İçeriğe atla

Namio Harukawa

Namio Harukawa
Doğum adıNamio Harukawa (春川 ナミオ )
Doğum1947
Osaka, Japonya
Ölüm24 Nisan 2020 (73 yaşında)
Tokyo, Japonya
UyrukJaponya
AlanıÇizgi roman
Sanat eğitimiErotik çizimler

Namio Harukawa (春川ナミオ, Harukawa Namio, 1947, Osaka – 24 Nisan 2020, Tokyo), Fetiş türde eserlere imza atan Japon çizer. Sanatçı daha çok özgür toplumda kadın egemenliğini tasvir eden cinsel temalı çalışmaları ile bilinir. Ağırlıkla verdiği cinsellik teması sanatçının bu konu üzerinde yoğunlaşmasının ürünüdür.

Yaşamı

Harukawa 1947'de Osaka'da doğdu.[1][2] Lise öğrencisiyken sadomazoşist sanat eserleri ve yazılar yayımlayan savaş sonrası sanat dergisi Kitan Club'tan ilham alarak çizerliğe yöneldi.[1][2] 1960'lı ve 1970'li yıllarda fetiş eserler çizen sanatçı olarak kariyerine başladı ve Jun'ichirō Tanizaki'nin aynı adlı romanından esinlenenerek "Namio Harukawa"" takma adını aldı.[2] Kariyerinin büyük bölümünde ülkesi Japonya'daki pornografik dergilerde çalışsa da 2000'li yıllardan itibaren eserleri Dünya genelinde geniş tanınırlık ve beğeni kazanmıştır.[1] Sanatıyla Oniroku Dan, Shūji Terayama ve Madonna gibi sanatçıların övgüsünü aldı. Harukawa'nın eserleri diğer Japon çizer Robert Crumb'ın eserleri ile benzerlikler taşımaktadır.[3][4][5][6]

Sanat anlayışında genellikle; büyük göğüsler, kalça, bacaklar, aşağılayıcı küçük düşmüş erkek formları, esaret, günlük eşyalar ve diğer kadın cinsellikleri tasvir edilmiştir.[6]

Harukawa'nın eserlerinden oluşan iki ciltlik kitap Kyonyū Katsuai Japonya'da yayımlanmıştır.[7] Sanatçının iki kitabı Fransız bir yayınevi tarafından ülkesi Japonya dışında 2009'da Callipyge,[5][8][9] ve 2012'de Maxi Cula adıyla yayınlanmıştır.[1][9][10][11] Harukawa'nın eserleri 2013 yılında Paris'teki Erotizm Müzesi'nde sanatçının Japonya dışındaki ilk kişisel organizasyonu olarak sergilendi. Sergide 59 tanesi Domina Bahçesi serisinden Harukawa'nın 71 eseri yer aldı. Harukawa'nın eserlerinden oluşan toplu bir çalışma; The Incredible Femdom Art of Namio Harukawa (Namio Harukawa'nın İnanılmaz Femdom Sanatı) adıyla 2019 yılında Kawade Shobō Shinsha tarafından yayınlanmıştır.[12]

Ölümü

Japon çizer Namio Harukawa 24 Nisan 2020'de Tokyo'da 73 yaşında öldü. Ölümü Harukawa'nın uzun zamandır ortağı olan bir video yapım şirketi sahibi olan Yuko Kitagawa tarafından blog yazısıyla doğrulandı.[13]

Ayrıca bakınız

  • Harukawa, Namio. Garden of Domina: An Illustrated Story. Pottoshuppan, 2012.
  • Harukawa, Namio. The Incredible Femdom Art of Namio Harukawa. Kawade Shobō Shinsha, 2019.

