Bulutsular ve Yıldız Kümelerinin Yeni Genel Kataloğu, 1888 yılında John Louis Emil Dreyer tarafından derlenen ve derin gökyüzü cisimlerinden oluşan bir astronomi kataloğudur. NGC, gökadalar, yıldız kümeleri ve salma bulutsuları da dahil olmak üzere 7.840 gök cismi içerir. Dreyer NGC'ye, 1895 ve 1908 yıllarında 5.386 gök cismini daha tanımlayan ve Dizin Katalogları olarak bilinen iki ek yayınladı. Bu cisimlerin birçoğu halen NGC veya IC numaralarıyla yaygın bir şekilde bilinmektedir.
NGC 40, William Herschel tarafından 25 Kasım 1788 tarihinde keşfedilmiş bir gezegenimsi bulutsudur. Ölmekte olan bir yıldızın etrafındaki sıcak gazdan oluşur. Bilim adamlarına göre tahminen 30.000 yıl sonra NGC 40 yok olup geriye Dünya büyüklüğünde bir beyaz cüce yıldız bırakacaktır. Amatör astronomlar arasında Papyon bulutsu olarak da bilinir.
Yengeç Bulutsusu Boğa takımyıldızı bölgesinde yer alan bir süpernova kalıntısı ve atarca rüzgarı bulutsusudur.
NGC 3576, Eta Carinae bulutsusundan birkaç bin ışık yılı uzaklıktaki Yay kolu'nda yer alan küçük bir bulutsu. John Herschel tarafından 16 Mart 1834 tarihinde keşfedilmiştir ancak Herschel yalnızca bulutumsu parlak parçacıklar görebildi ve en sonunda bu bulutsuya altı farklı sınıflandırma numarası verildi. Bugünlerde gök bilimciler tüm bulutsuya "NGC 3576" demektedirler.
Rozet Bulutsusu Samanyolu bölgesinde Tekboynuz takımyıldızı içindeki dev moleküler bulutun bir ucunun kenarında yer alan, büyük ve yuvarlak bir H II bölgesi. Açık yıldız kümesi NGC 2244, bulutsu ile yakından ilgilidir, kümenin yıldızları bulutsunun maddesinden oluşmuştur.
Merope Bulutsusu Ülker yıldız kümesi içinde, Merope yıldızını çevreleyen süpernova kalıntısı olduğu düşünülen dağılmış yansıma bulutsusu. 19 Ekim 1859 yılında Alman gök bilimci Wilhelm Tempel tarafından keşfedilmiştir. John Herschel, Gökbilim Kataloğunda, dolunay büyüklüğünde çok zayıf bir bulutsu olarak nitelendirdi.
Küçük Halter Bulutsusu, Kahraman takımyıldızında tahminen 1.700 ila 15.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. Pierre Méchain tarafından 5 Eylül 1780 tarihinde keşfedildi. Messier Kataloğu'ndaki yalnızca dört gezegenimsi bulutsudan biri olan Messier 76, en soluk Messier cisimlerinden birisidir.
Sh2-279, Avcı takımyıldızında bulunan bir HII bölgesi ve parlak bulutsuları içeren bir yansı bulutsusudur. Avcı'nın Kılıcı olarak bilinen asterizmin en kuzey ucunda, Avcı Bulutsusu'nun 0,6 derece kuzeyinde yer alır. Sh2-279 içerisinde gömülü bulunan yansı bulutsusu popüler bilimde Koşan Adam Bulutsusu olarak bilinir.
Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.
NGC 6885, Tilkicik takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 4300 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir açık yıldız kümesidir. 9 Eylül 1784 tarihinde William Herschel tarafından keşfedildi. Herschel'in 10 Eylül 1784 tarihinde keşfettiği ve NGC 6882 olarak girişi yapılmış nesneyle aynı olduğu düşünülür. Yakınlarında M27, bulutsu IC 4954, açık yıldız kümesi NGC 6882 ve NGC 6940 bulunur.
Kalp Bulutsusu,, Kraliçe takımyıldızı bölgesinde galaksimizin kahraman kolu 'nda yaklaşık olarak 7500 ışık yılı uzaklıkta yer alan dağınık bir bulutsudur. 3 Kasım 1787'de William Herschel tarafından keşfedildi. Parlayan iyonize hidrojen gazı ve koyu toz şeritleri gösteren bir salma bulutsusudur.
NGC 6891, Yunus takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 7,200 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Ralph Copeland tarafından 22 Eylül 1884 tarihinde keşfedilmiştir.
NGC 7139, Kral takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 4,300 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. William Herschel tarafından 5 Kasım 1787 tarihinde keşfedilmiştir.
NGC 1931, Arabacı takımyıldızı yönünde adeta minyatür bir versiyonu gibi Orion Bulutsusu'nun bazı aynı özelliklerini paylaşan bir bulutsu. 14 Şubat 1793 tarihinde William Herschel tarafından keşfedilmiştir.
NGC 2023 Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık 1600 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma bulutsusudur. 6 Ocak 1785 tarihinde William Herschel tarafından keşfedildi.
NGC 6188, Sunak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 4000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma, salma bulutsusu. John Herschel tarafından 15 Nisan 1836 tarihinde keşfedilmiştir.
IC 2118, eski bir süpernova kalıntısı veya Avcı yakınındaki üstündev yıldız Rigel tarafından aydınlatılan bir gaz bulutu olduğuna inanılan çok sönük bir yansıma bulutsusu.
IC 1318 veya Sadr bölgesi, Kuğu takımyıldızı yönünde ve kuğunun göğsünü oluşturan Sadr veya Gama Cygni'yi çevreleyen yayılmış bir salma bulutsusu. Gama Cygni aslında bulutsunun bir parçası değildir ve ön planda yer alan bir yıldızdır. IC 1318, salma bulutsusuna ek olarak pek çok karanlık bulutsu da içerir. Bulutsunun, çapları yaklaşık olarak 50 ışık yılı olan üç parçası bulunur. Bu bölgedeki başlıca bulutsular; Hilâl Bulutsusu ve NGC 6914'tür. Bulutsu ile bağlantılı olan belli başlı yıldız kümeleri; IC 4996, NGC 6910 ve NGC 6913'tür.
NGC 588, Üçgen takımyıldızında Messier 33 gökadasının sarmal kollarının dış bölgesinde yer alan belirgin, devasa bir iyonize H II dağınık bulutsudur. Heinrich d'Arrest tarafından 2 Ekim 1861 tarihinde keşfedildi.
NGC 2167, Tekboynuz takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 227 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir A-tipi parlak devdir. İngiliz astronom William Herschel tarafından 1786 yılında 47,5 cm çaplı aynalı tip bir teleskopla keşfedilmiştir.
