İçeriğe atla

Myrtle Bachelder

Myrtle Bachelder
Bachelder, 1942
DoğumMyrtle Clarie Bachalder
13 Mart 1908(1908-03-13)
Orange, Massachusetts, Amerika Birleşik Devletleri
Ölüm22 Mayıs 1997 (89 yaşında)
Chicago, Illinois, Amerika Birleşik Devletleri
MilliyetAmerikalı
EğitimMiddlebury College
Boston Üniversitesi
Kariyeri
DallarıKimya, metalurji
Çalıştığı kurumlarLos Alamos Ulusal Laboratuvarı
Chicago Üniversitesi

Myrtle Bachelder tam adıyla Myrtle Claire Bachelder (13 Mart 1908, Orange - 22 Mayıs 1997, Chicago), Amerikalı kimyager, akademisyen, bilim insanı ve asker. Manhattan atom bombası projesi'ndeki gizli çalışmaları ve metal kimyasındaki tekniklerin geliştirilmesi ile tanınmaktadır.

İlk yılları ve eğitimi

Myrtle C. Bachelder 13 Mart 1908 tarihinde ABD'nin Massachusetts eyaletinin Orange şehrinde doğdu.[1] 1930'da Middlebury College'dan lisans derecesi aldı ve South Hadley Falls'da bir lisede fen bilgisi öğretmeni ve atletizm koçu olarak çalışmaya başladı. 1939 yılında Boston Üniversitesi'nden yüksek lisans derecesini aldı.[1]

Askerî ve bilimsel kariyeri

Bachelder II. Dünya Savaşı sırasında, Kasım 1942'de Massachusetts'teki Springfield karargahında Kadın Ordusu Kolordusu'na (WAC) katıldı. Amerika Birleşik Devletleri'nin birkaç eyaletindeki askeri üstte eğitim aldıktan sonra, Birleşik Devletler Ordusu Mühendisler Birliği'ne bağlı 'D' WAC Müfrezesine tayin edildi. Gizli görevi, Des Moines'ten Fort Sill'e ve oradan da Santa Fe'ye konuşlanmış WAC'den 15-20 kadından oluşan bir grubu yönetmekti.[2] Bachelder ve emrindeki kadınlar 21 Ekim 1943'te New Mexico eyaletinin Los Alamos şehrine ulaştı.[3]

"Manhattan", kendisini atom silahı geliştirmeye adamış özel askeri bölümün kod adıydı.[4] Los Alamos çölündeki gizli laboratuvarda, Bachelder uranyum izotoplarının spektroskopisinin analizinden sorumluydu.[5] Uranyum-235 izotopunun fisil yapıda olmasına karşın, uranyum-238 izotopunun bölünebilir olmaması Bachelder'ın projedeki rolünü önemli kılıyordu. Görevi, kritik altı malzemenin saflığını ve dolayısıyla dünyanın ilk atom bombalarının nükleer patlamasını sağlamaktı.[6] Bu metodlar, 16 Temmuz 1945'teki Trinity Nükleer Denemesi için kullanılan atom bombasının yapımında kullanıldı. Bombanın hazırlanmasında bölünebilir malzeme olan plütonyum-239 kullanıldı. Japonya'nın Hiroşima kentini 6 Ağustos 1945'te yok eden "Little Boy" kod adlı uranyum silahı ve 9 Ağustos 1945'te Japonya'nın Nagasaki kentini yok ederek Japonya'nın teslim olmasına yol açan plütonyum bombası için benzer yöntemler kullanıldı.

Bachelder, atom bombasının geliştirilmesindeki ve ardından Japon İmparatorluğu'na karşı nükleer silahlarının kullanılmasındaki rolünün, II. Dünya Savaşı'nı sona erdirmek ve daha sonra Japonya tarafından Amerika Birleşik Devletleri topraklarında karşı bir saldırıyı ve daha büyük can kaybını önlemek için haklı olduğuna inandı. Nükleer silahların kontrolünden yana olmasına rağmen, 1970'lerde başlayan Stratejik Silahların Sınırlandırılması Görüşmelerini destekledi.[7]

