Hindistan, resmî adıyla Hindistan Cumhuriyeti, Güney Asya'da bulunan bir ülkedir. Dünyanın en büyük yedinci coğrafi alanı ve en büyük nüfusuna sahip olan ülkenin ulusal marşı Jana Gana Mana'dır. Ülkede resmî dilleri İngilizce ve Hintçe oluşturur, ancak 22 adet tanınmış bölgesel dil de bulunur. Hindistan'da baskın din Hinduizm olup, ülke Endonezya ve Pakistan'dan sonra sayıca en kalabalık Müslüman nüfusa sahiptir. Hindistan nominal fiyatlarla dünyanın en büyük on ikinci ekonomisine ve satın alma gücü paritesine göre dünyanın en büyük dördüncü ekonomisine sahiptir.
Budizm, bugün dünya üzerinde yaklaşık 500 milyonu aşkın inananı bulunan bir dindir. İlk önce Hindistan’da ortaya çıkmış, daha sonra zaman içinde Güneydoğu ve Doğu Asya’da yayılmıştır.
Xuanzang veya Xuan Zang, Erken Tang döneminden tanınmış bir Çinli Budist rahip, bilgin, gezgin ve çevirmen. Bu dönemde Hindistan ile Çin arasındaki etkileşime olumlu katkıları olmuştur. Birçok metinde ismine rastlanan Xuanzang ayrıca tanınmış Çin klasik romanı Batı'ya Yolculuk'ta da kurgusal bir figür olarak konu edilir ve romanın hikâyesinin başrolünü oynar.
Lumbinī Nepal'de Hindistan sınırı yakınlarındaki Rupandehi bölgesinde bir Budist hac merkezidir. Kraliçe Mayadevi'nin sonradan Buda olarak anılacak olan Siddhartha Gautama'yı burada doğurmuştur. Lumbini, Kushinagar, Bodh Gaya ve Sarnath ile birlikte Buda'nın hayatında önemli yer tutan dört yerden biri olarak kabul edilir.
Bodh Gaya veya Bodhgaya (बोधगया) Hindistan'ın Bihar eyaletinde Gaya bölgesinde yer alan Budist hac merkezidir. Gautama Buddha burada aydınlanmaya ulaşmıştır. Mahabodhi manastırı, bölgede en önemli tapınaktır; 2002 yılında UNESCO Dünya Mirası listesi listesine dahil edilmiştir.
Tripitaka Koreana, 13. yüzyıldan kalma 81,258 adet Kore Tripitaka ahşap baskı bloku grubudur. 1496 başlık ve 6568 ciltlik bölümde düzenlenen 52.330.152 karakterde bilinen hatasız veya hatalı bir şekilde Hanja karakterler ile yazılmış olup dünyadaki en kapsamlı ve en eski sağlam Budist kutsal yazıtlardır. Her bir tahta blokun yüksekliği 24 cm ve uzunluğu 70 cm olup kalınlığı ise 2,6 ile 4 cm arasındadır ve her biri yaklaşık üç ile dört kilogram ağırlığındadır. Ahşap bloklar üst üste dizildiğinde 2.74 km ile Baekdu Dağı kadar uzun, sıraya dizildiğinde ise yaklaşık 60 km uzunluğunda ve 280 ton ağırlığında olabilmektedirler. Ahşap bloklar, 750 yıl önce oluşturulmalarına rağmen günümüze kadar bozulmadan kalabilmişlerdir. Tripitaka Koreana Güney Kore'nin Güney Gyeongsang eyaletinde bulunan Haeinsa Tapınağı'nda saklanmaktadır.
Ajanta Mağaraları, Hindistan'ın Maharashtra eyaleti, Aurangabad bölgesinde yer alır. Mağaralar, M.Ö. 2. yüzyıldan M.S. 480 ya da 650 yılına kadar tarihlendirilmektedir. Bölgede yaklaşık 30 Budist kaya mezarı yer almaktadır. Mağaralar, antik Hint sanatının en iyi örneklerindendir. Bölgede, jest ve mimiklerin kullanıldığı çizimler ve oymalar bulunmaktadır. UNESCO'ya göre, bunlar Budist dini sanatının başyapıtlarıdır ve Hint sanatını etkilemiştir. Mağaralar iki aşamalı olarak inşa edilmiştir, ilk grup M.Ö. 2. yüzyıldan başlamaktadır, ikinci mağara grubu ise eski hesaplara göre M.S. 400-650 ya da Walter M. Spink'e göre 460-480 gibi kısa bir aralıkta inşa edilmiştir. Site, Hindistan Arkeolojik Araştırması tarafından korunan bir anıt olup, 1983'ten beri UNESCO Dünya Mirası listesinde yer almaktadır.
