Nacht und Nebel
Nacht und Nebel (Almanca telaffuz: [ˈnaχt ʊnt ˈneːbəl]), Adolf Hitler'in 7 Aralık 1941'de siyasi eylemcilere ve II. Dünya Savaşı'ndaki direnişe "yardım edenlere" hapsedilme ya da öldürülmelerini hedefleyen bir talimattı. Nacht und Nebel, Almanca'da Gece ve Sis anlamına gelmektedir.
Arka plan
İlk tutukluların çoğu iki çeşitti: bunlar kişisel inanç (düşünce) mahkûmları, Nazilerin Nazi ideallerine yeniden eğitim verme ihtiyacı duydukları politik mahkûmlar ya da işgal altındaki batı Avrupa'daki direniş liderleri idi.[1]
Nacht and Nebel kararnamesine kadar, Batı Avrupa'daki tutsaklar, Alman askerleri tarafından Cenevre Sözleşmesi gibi uluslararası anlaşmalara ve usullere göre diğer ülkelere yaklaşık aynı şekilde davranıldı.
Reichsführer-SS Heinrich Himmler 7 Aralık 1941 tarihinde Gestapo'ya şu talimatları verdi:Uzun süren bir değerlendirmeden sonra, Führer'in isteği, Reich'e veya işgal altındaki bölgelerdeki işgal güçlerine karşı suçlu bulunanlara karşı alınan önlemlerin değiştirilmesi gerektiğidir. Führer, bu gibi durumlarda cezaevlerinin ve hatta yaşam için zorlu bir emek cezasının bir zayıflık belirtisi olarak görüleceği görüşündedir. Etkili ve kalıcı caydırıcılık, yalnızca ölüm cezası veya failin kaderi ile ilgili olarak aileyi ve halkı belirsiz bırakacak önlemlerle alınabilir. Almanya'ya sınırdışı etme bu amaca hizmet eder.[2]
12 Aralık'ta Silahlı Kuvvetler Yüksek Komutanlığı Feldmareşal Wilhelm Keitel, Hitler'in emirlerini açıklayan bir talimat yayınladı: Etkili ve kalıcı korkutma, yalnızca ölüm cezası ya da suçluların akrabalarının cezanın kaderini bilmediği tedbirlerle sağlanabilir..[3]
Üç ay sonra Keitel, Şubat 1942 tarihli mektupta bu ilkeyi daha da genişleterek, sekiz gün içinde idam edilmeyen tutsakların Gestapo'ya teslim edileceğini belirtti ve gizlice Almanya'ya taşınması ve suçluların daha fazla muamele edilmesi burada gerçekleşecek; Bu önlemlerin caydırıcı bir etkisi olacaktır, A) tutsaklar iz bırakmaksızın kaybolacaktır. B) Nerede oldukları veya kaderleri hakkında bilgi verilmeyecektir.
Kararname, yerel toplulukları, teslim alınan kişilerin arkadaşlarını ve ailelerini, bulundukları yerin veya kaderlerinin herhangi bir bilgisini inkâr etmek suretiyle gözdağı vermeye yönelikti. Tutuklular gizlice Almanya'ya taşınmış ve iz bırakmadan kaybolmuşlardı. 1945'te terk edilmiş Sicherheitsdienst (SD) kayıtlarınında, yalnızca isimler ve baş harflerinin "NN" (Nacht und Nebel) içermesi; Hatta mezar isimleri bile kaydedilmedi. Naziler bu kararname uyarınca "kaybolanlara" yeni bir terim bile hazırladılar; Onlara vernebelt- "sis haline getirildi". Bugüne kadar bu emrin sonucunda kaç kişinin kaybolduğu bilinmiyor.
Savaştan sonra Nürnberg'deki Uluslararası Askeri Mahkeme, Nacht ve Nebel programının bir parçası olarak işlenen kayıpların hem Lahey Sözleşmeleri hem de uluslararası teamül hukukunu ihlal eden savaş suçları olduğuna karar verdi.
Himmler, Keitel'in direktifini çeşitli SS istasyonlarına derhal iletti ve altı ay içinde kararnamenin toplama kampı komutanlarına Richard Glückss tarafından gönderildi.
Nacht ve Nebel tutsakları daha çok Fransa, Belçika, Lüksemburg, Danimarka, Hollanda ve Norveç'tendi. Genellikle gecenin bir saatinde tutuklanmışlardı ve sorgulamalar için hızla hapishaneye yüzlerce kilometre uzaktaydı, sonunda Natzweiler, Esterwegen veya Gross-Rosen gibi toplama kamplarına ulaştılar, eğer hayatta kaldıysa. Özellikle Natzweiler toplama kampı, kararname gereğince kuzey ve batı Avrupa'dan siyasi tutsaklar için bir izolasyon kampı haline geldi.
30 Nisan 1944'e kadar, Nacht ve Nebel emirleri uyarınca en az 6.639 kişi yakalandı. Bunların yaklaşık 340'ı idam edilmiş olabilir. Alain Resnais tarafından yönetilen 1955 yılı yapımı Gece ve Sis filmi, toplama kamp sisteminin bir yönünü emek ve ölüm kampları sistemine dönüştürdüğü şekliyle göstermek için kullanıyor.
Müttefikler Paris'i ve Brüksel'i kurtardığında SS, kalan Nacht ve Nebel tutuklularının birçoğunu Nazi kontrolündeki topraklarda, Ravensbrück toplama kampı, Mauthausen-Gusen toplama kampı, Buchenwald toplama kampı, Schloss Hartheim veya Flossenbürg toplama kampı gibi daha derin toplama kamplarına nakletti;
Kaynakça
- ^ Spielvogel (1992). Hitler and Nazi Germany: A History, pp. 82–120, pp. 232–264.
- ^ Crankshaw (1956). Gestapo: Instrument of Tyranny, p. 215.
- ^ Nürnberger Dokumente, PS-1733, NOKW-2579, NG-226. Cited in Bracher (1970). The German Dictatorship: The Origins, Structure, and Effects of National Socialism, p. 418.
