İçeriğe atla

NGC 2440

Koordinat:Sky map 07sa 41d 54,91s; -18º 12' 29,7″
NGC 2440
Salma bulutsusu
Gezegenimsi bulutsu
NGC 2440, Hubble Uzay Teleskobu. Yapay renklendirmeli WFPC2 görünümü
Kaynak: NASA
Gözlem verisi (Dönem J2000)
TakımyıldızPupa
Sağ açıklık (α)07sa 41d 54.91s[1]
Dik açıklık (δ)-18° 12′ 29.7″[1]
Görünür büyüklük (V)9.4[2]
Görünür boyutlar (V)74" × 42"[2]
İyonize kaynağı
AdıHD 62166
Görünür büyüklük (V)17.7
Özellikler
Kırmızıya kayma (z)+0,000209
Dikey hız ()+62,7 km/s
Uzaklık714 [[ışık[dönüştürme: bilinmeyen birim]
Keşif
William Herschel (1790)
Katalog belirtmeleri
NGC 2440 • GC 1567 • ESO 560-PN9 • PK 234+2.1 • CS=14.3 • h 3095 • H 4.64
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
Ayrıca bakınız: Bulutsu listeleri

NGC 2440 bizim gökadamızdaki birçok gezegenimsi bulutsudan birisidir. Merkezi yıldız, HD62166[1] muhtemelen en iyi bilinen beyaz cüce yıldızdır. Bulutsu, Pupa takımyıldızında bulunmaktadır.

William Herschel tarafından 4 Mart 1790 tarihinde keşfedilmiştir. O, bulutsuyu şöyle tanımlamıştır " Parlaklık derecesi önemli, güzel bir gezegenimsi bulutsu."[2] Bulutsu, Dünya'dan yaklaşık 4,000 ışık yılı uzaklıktadır.[3]

Yapı

Bulutsu, evriminin beyaz cüce evresine giren Güneş benzeri bir yıldız tarafından fırlatılıp atılan malzemelerden meydana gelmiştir. Bulutsunun merkezinde yer alan yıldızdan uzağa doğru kıvrılmış yoğun katmanlar da dahil olmak üzere, NGC 2440'ın dikkat çekecek kadar karmaşık iç yapısının detayları ortaya çıkarılmaktadır. Görüntünün merkezi yakınında yer alan yıldızın kendisi, yaklaşık 200.000 kelvin derecelik yüzey sıcaklığı ile, bilinen en sıcak yıldızlardan biridir. Pupa (Puppis) takımyıldızı yönünde, Dünya gezegeninden yaklaşık olarak 4000 ışıkyılı uzaklıkta yer alan bulutsu, bir ışıkyılının üzerinde bir genişliğe sahiptir ve enerjisini merkezdeki yıldızdan gelen morötesi ışınlardan almaktadır.[4]

HD62166

HD62166 yaklaşık 200.000 kelvin derecelik yüzey sıcaklığına[5] ve Güneş'ten 1,100 kat fazla bir aydınlatma gücüne sahiptir[6] Bu yoğun yıldız yaklaşık olarak 0.6 Güneş kütlesi ve 0.028 Güneş yarıçapı,[6] görünür parlaklığı ise 18.9 olarak hesaplanmaktadır.[1]

Notlar

  1. ^ a b c d SIMBAD 2007
  2. ^ a b c O'Meara 2007
  3. ^ a b Wang, Hasegawa & Kwok 2008
  4. ^ "APOD NASA". 14 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2009. 
  5. ^ Nemiroff & Bonnell 2007
  6. ^ a b James & Marion 2006

Kaynakça

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gezegenimsi bulutsu</span>

Gezegenimsi bulutsu veya gezegenimsi nebula, yaşamının son evresinde bulunan bir kırmızı devin yaydığı parlak bir iyonize gazdan oluşan salma bulutsusu türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Mavi başıboş</span>

Mavi (gök) başıboşlar, açık veya küresel yıldız kümelerinde bulunan ve aynı aydınlatma gücüne sahip diğer küme yıldızlarından daha mavi ve sıcak olan anakol yıldızlarıdır. Ayrıca diğer anakol yıldızlarından iki veya üç kat fazla olan kütleleriyle Hertzsprung-Russell çizeneğinde diğer yıldızlardan ayrı bulunurlar.

<span class="mw-page-title-main">Kedi Gözü bulutsusu</span> Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan gezegenimsi bulutsu

Kedi Gözü bulutsusu, Ejderha takımyıldızı yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Yapısal açıdan, bilinen en karmaşık bulutsulardandır; Hubble Uzay teleskobu ile düğümler, püskürtmeler ve yaysal yapılar gözlemlenmiştir. Merkezinde, 1000 yıl önce dış zarfını kaybederek bulutsuyu üretmiş olan parlak ve sıcak bir yıldız vardır.