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Fesses en plaine face". Libération. 16 Temmuz 2013. 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  2. ^ a b c "Namio Harukawa". Arts Factory. 19 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2019. 
  3. ^ Harukawa, Namio (21 Mayıs 2019). The Incredible Femdom Art of Namio Harukawa. Kawade Shobō Shinsha. ISBN 978-4309921723. 
  4. ^ "Knowledge is Power 📚. This is Art! By Harukama Namio". @madonna. Instagram. 3 Mart 2015. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  5. ^ a b "Callipy". Graphzines (Fransızca). 17 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  6. ^ a b Wist, Audra (27 Ağustos 2015). "The Glorious Joy of Facesitting". Autre Magazine. 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  7. ^ "Namio Harukawa: SM Kitan 1975". Kinbaku Today. 16 Mart 2015. 28 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  8. ^ "Callipyge". United Dead Artists. 27 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  9. ^ a b Giard, Agnes (15 Temmuz 2013). "Une exposition de face-sitting à Paris". Libération. 12 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  10. ^ "Maxi Cula". Graphzines (Fransızca). 13 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  11. ^ "Maxi Cula". United Dead Artists. 19 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  12. ^ "Ｔｈｅ　Ｉｎｃｒｅｄｉｂｌｅ　Ｆｅｍｄｏｍ　Ａｒｔ　ｏｆ　ＮＡＭＩＯ　ＨＡＲＵＫＡＷＡ". Kawade Shobō Shinsha. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  13. ^ Kitagawa, Yuko (25 Nisan 2020). "突然の悲しい知らせに涙が止まりません！". Kitagawa Production (Japonca). 25 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Kavramsal sanat terimi, 1960'larda artık kendilerini alışılageldik sanat eseri biçiminde göstermeyen sanat eserleri için kullanılmaya başlanmıştır. Fikir sanatı olarak da geçer. Kavramsal sanatçılar, bir resim veya heykel yapmak üzere yola koyulup bu amaca yönelik fikirler üretmek yerine geleneksel gereçlerin ve biçimlerin ötesinde düşünüp fikirlerini uygun malzemeler ile ifade etme amacı güderler. Klasik anlamda resim veya heykel tarzı nesneler, ticari mal olmaya elverişli olduklarından sanatsal yaratı ve beğeninin dışında tutulur.

<span class="mw-page-title-main">Ukiyo-e</span> XVII - XIX. yy arasında ürünleri verilen Japon resim sanatı

Ukiyo-e (浮世絵)(Fani Dünya Resimleri), Edo Dönemi'nde ortaya çıkan bir Japon resim sanatı türüdür. Tiyatro, klasik edebiyat, şiir, yerel efsaneler, natürmort, imparatorluk ailesi ve din gibi birçok teması vardır. Ukiyo'nun kelime anlamı, içinde "modern olma"yı da barındırır. Çağdaş tarzı tasvir eden resim türüdür.

<i>Günümüzün Üç Güzeli</i> 1792-93 arasında Kitagawa Utamaronun çizdiği Japon resmi

Günümüzün Üç Güzeli Ukiyo-e sanatıyla hazırlanıp tahta bloklarına çizilmiş bir resimdir. 1792-93 yıllarında ukiyo-e sanatçısı Kitagawa Utamaro çizmiştir. Resimde kullanılan üçgen kompozisyonu o zamanın üç güzel ünlüsünü betimlemektedir : Geyşa Tomimoto Toyohina, Garson Naniwa Kita ve Takashima Hisa. Resim ayrıca üç şekilde bilinmektedir: Kansei Çağı'nın Üç Güzeli ve Üç Ünlü Güzel.

<span class="mw-page-title-main">Yayoi Kusama</span> Japon sanatçı ve yazar

Yayoi Kusama , Japon sanatçı ve yazardır.

İnayet Sevim Çizer Türk seramik sanatçısı ve profesör.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Batı Sanatları Müzesi</span>

Ulusal Batı Sanatları Müzesi, Japonya'nın başkenti Tokyo'da bulunan Batılı sanatlar ile ilgili bir halka açık sanat müzesidir. Müze Taitō semtinde Ueno Parkı'nda yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Japon sanatı</span>

Japon sanatı, Japonya'daki insan yerleşiminin başlangıcı olan MÖ 10. binyıldan günümüze kadar uzanan uzun bir geçmişe sahiptir. Japon sanatı, antik çömlekçilik, heykeltıraş, ipek ve kâğıt üzerinde mürekkep boyama ve kalligrafi, ukiyo-e ve ahşap baskı, kirigami, origami, dorodango ve daha yakın geçmişte manga dahil olmak üzere çok çeşitli sanat stillerini kapsamaktadır.

