Carina ya da Karina takımyıldızı, modern 88 takımyıldızdan biridir. Güney gökkürededir. Carina adı Latince'de gemi omurgası anlamına gelir. Bu isim, daha önceki takımyıldız adlandırmalarında bir gemi olarak tasavvur edilen Argo Navis takımyıldızının omurgasını oluşturan parçası olmasından ötürü verilmiştir. Argo Navis takımyıldızındaki yıldızlar günümüzde Karina, Yelken ve Pupa takımyıldızlarına dağılmıştır.
Volans ya da Uçanbalık takımyıldızı, modern 88 takımyıldızdan biridir. Güney gökkürededir. Bir uçan balığı temsil eder. Volans adı, orijinal adı olan Piscis Volans´ın kısaltmasıdır. Uçanbalık, Pieter Dirkszoon Keyser ve Frederick de Houtman'ın gözlemlerinden yola çıkan Petrus Plancius tarafından yaratılmış on iki takımyıldızdan biridir. İlk olarak 1597'de Amsterdam'da, Plancius ve Jodocus Hondius tarafından 35 cm çaplı bir gök küresinde yer aldı. Bu takımyıldızın bir gök atlasındaki ilk tasviri, Johann Bayer'in 1603 tarihli Uranometria´sında yer almıştır. Takımyıldızda, bir tanesi küçük bir teleskopla gözlenebilen iki çift yıldız vardır. Gamma Vol ve Epsilon Vol adlı bu yıldızların yanı sıra açık seçik görmenin daha zor olduğu NGC 2442 ve NGC 2434 adlı iki gökada da bulunmaktadır. Gamma Vol yıldızları dördüncü ve altıncı kadirden ve Epsilon Vol yıldızları dördüncü ve sekizinci kadirdendir.
NGC 1232, Irmak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 64,57 MIy (19,8 Mpc)uzaklıkta bulunan bir ara sarmal gökadadır. William Herschel tarafından 20 Ekim 1784 tarihinde keşfedildi. Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 41 olarak "Eşlikçileri düşük yüzey parlaklığına sahip sarmal gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.
NGC 6093 Akrep takımyıldızında yönünde yaklaşık olarak 32,000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesi. 1781 yılında Pierre Méchain tarafından keşfedilmiştir ve aynı yıl Charles Messier tarafından da gözlemlenmiştir.
Yengeç Bulutsusu Boğa takımyıldızı bölgesinde yer alan bir süpernova kalıntısı ve atarca rüzgarı bulutsusudur.
Messier 43 (ayrıca M43, De Mairan Bulutsusu (De Mairan's Nebula) ve NGC 1982 olarak da bilinir) Avcı takımyıldızında bulunan H II bölgesi. Jean-Jacques Dortous de Mairan tarafından 1731 yılından önce keşfedilmiştir. De Mairan bulutsusu, Orion Bulutsusu'nun bir parçasıdır, ana bulutsudan bir toz şeritiyle ayrılır.
Anten Galaksileri Karga takımyıldızı yönünde bulunan bir etkileşen galaksiler çifti. Her ikisi de Frederick William Herschel tarafından 7 Şubat 1785 tarihinde keşfedilmiştir.
NGC 2818 güney takımyıldızı Kumpas yönünde bulunan bir gezegenimsi bulutsu. James Dunlop tarafından 28 Mayıs 1826'da keşfedilmiştir.
NGC 6302, Akrep takımyıldızı'nda yaklaşık olarak 4.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan çiftkutuplu bir gezegenimsi bulutsudur. Bu, gözlenmiş en ilginç ve karmaşık gezegenimsi bulutsulardan birisidir. NGC 6302 orta yıldızlı bir galaksinin en sıcak cismidir, tayf bilgileri merkezindeki yıldızın yüzey sıcaklığını 200.000 °K olarak göstermektedir ki bu da bulutsuyu oluşturan yıldızın çok büyük bir yıldız olduğunu gösterir.
Messier 78, Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1.600 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yansıma bulutsusu. Pierre Méchain tarafından 1780 yılında keşfedilmiş ve Charles Messier tarafından aynı yıl kataloğuna eklenmiştir.
