İçeriğe atla

NGC 628

Koordinat:Sky map 01sa 36d 41,8s; +15º 47' 01″
Messier 74
Sarmal gökada M74 (sol alt köşede süpernova 2013ej)
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızBalıklar[1]
Sağ açıklık (α)01sa 36d 41,8s[2]
Dik açıklık (δ)+15° 47′ 01″[2]
Galaksi sınıfıSA(s)c[2]
Görünür büyüklük (V)10,0[2]
Yüzey parlaklığı (SB)+13,9
Görünür boyut (V)10,5′ × 9,5′[2]
Özellikler
Grup veya kümeM74 Grubu
Kırmızıya kayma (z)(2192 ± 3) · 10-6[2]
Helyo dikey hız ()+657 ± 1 km/sn
Mesafe30 ± 6 mIy[3]
Keşif
Pierre Méchain (1780)
Katalog belirtmeleri
M 74 • NGC 628 • GC 372 • IRAS 01340+1532 • MCG +3-5-11 • PGC 5974 • UGC 1149 • ZWG 460.14 • HIPASS J0136+15 • h 142
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Messier 74 (veya NGC 628), Balıklar takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 30 milyon[3] ışık yılı uzaklıkta bulunan büyük bir sarmal gökadadır. Pierre Méchain tarafından Eylül 1780 tarihinde keşfedilmiştir. Daha sonra keşfini gökadayı kataloğunda listeleyecek olan Charles Messier'e iletti.[4] Gökada açıkça tanımlanmış iki sarmal kol içerir ve bu nedenle büyük tasarım sarmal gökadaların prototip bir örneği olarak kullanılır.[5] Düşük yüzey parlaklığından dolayı amatör gök bilimcilerin gözlemlemesi açısından en zor Messier nesnelerinden birisidir.[4][6] Nispeten büyük açısal (yani görünür) boyutu ve gökadanın karşıdan görünmesi, sarmal kol yapısını ve sarmal yoğunluk dalgalarını incelemek isteyen profesyonel gök bilimciler için ideal bir nesne haline getirir. M74'ün yaklaşık olarak 100 milyar yıldıza ev sahipliği yaptığı tahmin edilmektedir.[7]

Süpernovalar

Messier 74 içerisinde üç süpernovanın bulunduğu bilinmektedir:[2] SN 2002ap,[8] SN 2003gd[9] ve SN 2013ej.[10] SN 2013ej, Dünya'dan bakıldığında 10 kadir büyüklüğünde parlaktı, bu yüzden gece gökyüzünde iyi gözlem koşullarında neredeyse tüm modern teleskoplardan görülebiliyordu.[10]

SN 2002ap, her yüzyılda 10 Mpc içerisinde kaydedilen birkaç tip Ic süpernovadan biriydi.[11][12][13] Bu patlama, daha uzaktaki diğer süpernovaların kökenleri hakkındaki teorileri[12] ve süpernovalardan kaynaklanan gama ışını patlamalarının emisyonu hakkındaki teorileri test etmek için kullanıldı.[13]

SN 2003gd, bir Tip II-P süpernovadır.[14] Tip II süpernovalar bilinen parlaklıklara sahiptir, bu nedenle mesafeleri doğru bir şekilde ölçmek için kullanılabilirler. SN 2003gd kullanılarak M74 için hesaplanan uzaklık 9,6 ± 2,8 Mpc veya 31 ± 9 milyon ışık yılıdır.[3] Karşılaştırma için, en parlak süper devler kullanılarak ölçülen mesafeler 7,7 ± 1,7 Mpc ve 9,6 ± 2,2 Mpc'dir.[3] Ben Sugerman, SN 2003gd ile ilişkili bir "ışık yankısı" (patlamanın daha sonraki bir yansıması) buldu.[15] Bu, böyle bir yansımanın bulunduğu birkaç süpernovadan birisidir. Bu yansıma, süpernovanın önünde yer alan tabaka benzeri bir buluttaki tozdan geliyor gibi görünüyor ve yıldızlararası tozun bileşimini belirlemek için kullanılabilir.[15][16]

