini yenilgiyi kabul etmek ve Mora Yarımadası'na geri çekilmek zorunda kaldı.
Varna Kuşatması 21-24 Mart 1201 tarihleri arasında Bulgaristan'ın Karadeniz kıyısında bulunan Varna'da Bulgarlar ile Bizanslılar arasında gerçekleşmiştir. Bulgarlar galip gelmiş ve şehri ele geçirmişlerdir.
Gotlar Savaşı'nın sürdüğü sırada 2 Mart 537 - 12 Mart 538 tarihleri arasında toplamda bir yıl dokuz ay süren Roma Kuşatması, Bizanslılar tarafından başarıyla savunmasıyla sonuçlandı.
Ariminum Kuşatması, Gotlar Savaşı sırasında Belisarius ve İoannes komutasındaki Bizans kuvvetleri ile Ostrogot kuvvetleri arasında 538 yılında gerçekleşen çatışmadır.