Mustafa Özdamar - Turkipedia

Mustafa Özdamar (d. 1946, Konya), Türk yazar ve tasavvuf araştırmacısıdır.

Hayatı

1946 yılında Konya'da doğdu. Konya ve Ankara İmam Hatip Liselerinde okudu. Erzurum Yüksek İslam Enstitüsünü bitirdi. Gazete ve dergilerde köşe ve araştırma yazıları yazdı. Özellikle tasavvuf alanında araştırma kitapları kaleme alan Özdamar evli ve 2 çocuk babasıdır.

Araştırmaları

Mustafa Özdamar'ın tasavvufi hayatla karşılaşması henüz küçük bir çocukken Konya'da karşılaştığı sufilerle olmuştur. İbrahim Konyalı kütüphanesinde çalışırken bir yandan da Milli Gazete'de yazılar yazmış diğer taraftan yüz yüze tanıdığı veya tarihte kalmış sufilerle ilgili biyografiler yayınladı. Tanıştığı sufilerin sadece bir kısmını kaleme alan Özdamar geniş tasavvufi birikimini kitaplarında yansıtmaya çalışmıştır.

Bazı eserleri

Cinnet, (roman), Çığır Yayınları, 1976.
Yaşı ve Başıyla Mim Sin Harekâtı, (araştırma), Çığır Yayınları,1977.
Devran, (roman), İklim Yayınları, 1988.
İstanbul'da Makam ve Merkadleri Bulunan Şehid Sahabeler, (araştırma).
Lâdikli Ahmed Ağa, (belgesel biyografi), Kırkkandil Yayınları, 6.baskı 2004.
Dersaâdet Dergâhları, (araştırma), Kırkkandil Yayınları, 1994. 2. Baskı 2007
Gönenli Mehmed Efendi, (belgesel biyografi), Kırkkandil Yay, 7.baskı 2004.
Gönül Cerrahı Nureddin Cerrahi ve Cerrahiler, (belgesel biyografi), Kırkkandil Yay., 2004.
Şeyh Kotku, (belgesel biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2. baskı 2000.
Şah-ı Nakşıbend, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2. baskı 2002.
Ahmed Amiş Efendi, (belgesel biyografi), Kırkkandil Yayınları, 1997.
Meczublar, (belgesel biyografi), Kırkkandil Yayınları, 1997.
Şıh Hasan Sarıbaba, (belgesel biyografi), Kırkkandil Yayınları, 1997.
Abdülkadir Geylânî, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 3. baskı 2005.
İnsanlığın Piri, Hz. Mevlânâ, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2000.
İrfan Güneşi Hz. Şems, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2000.
Niyazî Mısrî, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2000.
Aziz Mahmud Hüdâî, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2001.
Hüsameddin Uşşaki ve Uşşakiler, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2001.
Pirân, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2. baskı 2005.
Bir Dervişin Seyir Defteri, (otobiyografi), Kırkkandil Yayınları, 2002.
İsmâil Maşûkî-İbrâhim Aksarayî, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2004.
Ümmi Sinan-Sinan Ümmi ve Seyyid Seyfullah, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2004.
Mehmed Muhyiddin Üftâde, (biyografi), Kırkkandil Yayınları, 2005.

Dış bağlantılar

https://www.biyografya.com/biyografi/1658726 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

İlgili Araştırma Makaleleri

Tasavvuf veya Sûfîzm ya da Sûfîlik, İslam'ın iç veya mistik yüzü olarak tarif edilir. Ayrıca Sufizmin batıda yükseltilen içeriğinin "Budizm ve Taoizm gibi içeriksiz güzel yaşama tarzı" olarak yorumlanması da vardır.

<span class="mw-page-title-main">Mehmed Emin Rauf Paşa</span> 168. Osmanlı sadrazamı

Mehmet Emin Rauf Paşa iki kez II. Mahmud ve üç kez Abdülmecid döneminde toplam 5 kez 14 sene 7 ay 36 gün sadrazamlık yapmış olan Osmanlı devlet adamıdır.

Mahmud Erol Kılıç, Türk akademisyen, tasavvuf, İbn Arabî ve İslam felsefesi uzmanı teolog.

Tasavvuf, kelime anlamıyla "sufi olmak, sufiye yolunu izlemek" demektir. Tasavvuf ehline mutasavvıf ya da sufi denir. Tasavvuf edebiyatı ise tasavvufla uğraşan kişilerin ortaya koyduğu ürünleri kapsayan edebiyat türüdür. Halk edebiyatının "tasavvufi halk edebiyatı" türü 12. yüzyılda Ahmed Yesevi ile başladı. Konusu Allah'a ulaşmanın yolları, ahlak ve nefsin terbiyesidir. Anadolu’nun bu alandaki ilk ve en ünlü şairi Yunus Emre’dir.

Şemsi Ahmed Paşa ; ; Şam, Anadolu ve Rumeli beylerbeyi görevlerinde bulunmuş Osmanlı devlet adamıdır.