<span class="mw-page-title-main">Halka bulutsusu</span>

Ünlenen adıyla "Halka Bulutsusu" Çalgı takımyıldızının kuzeyinde bulunan ve kataloglarda Messier 57, M57 veya NGC 6720 olarak yer alan gezegenimsi bulutsudur.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6826</span>

NGC 6826 Kuğu takımyıldızında bulunan gezegenimsi bulutsu. Birçok bulutsunun göz kırpar gibi görünmesine rağmen bu bulutsu için yaygın olarak Göz Kırpan Bulutsu denir. Küçük bir teleskopla bakıldığı zaman, merkezdeki yıldız doğrudan gözü kaplar ve çevredeki bulutsunun görünmesini zorlaştırır.

<span class="mw-page-title-main">Rozet Bulutsusu</span>

Rozet Bulutsusu Samanyolu bölgesinde Tekboynuz takımyıldızı içindeki dev moleküler bulutun bir ucunun kenarında yer alan, büyük ve yuvarlak bir H II bölgesi. Açık yıldız kümesi NGC 2244, bulutsu ile yakından ilgilidir, kümenin yıldızları bulutsunun maddesinden oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Tilki Kürkü Bulutsusu</span>

Tilki Kürkü Bulutsusu, Tekboynuz takımyıldızında Orion'un sağ kolunun yakınında bulunan ve NGC 2264 bölgesi'nin bir parçası olan bulutsudur. Sharpless kataloğunda 273 numaralı nesnedir.

<span class="mw-page-title-main">Medusa Bulutsusu</span>

Bu madde, bir gezegenimsi bulutsuyla ilgilidir. Medusa galaksisi için NGC 4194 maddesine bakınız.

<span class="mw-page-title-main">NGC 2438</span>

NGC 2438 Pupa takımyıldızında bulunan gezegenimsi bulutsu.William Herschel tarafından 19 Mart 1786 tarihinde keşfedilmiştir. NGC 2438, Messier 46 kümesiyle birlikte görülür, ancak M46'nın yarıçap hızını paylaşmadığından muhtemelen ilgili olmayabilir. Bu duruma benzer bir örnek olarak NGC 2818 gösterilebilir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 5882</span>

NGC 5882 Kurt takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 7.700 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. John Herschel tarafından 27 Eylül 1834 tarihinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6302</span>

NGC 6302, Akrep takımyıldızı'nda yaklaşık olarak 4.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çiftkutuplu bir gezegenimsi bulutsudur. Bu, gözlenmiş en ilginç ve karmaşık gezegenimsi bulutsulardan birisidir. NGC 6302 orta yıldızlı bir galaksinin en sıcak cismidir, tayf bilgileri merkezindeki yıldızın yüzey sıcaklığını 200.000 °K olarak göstermektedir ki bu da bulutsuyu oluşturan yıldızın çok büyük bir yıldız olduğunu gösterir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6751</span>

NGC 6751, Kartal takımyıldızında bulunan Lambda Aquilae ve çevresindeki bir gezegenimsi bulutsu. Bulutunun merkezindeki yıldızın yüzey sıcaklığı yaklaşık olarak 140,000 °K'dır. Dünya'dan 6,500 ışık yılı uzakta olduğu hesaplanmaktadır. 20 Temmuz 1862 yılından Alman gökbilimci Albert Marth tarafından keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7662</span>

NGC 7662, Andromeda takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsu. Wilhelm Herschel tarafından 6 Ekim 1784 tarihinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6537</span>

NGC 6537, Yay takımyıldızı'nda bulunan bir gezegenimsi bulutsu.

<span class="mw-page-title-main">NGC 7635</span>

Barnard'ın Galaksisi'ndeki Kabarcık Bulutsusu için Kabarcık Bulutsusu konusuna bakınız

<span class="mw-page-title-main">Peçe Bulutsusu</span>

Peçe Bulutsusu, Kuğu takımyıldızı yönünde bulunan geniş ve nisbî olarak zayıf olan bir süpernova kalıntısı.

<span class="mw-page-title-main">Karina Bulutsusu</span>

Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.

<span class="mw-page-title-main">NGC 6357</span>

NGC 6357 Akrep takımyıldızı yönünde NGC 6334'ün yakınında bulunan bir salma bulutsusu. 8 Haziran 1837 tarihinde John Herschel tarafından keşfedilmiştir.

Barnard 7, Boğa takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 400 ışık yılı uzaklıkta bulunan büyük ve düzensiz bir karanlık bulutsu. 20. yüzyılın başlarında Edward Emerson Barnard tarafından keşfedilmiş ve kataloğuna yedinci sırada eklenmiştir. Tozlu mavimsi bir yansıma bulutsusu yakınında yaklaşık 1 derecelik bir alana yayılmıştır. Genç bir değişen yıldız olan RY Tauri, merkezin üst bölümünde adeta sarımsı bir kozadan ortaya çıkar gibidir.

<span class="mw-page-title-main">Abell 36</span> Gök cismi

Abell 36, Başak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 780 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir gezegenimsi bulutsudur. 1955 yılında George Abell tarafından keşfedilmiştir.