Gökada grubu

Messier 74, tuhaf sarmal gökada NGC 660 ve birkaç düzensiz gökadayı da içeren 5 ile 7 gökadadan oluşmuş bir grup olan M74 Grubunun en parlak üyesidir.[17][18][19] Farklı grup üyeliği tanımlama yöntemleri, M74 grubu'nun birkaç ortak nesnesini[19] ve bu tür gruplaşmalardaki kesin durumu şu anda belirsiz olan birkaç gökadayı tanımlamıştır.[19]

Şüpheli kara delik

2005 yılında[20] Chandra X-ışını Gözlemevi, M74'te yaklaşık iki saatlik periyodik aralıklarla bir nötron yıldızından daha fazla X-ışını gücü yayan aşırı-parlak X-ışını kaynağı (ULX) gözlemlediğini duyurdu. Tahmini kütlesi 10.000 M☉ olarak hesaplanmaktadır. Bu, bir orta kütleli kara deliğin belirtisidir. Eğer öyleyse muhtemelen yıldızsal kara delikler ile birçok gökadanın merkezinde olduğu varsayılan büyük kara delikler arasında kalan oldukça sıra dışı bir sınıf olacaktır. Böyle bir nesnenin bir yıldız kümesi içindeki daha küçük ("yıldızsal") kara deliklerden oluştuğuna inanılmaktadır. Kaynağa CXOU J013651.1 + 154547 kimlik numarası verilmiştir.

Amatör gökbilim gözlemi

Messier 74, Eta Piscium'un 1,5° doğu-kuzeydoğusundadır.[4][6] Bu gökada, Messier nesneleri içinde ikinci en düşük yüzey parlaklığına sahip gökadadır (M101 en düşük seviyeye sahiptir). Gece gökyüzünde iyi gözlem koşulları gerektirir.[4][6] Messier 74, en iyi düşük büyütme altında görüntülenebilir; yüksek oranda büyütüldüğünde, dağınık emisyon daha da genişler ve birçok insan tarafından görülemeyecek kadar soluk hale gelir.[4] Ek olarak M74, gözler karanlığa tamamen adapte olduğunda ve önlenmiş görme tekniği (nesnenin biraz yanına bakılması) kullanıldığında daha kolay gözlemlenebilir.[4][6]

