Mutmain, İslam dini terimi. Tatmin olmuş, doyuma ulaşmış.
İnsan'ın kalbi Rad suresinin 28 inci ayeti kerimesine göre ancak Allah'ı zikretmekle mutmain olur, tatmin olur, doyuma ulaşır.
Rad 28:
Ellezîne âmenû ve tatmainnu kulûbuhum bi zikrillâh e lâ bi zikrillâhi tatmainnul kulûb.
Onlar, âmenûdurlar ve kalpleri, Allah'ı zikretmekle mutmain olmuştur. Kalpler ancak Allah'ı zikretmekle mutmain olur, öyle değil mi?
Allah (Arapça: الله, romanize:
Müslüman, İslam dinine mensup kişi demektir. Sünni, Şii ve Mutezili mezhep inancına göre, Allah'a ve Allah'ın birliğine, Muhammed'in Allah'ın peygamberi olduğuna inanan kişilere denir. İslam dininin farklı mezheplerinde Müslüman kavramı üzerine çeşitli farklılıklar bulunmaktadır.
Melamîlik (ملامتيه) ya da Melamîler 8. yüzyılda Samanîler devrinde Horasan, İran’ında faaliyet gösteren bir sufi topluluktur. Melamet kelimesi, "kınanmışlık; itab ve serzenişlik; rezillik ve rüsvaylık" anlamlarına gelmektedir.
Nefis ya da Nefs (نفس), Arapça kökenlidir, sözlükte ruh, bir şeyin kendi, akıl, insan bedeni, ceset, kan, azamet, arzu ve kötü istekler gibi manalara gelmektedir.
Günâh,, (Farsça: گناه , genellikle dinî bağlamda kullanılan bir terimdir. Tanrı'nın açıkladığı ilâhi kanunlara karşı yapılan bilinçli ihmâlkârlık veya inkâr olarak da tanımlanabilir. Tanrı buyruklarına karşı olan, dince suç sayılan, öteki dünyada/ahirette cezayı gerektiren iş veya davranış demektir. Günâh işleyenlere veya günâhı olanlara günahkâr denir. İbrahimî dinler de dâhil olmak üzere, birçok farklı inanç ve felsefede, dinî nitelik taşısın taşımasın, günah kavramı mevcuttur.
Sevdim de Sevilmedim, İbrahim Tatlıses'in ünlü olmadan önce yaptığı albümlerden biridir. Albüm 1971'de kaydedildi ve 45'lik plak olarak piyasa sürülmüştür. Albüm, 1974'te plak olarak, 1976'da ise Uzelli Müzik tarafından Almanya'da kaset olarak piyasaya sürüldü.
İslâm'da iman, İslam dininin esaslarına inanmaktır. İslam'a göre kişinin kurtuluşa erebilmesi için iman etmesi şarttır. İnanç konusunda ise, farklı mezheplerin farklı görüşleri bulunmaktadır.
Ra'd Suresi Kur'an'ın 13. suresidir. Sure 43 ayetten oluşur.
Nizârîlik, İslam'ın Şia mezhebi olan İsmâilîyye mezhebinin alt kollarından biridir.
Mustâlîlik, Şiîliğin İsmâilîyye mezhebinin Mustâ‘lî fıkhını tâkip eden kolu.
Mustasım veya uzun olarak el-Mûsta'sım bi'l-Lâh es-Sânî Tam Adı: Ebû Yahya Zekerîyâ' "el-Mûsta'sım bi’l-Lâh es-Sânî", . 66. İslam Halifesi. Abbasi hanedanından olup 1377 yılında ve 1386-1389 yılları arasındaki dönemde Memlük Devleti'nin koruması altında Kahire'de halifelik yapmıştır. Halife olduğu zaman aldığı "el-Musta'sım bi’l-Lâh" lâkâbı 1258'de Moğollar tarafından Bağdat'ta öldürülen Ebû Ahmed "el-Mûsta'sım bi’l-Lâh" 'Abd Allâh bin el-Mansûr el-Mûstensir'e izâfetendir. Bu nedenle bazı kaynaklar tarafından "İkinci Musta'sım bi’l-Lâh" da olarak anıldığı olur.
