Gezegenimsi bulutsu veya gezegenimsi nebula, yaşamının son evresinde bulunan bir kırmızı devin yaydığı parlak bir iyonize gazdan oluşan salma bulutsusu türüdür.
Yengeç Bulutsusu Boğa takımyıldızı bölgesinde yer alan bir süpernova kalıntısı ve atarca rüzgarı bulutsusudur.
Kedi Gözü bulutsusu, Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Yapısal açıdan, bilinen en karmaşık bulutsulardandır; Hubble Uzay teleskobu ile düğümler, püskürtmeler ve yaysal yapılar gözlemlenmiştir. Merkezinde, 1000 yıl önce dış zarfını kaybederek bulutsuyu üretmiş olan parlak ve sıcak bir yıldız vardır.
Ünlenen adıyla "Halka Bulutsusu" Çalgı takımyıldızının kuzeyinde bulunan ve kataloglarda Messier 57, M57 veya NGC 6720 olarak yer alan gezegenimsi bulutsudur.
Helis Bulutsusu, Kova takımyıldızı yönünde bulunan oldukça büyük bir gezegenimsi bulutsu. Karl Ludwig Harding tarafından muhtemelen 1824'ten önce keşfedilmiştir. Bu bulutsu, parlak gezegenimsi bulutsular içinde Dünya'ya en yakın olanıdır. Uzaklığı yaklaşık olarak 215 parsek yani 700 ışık yılıdır. Görünüşte Halka bulutsusu'na, boyutu, yaşı ve fiziksel özellikleri nedeniyle de Halter bulutsusu'na benzemektedir. Helis, 2003'ten bu yana internette sıklıkla "Tanrı'nın gözü" olarak anılır. Ünlü TV dizisi Battlestar Galactica'nın 15 Aralık 2006 tarihinde yayınlanan The Eye of Jupiter bölümünde Helis bulutsusuna muhtemelen bir gönderme vardır.
NGC 3132 Yelken takımyıldızı yönünde bulunan parlak bir gezegenimsi bulutsu. Mevcut spektroskopik verilerle gaz kabuğu 24 km−1 hızla genişlemektedir. Dünya'dan yaklaşık uzaklığı 610 pc. veya 2.000 ışık yılıdır.
NGC 6826 Kuğu takımyıldızında bulunan gezegenimsi bulutsu. Birçok bulutsunun göz kırpar gibi görünmesine rağmen bu bulutsu için yaygın olarak Göz Kırpan Bulutsu denir. Küçük bir teleskopla bakıldığı zaman, merkezdeki yıldız doğrudan gözü kaplar ve çevredeki bulutsunun görünmesini zorlaştırır.
Bu madde, bir gezegenimsi bulutsuyla ilgilidir. Medusa galaksisi için NGC 4194 maddesine bakınız.
NGC 2346, Tekboynuz takımyıldızı gök eşleği üzerinde bulunan gezegenimsi bulutsu. William Herschel tarafından 5 Mart 1790 tarihinde keşfedilmiştir.
NGC 2818 güney takımyıldızı Kumpas yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. James Dunlop tarafından 28 Mayıs 1826'da keşfedilmiştir.
NGC 2440 bizim gökadamızdaki birçok gezegenimsi bulutsudan birisidir. Merkezi yıldız, HD62166 muhtemelen en iyi bilinen beyaz cüce yıldızdır. Bulutsu, Pupa takımyıldızında bulunmaktadır.
NGC 6302, Akrep takımyıldızı'nda yaklaşık olarak 4.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çiftkutuplu bir gezegenimsi bulutsudur. Bu, gözlenmiş en ilginç ve karmaşık gezegenimsi bulutsulardan birisidir. NGC 6302 orta yıldızlı bir galaksinin en sıcak cismidir, tayf bilgileri merkezindeki yıldızın yüzey sıcaklığını 200.000 °K olarak göstermektedir ki bu da bulutsuyu oluşturan yıldızın çok büyük bir yıldız olduğunu gösterir.
NGC 6578, Yay takımyıldızı yönüde yaklaşık olarak 7830 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. 18 Ağustos 1882 yılında Edward Charles Pickering tarafından keşfedilmiştir.
NGC 6790, Kartal takımyıldızında bulunan gezegenimsi bulutsu. 16 Temmuz 1882 yılında Edward Charles Pickering tarafından keşfedilmiştir.
NGC 6884, Kuğu takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 12700 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. 8 Mayıs 1883 yılında Edward Charles Pickering tarafından keşfedilmiş ve NGC 6766 olarak kataloğa eklenmiştir. Ayrıca İskoç gök bilimci Ralph Copeland tarafından 20 Eylül 1884 tarihinde gözlemlenmiştir. Bu ikinci gözlem ve keşif ile aynı nesne NGC 6884 olarak kataloğa eklenmiştir.
NGC 7027, Kuğu takımyıldızında yaklaşık 3.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan ve merkezindeki beyaz cücenin oluşturduğu bir gezegenimsi bulutsudur.
NGC 7662, Andromeda takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Wilhelm Herschel tarafından 6 Ekim 1784 tarihinde keşfedilmiştir.
Küçük Halter Bulutsusu, Kahraman takımyıldızında tahminen 1.700 ila 15.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. Pierre Méchain tarafından 5 Eylül 1780 tarihinde keşfedildi. Messier Kataloğu'ndaki yalnızca dört gezegenimsi bulutsudan biri olan Messier 76, en soluk Messier cisimlerinden birisidir.
Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.
Bumerang Bulutsusu, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 5.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir ön gezegenimsi bulutsudur.