Ayrıca bakınız

  • NGC 3184
  • Messier 101
  • Fırıldak Gökadası

Kaynakça

  1. ^ R. W. Sinnott, editor (1988). The Complete New General Catalogue and Index Catalogue of Nebulae and Star Clusters by J. L. E. Dreyer. Sky Publishing Corporation and Cambridge University Press. ISBN 0-933-34651-4. 
  2. ^ a b c d e f g "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for NGC 628. 17 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2006. 
  3. ^ a b c d M. A. Hendry; S. J. Smartt; J. R. Maund; A. Pastorello; L. Zampieri; S. Benetti; M. Turatto; E. Cappellaro; W. P. S. Meikle; R. Kotak; M. J. Irwin; P. G. Jonker; L. Vermaas; R. F. Peletier; H. van Woerden; K. M. Exter; D. L. Pollacco; S. Leon; S. Verley; C. R. Benn; G. Pignata (2005). "A study of the Type II-P supernova 2003gd in M74". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 359 (3). ss. 906-926. arXiv:astro-ph/0501341 $2. Bibcode:2005MNRAS.359..906H. doi:10.1111/j.1365-2966.2005.08928.x. 
  4. ^ a b c d e f K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2. bas.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-37079-0. 
  5. ^ A. Sandage; J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Carnegie Institution of Washington. ISBN 978-0-87279-667-6. 
  6. ^ a b c d S. J. O'Meara (1998). The Messier Objects. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-55332-2. 
  7. ^ Nemiroff, R.; Bonnell, J., (Ed.) (6 Nisan 2011). "M74: The Perfect Spiral". Astronomy Picture of the Day. NASA. Erişim tarihi: 7 Nisan 2011. 
  8. ^ Nakano, S.; Hirose, Y.; Kushida, R.; Kushida, Y.; Li, W. (2002). "Supernova 2002ap in M74". IAU Circular. Cilt 7810. s. 1. Bibcode:2002IAUC.7810....1N. 
  9. ^ R. Evans; R. H. McNaught (2003). "Supernova 2003gd in M74". IAU Circular. Cilt 8150. s. 2. Bibcode:2003IAUC.8150....2E. 
  10. ^ a b "Bright supernova in M74". Sky & Telescope (İngilizce). 29 Temmuz 2013. 30 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2019. 
  11. ^ P. A. Mazzali; J. Deng; K. Maeda; K. Nomoto; H. Umeda; K. hatano; K. Iwamoto; Y. Yoshii; Y. Kobayashi; T. Minezaki; M. Doi; K. Enya; H. Tomita; S. J. Smartt; K. Kinugasa; H. Kawakita; K. Ayani; T. Kawabata; H. Yamaoka; Y. L. Qiu; K. Motohara; C. L. Gerardy; R. Fesen; K. S. Kawabata; M. Iye; N. Kashikawa; G. Kosugi; Y. Ohyama; M. Takada-Hidai; G. Zhao; R. Chornock; A. V. Filippenko; S. Benetti; M. Turatto (2002). "The Type Ic Hypernova SN 2002ap". Astrophysical Journal. 572 (1). ss. L61-L65. Bibcode:2002ApJ...572L..61M. doi:10.1086/341504. 
  12. ^ a b S. J. Smartt; P. M. Vreeswijk; E. Ramirez-Ruiz; G. F. Gilmore; W. P. S. Meikle; A. M. N. Ferguson; J. H. Knapen (2002). "On the Progenitor of the Type Ic Supernova 2002ap". Astrophysical Journal. 572 (2). ss. L147-L151. arXiv:astro-ph/0205241 $2. Bibcode:2002ApJ...572L.147S. doi:10.1086/341747. 
  13. ^ a b A. Gal-Yam; E. O. Ofek; O. Shemmer (2002). "Supernova 2002ap: The first month". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society Letters. 332 (4). ss. L73-L77. arXiv:astro-ph/0204008 $2. Bibcode:2002MNRAS.332L..73G. doi:10.1046/j.1365-8711.2002.05535.x. 
  14. ^ S. D. Van Dyk; W. Li; A. V. Filippenko (2003). "On the Progenitor of the Type II-Plateau Supernova 2003gd in M74". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 115 (813). ss. 1289-1295. arXiv:astro-ph/0307226 $2. Bibcode:2003PASP..115.1289V. doi:10.1086/378308. 
  15. ^ a b B. E. K. Sugerman (2005). "Discovery of a Light Echo from SN 2003gd". Astrophysical Journal Letters. 632 (1). ss. L17-L20. arXiv:astro-ph/0509009 $2. Bibcode:2005ApJ...632L..17S. doi:10.1086/497578. 
  16. ^ S. D. Van Dyk; W. Li; A. V. Filippenko (2006). "The Light Echo around Supernova 2003gd in Messier 74". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 118 (841). ss. 351-357. arXiv:astro-ph/0508684 $2. Bibcode:2006PASP..118..351V. doi:10.1086/500225. 
  17. ^ R. B. Tully (1988). Nearby Galaxies Catalog. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-35299-4. 
  18. ^ A. Garcia (1993). "General study of group membership. II – Determination of nearby groups". Astronomy and Astrophysics Supplement. Cilt 100. ss. 47-90. Bibcode:1993A&AS..100...47G. 
  19. ^ a b c G. Giuricin; C. Marinoni; L. Ceriani; A. Pisani (2000). "Nearby Optical Galaxies: Selection of the Sample and Identification of Groups". Astrophysical Journal. 543 (1). ss. 178-194. arXiv:astro-ph/0001140 $2. Bibcode:2000ApJ...543..178G. doi:10.1086/317070. 
  20. ^ "Chandra : Fotoğraf Albümü ve gözlem detayları: M74: 22 Mart 2005". 4 Mayıs 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2021. 

Dış bağlantılar

Bahar açısına göre önceki: M 33 | Bahar açısına göre sonraki: M 76
Katalog sırasına göre önceki: M 73 | Katalog sırasına göre sonraki: M 75