Ellora, dünyanın en büyük kaya-oyma-manastır-tapınak mağaraları komplekslerinden biridir ve Hindistan'ın Maharashtra kentinde yer alan bir UNESCO Dünya Mirası'dır. Sit alanı M.S. 600-1000 dönemine ait Budizm, Hinduizm ve Jainizm anıtlarını ve kaya resimlerini barındırmaktadır. Ellora'daki 16 numaralı mağara, dünyadaki en büyük monolitik kaya kazısı özelliğini göstermektedir. Buradaki Kailaşa Tapınağı, Şiva'ya adanmış araba biçimli bir anıt özelliğindedir. Kailasha Tapınağı kazısında iki büyük Hint destanı olan Vaishnavizm, Shaktizm destanlarını özetleyen tanrı, tanrıçalar ve mitolojik çizimleri de barındırmaktadır.
Dazu Kaya Oymaları, Çin'in Çongçing kentine bağlı Dazu semtinde MS 7. yüzyıla kadar uzanan, Budizm, Konfüçyüsçülük ve Taoizm'i tasvir eden ve etkileyen Çin dini heykeller ve oymalar grubudur. 1999 yılında UNESCO Dünya Mirası listesine dahil edildi.
Eskiden Takshashila olarak bilinen Taxila, Pakistan'ın Pencap Eyaleti'nin Ravalpindi şehrinde, İslamabad'ın ve Rawalpindi'nin 32 km kadar kuzey batısında, ünlü Grand Trunk Yolu'nun hemen dışında bulunan bir kasabadır. Şehir deniz seviyesinden 549 metre (1,801 ft) yüksekte yer alır. Rawalpindi şehrindeki Taxila tehsilinin merkezidir.
Khajuraho'daki Anıtlar Grubu, Hindistan'ın Madhya Pradeş Eyaletinde, Jhansi'nin 175 kilometre kadar güneydoğusunda yer alan Hindu ve Jain tapınaklar grubudur. Hindistan'daki UNESCO Dünya Mirası alanlarından biridir. Tapınaklar, nagara-tarzı mimari simgecilik ve erotik heykelleriyle ünlüdür.
Jantar Mantar anıtı, Hindistan'ın Racastan Eyaletinin, Jaipur şehrinde yer alan on dokuz mimari astronomik alet koleksiyonudur; Rajput kralı Sawai Jai Singh II tarafından yaptırılmış ve 1734'te tamamlanmıştır. Dünyadaki en büyük taş güneş saatine ev sahipliği yapmaktadır ve UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
UNESCO Afganistan, Pakistan, Hindistan, Nepal, Sri Lanka ve Bangladeş olmak üzere altı ülkede 58 Dünya Mirası bölgesi belirlemiştir. Bölgede bulunan Bhutan ve Maldivler'de Dünya Mirası alanı yoktur.
Mumbai'deki Viktorya Dönemi ve Art Deco Topluluğu, Hindistan'ın Maharaştra eyaletindeki Mumbai şehrindeki Fort bölgesinde yer alan, 19. yüzyıldan kalma Victoria Neo Gotik binaları ile 20. yüzyıldan kalma Art Deco binaları topluluğudur. Bu Victorya Gotik binaları ve Art Deco binaları topluluğu, bir zamanlar Esplanade olarak bilinen büyük bir eğlence alanı olan Oval Maidan çevresinde yer almaktadır. Oval'in doğusunda Victorya Gotik kamu binaları, batı tarafında ise Backbay Reclamation ve Marine Drive'ın Art Deco binaları yer almaktadır.
Babür mimarisi, 16. ve 18. yüzyıllar arasında Hint Yarımadası'nda Babürlüler tarafından geliştirilen Hint-İslam mimarisi türüdür. İslam, İran, Türk ve Hint mimarisinin bir birleşimi olarak Hindistan'daki önceki Müslüman hanedanların mimari tarzlarını geliştirdi. Babür yapıları, büyük soğan kubbeler, köşelerde ince minareler, büyük salonlar, büyük tonozlu ağ geçitleri ve hassas süslemeler dahil olmak üzere tek tip bir yapı ve karakter modeline sahiptir. Babür mimarisinin örnekleri günümüz Hindistan, Afganistan, Bangladeş ve Pakistan'da bulunmaktadır.
