İçeriğe atla

Nancy Siraisi

Nancy Siraisi
DoğumNancy Gillian
1932
MilliyetAmerikalı
EğitimOxford Üniversitesi, New York Şehir Üniversitesi
ÖdüllerMacArthur Fellows Program
Kariyeri
Dalıtıp tarihçisi
Çalıştığı kurumlarHunter College

Nancy Gillian Siraisi (1932 doğumlu), Hunter College[1] ve New York Şehir Üniversitesi'nde Amerikan tıp tarihçisi ve seçkin profesör emeritadır.[2]

Hayatı

Siraisi, Oxford Üniversitesi'nden lisans (1953) ve yüksek lisans (1958) ve New York Şehir Üniversitesi'nden doktora (1970) aldı. New York Şehir Üniversitesi'nde Hunter College (1970–2003) ve Graduate Center'da (1976–2003) tarih profesörüydü.

Siraisi, Orta Çağ ve Rönesans tıp ve bilim tarihinde önde gelen bir bilim insanıdır. Araştırmaları, Orta Çağ Padova'sındaki üniversite müfredatı üzerine yazdığı ilk kitabından Rönesans'ta tarih yazımında doktorların rolü üzerine yaptığı güncel çalışmalara kadar, bu iki farklı alanda geniş bir yelpazeye yayılmıştır.

Sayısız yayını ve mesleki faaliyetleriyle Siraisi, bilim ve tıp tarihinin büyümesine katkıda bulunurken, özellikle genel Orta Çağ ve Rönesans tarihinin sadık öğretisi ve dikkatli olma konusundaki ısrarı sayesinde bu alanların ana akım tarihle sürekli yakın etkileşimini teşvik etti.

Ödüller

  • 2003 George Sarton Madalyası
  • 2008 MacArthur Fellows Program[3]
  • 2010 Charles Homer Haskins Ödülü Öğretim Görevlisi, Amerikan Öğrenilmiş Toplumlar Konseyi tarafından.[4][5]

Çalışmalar

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 
  5. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ekim 2020. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Davut</i> (Michelangelo)

Davut, 1501 ile 1504 yılları arasında Michelangelo tarafından yapılan, İtalyan Rönesans mimar sanatının mermerden bir şaheseridir. Davut, 5,17 metre yüksekliğiyle Yüksek Rönesans döneminde yapılan ilk devasa mermer heykeldir ve klasik antik çağdan bu yana 16. yüzyıl ve sonrası için bir emsal teşkil etmektedir. Davut, başlangıçta Floransa Katedrali'nin doğu ucunun çatı hattı boyunca konumlandırılmak üzere on iki peygamberden oluşan bir dizi heykelden biri olarak sipariş edildi, ancak bunun yerine Floransa'daki sivil yönetimin merkezi olan Palazzo della Signoria'nın önündeki halka açık meydana yerleştirildi ve burada 8 Eylül 1504'te açıldı. Heykel, 1873 yılında Floransa'daki Galleria dell'Accademia'ya taşındı ve 1910 yılında heykelin bir kopyası meydandaki orijinal yerine yerleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Rönesans</span> Orta Çağ ve Reformasyon arasındaki tarihi dönem

Rönesans, Orta Çağ ve Reform arasındaki tarihsel dönem olarak bilinir. 15 - 16. yüzyıl İtalya'sında batı ile klasik İlk Çağ arasında güzel sanatlar, bilim, felsefe ve mimarlıkta bağın tekrar kurulmasını sağlayan, Antik Yunan filozoflarının ve bilim insanlarının çalışmalarının çeviri yoluyla alındığı, deneysel düşüncenin canlandığı, insan yaşamı (hümanizm) üzerine yoğunlaşıldığı, matbaanın icat edilmesiyle bilginin geniş kitlelerle paylaşımının arttığı ve kökten değişimlerin yaşandığı bir dönemdir.