Bakmak istediğiniz cisminin resmini seçiniz

Messier nesneleri kataloğuM1Messier 2Messier 3Messier 4Messier 5KelebekMessier 7Deniz Kulağı BulutsusuMessier 9Messier 10Yaban ÖrdeğiMessier 12Messier 13Messier 14Messier 15Kartal BulutsusuOmega BulutsusuMessier 18Messier 19Üç Boğumlu BulutsuMessier 21Messier 22Messier 23Messier 24Messier 25Messier 26Halter BulutsusuMessier 28Messier 29Messier 30Andromeda GalaksisiNGC 221Üçgen GalaksisiMessier 34Messier 35Messier 36Messier 37Messier 38Messier 39Messier 40Messier 41Orion BulutsusuMessier 43Messier 44ÜlkerMessier 46Messier 47Messier 48Messier 49Messier 50Girdap gökadasıMessier 52Messier 53Messier 54Messier 55Messier 56Halka bulutsusuMessier 58Messier 59Messier 60Messier 61Messier 62Ayçiçeği GökadasıSiyah Göz GökadasıMessier 65Messier 66Messier 67Messier 68Messier 69Messier 70Messier 71Messier 72Messier 73NGC 628Messier 75Küçük Halter BulutsusuNGC 1068Messier 78Messier 79NGC 6093NGC 3031Messier 82Messier 83Messier 84Messier 85Messier 86Messier 87Messier 88Messier 89Messier 90Messier 91Messier 92Messier 93Messier 94Messier 95Messier 96Baykuş BulutsusuMessier 98Messier 99Messier 100Fırıldak GalaksisiNGC 5866Messier 103Sombrero GökadasıMessier 105Messier 106Messier 107Messier 108Messier 109Messier 110
Messier nesneleri kataloğu

Liste


Wikimedia Commons'ta NGC 628 ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">NGC 221</span> cüce galaksi

Messier 32 veya NGC 221, Andromeda takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 2,5 MIy uzaklıkta bulunan bir cüce eliptik gökadadır. Guillaume Le Gentil tarafından 23 Ocak 1874 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 168 olarak "Dağınık karşı kuyruklara sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Meşhur Andromeda Gökadası'nın bir uydusudur.

<span class="mw-page-title-main">NGC 2841</span> galaksi

NGC 2841, Büyük Ayı takımyıldızı'nda yaklaşık olarak 45,98 MIy (14,1 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. 9 Mart 1788 tarihinde William Herschel tarafından keşfedildi. 635 km/s'ye sahip düşük dikey hızı, 30 milyon ışık yılını gösteren kırmızıya kaymaya dayalı mesafe tahminini çok belirsiz kılıyor. Bu nedenle kırmızıya kaymadan bağımsız olarak yapılan hesaplamalarda 40 ila 85 milyon ışık yılını gösteren mesafe tahminlerinin uyum içinde olmaması pek şaşırtıcı değildir. 2001 yılında, Hubble Uzay Teleskobu'ndaki Wide Field Planetary Camera 2 ile yapılan sefe değişeni gözlemlerine dayanarak mesafenin yaklaşık 45,98 MIy (14,1 Mpc)olduğu belirlendi. NGC 2841, 150 mm'ye eşit veya daha büyük bir açıklığa sahip bir teleskopla gözlemlenebilir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 1569</span> galaksi

NGC 1569, Zürafa takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 10,95 MIy (3,36 Mpc)uzaklıkta bulunan bir cüce düzensiz gökadadır. William Herschel tarafından 4 Kasım 1788 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 210 olarak "Düzensizliklere, emilime ve çözülüme sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Her ne kadar amatör gök bilimcilerin pek ilgisini çekmese de, uzmanlar tarafından yıldızların oluşumları ile ilgili olarak yoğun bir biçimde incelenmektedir. Gökadanın uzaklığı önceleri 7,82 MIy (2,4 Mpc) olarak tahmin edilmekteydi. Ancak 2008 yılında Hubble'ın görüntülerini inceleyen bilim insanları, gökadanın uzaklığını yaklaşık 11 milyon ışık yılı olarak hesapladılar. Böylece gökadanın, IC 342/Maffei 1 Kümesi'nin bir üyesi olduğu gösterildi.

<span class="mw-page-title-main">Messier 18</span>

Messier 18 veya M18, Yay takımyıldızında bulunan bir açık yıldız kümesidir. Charles Messier tarafından 1764 yılında keşfedilmiş ve kuyruklu yıldız olmayanlar listesine eklenmiştir. M18, Dünya'dan bakış açısıyla Omega Bulutsusu ve Yay yıldız bulutu (M24) arasında yer alır. Doğrusal çapı 8,04 pc, gelgit yarıçapı ise 7,3 pc olan seyrek bir kümedir ve merkezi 0,012 pc'lik çekirdek yarıçapı ile konsantredir.