İkinci Dünya Savaşı'nın sonuçları aynı zamanda nükleer enerjinin barış zamanındaki potansiyelinin araştırılmaya başlandığı yeni bir "Atom Çağı" 'nın doğuşunu başlattı. Bachelder, Geçici Komite tarafından önerilen ve nükleer araştırma üzerinde askerî kontrolü sağlayacak olan bir kongre tasarısı olan Ekim 1945 tarihli May-Johnson Yasası'na karşı çıkan bilim insanları arasında yer aldı.[6] Tasarı Amerika Birleşik Devletleri Kongresi'nde reddedildi ve McMahon Atom Enerjisi Yasası ile değiştirildi. Ocak 1947'de, yeni kurulan Atom Enerjisi Komisyonu, daha önce gizli olan 270 belgenin sınıflandırmasının kaldırılmasını onayladı. Bunlar, Bachelder tarafından savaş sırasında yapılan X-radyasyonu ve uranyum cevherlerinin saflaştırılmasıyla ilgili keşifleri içeriyordu.[8] Aynı zamanda, Bachelder'ın bilimde bir kadın olarak başarılarının nadirliği ve önemi de teyit edildi.[9][10]

Sonraki çalışmaları ve ölümü

Bachelder; ordudan ayrıldıktan sonra, kendi kendini besleyen ilk nükleer reaksiyonun 1942'de elde edildiği Chicago Üniversitesi'nde profesör olarak akademik kadroya dahil edildi.[11] Nobel Fizik Ödülü sahibi James Franck, Manhattan Projesi'nin ilk aşamalarında Metalurji Laboratuvarı'nın Kimya Bölümü Direktörü olarak görev yapmıştı. Bachelder, Üniversite Enstitüsü'nün Metal Çalışmaları Bölümü'ne (1967'de James Franck Enstitüsü olarak yeniden adlandırıldı) katıldı ve metalokimya alanında araştırmalar yaptı.[12][13] Bachelder, diğer başarıların yanı sıra, nadir elementler tellür ve indiyum'un saflaştırılması için yöntemler geliştirdi.[14] Ege Denizi'ndeki batık gemilerde bulunan pirinç topların kimyasal bileşimini belirlemesi, geniş bilimsel uzmanlığının diğer yönü olan denizcilik arkeolojisi alanında katkı sağladı.[12] Bachelder ayrıca astrokimya'ya da katkılarda bulundu ve NASA'nın 1969'dan 1972'ye kadar Apollo Projesi kapsamında Ay'ın yüzeyinden toplanan Ay kayalarının kimyasının analiz edilmesi sürecinde yer aldı.[1][9]

Bachelder, 1973'te Franck Enstitüsü'nden emekli oldu ve daha sonra Amerikan Emekli Kişiler Derneği'nin (AARP) bir üyesi oldu.[1] 22 Mayıs 1997'de Illinois eyaletinin Chicago şehrinde 89 yaşında hayatını kaybetti.[3]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Myrtle C. Bachelder". Chicago Tribune. 26 Mayıs 1997. 29 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  2. ^ Ruth Hege Howes, Caroline L. Herzenberg (2003). Their Day in the Sun: Women of the Manhattan Project. Temple University Press. s. 149. ISBN 9781592131921. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  3. ^ a b "Myrtle C. Bachelder". Atomik Miras Vakfı. 29 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  4. ^ Marsden, Terry (2018). The SAGE Handbook of Nature. SAGE. ISBN 9781526421975. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  5. ^ Bachelder, Myrtle C. Bachelder (1946). A Semi-quantitative Method for the Spectrographic Analysis of Small Samples of Powders (16 Eki 2017 bas.). Michigan Üniversitesi: War Department, Corps of Engineers, Office of the District Engineer, Manhattan District. s. 2. Erişim tarihi: 12 Mart 2021. 
  6. ^ a b Gunderson, Erica (7 Temmuz 2017). "Historical Happy Hour: A Toast to Myrtle Bachelder". WTTW. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  7. ^ Staples, Brett (19 Kasım 1984). "Los Alamos Aide Recalls Dawn of Atomic Age". Chicago Sun-Times. 
  8. ^ "Women's Army Corps Dorm" (İngilizce). Los Alamos: Millî Park Hizmeti. 29 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  9. ^ a b Glausiusz, Josie (20 Mart 2018). ""Elderly Woman" Is Not a Synonym for "Clueless Person"". Scientific American. 23 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  10. ^ Holloway, O. Willard. "American and British Atomic Energy Reports". Nebraska-Lincoln Üniversitesi. 12 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  11. ^ Evelyn Monahan, Rosemary Neidel-Greenlee (2010). A Few Good Women: America's Military Women from World War I to the Wars in Iraq and Afghanistan. Knopf Doubleday Publishing Group. s. 202. ISBN 9780307593184. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  12. ^ a b Bachelder, M.C. (November 1949). "Effect of Constituent Materials upon Spectrographic Measurement of Seven Impurity Elements". Analitik Kimya. 21 (11). ss. 1366-1369. doi:10.1021/ac60035a018. 
  13. ^ Bachelder, Myrtle C. (Nisan 1948). "A diagnostic test on the mastery of chemical calculations. Journal of Chemical Education". 25 (4). s. 217. Bibcode:1948JChEd..25..217B. doi:10.1021/ed025p217. ISSN 0021-9584. 
  14. ^ Bachelder, M.C.; Sparrow, P M. (Ocak 1957). "Determination of Antimony in Indium Antimonide". Analitik Kimya. 29 (1). ss. 149-150. doi:10.1021/ac60121a043. ISSN 0003-2700. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Arthur Compton</span> Amerikalı fizikçi (1892 – 1962)