<i>Magatama</i>

Magatama, Japonya prehistroyası'nda son Jōmon döneminden Kofun dönemine kadar uzanan eğri, virgül şeklinde boncuklardır. Mücevher olarak da tanımlanan boncuklar ilk dönemlerde ilkel taş ve toprak materyalden yapılmıştı, fakat Kofun döneminin sonuna kadar hemen hemen sadece yeşimden yapılmaktaydılar. Magatama aslen dekoratif mücevher olarak kullanılmakla birlikte Kofun döneminin sonunda törensel ve dini nesneler olarak işlev gördü. Arkeolojik kanıtlar magatamanın Japonya'nın belirli bölgelerinde üretildiğini ve ticaret yollarıyla Japon Takımadaları'nda yaygın olarak dağıldığını göstermektedir.

Selma Gürbüz, Türk ressam ve heykeltıraş.

Serdar Şencan, Türk ressamdır.

<span class="mw-page-title-main">Erotik sanat</span>

Erotik sanat, görsel sanatların geniş bir alanıdır. Genellikle insan çıplaklığını tasvir eden ve cinsel uyarılmayı amaçlayan herhangi bir sanat eserleridir. Bu, çoğu zaman sanatsal özgürlük olarak kabul ediliyor. Çizimler, gravürler, filmler, resimler, fotoğraflar ve heykeller de dahil olmak üzere tüm görsel çalışmalar içeriyor. Bilinen en eski sanat eserlerinden bazıları, tarih boyunca farklı toplumlarda tekrarlanan erotik temaları içerir. Bununla birlikte, bunlar "pornografik", "ahlaksızlık" veya "müstehcenlik" olarak kabul edildiğinde, birçok toplumlarda bunların yaratılmasını, dağıtılmasını ve bulundurulmasını kısıtlayan yasalar da yaygın olarak tabu olarak kabul edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Dokunaç erotizmi</span>

Dokunaç erotizmi, geleneksel pornografiyi hayvanlarla cinsel ilişki ve fantezi, korku veya bilimkurgu temasıyla bütünleştiren bir pornografi türüdür. Japonya'da en yaygın pornografi türlerinden biri olup bazıları korku veya hentai temaları altında bulunur. Genellikle kurgusal olan dokunaçlı yaratıklar, çoğunlukla kadınlarla cinsel ilişkiye girmektedir. Dokunaç erotizmi uzlaşmacı olabilir, ancak sıklıkla tecavüz unsurları içerir.

<span class="mw-page-title-main">Nabiler</span>

Nabiler, 1888 ile 1900 yılları arasında etkin olmuş, izlenimcilik ve akademik sanattan soyut sanat, sembolizm ve diğer erken dönem modernist hareketlere geçişte önemli bir rol oynamış genç Fransız sanatçılardan oluşan grup. Grubun üyeleri arasında Pierre Bonnard, Maurice Denis, Paul Ranson, Édouard Vuillard, Ker-Xavier Roussel, Félix Vallotton ve Paul Sérusier vardı. Bu sanatçıların pek çoğu 1880'lerin ikinci yarısında Paris'teki Académie Julian'de öğrenciydi. Gruptaki ressamlar Paul Gauguin ve Paul Cézanne'ın eserlerini beğeniyor, resim sanatını yenileme isteğini paylaşıyordu, ancak bireysel tarzları birbirinden oldukça farklıydı. Onlara göre bir sanat eseri doğanın betimlemesi değil, metaforların ve sembollerin sanatçı tarafından oluşturulmuş bir sentezi olmalıydı. 1900'de son sergisini düzenleyen grup üyeleri, bu tarihten sonra kariyerlerine bireysel olarak devam etti.

