İçeriğe atla

Musa bin Nusayr

Musa bin Nusayr
Musa
İfrikiye valisi
Görev süresi
703-715
Hükümdar
Yerine geldiğiHassan bin al-Nu'man
Yerine gelenMuhammed bin Yezid
Kişisel bilgiler
Doğum 640 y.
Ölüm 716
Hicaz
Evlilik(ler) Ümm bint Mervan bin el-Hakem
Akraba(lar)
  • Nusayr
  • Abd al-Malik bin Marwan bin Musa bin Nusayr (torunu)
Çocuk(lar)
  • Abd al-Aziz bin Musa
  • Marwan bin Musa
  • Abd-Allah bin Musa
  • Abd al-Malik bin Musa
Askerî hizmeti
Bağlılığı Emevi halifeleri
Çatışma/savaşları

Musa bin Nusayr (Arapçaموسى بن نصير) (d. 640 - ö. 716) Emevî Hâlifesi I. Velid'in emrinde İfrikiye ve Endülüs Valisi olarak görev yapmış Müslüman Arap kumandandır.

Musa bin Nusayr, 698 yılında Arapların İfrikiye adını verdiği Kuzey Afrika'nın valiliğine getirildi. Kayrevan şehrinde konuşlanarak etraftaki şehirleri fethetmeye başladı.

Valiliği döneminde Kuzey Afrika'da yaşayan çok sayıda Berberi, Müslüman olup Emevî ordularına katıldılar.

Müslüman olan Berberilerden biri de İspanya'yı fethederek Müslüman topraklarına katan Tarık bin Ziyad'dır. Tarık, Musa ile birlikte Tanca'yı fethetmekle görevlendirilmişti. 708'de Tanca, Emevîlerin eline geçti. Ardından Ceuta şehrine yöneldiler. Ceuta karadan kuşatıldı fakat şehir, deniz yoluyla yardım alıyordu. Kuşatma netice vermeyince Musa, Tarık'ı orada bırakarak Kayrevan'a geri döndü.[1]

Musa bin Nusayr'ın emriyle 7 bin kişilik bir orduyla Cebelitarık Boğazı'nı geçen Tarık bin Ziyad, İspanya'nın Vizigot kralı Rodrigo'yu büyük bir yenilgiye uğrattı. Bu başarı üzerine Musa bin Nusayr da 18 bin kişilik bir Arap ve Berberi ordusuyla İspanya'ya geçerek fetih hareketine katıldı. Toledo Emevî ordusunun eline geçti. Kısa bir süre için Endülüs'ün büyük bir kısmı Müslüman orduları tarafından fethedildi. Musa ve Tarık, başkent Şam'a geri döndüler. Bu sırada Halife I. Velid öldü ve yerine kardeşi Süleyman bin Abdülmelik geçti. Halife Süleyman Musa bin Nusayr'ın başarısından hoşnut değildi. Musa'yı valilikten azletti. Musa 716 yılında hac için gittiği Mekke'de öldü.

Kaynakça

  1. ^ Hakkı Dursun Yıldız, Doğuştan Günümüze Büyük İslâm Tarihi (cilt 4, say. 21-24)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Emevîler</span> İslam tarihinin ikinci hâlifeliği (661–750)

Emevîler ya da Emevîler Hilâfeti, Dört Halife Dönemi'nden (632-661) sonra kurulan Müslüman Arap devleti. Ali bin Ebu Talib'in 661'de öldürülmesinden sonra başa geçen Emevîler, 750'de Abbâsîler tarafından yıkılıncaya kadar hüküm sürdüler. Başkenti Şam olan devlet, en geniş sınırlarına Halife Hişâm bin Abdülmelik döneminde sahip oldu. Devletin sınırları Kuzey Afrika, Endülüs, Güney Galya, Mâverâünnehir ve Sind'in fethedilmesiyle doğuda Afganistan'a batıda ise Güney Fransa'ya kadar ulaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tarık bin Ziyad</span> Berberi asıllı Emevî komutanı

Tarık bin Ziyad, Endülüs'te İslam hakimiyetini sağlamış Berberi asıllı Emevîli komutandı. Cebelitarık Boğazı'nın adı kendisinden gelmiştir: Arapça cebel "dağ" demektir ve Cebel-i Tarık ise "Tarık'ın dağı" manasına gelmektedir. İspanya'daki Vizigot Krallığı'nın son kalıntılarının arasındaki karışıklık ortamında İspanyol Yahudileri ve bazı Vizigot yöneticilerinin daveti üzerine İspanya'ya 711 yılında çıkarak önemli birçok şehri alan komutandır.

<span class="mw-page-title-main">Endülüs</span> 711–1492 yılları arasında İber Yarımadasında Müslümanların hakimiyeti altındaki bölgeler

Endülüs, 711-1492 yılları arasında İber Yarımadası'nda Berberi milletinin de katkısı ile Arapların etkisi altında bulunan bölgelere verilen isimdir. Müslümanların İber Yarımadası'ndaki varlığı en son Moriskoların 1609 yılında İspanya'dan Müslümanlığı bırakmadıkları için göçe zorlanarak sınır dışı edilmesiyle son bulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Endülüs Emevî Devleti</span> 756–1031 yılları arasında İber Yarımadasında hüküm sürmüş Arap kökenli Müslüman devlet

Endülüs Emevîleri Devleti, Abbasilerin, Emevî hanedanına son vermesi ile 10. Emevi halifesi Hişam bin Abdülmelik'in torunu ve Muaviye bin Hişâm'in oğlu Abdurrahman'ın İspanya'ya giderek burada 756 yılında kurduğu devlettir.