Arthur Holly Compton, 1927'de elektromanyetik radyasyonun parçacık doğasını gösteren Compton etkisinin keşfi ile Nobel Fizik Ödülü kazanmış Amerikalı fizikçidir. Zamanında çok dikkat çeken bir buluştur. Işığın dalga doğası o zamanlarda iyi anlaşılmış olsa da ışığın hem dalga hem parçacık olabileceği fikri kolay kabul görmemiştir. Kendisi ayrıca Manhattan Projesindeki Metallurji Laboratuvarının başı ve 1945 ile 1953 seneleri arasında St. Louis Washington Üniversitesi Rektörüdür.

<span class="mw-page-title-main">Nükleer silah</span> Nükleer enerji ile yıkım gücü sağlayan silah

Nükleer silah, nükleer reaksiyon ve nükleer fisyon birlikte kullanılmasıyla ya da çok daha kuvvetli bir füzyonla elde edilen yüksek yok etme gücüne sahip silahtır. Genel patlayıcılardan farklı olarak çok daha fazla zarar vermek amaçlı kullanılır. Sadece kullanılan bir silah, tüm bir kenti ya da bir ülkeyi canlı, cansız ne varsa tamamen yok edecek güçtedir.

<span class="mw-page-title-main">Plütonyum</span> atom numarası 94 olan, neptünyumdan elde edilen radyoaktif bir element (simgesi Pu)

Plütonyum, 1940 yılında Glenn T. Seaborg, Edwin M. McMillan, J. W. Kennedy ve A. C. Wahlby tarafından 152 cm'lik siklotron içerisindeki uranyumun döteryum ile bombardımanı sonucunda elde edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Aynştaynyum</span> sembolü Es, atom numarası 99 olan element

Aynştaynyum, atom numarası 99 olan, uranyumun sürekli ısınmasıyla veya termonükleer tepkimeler sırasında oluşan yapay element.

Plütonyum-239, plütonyumun bir izotopudur. Plütonyum-239, nükleer silah üretiminde kullanılan birincil fisil izotoptur ancak uranyum-235 de bu amaç için kullanılır. Plütonyum-239 aynı zamanda uranyum-235 ve uranyum-233 ile birlikte termal spektrumlu nükleer reaktörlerde yakıt olarak kullanılabilen üç ana izotoptan biridir. Plütonyum-239'un yarı ömrü 24.110 yıldır.

<span class="mw-page-title-main">Ernest Lawrence</span>

Ernest Orlando Lawrence,, 1939 yılında icadı siklotron ile Nobel Fizik Ödülü kazanmış olan, Amerikalı nükleer fizikçi. Manhattan Projesi için yaptığı uranyum izotop ayırma üzerindeki çalışması, Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı ve Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı kuruluşundaki katkıları ile tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Manhattan Projesi</span> ilk atom bombasının üretilmesini içeren bir araştırma ve geliştirme projesi

