Andromeda Galaksisi, Andromeda Takımyıldızı'nda bulunan sarmal bir galaksidir. Mitolojik bir kavram olan Andromeda'nın Türkçedeki karşılığı, zincire vurulmuş kız anlamına gelmektedir. Ayrıca Messier 31, M31 ve NGC 224 olarak da bilinir. Galaksi, Spitzer Uzay Teleskobu'ndan elde edilen verilere göre bir trilyon yıldıza ev sahipliği yapmaktadır. Samanyolu galaksisi ile arasındaki uzaklık yaklaşık olarak 2,54 milyon ışık yılıdır. 2006 ölçümlerine göre Samanyolu, Andromeda'nın kütlesinin ancak ~80%'ine sahiptir. Andromeda'nın bir diğer özelliği ise çıplak göz ile Dünya'dan görülebilen en uzak gök cismi olmasıdır. Ayrıca Samanyolu'na en yakın büyük galaksidir.
Küresel yıldız kümesi, galaksi merkezi etrafında uydu gibi dolanan, yıldızların küresel bir bileşimidir. Küresel yıldız kümeleri yerçekimi ile bir arada durabilirler. Yerçekimi sayesinde küresel bir şekle ve göreceli olarak merkeze doğru artan bir madde yoğunluğuna sahiplerdir. Yıldız kümesinin bir alt kategorisi olan küresel yıldız kümesi, Latince bir sözcük olan ve küçük küre anlamına gelen globulus kelimesinden türetilmiştir.
NGC 5866 Ejderha takımyıldızında bulunan nispeten parlak merceksi gökada.
Messier 110 Andromeda Galaksisi'nin uydusu olan bir cüce eliptik galaksidir. M110 genel olarak cüce eliptik galaksilere göre alışık olunmayan bazı tozlar ve yıldız oluşumları içermektedir.
NGC 147, Kraliçe takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 2,58 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir cüce küremsi gökadadır. John Herschel tarafından 8 Eylül 1829 yılında keşfedilmiş, Yerel Grup üyesi olduğu ise 1944 yılında Walter Baade tarafından anlaşılmıştır. NGC 147'nin Yerel Grup üyeliği 1944 yılında Walter Baade tarafından Los Angeles yakınlarındaki Wilson Dağı'nda bulunan 100 inçlik teleskopla galaksiyi tek tek yıldızlara ayırarak doğrulandı.
NGC 1275, Kahraman takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 235 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan 1,5 tipi bir Seyfert galaksisi. NGC 1275, çok büyük ve görece yakın Kahraman Kümesi'nin merkezinde yer almakta olup, kümenin baskın bir üyesidir. Muazzam bir x-ışını ve radyo dalgası kaynağı olan NGC 1275, malzemesini üzerine düşen galaksilerden sağlamakta ve böylece merkezinde bulunan çok büyük kütleli bir kara deliği beslemektedir.
NGC 2787, Büyük Ayı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 24 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir çubuklu merceksi gökada. William Herschel tarafından 3 Aralık 1788 tarihinde keşfedilmiştir.
Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.
Messier 106, Av Köpekleri takımyıldızı yönünde bulunan bir sarmal gökada. Pierre Méchain tarafından Temmuz 1781'de keşfedilmiştir. M106'nın Dünya'dan uzaklığı yaklaşık olarak 22 ile 25 milyon ışık yılı arasındadır. Ayrıca X-ışınlarından dolayı bir seyfert gökadasıdır ve olağandışı salma çizgileri tespit edilmiştir. Gökadanın bir parçasının merkezdeki süper büyük kütleli kara deliğe düşmekte olduğundan şüphelenilmektedir. NGC 4217'nin Messier 106'ya eşlik eden bir gökada olması olasıdır.
Messier 84, Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 60 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir merceksi gökada. Başak kümesi'nin yoğun olan iç çekirdeğinde yer almaktadır. Önceleri Hubble sınıflandırması M84'ü E1 olarak tanımlamıştır fakat modern yazarlar S0 türü merceksi gökada olarak varsaymaktadırlar. M84, Markarian Galaksi Zinciri'nin başlangıcıdır.
Erboğa A veya Centaurus A, Erboğa takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 35,87 MIy (11 Mpc)uzaklıkta bulunan bir merceksi veya dev eliptik gökadadır. James Dunlop tarafından 29 Nisan 1826 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 153 olarak "İç emilim ile bozulmuş gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir. NGC 5128, Dünya'ya en yakın radyo gökadalardan birisidir, bu nedenle etkin gökada çekirdeği, profesyonel gök bilimciler tarafından yoğun olarak incelenmiştir. Ayrıca gökyüzündeki en parlak beşinci gökadadır ve bu da onu sadece düşük kuzey enlemlerinden ve güney yarımküreden görülebilmesine rağmen ideal bir amatör gökbilim hedefi haline getirir.
Messier 60 Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık 55 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır.
Messier 59 Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık 60 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır.
Messier 89 Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık 50 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Charles Messier tarafından 18 Mart 1781 tarihinde keşfedilmiştir. M89, Başak kümesi'nin bir üyesidir. Mevcut gözlemler M89'un neredeyse mükemmel bir küre şeklinde olduğunu göstermektedir.
NGC 4526 veya NGC 4560, Başak takımyıldızı yönünde yaklaşık 55 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir merceksi gökadadır. William Herschel tarafından 13 Nisan 1784 tarihinde keşfedilmiştir. Gökada içinde SN 1994D ve SN 1969E süpernovaları gözlenmiştir.
NGC 185 Kraliçe takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak iki milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir cüce küremsi galaksidir. Andromeda Galaksisi'nin bir uydusudur ve 30 Kasım 1787 tarihinde William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Pek çok cüce eliptik galaksiden farklı olarak genç yıldızlardan oluşan kümeleri içerir. NGC 185, etkin (AGN) bir galaksi çekirdeğine sahiptir ve tip 2 Seyfert galaksisi olarak sınıflandırılır. Yapı bakımından NGC 205'e benzeyen galaksi, OB yıldızları, toz bulutları, H I bulutları ve genç mavi yıldızları içermektedir. NGC 185'te çok sayıda değişen yıldız bulunmuştur. Bunlardan 151 tanesi RR Lyrae ve beş tanesi de sefe türü değişen yıldızlardır.
NGC 1277, Yeni Genel Katalog'da yer alan bir merceksi galaksidir. Gökyüzünde Kahraman takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 218,52 MIy (67 Mpc)uzaklıkta bulunur. İngiliz astronom Lawrence Parsons tarafından 1875 yılında 182,88 cm çaplı aynalı tip bir teleskopla keşfedilmiştir.
Seyfert Galaksileri, kuasarlar içinde aktif galaksiler içinde en büyük iki gruptan birini teşkil eder. Bunlar, kuasarlardan farklı olarak, ev sahibi galaksileri kolayca tespit edilebilen, yüksek iyonizasyon emisyon hatları ortaya çıkartan spektrumları olan oldukça yüksek yüzey parlaklıkları ile kuazar benzeri çekirdeklere sahiptirler.
S5 0014+81, Kral takımyıldızının yüksek deklinasyon bölgesinde, Kuzey Ekvator Kutbu yakınlarında bulunan uzak, kompakt, aşırı parlak ve geniş soğurma çizgisine sahip bir kuasar veya blazardır.
Kara deliklerin bu listesi kütleye göre düzenlenmiştir ; Bu listedeki bazı öğeler, bir kara deliğin etrafında organize olduklarına inanılan galaksiler veya yıldız kümeleridir. Mümkün olan yerlerde Messier ve New General Catalogue (NGC) adları verilmiştir.
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