<span class="mw-page-title-main">I. Velîd</span> 6. Emevi halifesi

I. Velid, Emevilerin altıncı halifesi (705-715).

<span class="mw-page-title-main">I. Yezîd</span> Emevîlerin ikinci halifesi

Yezîd bin Muâviye, Emevîlerin ikinci halifesi.

<span class="mw-page-title-main">Abdülmelik</span> 5. Emevi halifesi

Abdülmelik, Nisan 685'ten ölümüne kadar Emeviler'in beşinci halifesi.

<span class="mw-page-title-main">II. Yezîd</span> 9. Emevi halifesi

II. Yezîd, Yezîd bin Abdülmelik, dokuzuncu Emevî halifesidir. 720 yılında kuzeni olan halife Ömer bin Abdülaziz'in ölümü ile halife olmuş ve böylece kardeşlerinin halifelik üzerindeki haklarını tekrar ortaya çıkarmıştır. Daha önceki halifelerden Abdülmelik'in halifelik yapan üçüncü oğludur. Şam'dan uzakta Hazarlara karşı sefer yapmakta iken 724 yılında ölmüştür. Ancak ölüm haberi Şam'a geç ulaştığından kardeşi Hişâm bin Abdülmelik 724 yılında Emevî halifesi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Hişâm bin Abdülmelik</span> 10. Emevi halifesi

Hişâm bin Abdülmelik, onuncu Emevî halifesidir. Kardeşi halife II. Yezîd 724'te öldüğü zaman halife olmuş ve 18 yıllık uzun bir halifelikten sonra 6 Şubat 743'te ölmüş, yerini II. Velîd olarak anılan kardeşinin oğlu Velîd bin Yezîd bin Abdülmelik'e bırakmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Abdurrahman</span>

I. Abdurrahman Tam kunyesi Abdurrahman bin Muaviye bin Hişam bin Abdülmelik bin Mervan. "Dakhil (muhacir)", "Sakr Kureyş " ve "Endülüs Doğanı"lakapları ile de anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Mehdî (Fâtımî halifesi)</span>

Ubeydullâh el-Mehdî veya sadece Mehdî, Fâtımîler Devleti'nin kurucusu ve ilk İsmâilî imamı.

<span class="mw-page-title-main">Mansûr (Fâtımî halifesi)</span>

Mansur veya El-Mansur Nasrillah veya Arapça tam adıyla Ebu Tahir İsmail Mansur bi-Nasrillah, 18 Mayıs 946 – 19 Mart 953 arasında Fatımi Devleti halifesi.

<span class="mw-page-title-main">Güney İtalya'da Müslümanların tarihi</span>

Güney İtalya'da Müslümanların tarihi, 7. yüzyılda Kuzey Afrika'da gelişmiş olan Arap-Berber asıllı Müslümanların İtalya'nın Akdeniz adaları ve İtalya yarımadasının özellikle güneyini ellerine geçirip buraların Müslümanlar tarafından idare edilmesi ve bu süreçte söz konusuydu. Güney İtalya'da Müslümanların tarihi, yerel halkın bir kısmının Müslüman olması sürecini de ele almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Emevîlerin İberya'yı fethi</span>

Müslümanların İber Yarımadası fethi veya Emeviler'in Vizigot Krallığı'nı fethi, 711-788 yılları arasında Emevi Devleti'nin İber Yarımadası'ndaki ilk genişlemesidir. Bu fetih Vizigot Krallığı'nın yıkılması ve Müslümanlarca yönetilen bölgelerin birleşmesini sağlayan I. Abdurrahman liderliğinde, bağımsız Kurtuba Emirliği'nin kurulması ile neticelenmiştir. Bu fetih Emeviler'in ve Müslümanların Avrupa'da en batıda yönettiği sınırlarını belirlemiştir.

Bu, 701'den 800'e İslam dünyasında meydana gelen büyük olayların bir zaman çizelgesidir.

<span class="mw-page-title-main">İfrikiye</span> Kuzey Afrikada tarihi ülke

İfrikiye, profesyonel olarak el-Maghrib el-Adna bilinir, Orta Çağ tarihi boyunca, Constantinois ve Aurès, Tunus şehri ve Tripolitana'dan oluşan bölgeydi - hepsi daha önce Roma İmparatorluğu'nun Afrika Eyaleti'ne dahil edilmiş olanların bir parçasıydı.

Bu sayfada, 670'li yıllarda Emevi Halifeliği'nde yaşanan olaylar yer alıyor.

Bu sayfada, 710'larda Emevi Halifeliği'nde yaşanan olaylar yer alıyor.

Abdülaziz bin Musa bin Nusayr, Arap generali ve günümüz İspanya ve Portekiz'inde bulunan Endülüs'ün ilk valisiydi. Kendisi, İfrikiye'nin Emevi valisi Musa bin Nusayr'ın oğluydu. Abdülaziz'in babasıyla birlikte uzun bir siyasi ve askeri geçmişi vardır.

Bu sayfada, 740'larda Emevi Halifeliği'nde yaşanan olaylar yer alıyor.