<span class="mw-page-title-main">Fountain (Duchamp)</span>

Fountain (Türkçe: Çeşme) Fransız asllı amerikalı sanatçı Marcel Duchamp'ın 1917 yılında yaptığı, "R. Mutt" imzalı porselen bir pisuvardan oluşan bir eserdir. Alfred Stieglitz tarafından fotoğraflanmıştır. Arkada Marsden Hartley'in The Warriors adlı eseri görünmektedir. Nisan 1917'de sıradan bir tesisat parçası Duchamp tarafından New York'taki Society of Independent Artists'in açılışında Grand Central Palace'da sergilenmiştir. Duchamp'ın sunumunda pisuvar, olağan konumundan baş aşağı döndürülmüştür. Eser komite tarafından reddedilmedi ama dernek, yalnızca ücret ödeyen sanatçıların eserlerini sergileyeceğini bildirdiğinden hiçbir zaman sergilenmedi. Kaldırılmasından sonra Alfred Stieglitz tarafından fotoğraflandı ve The Blind Man adlı dadaist sanatçılar tarafından çıkarılan sanat dergisinde yayımlandı. Özgün eser ise kayıptır.

Tenmyouya Hisashi, Japon çağdaş sanatçısı.

Feminist sanat hareketi, feministler tarafından, kadınların yaşam ve deneyimlerini yansıtan sanat eserleri üretmenin yanı sıra; çağdaş sanat üretimi ve algısının temelini değiştirmek için uluslararası düzeyde gerçekleştirilen çalışmaları ifade eder. Sanat tarihi ve pratiği içinde kadınlara daha fazla görünürlük kazandırmayı amaçlamaktadır. Aynı zamanda feminist hareketin iç düşüncelerini ve amaçlarını görselleştirerek sanat yoluyla herkese gösterme ve anlam verme amacıyla icra edilmektedir. Hareket, sanat dünyasının ana akım anlatısını baltalamaya devam edenlerin rolünü oluşturmasını sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Feminist sanat</span>

Feminist sanat, 1960'ların sonu ve 1970'lerin feminist hareketiyle ilişkili bir sanat kategorisidir. Feminist sanat, kadınların yaşamları boyunca deneyimledikleri toplumsal ve politik farklılıkları vurgular. Bu sanat biçiminden umut edilen kazanım, eşitliğe veya özgürlüğe yol açma umuduyla dünyaya olumlu ve anlayışlı bir değişiklik getirmektir. Kullanılan medya, resim gibi geleneksel sanat biçimlerinden performans sanatı, kavramsal sanat, vücut sanatı, zanaatçılık, video, film ve lif sanatı gibi daha alışılmışın dışında yöntemlere kadar uzanmaktadır. Feminist sanat, yeni medyanın ve yeni bir bakış açısının dahil edilmesi yoluyla sanatın tanımını genişletmeye yönelik yenilikçi bir itici güç olarak hizmet etti.

Feminist sanat eleştirisi, daha geniş boyuttaki feminist hareket içinden, hem sanatta hem de kadınlar tarafından üretilen sanatta kadınların görsel temsillerinin eleştirel bir incelemesi olarak ortaya çıkmıştır. Feminist sanat eleştirisi, sanat eleştirisinin önemli bir alanı olmaya devam etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Chūya Nakahara</span> Japon şair (1907-1937)

Chūya Kashimura veya takma adıyla Chūya Nakahara , Japon şair. Başlangıçta Dada ve diğer Avrupa deneysel şiir biçimleri tarafından şekillendirilmiş olup Japon şiirinin önde gelen yenilikçilerinden biriydi. 30 yaşında genç yaşta ölmesine rağmen hayatı boyunca 350'den fazla şiir yazmıştır. 1934'te şiirlerini çevirdiği Fransız şairle olan yakınlığından dolayı çoğu kişi kendisine "Japon Rimbaud" demekteydi.

<span class="mw-page-title-main">İnsan mobilyası</span>

İnsan mobilyası, bir insanın vücudunun tepsi, ayak taburesi, sandalye, masa, dolap veya başka bir eşya olarak kullanıldığı mobilyadır. Bazı durumlarda bunun yerine bir insan vücudu heykeli kullanılır. İnsan mobilyası örnekleri modern sanatta ortaya çıkmıştır. Forniphilia, fetiş fotoğrafçılığında ve esaret pornografisinde insan mobilyası yaratma uygulamasıdır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.