Mutlak Varlık Kültü
| Makale serilerinden |
| Deizm |
|---|
Mutlak Varlık Kültü veya Yüce Varlık Kültü (Fransızca: Culte de l'Être suprême), Fransız Devrimi sırasında Maximilien Robespierre tarafından Fransa'da kurulan bir Klasik teizm biçimidir. Yeni Fransız Cumhuriyeti'nin devlet dini olması ve Roma Katolikliği ile rakibi Akıl Kültü'nün yerini alması amaçlandı. Robespierre'in düşüşünden sonra desteksiz kaldı ve 1802'de Birinci Konsül Napolyon Bonapart tarafından resmen yasaklandı.
Kökenler
Fransız Devrimi, Fransa'da birçok radikal değişikliğe yol açmıştı, ancak şimdiye kadar Katolik ulus için en temel olanlardan biri, dinin resmi olarak reddedilmesiydi. İlk yeni büyük organize düşünce okulu, Akıl Kültü şemsiyesi adı altında ortaya çıktı. Jacques Hébert ve Antoine-François Momoro gibi radikaller tarafından savunulan Akıl Kültü, büyük ölçüde ateist görüşlerin karışımını insan merkezli bir felsefeye dönüştürdü. Akıl Kültü'nde hiçbir tanrıya tapınılmazdı - yol gösterici ilke, Aklın soyut kavramına bağlılıktı.[1]
Bütün tanrıların bu reddi, Maximilien Robespierre'i dehşete düşürdü. Katolikliğin hayranı olmamasına rağmen, ateizme karşı özel bir nefreti vardı.[2] Yüce bir varlığa olan inancın toplumsal düzen için önemli olduğunu düşündü ve Voltaire'den alıntı yapmayı severdi: "Eğer Tanrı olmasaydı, onu icat etmek gerekirdi."[3] Ona göre, Akıl Kültü'nün felsefi suçları, uygulamasına atfedilen "skandal sahneler" ve "vahşi maskeli balolar" tarafından birleştirildi.[4] 1793'ün sonlarında, Robespierre Akıl Kültü'nü ve onun savunucularını ateşli bir şekilde kınadı[5] ve kendi uygun Devrimci din vizyonunu sunmaya başladı. Neredeyse tamamen Robespierre tarafından tasarlanan Yüce Varlık Kültü, 7 Mayıs 1794'te Ulusal Konvansiyon tarafından Fransa'nın sivil dini olarak yetkilendirildi.[6][7][8]
Dini İlkeler
Robespierre, aklın yalnızca bir araç olduğuna ve tekil amacın erdem olduğuna inanıyordu. Basit deizmin (yandaşları tarafından genellikle Voltaireci olarak tanımlanır) ötesine geçerek yeni ve onun görüşüne göre Tanrı'ya daha rasyonel bir bağlılık yaratmaya çalıştı. Yüce Varlık Kültü'nün temel ilkeleri, Tanrı'nın varlığına ve insan ruhunun ölümsüzlüğüne olan inançtı.[9] Hristiyan doktrini ile tutarsız olmasa da, bu inançlar, Robespierre'in Yunanlara ve Romalılara atfettiği bir tür sivil düşünceli, kamusal erdem olan daha eksiksiz anlamının hizmetine sunuldu.[10] Bu tür bir erdem ancak özgürlüğe ve demokrasiye aktif bir bağlılıkla elde edilebilirdi.[11] Yaşayan bir tanrıya ve daha yüksek bir ahlaki koda olan inancın "adaletin sürekli hatırlatıcıları" olduğunu ve bu nedenle cumhuriyetçi bir toplum için gerekli olduğunu söyledi.[12]
7 Mayıs 1794'te Ulusal Konvansiyon, Yüce Varlığa İbadet'i kurdu; II. Yılın 18. Floréal'inin Yüce Varlığına İbadetini Teşvik Eden Kararnamenin açılış maddeleri şunları bildiriyordu:[13]
- Fransız Halkı, Yüce Varlığın varlığını ve Ruhun Ölümsüzlüğünü kabul eder.
- Yüce Varlık'a en iyi hizmetin, insanın görevlerini yerine getirmesi olduğunu beyan ederler.
- Zalimleri ve hainleri cezalandırmayı, zavallıları kollamayı, zayıflara hürmet etmeyi, mazlumları kollamayı, başkasına yapılabilecek her iyiliği yapmayı, haksızlık yapmamayı, kötü niyet ve zorbalıktan iğrenmeyi bu vazifelerin en önemlileri arasına koymuşlardır.
