İçeriğe atla

Nahda Hareketi

Nahda Hareketi
حركة النهضة
Hizbu Ḥarakatu n-Nahḍah
Mouvement Ennahdha
Genel başkanRaşid Gannuşi
Genel sekreterZied Ladhari
KurucuRaşid Gannuşi
Kuruluş tarihi1981 (43 yıl önce) (1981)
Gazete(ler)El-Fajr
İdeolojiMuhafazakâr demokrasi[1]
Sosyal muhafazakârlık[2]
Ekonomik liberalizm[3]
İslami demokrasi[4]
Siyasi pozisyonMerkez sağ
Halk Temsilcileri Meclisi
52 / 217
İnternet sitesi
Tunus
Hareketin resmi merkezi, Tunus'un merkezindeki Montplaisir semtinde bulunuyor.

Nahda Hareketi (Arapça: حركة النهضة‎ Ḥarakat an-Nahḍah; İngilizce: Ennahda Movement; Fransızca: Mouvement Ennahdha), Nahda Hareketi Partisi (Arapça: حزب النهضة‎ Ḥizb an-Nahḍah) ya da Ennahda, Yeniden Doğuş (Rönesans) Partisi olarak da bilinir. Tunus'taki ılımlı İslamcı siyasi partidir.

Kuruluşu

"İslami Hareket" olarak da bilinen grup, Raşid Gannuşi ve Abdülfettah Muru tarafından 1981'de "İslami Eğilim Hareketi" (Arapça: حركة الاتجاه الإسلامي‎ Ḥarakat al-Ittijāh al-Islāmī) parti olarak 1981 yılında kurulmuştur. Ekonomik kaynakların daha adil dağıtımı, çok partili demokrasinin kurulması ve günlük yaşama dindarlığın daha fazla girmesini savunmuş; bu amaçlara ulaşmak için de şiddet içermeyen yolların aranmasını önermiştir. 1984'ten sonra parti aleni olanların yanı sıra faaliyetlerini gizli olarak da sürdürebilmek için yeniden yapılandırılmıştır. Yasal olarak tanınmak için, 1989 yılında bugünkü adını (Arapça: Ḥarakat an-Nahḍah) almıştır. Otoriter yönetim süresince parti yasadışı olarak kalmıştır.[5]

Partinin 1989 yılında yapılan seçimlere katılımı yasaklanmıştır. Buna rağmen bazı üyeleri seçimlere bağımsız olarak katılmış ve Bin Ali rejiminin resmi rakamlarına göre ülke çapında %10 ile %17 arasında oy oranına ulaşmışlardır. İki yıl sonra Başkan Bin Ali 25.000 destekçisini hapse attırarak Nahda'yı karşısına almıştır. Nahda üyeleri iktidar partisinin merkezine saldırmış ve 1 kişinin ölümüne, çok kişinin de yaralanmasına neden olmuşlardır. Nahda'nın yayın organı olan Al-Fajr gazetesi Tunus'ta yasaklanmış ve editörü Hammadi Cibali 1992 yılında resmi olmayan bir partiye üye olmak ve devlet yapısını değiştirme niyetiyle şiddete başvurmak suçundan 16 yıl hapis cezası ile yargılanmıştır.

Arapça yayın yapan televizyon kanalı El Zeitounanın Nahda ile bağlantısı olduğuna inanılmaktadır. 1980'lerin sonlarında ve 1990'ların başlarında parti ağır bir baskı altına alınmış, 1992'den devrim sonrasına kadar Tunus'ta neredeyse tamamen ortadan kaybolmuştur. Bu süre boyunca Onbinlerce İslamcı hapse atılmış ya da sürgüne gönderilmiştir. Parti 1 Mart 2011'de yasal statüsünü kazanmıştır.

Yasemin Devrimi

Yasemin Devriminin başlangıcında, Raşid Gannuşi'yi Tunus'a gelişinde yaklaşık 1.000 kişi karşıladı. Partiden Tunus siyasi sahnesinde "hızlı bir yer edinen, gösterilere katılan ve başbakanla görüşen" bir hareket olarak bahsedilmiştir. Gannuşi ilk olarak partinin diğer Tunuslu muhalif gruplarla ortak prensiplerde anlaştığını duyurmuştur.

1 Mart 2011'de Yasemin Devriminin ortaya çıkmasıyla Zeynel Abidin Bin Ali yönetiminin çökmesinin ardından, Tunus Geçiş Hükümeti gruba siyasi parti kurabilmesi için izin vermiştir. Bunun sonrasında birçok laik rakibini geride bırakarak Tunusun en büyük ve en yaygın teşkilatlı partisi haline gelmiştir.