İsmâil Hakkı Bursevî,, mutasavvıf, Celvetî şeyhi, müfessir, şâir.

Abdülhakîm Arvâsî Üçışık , Türk İslam âlimi.

Sufi metafiziği başlıca vahdet (birlik) düşüncesi etrafında gelişmiştir. Öyle ki varlık bir "Mutlak Varlık" ve O'nun aynada yansımalarından oluşan görüntülerden ibarettir. Bu anlayışı açıklayan iki farklı ifade biçimi kullanılır; Vahdet-i vücud ve vahdet-i şuhut. Bazı İslami reformcular bu iki deyim arasındaki farklılığın sadece semantik ve deyimle ilgili olduğunu, özünde bir farklılık içermediğini söylerler. Sufi metafiziğinde diğer dikkat çeken konular hulul, teşkik ve maksut birliği gibi konulardır. Allah ile evren arasındaki ilişkinin tarzı sufiler arasında olduğu gibi, sufi olmayan müslümanlar arasında da tartışılagelmekte olan bir konudur.

Cerrahîlik bir İslâm tarikatı, Halvetîyye'nin kolu olan Ramazânîyye'nin alt şubesi. Cerrahîlik, adını kurucusu olan Nureddîn Muhammed ibn-i Abdullah er-Rûmî el-İstanbulî el-Cerrahî'den alır. 17. yüzyılın sonlarında kurulmuş olan Cerrâhî tarikatı, eski İstanbul'un en yaygın tarikatlarından biriydi.

Ahmed Yesevî ya da Ata Yesevî (Kazakistan Türkçesi: Қожа Ахмед Яссауи; Özbekistan Türkçesi: Xoja Ahmad Yassaviy; 1093, Sayram - 1166, Türkistan, kendi gibi Türk asıllı olan Arslan Baba'nın talebesidir. "Pîr-i Türkistan" lakabıyla bilinen bir mutasavvıf ve şairdir.

Yesevîlik, adını Nakşibend’îyye tarikâtı şeyhi Yusuf Hemedanî'nin müritlerinden Hoca Ahmed Yesevî'den alan, İslâm'da kadın-erkek denkliğini yaşatan, Anadolu Alevîliği üzerinde bir hayli tesirleri olan, Bektâşî Tarikâtı'nın da beslendiği tasavvufî yol ve Türk tarikatı.

İmâmet ya da İmâmîlik İslam'ın bir kolu olan Şiiliğin temel ilkelerinden birisidir. Sünnilik imâmeti imanın esaslarından biri olarak saymaz.

İmamîye Şiası, Şiîlik meşrebi içerisinde mevcut olan tüm tarikât ve mezheplerin ortak i'tikatlarını tanımlamak maksadıyla kullanılan bir fıkıh deyimi olup, Aşırı Ghulât (Radikal dinci fırkalar), Keysanîlik (Dörtçüler), Zeydîlik (Beşçiler), İsmailîlik (Yedicilik/Yedi İmamcılık) (Mustâlîlik ve Nizarîlik) ve İsnâaşerîyye (Onikicilik/On İki İmamcılık) (Câferiyye Şiîliği ve Anadolu Alevîliği) ile Arap Aleviliği'ni de kapsamı altına alan bir şekilde tanımlanmaktadır.

Ekberilik, Muhyiddin İbn Arabi'nin temel kavramlarını geliştirdiği sufi metafiziğinin Vahdet-i Vücud denilen meşrep veya okuluna bağlı olan sufileri tanımlamakta kullanılan bir terim.

Osmanlı döneminde yaşamış sufi, şair, hattat ve mesnevihan.

Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi, Osmanlı döneminde yaşamış Ekberi meşrepli, Bıçakçı Ömer Dede (Şeyh Emir Sıkkinî)’ye atfedilen (Melâmetîyye/Melâmîyye-î Bayramîyye Tarikâtı) tasavvuf okuluna mensup bir sufi ve tasavvuf önderi. Olanlar, Oğlanlar, Oğlan Şeyh veya Aksarayi lakaplarıyla da bilinir.

Süleymaniye Kütüphanesi, İstanbul'daki Süleymaniye Camii medreselerinde, 1927 yılında kurulmuş olan kütüphane. I. Süleyman'ın oluşturmuş olduğu kütüphane bu kütüphanenin nüvesini oluşturdu.

Mehmet Öğütçü, İslâm âlimi ve tasavvufçu. Gönenli Mehmed Efendi olarak tanınmaktadır.

Menâkıbnâme ; velilerin, tarikat büyüklerinin ve şeyhlerin kerametlerini konu alan eserlere verilen addır.

Bu sayfada İslam peygamberi Muhammed'in hayatını tümüyle veya yalnızca bir kısmıyla konu edinen biyografi türündeki kitaplar listelenmiştir. Bu tarz kitaplara İslam dünyasında 'Siyer-i Nebi' adı verilir.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.