Manhattan Projesi, II. Dünya Savaşı sırasında ilk nükleer silahların üretimini gerçekleştirmek için yürütülmüş bir araştırma ve geliştirme projesiydi. Proje, Amerika Birleşik Devletleri başta olmak üzere Birleşik Krallık ve Kanada ile iş birliği içinde gerçekleştirildi. 1942'den 1946'ya kadar ABD Ordusu Mühendisler Birliği'nden Tümgeneral Leslie Groves'un projenin yöneticiliğini yaptı. Nükleer fizikçi Robert Oppenheimer da bombaları tasarlayan Los Alamos Laboratuvarı'nın yöneticisiydi. Projenin ismi, ilk karargah Manhattan'da olduğu için Manhattan Bölgesi olarak belirlendi; bu ad yavaş yavaş projenin resmi kod adı olan "Development of Substitute Materials"ın yerini aldı. Proje daha sonra İngilizlerin nükleer silah geliştirme projesi olan Tube Alloys'u da bünyesine kattı ve programı Office of Scientific Research and Development'den devraldı. Manhattan Projesi, en yoğun döneminde yaklaşık 130.000 kişiye istihdam sağladı ve yaklaşık 2 milyar ABD dolarına mal oldu. Bunun yüzde 80'inden fazlası fisil malzemeyi üreten tesisleri inşa etmek ve işletmek içindi. Araştırmalar ve bombanın üretimi, Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Kanada'daki otuzdan fazla tesiste gerçekleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">Trinity (nükleer deneme)</span>

Trinity bir nükleer silah için yapılmış ilk nükleer test teknolojisidir. 16 Temmuz 1945'te, New Mexico'daki Socorro'nın 56 km kadar güneydoğusunda şu an üzerinde komuta merkezi Alamogordo'da bulunan White Sands Missile Range'in bulunduğu yerde yapılmıştır. Trinity bir iç patlamalı plütonyum bombanın testidir. Aynı tipte tasarlanmış olan Fat Man isimli bomba bu denemeden birkaç hafta sonra Japonya'daki Nagasaki'ye atılmıştır. Trinity patlamasının gücü 20 kiloton TNT'nin oluşturduğu şiddete eştir ve bu deneme ile Atom Çağı'nın başladığı kabul edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Thin Man (nükleer bomba)</span>

Thin Man atom bombası, Amerika Birleşik Devletleri’nin Manhattan Projesi sırasında geliştirdiği, plütonyum top tipi silah olması önerilen atom bombası. Plütonyumun doğal bozunma hızı silah tipi bir tasarımda kullanmak için çok yüksek olduğundan gelişimi durduruldu.

<span class="mw-page-title-main">Norris Bradbury</span> Amerikalı fizikçi (1909 – 1997)

Norris Edwin Bradbury, Los Alamos Ulusal Laboratuvarı'nda 1945 ile 1970 yılları arasında görev yapmış Amerikan fizikçi. Robert Oppenheimer tarafından II. Dünya Savaşı sırasındaki Manhattan Projesi'nde başarılı olduğu için bu pozisyona seçilmiştir. Bradbury, Trinity denemelerinden sonuncusu olan "the Gadget"dan sorumluydu.

<span class="mw-page-title-main">Klaus Fuchs</span> Alman teorik fizikçi ve atom casusu

Emil Julius Klaus Fuchs 1950 yılında II. Dünya Savaşı ve kısa bir süre sonrasında Amerikan, İngiliz ve Kanada Manhattan Projesi’nden elde ettiği bilgileri Sovyetler Birliği’ne iletmesinden dolayı mahkûm edilen Alman teorik fizikçi ve atom casusudur. Los Alamos Laboratuvarında iken Fuchs ilk olarak nükleer silahlarla ilgili birçok teorik hesaplamadan ve sonrasında hidrojen bombası modellerinden sorumluydu.

Henry Seth Neddermeyer, Amerikalı fizikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Hanford Sahası</span>

Hanford Sahası, Amerika Birleşik Devletleri'nin Washington eyaletindeki Columbia Nehri üzerinde federal hükûmeti tarafından işletilen, çoğunlukla hizmet dışı bir nükleer üretim kompleksidir. 1943'te, Washington'da Hanford'ta Manhattan Projesi'nin bir parçası olarak kurulan saha, dünyanın ilk tam ölçekli plütonyum üretim reaktörü olan B Reaktörü'ne ev sahipliği yapıyordu. Tesiste üretilen plütonyum Trinity bölgesinde test edilen ilk nükleer bomba ve Nagasaki'ye atılan Fat Man'de kullanıldı.