Hilâl Bulutsusu Kuğu takımyıldızı yönünde ve yaklaşık 5000 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir salma bulutsusu. Wilhelm Herschel tarafından 15 Aralık 1792 tarihinde keşfedilmiştir.
Omega Centauri, Erboğa takımyıldızında yaklaşık olarak 15.800 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir küresel yıldız kümesidir. Edmond Halley tarafından 1677 yılında keşfedilmiş ve "yıldız olmayan bir cisim" olarak tanımlanmıştır. Omega Centauri, 2000 yıl önce Batlamyus kataloğunda yıldız olarak gösterilmişti. Lacaille, kataloğuna I.5 olarak eklemiştir. İngiliz astronom John William Herschel 1830'larda ilk kez küresel yıldız kümesi olarak tanımladı.
NGC 7243, Kertenkele takımyıldızı yönünde bulunan bir açık yıldız kümesi. Küme, Alfa Lacertae, 4 Lacertae ve gezegenimsi bulutsu IC 5217 yakınlarında yer alır. Yaklaşık olarak 2.800 ışık yılı mesafede olan yıldız kümesinin yaşı 100 milyon yıl olarak hesaplanmaktadır ve çoğunlukla beyaz ve mavi yıldızlardan oluşmaktadır.
Messier 72, Kova takımyıldızı yönünde bulunan ve Pierre Méchain tarafından 29 Ağustos 1780 yılında keşfedilmiş olan bir küresel yıldız kümesi. Charles Messier, takip eden 4 ve 5 Ekim'de kümeyi gözlemledi ve kataloğuna ekledi. Her ikisi de kümeyi inanılır bir küme olarak görmeyip zayıf bir bulutsu olarak belirtmişlerdir.
NGC 752, Andromeda takımyıldızı yönünde bulunan bir açık yıldız kümesi. 1654 yılından önce Giovanni Batista Hodierna tarafından bahsedilmiştir. Bağımsız olarak 1783 yılında Caroline Herschel tarafından keşfedilmiş ve kardeşi William tarafından 1786 yılında kataloğa dahil edilmiştir. NGC 752, Güneş Sistemi'nden yaklaşık olarak 1.300 ışık yılı uzaklıktadır.
NGC 1808, Güvercin takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 40 milyon ışık yılı uzaklıkta bulunan bir seyfert gökada. James Dunlop tarafından 20 Mayıs 1826 tarihinde keşfedilmiştir.
Messier 41, Büyük Köpek takımyıldızı yönünde bulunan bir açık yıldız kümesidir. Giovanni Batista Hodierna tarafından 1654 yılı öncesinde keşfedilmiştir. Bir ihtimalle de Aristoteles MÖ 325'te kümeyi bilmekteydi. M41, Sirius'un hemen hemen dört derece güneyinde yer alır. İçerdiği çeşitli kırmızı devler de dahil olmak üzere 100 civarında yıldıza sahiptir, en parlak olanı küme merkezi yakınlarındaki tayf türü K3 olan bir devdir.
Messier 44, Yengeç takımyıldızı yönünde bulunan bir açık yıldız kümesi. Güneş Sistemi'ne en yakın açık yıldız kümesidir ve diğer pek çok yakın kümeden daha fazla yıldız içerir. Arıkovanı yıldız kümesi, karanlık bir gökyüzünde çıplak gözle belli belirsiz şekilde gözlemlenebilir, dolayısıyla antik çağlardan beri bilinmektedir. Antik dönem gök bilimcisi Batlamyus bu kümeyi "Cancer'in göğsündeki bulutsu bir kütle" olarak nitelendirmiştir ve Galileo'nun teleskopuyla incelediği ilk gök cisimlerinden birisidir.
Karina Bulutsusu, çevresindeki açık yıldız kümesiyle birlikte büyük ve parlak bir bulutsu. Eta Carinae ve HD 93129A, Samanyolu içindeki en büyük kütleli ve parlak yıldızlardır. Bulutsu, Karina takımyıldızı yönünde Dünya'dan yaklaşık olarak 6.500 ilâ 10.000 ışık yılı uzaklıkta bulunmaktadır ve çoklu O-tipi yıldızlar içerir.
Messier 28 Yay takımyıldızı yönünde bulunan bir küresel yıldız kümesi. Charles Messier tarafından 1764 yılında keşfedilmiştir.
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam
