Tekfur Sarayı veya Porfiroğenitus Sarayı, bütün Dünya'da geç Bizans mimarisinin nispeten bozulmamış örneklerinden biridir. İstanbul'da Fatih ilçesi sınırları içerisinde, Edirnekapı semtinde bulunmaktadır.
Büyük Saray veya Kutsal Saray, Fatih yarımadasının güneydoğu ucunda kurulmuş, geniş Bizans İmparatorluğu'nun imparatorluk saray kompleksi. Bizans imparatorlarının kraliyet yerleşimi olarak 330 yılından 1081 yılına kadar hizmet etmiştir. 690 yıldan fazla imparatorluk yönetiminin merkezinde yer almıştır. Günümüze çok az kalıntısı kalmıştır.
Ashikaga Takauji , imparatorluk hükûmetini devirerek 1338'den 1573'e değin Japonya'ya egemen olan Ashikaga şogunluğunu kuran savaşçı ve devlet adamı.
Ashikaga şogunluğu, 1336 ya da 1338 yılından 1573 yılına değin Japonya'yı yöneten şogunluğu. Japonya tarihinde kurulmuş olan üç şogunluğun ikincisidir.
Chiba,, Japonya'nın Chiba prefektörlüğünün merkezi ve en büyük şehridir. Şehir, Tokyo Körfezi'nde Tokyo'nun yaklaşık 40 km doğusunda yer almaktadır. Yüzölçümü 271.76 km² olan şehrin nüfusu, 1 Şubat 2016 tarihi itibarı ile 972,861'dir.
Blaherne Sarayı, İstanbul'un kuzeybatı bölümünde bulunan Blaherne semtinde yer alan Bizans imparatorluk ikametgâhı. Sarayın bulunduğu alan günümüzde binalarla kaplıdır, elimizde yalnızca yazılı kaynaklarda bulunan anlatımları vardır.
Yamashiro vilayeti, Japonya'nın tarihi vilayetlerinden biri idi. Vilayet Honshū adasında Kinai bölgesinde yer almaktaydı ve sınırları günümüz Kyoto prefektörlüğünün güneyini kapsamaktaydı.
Heian-kyō, Kyoto'nun eski isimlerinden biri ve 794-1868 yılları arasında Japonya'nın 1000 yıldan fazla bir süre başkentiydi.
İmparator Go-Murakami, Japonya'nın geleneksel veraset düzenine göre 97. imparatoru ve Nanboku-chō dönemi Güney Hanedanı üyesi. Saltanatı 1339'dan 1368 yılında ölene kadar sürmüştür.
Kamakura dönemi, Japonya tarihinde 1185-1333 yılları arasında Kamakura şogunluğunun iktidarını kapsayan dönemdir. Kamakura dönemi Japonya'da feodalizmin başladığı ve samurayların ortaya çıktığı dönemdir.
Kenmu Restorasyonu (1333-1336), Japonya tarihinde Kamakura ve Muromachi dönemleri arasında önemli siyasi olayların gerçekleştiği üç yıllık bir dönemdir. Restorasyon İmparator Go-Daigo'nun siyasi iktidarı imparatorluk sarayına geri getirerek bir yüzyıl boyunca süren askeri yönetimin yerine sivil hükûmeti yeniden inşası çabasıydı. Ancak restorasyon başarısızlıkla sonuçlandı ve siyasi iktidar Ashikaga şogunluğunun (1336-1575) eline geçti. Bu dönemde Japonya İmparatoru 1867 yılındaki Meiji Restorasyonu'na kadar son kez gerçek yetkilere sahip oldu.
Muromachi dönemi veya Ashigaka dönemi, Japonya tarihinde 1336-1573 yılları arasında Ashikaga şogunluğunun iktidarını kapsayan dönemdir. Muromachi dönemi 1336'da üç yıllık Kemmu Restorasyonu'nun sonunda Ashikaga Takauji'nin siyasi iktidarı ele geçirmesiyle başlamaktadır ve 1573'te son şogun Ashikaga Yoshiaki'nin Oda Nobunaga tarafından Kyoto'dan çıkartılmasıyla sona ermektedir.
Sengoku dönemi, Muromachi döneminde 1467-1603 yıllarını kapsayan dönemdir. Sengoku dönemi toplumsal ayaklanmalar, siyasal entrikalar ve askerî çatışmalar ile geçmiştir.
Ōnin Savaşı, 1467-1477 yılları arasında Muromachi döneminde gerçekleşen bir iç savaştır. Hosokawa Katsumoto ve Yamana Sōzen arasında anlaşmazlıklar Ashikaga şogunluğu ve Japonya'nın birçok bölgesinde daimyolar arasında bir iç savaşa dönüştü. Bu savaş ile birlikte çeşitli boylar arasında Japonya'ya hakim olma konusunda uzun süren bir kitlesel güç mücadelesinin yaşandığı Sengoku dönemi başladı.
Ashikaga Yoshimitsu, Ashikaga şogunluğunun üçüncü şogunudur. İktidarı 1368'den 1398'e kadar sürmüştür.
Kuzey Sarayı, Japonya'da Nanboku-chō döneminde 1336-1392 yılları arasında altı taht talibinden biridir. Günümüz Japonya İmparatorluk Ailesi, Kuzey Sarayı imparatorlarının kökeninden gelmektedir.
Genchū, Japonya tarihinde Güney Sarayı için Nisan 1384-Ekim 1392 tarihlerini kapsayan dönem adıdır. Dönem, Kōwa'dan sonra gelmekte olup sarayların birleştiği Meitoku'nun üçüncü yılına kadar devam etti. Bu dönemde hüküm süren imparatorlar güneyde Go-Kameyama ve kuzeyde Go-Komatsu idi.
Beş Dağ ve On Manastır Sistemi, Çin'de Güney Song Hanedanı sırasında oluşturulan devlet destekli Chan Budist tapınakları ağıydı. Bu bağlamda "dağ" terimi, "tapınak" veya "manastır" anlamına gelmektedir ve birçok manastır izole dağların üzerine inşa edildiği için benimsenmiştir. Sistem ilk olarak Hindistan'da ortaya çıktı ve daha sonra geç Kamakura döneminde Japonya'da da benimsendi.
Güney Sarayı, Japonya'da Nanboku-chō döneminde 1336-1392 yılları arasında dört taht talibiydi.