<span class="mw-page-title-main">Arthur Jeffrey Dempster</span>

Arthur Jeffrey Dempster en çok kütle spektrometrisi alanındaki çalışmaları ve 1935'te uranyum izotop 235 U keşfi ile tanınan Kanadalı-Amerikalı bir fizikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Jane Hamilton Hall</span> Amerikalı fizikçi

Jane Hamilton Hall, Amerikalı fizikçidir. II. Dünya Savaşı sırasında Manhattan Projesi'nde çalıştı. Savaştan sonra Los Alamos Ulusal Laboratuvarı'nda çalışmaya devam etti ve Clementine nükleer reaktörünün yapımını ve işletmeye sokulmasını denetledi. 1958'de laboratuvarın müdür yardımcısı oldu. 1956'dan 1959'a kadar Atom Enerjisi Komisyonu Genel Danışma Komitesi sekreterliği yaptı ve 1966'dan 1972'ye kadar komite üyeliği yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Darleane C. Hoffman</span> Amerikalı nükleer kimyager

Darleane Christian Hoffman, 106 atom numaralı Seaborgiyum elementinin varlığını doğrulayan araştırmacılar arasında yer alan Amerikalı bir nükleer kimyagerdir. Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı'nın Nükleer Bilimler Bölümü'nde kıdemli bilim insanı ve Kaliforniya Üniversitesi'nde profesör olarak görev yapmaktadır. Bilim alanındaki başarılarının ardından 2002 yılında Discover dergisinin bilimdeki en önemli 50 kadın listesinde yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">MAUD Komitesi</span> 1940-1941 yılları arasında faaliyet gösteren İngiliz nükleer silah araştırma grubu

MAUD Komitesi, İkinci Dünya Savaşı sırasında oluşturulmuş bir İngiliz bilimsel çalışma grubuydu. Bir atom bombasının mümkün olup olmadığını belirlemek için gerekli araştırmaları yapmak üzere kurulmuştur. MAUD adı, Danimarkalı fizikçi Niels Bohr'un hizmetçisi Maud Ray'e atıfta bulunan bir telgraftaki garip bir satırdan geldi.

Los Alamos Bilim İnsanları Derneği (ALAS), Manhattan Projesi'nin bir bölümü olan Los Alamos Laboratuvarı'nda atom bombasının geliştirilmesi üzerinde çalışan bir grup bilim insanı tarafından 30 Ağustos 1945'te kurulan bir dernektir.

<span class="mw-page-title-main">Project Y</span>

Project Y olarak da bilinen Los Alamos Laboratuvarı, Manhattan Projesi tarafından oluşturulan ve II. Dünya Savaşı sırasında Kaliforniya Üniversitesi tarafından işletilen gizli bir laboratuvardı. Laboratuvar kuruluş amacı, ilk atom bombalarını tasarlamak ve inşa etmekti. Robert Oppenheimer, 1943'te Norris Bradbury'nin yerine geçtiği Aralık 1945'e kadar görev yapan ilk yöneticiydi. Bilim insanlarının güvenliğini korurken çalışmalarını özgürce tartışabilmelerini sağlamak için laboratuvar New Mexico'nun ücra bir yerine yerleştirilmişti. Savaş zamanındaki laboratuvar, bir zamanlar Los Alamos Ranch School'un bir parçası olan binaları işgal ediyordu.

<span class="mw-page-title-main">II. Dünya Savaşı sırasında teknoloji</span>

Teknoloji, İkinci Dünya Savaşı'nda önemli bir rol oynadı. Savaş sırasında kullanılan teknolojilerin bazıları 1920'ler ve 1930'ların iki savaş arası yıllarında geliştirildi, çoğu savaş sırasında ihtiyaçlara ve öğrenilen derslere göre geliştirildi, diğerleri ise savaş sona erdiğinde geliştirilmeye başlandı. Pek çok savaşın günlük yaşamımızda kullandığımız teknolojiler üzerinde büyük etkileri oldu ancak İkinci Dünya Savaşı, günümüzde kullanılan teknoloji ve cihazlar üzerinde en büyük etkiyi yarattı. Teknoloji aynı zamanda II. Dünya Savaşı'nın yürütülmesinde tarihteki diğer savaşlardan daha büyük bir rol oynadı ve sonuçlarında kritik bir rol oynadı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.