<span class="mw-page-title-main">Veteriner tıp</span> Hayvan hastalıkları ile ilgilenen tıp dalı

Veteriner tıp; hayvan hastalıkları, bozuklukları ve yaralanmalarının önlenmesi, teşhisi ve tedavisi uygulamalarının yanı sıra hayvan besleme, genetik ıslah, hijyen ve gıda güvenliği, salgın hastalıkların önlenmesi, insan ve çevre sağlığı konularıyla ilgilenen bir tıp alanıdır. Veteriner tıbbı, evcil ve vahşi tüm hayvan türlerini kapsayacak kadar geniştir. Veteriner tıp uygulamaları hayvan sağlığının yanı sıra doğrudan ve dolaylı olarak insan sağlığına da etki etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Platonculuk</span>

Platonizm ya da Platonculuk, genel anlamda, Platon'un kurduğu ve daha sonra takipçileri tarafından geliştirilen felsefe öğretisi. Bu düşünce duyular dünyası ile gerçek dünya arasındaki karşıtlığa dayanır.

<i>El-Kanun fit-Tıb</i> İbn-i Sinanın tıp kitabı

El-Kanun fi't-Tıb veya Latince ismiyle Canon medicinae, Batı'da Avicenna olarak da bilinen İbn-i Sina'nın 14 ciltlik tıp ansiklopedisidir. Arapça yazılmış olan eser 1025 yılında tamamlanmıştır. Eserin içeriği İbn-i Sina'nın kendi hekimlik deneyimlerine, Orta Çağ İslam tıbbına, antik Yunan hekim Galen'in yazılarına, antik Hint tıp geleneğinin hekimlerinden Suşruta ve Çaraka'ya ve antik Arap ve Pers tıp geleneklerine dayanmaktadır. Eser sıklıkla tıp tarihindeki en ünlü eserlerden birisi olarak adlandırılır. Eserin en eski bilinen nüshası 1052 tarihlidir ve Ağa Han koleksiyonunda yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gaz türbini</span> içten yanmalı motor tipi

Gaz türbini, bir tür sürekli ve içten yanmalı motordur. Bütün gaz türbinlerinde ortak bulunan ana bileşenler aşağıdaki gibidir:

<span class="mw-page-title-main">Nörobilim</span> sinir sistemini inceleyen bilim dalı

Nörobilim, sinir sistemini inceleyen disiplinlerarası bir bilim dalıdır. Nöronların ve nöral devrelerin temel özelliklerini anlamayı hedefleyen bu bilim dalı, bu amaçla fizyoloji, anatomi, moleküler biyoloji, gelişim biyolojisi, sitoloji, matematiksel modelleme ve psikolojiyi birleştirir. Öğrenme, bellek, davranış, algı ve bilincin biyolojik temelinin anlaşılması Eric Kandel tarafından biyolojik bilimlerin "nihai zorluğu" olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Makine öğrenimi</span> algoritmaların ve istatistiksel modellerin kullanımıyla bilgisayarların yapacakları işleri kendileri çözebilmeleri

Makine öğrenimi (ML), veriden öğrenebilen ve görünmeyen verilere genelleştirebilen ve dolayısıyla açık talimatlar olmadan görevleri yerine getirebilen istatistiksel algoritmaların geliştirilmesi ve incelenmesiyle ilgilenen, yapay zekâda akademik bir disiplindir. Makine öğrenimi, bilgisayarların deneyimlerinden öğrenerek karmaşık görevleri otomatikleştirmeyi sağlayan bir yapay zeka alanıdır. Bu, veri analizi yaparak örüntüler tespit etme ve tahminlerde bulunma yeteneğine dayanır. Son zamanlarda yapay sinir ağları, performans açısından önceki birçok yaklaşımı geride bırakmayı başardı.

<span class="mw-page-title-main">Jerry Fodor</span> Amerikalı filozof (1935 – 2017)

Jerry Alan Fodor, Amerikalı bilişsel bilimci ve felsefeci.

Mimarlık teorisi veya mimari teori mimarlık hakkında düşünmek, tartışmak ve en önemlisi yazmak eylemlerine verilen isimdir. Mimarlık teorisi dünyanın birçok yerinde mimarlık fakültelerinde öğretilmekte ve bazıları da belli mimarlar tarafından benimsenip uygulanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Gerald Edelman</span> Amerikalı biyolog (1929 – 2014)

Gerald Maurice Edelman, Amerikalı biyolog. 1972 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü Rodney Robert Porter ile bağışıklık sistemi ile ilgili çalışmaları nedeniyle paylaşmıştır. Antikorların yapısıyla ilgili keşifleri Nobel Ödülü'nü kendisine kazandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tıp tarihi</span> Tıbbın zaman içerisindeki gelişimi