Devrimci etki
Robespierre, dini meseleyi, kendi kampında olmayan birçok radikalin amaçlarını alenen ifşa etmek için kullandı ve bu, doğrudan veya dolaylı olarak, Hébert, Momoro ve Anacharsis Cloots gibi Hristiyan olmayan devrimcilerin infazına yol açtı.[4] Yüce Varlık Kültü'nün kurulması, daha önce resmi olarak onanan toptan Hristiyanlıktan arındırma sürecinin tersine çevrilmesinin başlangıcını simgeliyordu.[14] Aynı zamanda, Robespierre'in gücünün zirvesini imledi. Teoride Kamu Güvenliği Komitesi'nin sadece eşit bir üyesi olmasına rağmen, Robespierre bu noktada rakipsiz bir ulusal öneme sahipti.[15]
Yüce Varlık Festivali
Yeni devlet dinini başlatmak için Robespierre, 20 Prairial Year II'nin (8 Haziran 1794) Yüce Varlık'ın ulusal kutlamasının ilk günü olacağını ve gelecekteki cumhuriyet bayramlarının her onuncu günde bir -dinlenme günleri (décadi) düzenleneceğini duyurdu.) yeni Fransız Cumhuriyet Takviminde.[6] Her yörede bir anma etkinliği düzenleme zorunluluğu vardı, ancak Paris'teki etkinlik büyük ölçekte tasarlandı. Festival, sanatçı Jacques-Louis David tarafından düzenlendi ve Champ de Mars'ta insan yapımı bir dağın etrafında gerçekleşti.[16] Robespierre, yeni dininin gerçeğini ve "toplumsal faydasını" ilan ederek, zorla -ve birçoklarına göre gösterişle[17]- olayın tam liderliğini üstlendi.[18] Daha önceki Devrimci festivaller daha spontaneyken, Yüce Varlık Festivali titizlikle planlanmıştı. Tarihçi Mona Ozouf, olayın "gıcırdayan sertliği"nin bazıları tarafından "Devrimin sertleşmesinin" habercisi olarak görüldüğüne dikkat çekti.[19]
Miras
Yüce Varlık Kültü ve festivali, Thermidor Tepkisine ve Robespierre'in düşüşüne katkıda bulunmuş olabilir.[18] 28 Temmuz 1794'te giyotinde ölümüyle tarikat tüm resmi yaptırımları yitirdi ve kamuoyundan yitti.[20] Napolyon Bonapart tarafından 8 Nisan 1802'de 18 Germinal, X Yılı Kültler Yasası ile resmen yasaklandı.[21]
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Kennedy, p. 343: "Momoro explained, 'Liberty, reason, truth are only abstract beings. They are not gods....'"
- ^ Scurr, p. 293.
- ^ Scurr, p. 294.
- ^ a b Kennedy, p. 344.
- ^ Kennedy, p. 344: "Robespierre lashed out against de-Christianization in the Convention...."
- ^ a b Doyle, p. 276.
- ^ Neely, p. 212: "(T)he Convention authorized the creation of a civic religion, the Cult of the Supreme Being. On 7 May, Robespierre introduced the legislation...."
- ^ Jordan, pp. 199ff.
- ^ Kennedy, p. 345.: "Robespierre followed a consistent line of argument...(that) God exists and that the soul is immortal."
- ^ Žižek, p. 111: "I [Robespierre] am talking about the public virtue that worked such prodigies in Greece and Rome, and that should produce far more astonishing ones in republican France...."
- ^ Lyman, pp. 71–72.
- ^ Doyle, p. 276.: "[Robespierre] proclaim[ed] that the French people recognized the existence of a Supreme Being and the immortality of the soul. These principles, declared Robespierre to applause, were a continual reminder of justice, and were therefore social and republican." See also p.262: "[Robespierre] believed that religious faith was indispensable to orderly, civilized society".
- ^ Alpaugh, Micah (14 Ocak 2021). The French Revolution: A History in Documents (İngilizce). Bloomsbury Publishing. s. 181. ISBN 978-1-350-06531-4. 13 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2022.
- ^ Kennedy, p. 344.: "Robespierre's influence was such that the de-Chistianization movement rapidly slackened...."
- ^ Doyle, p. 277.: "He seemed to be speaking for the Committee of Public Safety more and more, and was certainly better known in the country at large than any of his colleagues. At Orléans, as well as in Paris, the Festival of the Supreme Being took place to cries of "Vive Robespierre"."
- ^ Hanson, p. 95: "...[T]he Champ de Mars where David had created an enormous symbolic mountain."
- ^ Doyle, p. 277: "'Look at the bugger,' muttered Thuriot, an old associate of Danton. 'It's not enough for him to be master, he has to be God.'"
- ^ a b Kennedy, p. 345.
- ^ Ozouf, Mona. (1988). Festivals and the French Revolution. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. s. 24. ISBN 0674298837. OCLC 16005069.
- ^ Neely, p. 230: "The fall of Robespierre brought an end to the Cult of the Supreme Being with which he had been closely identified. The new civic religion... had not had a chance to win many converts."
- ^ Doyle, p. 389.