II. Hakim (الحاکم) Tam Adı: Ebû'l-`Abbâs ʿAhmed "el-Hâkim biʿEmr i’l-Lâh es-Sânî" ; Altmışikinci İslam Halifesi.
Hakim ya El-Hakim Bi-Emrillah ya da tam adı El-ḥākim Bi-Emrullah El-Manṣūr Ismāil bin El-Azīz Bin El-Mu'izz Li-Dīnallah Ma'd al-Fāṭimīye, 6. Fatımi halifesi. Dürzilerce "El-Hâkim Ki-Emrillâh" olarak bilinir. Asıl adı Ebû ʿAlî el-Mansûr, lakabı ise "Târik’ûl-Hâkim Bi-Emrillâh"tır.
Edep, "toplum töresine uygun davranma" veya "iyi ahlak, incelik, terbiye" olarak tanımlanır. İslam'da, hayatın her yönünü kapsayan görgü ve ahlak kurallarıdır. Edep, davranış bağlamında, öngörülen İslami görgü kurallarını ifade eder: "incelik, görgü, ahlak, terbiye, nezaket, sevecenlik". Arapça kökenli adab terimi, çok geniş anlamlıdır ve en uygun doğru çeviri "bir şey hakkında uygun şekilde gitmek (davranma)" olabilir.
Zahir veya Muhammed "ez-Zâhir biʿEmrillâh Tam Adı: Ebû’n-Nâsır "ez-Zâhir biʿEmrillâh" Muhammed bin ʿAhmed en-Nâsır Abbasi halifelerinin otuzbeşincisidir.
Muktadî veya Ebû’l-Kâsım "el-Muktadî bi-ʿEmrillâh" Tam Adı: Ebû'l-Kâsım "el-Muktadî bi-ʿEmr i’l-Lâh" `Abd Allâh bin Muhammed ez-Zâhîre bin `Abd Allâh el-Kâ’im Bağdad Abbâsî Hâlifelerinin yirmiyedincisidir.
Üniter Çağrı, İlâhî Dâvet ya da Dâ‘vet et-Tevḥīd; Dürzîlik ile alâkalı olan bir zaman dilimine verilen addır. Fâtımîler Hâlifesi EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh, Ed-Derezî gibi kendisinin soteriyolojik ilâhiyatına inanarak Dîn-i İslâm'ın resmî hudutları dışına çıkan tâkipçilerini de iknâ etmeği başararak, 30 Mayıs 1017 Perşembe günü gün batımından itibaren tüm dini serbestlikleri arttırdığını ilân eden bir kararnâme ile İlâhî Çağrı'yı resmen başlatmıştı.
Baha'ud-Dîn ʿAli ibn Ahmed ibn ed-Deyf, El-Mu'tenâ Bahâ'ud-Dîn, Bahâ'ed-Dîn el-Mu'tenâ, Ali ibn Ahmed, Ali ibn ed-Deyf, Ali bin ed-Tâ'i ya da Bahâ'ud-Dîn es-Sâmmukî On Birinci yüzyıl İsmâ‘îlîlerinden ve Dürzîliğin başlıca kurucularından biriydi.
Faiz veya El-Fâiz bi-Nasr-Allâh Tam künyesi: Ebû-Kâsım Îsâ İbni ez-Zâfir el-Fâiz bi-Nasr-Allâh
. 1154 -1160 döneminde on üçüncü Fâtımî Hâlifesi olmustur. Mustâ‘lî-İsmâ‘îl’îyye Mezhebi'ni oluşturan iki ana kolundan biri olan Hafıziler tarafından da İmam olarak kabul edilmektedir.
Ebu'l-Kasım Muhammed ibn Abdullah veya daha çok bilinen saltanat ismiyle el-Ka'im bi-Emrillah veya bi-Emri'llah, Fatımi hanedanının Ifrıkiyye'deki ikinci halifesiydi ve 934'ten 946'ya kadar hüküm sürdü.İsmaili mezhebine göre 12. İmamdı.