2011 seçimleri

New York Times gazetesi, partinin Tunus'taki başarısına ilişkin bazıları iç kısımlarda desteğe sahip olacağına inanırken diğerleri Nahda Hareketinin geniş bir desteği arkasına alabilmesi için Tunus'un çok fazla laik olduğuna ilişkin farklı tahminlerde bulunmuştur. 22 Ocak 2011 tarihinde El Cezire Televizyonuna verdiği bir röportajda, Raşid Gannuşi İslam Halifeliğine karşı olduğunu ve İslam'ın çarpık anlaşılmasının bir sonucu olarak itham ettiği Hizb-ut Tahrir'in aksine bunun yerine demokrasiyi desteklediklerini ifade etmiştir.

Mart 2011'de yapılan anketler Nahda Hareketinin Tunus'taki siyasi partiler arasında %29 oranıyla ilk sıraya yükseldiğini göstermiş, partiyi %12,3 ile İlerici Demokratik Parti (PDP) ve %7,1 ile Yenilenme (Ettajdid) Hareketi izlemiştir. Bu anket Tunusluların %64,1'inin "ülkedeki siyasi partilerden nefret ettiklerini" ortaya koymuştur. Bu başarı bazı laiklerin seçimlerin ertelenmesini desteklemelerine ve "yeni Tunus'taki yerlerinden endişe eden birçok laik ve kadının korkusuna" neden olmuştur.

Mayıs 2011'de Nahda Genel Sekreteri Hammadi Cibali İslam ve Demokrasi Çalışmaları Merkezinin davetiyle Washington'a gitti. ABD Senatörleri John McCain ve Joe Lieberman ile görüştü.

24 Ekim 2011'de Tunus Kurucu Meclisi seçimlerinde, ülke tarihinin ilk şeffaf seçimini diğer partilerin açık ara önünde %40 oy oranı ile 217 sandalyenin 89'unu alarak kazanmıştır.[6]

Seçim sonuçları

Seçim Oy % Sandalye
Tunus Kurucu Meclisi
2011 1,501,320 37.04%
89 / 217
Halk Temsilcileri Meclisi
2014 947,034 27.79%
69 / 217

Kaynakça

  1. ^ Agence France-Presse. "Erdogan tells Tunisians that Islam and democracy can work". 7 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Temmuz 2015. 
  2. ^ "Ennahda feiert sich als Wahlsieger: Tunesien hat den Islam gewählt - Politik". Stern.De. 25 Ekim 2011. 27 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2014. 
  3. ^ Kaminski, Matthew (26 Ekim 2011). "On the Campaign Trail With Islamist Democrats". The Wall Street Journal. 13 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2011. 
  4. ^ "Ennahda leader Ghannouchi: 'We are Muslim democrats, not Islamists'". Middle East Eye (İngilizce). 24 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2017. 
  5. ^ Nahdah Party 22 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Encyclopædia Britannica
  6. ^ Ennahda Movement 17 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. İngilizce Wikipedia

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İslamcılık</span> Politik bir akım

İslamcılık, modern devlet ve devletçiklerin anayasal, ekonomik ve yargısal olarak, bu kesimde canlanma ya da otantikliğe dönüş olarak algılanan İslami uygulamalarla yeniden kurulması gerektiğini öne süren siyasi ideolojidir. Bu akımlardaki hakim anlayış Emr-i bi'l ma'rûf ve nehy-i anil münker'in yerine getirilmesidir. Siyasal İslam'ın Seyyid Kutub ve Mevdudî gibi köktendinci öncüleri "Allah'ın sistemi" olarak gördükleri şeriata dayanmayan güç sahipleri olarak tanımladıkları tağuta isyanı tevhidin ön şartı olarak sundular.

Filistin İslami Cihat Hareketi, Filistinli İslamcı militan grup. Birleşik Devletler, Avrupa Birliği, Birleşik Krallık, Japonya, Kanada, Avustralya ve İsrail tarafından terörist grup olarak tanımlanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">El-Beci Kaid es-Sibsi</span> 4. Tunus devlet başkanı

El-Beci Kaid es-Sibsi, Tunuslu avukat ve politikacı. 27 Şubat 2011 - 24 Aralık 2011 tarihleri arası Tunus Başbakanıdır. 22 Aralık 2014'te yapılan seçimler ile Tunus Devlet Başkanı seçildi. Ölümüne kadar bu görevi sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Munsif Merzuki</span> 3. Tunus devlet başkanı

Munsif Marzuki, Tunuslu insan hakları savunucusu, siyasetçi ve hekim. 2011-2014 yılları arasında Tunus Devlet Başkanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Hammadi Cibali</span>

Hammadi Cibali, Tunuslu mühendis, İslamcı politikacı, gazeteci ve Tunus eski başbakanı. Ilımlı İslamcı bir parti olan Nahda Hareketi'nin Genel Sekreteridir.