Pushyabhuti hanedanı, 6 ve 7. yüzyıl boyunca Hindistan'ın kuzeyinde hüküm süren bir Vaishya Hanedanı. Hanedanlık Kuzey ve Kuzeybatı Hindistan'ın çoğunu kaplayan, Doğuda Kamarupa'ya ve Güneyde Narmada Nehri'ne kadar geniş bir sınıra ulaştı. Hanedan başlangıçta Sthanvishvara'dan yönetildi, ancak Harşa Kanyakubja'yı 647'de başkenti yaptı. Ayrıca hanedan, Harşa döneminde altın çağını yaşamıştır.
Budist felsefe, Gotama Buda'nın ölümünden sonra Hindistan'daki çeşitli Budist okulları arasında gelişen ve daha sonra Asya'nın büyük kısmına yayılan felsefi araştırmalar ve araştırma sistemlerini ifade eder. Budist öğretilerinin yaşam, varoluş, bilgi, akıl, madde ve insan ahlakı değerlerine bakışı veya uygulanması, Budist felsefenin temel konusunu oluşturur. Buda’nın yaşamı boyunca kişisel olarak öğretilerini yazılı olarak kayıt etmemesinden dolayı, Budist felsefesi büyük oranda Budist okullarında geliştirilen Budist öğretilerinin yeniden inşası üzerine kurulmuştur. Budist felsefe’nin çalışma konusu, "Dukkha" kavramı ile başlar. Dukkha, Pali dilinde genellikle sefalet, mutsuzluk, keder, talihsizlik ve umutsuzluk anlamına gelir. Felsefe'nin amacına göre, Dukkha'dan Nirvana'ya ulaşmanın yolu dört asil hakikatte özetlenmiştir. Budizm’de Nirvana’ya ulaşmanın yolu hem felsefi akıl yürütme, hem de meditasyonu birleştirmekten geçer.
Rudreshwara tapınağı olarak da bilinen Ramappa Tapınağı, Güney Hindistan'daki Telangana eyaletinde bulunan bir UNESCO Dünya Mirası alanıdır. Warangal'dan 66 kilometre (41 mi), Mulugu'dan 15 kilometre (9,3 mi), Haydarabad'dan 209 kilometre (130 mi) uzakta yer almaktadır. Mulugu ilçesinin Venkatapur mandalında, 13. ve 14. yüzyıllarda görkemli zamanlar geçiren Palampet köyündeki bir vadide yer almaktadır. Tapınaktaki bir yazıttan edinilen bilgiler, yapının MS 1213'te bir Kakatiya generali olan Recharla Rudra tarafından, Kakatiya hükümdarı Ganapati Deva döneminde inşa edildiğini göstermektedir.
Dholavira, Batı Hindistan'daki Gucerat eyaletinde, Kutch Bölgesi'ndeki Bhachau Taluka'daki Khadirbet'te, adını 1 kilometre (0,62 mi) güneyindeki modern bir köyden alan bir arkeolojik sit alanıdır. Bu köy Radhanpur'dan 165 km (103 mi) uzaklıkta yer almaktadır. Yerel olarak Kotada timba olarak da bilinen sit alanı, antik bir İndus Vadisi Uygarlığı/Harappan şehrinin kalıntılarını içerir. Dholavira'nın bulunduğu yer Yengeç Dönencesi üzerinde yer almaktadır. Hindistan'daki İndus Vadisi Uygarlığına ait en büyük beş Harappan bölgesinden ve en önemli arkeolojik sitlerinden biridir. Aynı zamanda zamanının en görkemli şehirlerinden biri olarak kabul edilir. Kutch Great Rann'daki Kutch Çölü Vahşi Yaşamı Koruma Alanı'ndaki Khadir bet adasında yer almaktadır. 47 hektar büyüklüğündeki dörtgen şehir, kuzeyde Mansar ve güneyde Manhar olmak üzere iki mevsimlik akarsu arasında uzanıyordu. Alanın MÖ 2650'den beri yerleşim gördüğü, MÖ 2100'den sonra yavaş yavaş terk edildiği ve kısa bir süre tamamen terk edildiği ve daha sonra MÖ 1450'ye kadar yeniden yerleşim gördüğü düşünülüyordu, bununla birlikte, son araştırmalar MÖ 3500 civarında yerleşimin başladığını ve bu yerleşimin MÖ 1800'lere kadar devam ettiğini göstermektedir.
Vajrabodhi, Tang Hanedanlığı döneminde Çin'de bulunmuş Hint bir ezoterik Budist keşiş ve öğretmendi. Shingon Budizmi'ndeki sekiz atadan biridir. Srivijaya İmparatorluğu topraklarında Vacrayana Budizmini tanıtmasıyla da tanınır. Bu Budizm, daha sonra Endonezya Ezoterik Budizmi olarak bilinen ayrı bir forma dönüşmüştür.
Hindistan