<span class="mw-page-title-main">Messier 105</span> galaksi

Messier 105 Aslan takımyıldızında yaklaşık olarak 56,09 MIy (17,2 Mpc) uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Pierre Méchain tarafından yakınlardaki Messier 95 ve Messier 96 gökadalarını keşfetmesinden sadece birkaç gün sonra 24 Mart 1781 tarihinde keşfedildi. Başak kümesi'nde yer almayan Messier Kataloğu'ndaki en büyük eliptik gökadadır. Bu gökada, Messier tarafından doğrulanmadığı için kendi dönemindeki kataloğunun baskılarında yer almamıştır. Helen Sawyer Hogg'un bu gökadanın konumunu ve tanımını içeren Méchain'e ait bir mektup bulmasıyla, ilk yayınlanan adı olan NGC 3379 ile uyumlu olduğu anlaşıldığında kataloğa eklenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4631</span>

NGC 4631, Av köpekleri takımyıldızında yaklaşık olarak 38,81 MIy (11,9 Mpc) uzaklıkta bulunan ve kenardan görünen bir çubuklu sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 20 Mart 1787 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve yakınındaki NGC 4627 ile birlikte "çift ve çoklu gökadalar" kategorisi altında "çekilen ve düşen gökadalar" olarak Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Gökada, hafifçe bozulmuş şeklinin balinayı andırması nedeniyle Balina Gökadası olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Girdap gökadası</span>

Girdap Gökadası, Av Köpekleri takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 23 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan etkileşim hâlindeki büyük tasarım çubuksuz sarmal gökadadır.

<span class="mw-page-title-main">Yerel Grup</span> Samanyolunu da kapsayan ve 35in üzerinde üyesi bulunan gökadalar grubu

Yerel Grup, Samanyolu Gökadası'nı da barındıran bir gökada grubudur. Çapı yaklaşık olarak 3 milyon parsek (10 milyon ışık yılı; 9×1019 kilometre) ve toplam kütlesi ise 2×1012 güneş kütlesi (4×1042 kg) civarındadır. "Dambıl" şeklinde iki gökada topluluğundan oluşur. Samanyolu ve ona bağlı cüce gökadalar bir lobu, Andromeda Gökadası ve ona bağlı cüce gökadalar ise diğer lobu oluşturur. Bu iki topluluk birbirinden yaklaşık 800 kiloparsek (3×10^6 ly; 2×1019 km) uzaklıktadır ve birbirlerine doğru 123 km/s hızla hareket etmektedir. Yerel Grup, daha büyük olan Başak Süperkümesi'nin bir parçasıdır ve bu da Laniakea Süperkümesi'nin bir parçası olabilir. Samanyolu bazı gökadaları gizlediği için Yerel Grup'taki tam sayı bilinmemekle birlikte, en az 80 üyesi olduğu tahmin edilmektedir ve bunların çoğu cüce gökadalardır.

<span class="mw-page-title-main">Süperküme</span>

Süperkümeler küçük gökada kümelerinden ve gökada gruplarından oluşan büyük kümeler olup Evren'de şimdilik gözlemlenebilen en büyük yapı birimleridir. Süperkümelerin varlığı gökadaların Evren'de tek biçimli dağılmamış olduğunu gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Merceksi galaksi</span>

Merceksi gökada, biçimsel gökada sınıflandırma şemalarında eliptik (E) ve sarmal gökada (S) arasında yer alan bir gökada türüdür. Büyük ölçekli bir disk içermesine karşın, büyük ölçekli sarmal kollara sahip değildir. Merceksi gökadalar, yıldızlararası maddelerinin çoğunu tüketmiş veya kaybetmiş ve bu nedenle devam eden çok az yıldız oluşumuna sahip disk gökadalarıdır. Buna rağmen, disklerinde önemli miktarda toz barındırabilirler. Sonuç olarak, tıpkı eliptik gökadalar gibi çoğunlukla yaşlı yıldızlardan oluşurlar. Merceksi ve eliptik gökadalar morfolojik farklılıklarına rağmen spektral özellikler ve ölçekleme ilişkileri gibi ortak bazı özellikleri paylaşırlar. Her ikisi de, en azından evrenin yerel kısmında, pasif olarak evrimleşen erken tip gökadalar olarak kabul edilebilir. "E" gökadaları ile "S0" gökadalarını morfolojik olarak birbirine bağlayan, orta ölçekli disklere sahip "ES" gökadalarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Messier 49</span> galaksi