<span class="mw-page-title-main">Vatan Partisi (Libya)</span> Libyada bir siyasi parti

Vatan Partisi veya Libya Ulusal Partisi, Libya İç Savaşı'ndan ve Libya Sosyalist Halk Cemahiriyesi'nin yıkılmasından sonra Kasım 2011'de Libya'da kurulan muhafazakâr İslamcı bir siyasi partidir. Etkili bir selefi din adamı olan Ali es-Sallabi tarafından onaylanmış ve desteklenmiştir. Üyeler arasında Abdülhakim Belhac, Mahmud Hamza, Ali Zeydan ve Mansur Seyf el-Nasar da bulunmaktadır. Kurulduğu tarihte, geçici olarak Özgürlük, Adalet ve Kalkınma için Ulusal Buluşma adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Raşid Gannuşi</span> Tunuslu siyasetçi

Raşid Gannuşi, Tunuslu siyasetçi, Nahda Hareketi'nin lideri.

<span class="mw-page-title-main">Şükrü Beleyid</span>

Şükrü Beleyid, Tunuslu avukat ve siyasetçi. Demokrat Yurtseverler Partisi ile Tunus'ta laik ve solcu muhalefetin lideri olan Beleyid, 2011 Yasemin Devriminin öncesinde Bin Ali rejimine ve mevcut İslamcı Tunus hükûmetine yönelik muhalif tutumunu korudu. 6 Şubat 2013'te evinin önünde uğradığı silahlı saldırıda öldü. Tunus Başbakanı Hammadi Cibali, suikastın ardından mevcut ulusal hükûmeti dağıtacağını ve geçici bir "ulusal birlik" hükûmeti kuracağını açıkladı.

<span class="mw-page-title-main">Ali el-Ureyd</span>

'Ali el-Ureyd Tunuslu siyasetçi, Tunus İçişleri Bakanı ve eski başbakanı.

Muhafazakâr demokrasi, Türkiye'deki Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarının kendi siyasi ideolojisini ve politik pozisyonunu tanımlama şeklidir.

<span class="mw-page-title-main">İlyas el-Fahfah</span>

İlyas el-Fahfah, Tunuslu siyasetçi. el-Fahfah, Afrika ülkesi Tunus'ta 27 Şubat 2020-2 Eylül 2020 tarihleri arasında Başbakanlık görevinde bulunmuştur.

Aşağıda, İslami demokrasi sistemi altında çeşitli yaklaşımlarda İslam kimliği veya siyasi İslam'ı savunan siyasi partilerin listeleri bulunmaktadır. İslami demokrasi, İslami ilkeleri demokratik bir çerçeve içinde kamu politikasına uygulamayı amaçlayan politik bir ideolojiye atıfta bulunur. Listeler ideolojik bağlılığa göre sınıflandırılmış ve ülkeye göre sıralanmıştır.

Genç Tunuslular, Tunus'ta kurulan bir siyasi partiydi.

Bu makale Afganistan'daki siyasi partileri listeler.

Arap Sosyalist Hareketi Arap Sosyalist Partisi olarak da bilinen, Suriye'de 1960'lardan bu yana aynı adı kullanmaya devam eden birkaç fraksiyona bölünmüş bir siyasi partiydi.

<span class="mw-page-title-main">Arap Baas Hareketi</span> Suriyede eski bir siyasi parti

Arap Baas Hareketi - tam anlamıyla Arap Diriliş Hareketi ya da Arap Rönesans Hareketi olarak tercüme edilebilir - Baasçı siyasi hareketti ve Arap Sosyalist Baas Partisi'nin selefiydi. Parti ilk olarak Arap İhya Hareketi olarak adlandırıldı ve Baas adını aldığı zamana kadar kelimenin tam anlamıyla Arap Yeniden Canlanma Hareketi olarak tercüme edildi. Parti, 1940 yılında Mişel Eflak tarafından kurulmuştur. Kurucuları olan Eflak ve Bitar, milliyetçilik ve sosyalizmle ilişkilendirildi.

<span class="mw-page-title-main">Tunus Baas Hareketi</span> Tunusta bir siyasi parti

Tunus Baas Hareketi Tunus'ta bir siyasi partidir. Irak liderliğindeki Baas Partisi'nin Tunus'taki bölgesel şubesidir.

<span class="mw-page-title-main">Abir Musi</span> Tunuslu avukat ve siyasetçi

Abir Musi Tunuslu bir hukukçu ve politikacı. 2016'dan beri Hür Düstur Partisinin başkanı ve 2019'dan beri Parlamento üyesidir. Abir Musi, sivil devleti ve Burgiba'nın yaklaşımını savunan en önemli ve ünlü Tunuslu politikacılardan biri olarak kabul edilir. Siyasal İslam hareketlerini ve din ile siyaset arasındaki her türlü karışmayı mutlak olarak reddetmesiyle de tanınır.

Halk Hareketi, Tunus'ta laik ve sosyalist bir siyasi partidir. Parti, 20 Mart 2011 tarihinde iki partinin birleşmesi sonucu kurulmuştur ve sosyal demokrat bir platforma sahiptir ve işçi gruplarıyla uyumludur.

<span class="mw-page-title-main">Hakikat Partisi (Yemen)</span>

Hakikat Partisi Yemen'de faaliyet gösteren, Zeydi İslamcı siyasi partidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.