Tıp tarihi, toplumların antik çağlardan günümüze, insan ve hayvan sağlığı ile ilgili olayları değerlendirirken neden-sonuç ilişkilerini görebilme, geçmişle bugünü değerlendirirken geleceği de öngörebilme becerisi kazanılmasını amaçlayan bir bilim dalıdır. Erken dönem tıbbi gelenekler içerisinde Antik Mısır ve Babil'den de bilgiler içermekte ve antik Yunanların teşhis, prognoz ve ileri düzey tıp etiği hakkında açıklamalara da yer verilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Basov</span>

Nikolay Gennadiyevich Basov, Sovyet fizikçi ve eğitmendir. Lazer ve maser'in gelişmesini sağlayan kuantum optiği alanındaki temel çalışmalarından dolayı, Basov 1964 yılında Nobel Fizik Ödülünü Alexander Prokhorov ve Charles Hard Townes ile paylaştı.

<span class="mw-page-title-main">MIT Press</span>

MIT Press, Cambridge, Massachusetts'teki Massachusetts Teknoloji Enstitüsü' ne(Massachusetts Institute of Technology/MIT) bağlı bir üniversite basımcısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Rönesans'ta bilim tarihi</span>

Rönesans döneminde coğrafya, astronomi, kimya, fizik, matematik, imalat, anatomi ve mühendislikte büyük ilerlemeler olmuştur. Eski bilimsel metinlerin yeniden keşfi 1453'te Konstantinopolis'in Osmanlı hâkimiyetine girmesinden sonra ivmelendi, matbaanın icadı öğrenmeyi demokratikleştirmiş ve yeni fikirlerin daha hızlı yayılmasını sağlamıştır. Ancak, en azından ilk döneminde, bazıları Rönesansı bilimsel bir geriye dönüklük olarak görmektedir. George Sarton ve Lynn Thorndike gibi tarihçiler ilerlemenin bir süre yavaşladığını savunarak Rönesans'ın bilimi nasıl etkilediğini eleştirirler. Hümanistler, siyaset ve tarih gibi insan merkezli konuları doğa felsefesine ve uygulamalı matematikğe tercih ettiler. Diğerleri ise kayıp veya belirsiz metinlerin yeniden keşfedilmesi ve dilin incelenmesi ve metinlerin doğru okunması üzerinde artan vurgu gibi etkenlere işaret ederek Rönesans'ın olumlu etkisine odaklanmıştır.

Regina Markell Morantz-Sanchez, Amerikalı tarihçi ve Michigan Üniversitesi'nde profesördür.

Pearl Kibre, Amerikalı tarihçidir. 1950'de Orta Çağ bilimi ve üniversite çalışmaları nedeniyle Guggenheim Bursu kazandı.

Katharine Park, Harvard Üniversitesi'nde Bilim Tarihi alanında Radcliffe profesörüdür. Orta Çağ ve Rönesans Avrupası'nda cinsiyet, cinsellik ve kadın bedeni tarihi ile Orta Çağ'daki deneyim ve gözlem kategorileri ve uygulamaları konusunda uzmanlaşmıştır. 1981'de Harvard'da bilim tarihi alanında doktora yapmadan önce, 1974'te Marshall Bursu ile ödüllendirildikten sonra Londra Üniversitesi, Warburg Enstitüsü'nde Rönesans'ın birleşik tarihi çalışmalarında bir felsefe ustalığı bitirdi.

Marie Boas Hall, Amerikalı bilim tarihçisi. 16. ve 17. yüzyıllarda bilimsel devrim çalışmalarını araştıran öncü bilim tarihçilerinden biri olarak kabul ediliyor.

<span class="mw-page-title-main">Taddeo Alderotti</span>

Taddeo Alderotti, 1206-1215 yılları arasında Floransa'da doğmuş, 1295'te ölmüş, İtalyan doktor ve Bologna Üniversitesi'nde tıp profesörüdür. Ortaçağ boyunca Avrupa'da gelişen tıp rönesansına önemli katkılarda bulunmuştur. Üniversitelerde tıp derslerini ilk düzenleyenler kişiler arasındadır.