Messier 49 (ayrıca M 49 veya NGC 4472 olarak da bilinir) Başak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 58,7 MIy (18 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Charles Messier tarafından 19 Şubat 1771 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 134 olarak "Yakınlarında parçalar olan gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. Haziran 1969'da gökada içerisinde bugüne kadar teyit edilmiş tek süpernova SN 1969Q gözlenmiştir. Gökadanın çekirdeği, kütlesi 5,65 × 108 M⊙ olan bir süper kütleli kara delik bulunduğunu gösteren X-ışınları yayar.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7552</span> galaksi

NGC 7552, Turna takımyıldızında yaklaşık olarak 60,99 MIy (18,7 Mpc) uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökadadır. Görünür boyutları göz önüne alındığında genişliği yaklaşık 75.000 ışık yılıdır. Diğer üç sarmal gökada NGC 7582, NGC 7590 ve NGC 7599 ile birlikte Turna Dörtlüsü gökada grubunu oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7674</span> galaksi

NGC 7674 Kanatlıat takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 368,55 MIy (113 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. John Herschel tarafından 16 Ağustos 1830 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve NGC 7674A ile birlikte Arp 182 olarak "Dar iplikçiklere sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4070</span>

NGC 4070, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 320,61 MIy (98,3 Mpc)uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Daha sonra 29 Nisan 1832'de John Herschel tarafından yeniden keşfedildi ve NGC 4059 olarak listelendi. NGC 4070, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir. ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4074</span> Merceksi Gökada(Galaksi)

NGC 4074, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 298,75 MIy (91,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4074, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve tip 2 Seyfert gökada olarak sınıflandırılır. İlk olarak 1978 yılında Seyfert olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4076</span> galaksi

NGC 4076, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 275,92 MIy (84,6 Mpc)uzaklıkta bulunan bir çubuksuz sarmal gökadadır. Wilhelm Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. NGC 4076, NGC 4065 Grubu'nun bir üyesidir ve LINER gökada olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 3860</span> Sarmal gökada

NGC 3860, Aslan takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 263,53 MIy (80,8 Mpc)uzaklıkta bulunan bir sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 27 Nisan 1785 tarihinde keşfedildi. Aslan kümesi'nin bir üyesidir ve düşük parlaklığa sahip etkin çekirdekli (LLAGN) bir gökadadır. Ayrıca Gavazzi ve diğ. tarafından NGC 3860'ın merkezinde süper kütleli bir kara delik tarafından tetiklenmiş olabilecek güçlü bir "AGN" olarak sınıflandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">NGC 4065 Grubu</span> gökada grubu

NGC 4065 Grubu, Berenis'in Saçı takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 313,11 MIy (96 Mpc) uzaklıkta bulunan bir gökada grubudur. En parlak üyesi NGC 4065 olan grup, Saç Süper Kümesi içerisinde yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Cüce sarmal galaksi</span> bir sarmal gökadanın cüce türüdür

Cüce sarmal gökada, bir sarmal gökadanın cüce türüdür. Cüce gökadalar; düşük aydınlatma güçleri, küçük çapları, düşük yüzey parlaklıkları ve düşük hidrojen kütleleri ile karakterizedir. Bu tip gökadalar, düşük yüzey parlaklığına sahip gökadaların (LSB) bir alt sınıfı olarak düşünülebilir.

<span class="mw-page-title-main">Klasik Sefe değişeni</span> değişen yıldız türü

Klasik Sefeler, bir Sefe değişeni yıldız türüdür. Birkaç gün ila birkaç hafta arasında değişen periyotlarla ve görsel genlikleri birkaç ondalık büyüklükten yaklaşık 2 büyüklüğe kadar düzenli radyal zonklamalar sergileyen genç, popülasyon I değişen yıldızlardır. Klasik Sefeler aynı zamanda Popülasyon I Sefeleri, Tip I Sefeler ve Delta Sefe değişenleri olarak da bilinirler.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.