İçeriğe atla

Murasaki Shikibu

Murasaki'yi betimleyen 18. yüzyıla ait bir çizim

Murasaki Şikibu (紫 式部, Türkçe: Murasaki Hanım; ms. 973 ya da 978 – ms. 1014 ya da 1031), 10-11. yüzyıllarda yaşamış Japon şair ve romancı. Heian dönemi Japonya'sında imparatorluk sarayındaki nedimelerden biriydi. Gerçek adı bilinmez. Ancak 1007 tarihli bir saray günlüğünde bahsi geçen başnedime Fujiwara no Kaoruko (藤原 香子)'nun Murasaki olabileceği düşünülür. En ünlü eseri, çeşitli otoritelerce dünyanın ilk romanı kabul edilen Genji'nin Hikâyesi'dir.[1] Diğer bir önemli eseri Murasaki Hanım'ın Günlüğü'dür.

Heian döneminde kadınların devletin yazılı dili olan Çinceyi öğrenmelerine izin verilmiyordu. Ancak kültürlü bir aileden gelen Murasaki Çince klasiklere ilgiliydi ve Çinceyi akıcı şekilde öğrendi. 20'li yaşlarında evlendi ve bir kız çocuğu sahibi oldu ancak evlendikten 2 sene sonra eşi öldü. Genji’nin hikâyesini ne zaman yazdığı tam olarak belli değil ama muhtemelen evliyken ya da dul olduktan kısa bir süre sonra yazdığı düşünülmektedir. Yaklaşık 1005 yılında tanınmış bir yazar olarak unvanı yüzünden Murasaki, İmparatoriçe Shōshi'nin nedimelik görevini üstlenmesi için Fujiwara no Michinaga tarafından saraya davet edildi. Hizmeti boyunca saray hayatından sahneleri yazılarına aktararak yazmaya devam etti. Beş ya da altı yıl sonra saraydan ayrıldı ve Shōshi ile birlikte Biwa nehri bölgesine inzivaya çekildi. Akademisyenlerin görüşleri ölüm yılına gelince ayrılık göstermekte; çoğu 1014 yılında hemfikir, diğerleri 1031 yılında hayatta olduğunu öne sürmektedir.

Murasaki, Murasaki Hanım'ın Günlüğünü, bir cilt şiir ve Genji'nin Hikâyesini yazdı. Yazımının on yılı içerisinde Genji eyaletler boyunca dağıtılmıştı. Yüzyıl içerisinde Japon edebiyatının klasikleri arasında yer alıp, akademik eleştirilerin bir konusu haline gelmişti. 20. Yüzyılın başlarında yapıtları çevrilmişti; altı ciltlik bir İngilizce tercümesi 1933 yılında çevrilmişti. Akademisyenler, Heian saray topluluğunun hayatını dile getiren yapıtının öneminin farkında olmaya devam etmektedirler. 13. yüzyıldan beri yapıtları Japon sanatçıları ve ukiyo-e tahta basma kalıbı ustaları tarafından resmedilmiştir.

Gençliği

Murasaki Şikibu ms.973 yılında Heian-kyō, Japonyada doğdu. Kuzey Fujiwara oymağının Fujiwara no Yoshifusa isimli 9. yüzyıl Fujiwara hükümdarının soyundan geldi.[2] Fujiwara oymağı saray politikalarına 11. yüzyılın sonuna kadar Fujiwara ailesinin kızlarının imparatorluk ailesiyle stratejik evlilikleri ve hükümdarları vasıtasıyla hükmetti. 10. yüzyılın sonlarında ve 11. yüzyılın başlarında, Michinaga, sözde Mido Kampaku, dört kızının imparatorlarla evliliğini düzenledi, kendine görülmemiş bir güç vererek.[3] Murasaki'nin büyük dedesi, Fujiwara no Kanesuke, aristokraside üst düzeydeydi ama Murasakinin ailesi zaman içinde gücünü yitirdi ve Murasaki doğduğunda Heian aristokrasinde orta İle düşük kademedeydiler (Taşra valisi seviyesinde).[4] Düşük seviyedeki soylular genelde, saraydan uzakta taşralardaki istenmeyen pozisyonlarda, Kyotodaki sarayın merkezi gücünden uzaklaştırılmış bir biçimde çalışmaktaydılar.[5]

Statü kaybına rağmen, Murasakinin baba tarafından büyük dedesinin ve dedesinin edebiyatçılar arasında ünü vardı (ikisi de tanınmış şairlerdi). Büyük dedesi Fujiwara no Kanesuke, yirmi bir imparatorluk antolojilerinin[6] on üçünde, otuz altı şairin koleksiyonlarında ve yamato monogataride (Yamatonun masalları) elli altı şiiri bulunmaktaydı. Büyük dedesi ve dedesi Japonca dize yazmasıyla ünlenmiş Ki no Tsurayuki ile arkadaşçaydı. Babası Fujiwara no Tametoki devlet akademisinde okudu (Daigaku-ryō) ve Çin klasikleri ve şiir edebiyatında saygı gören bir akademisyen oldu, kendi dizesi antoloji haline getirilmişti. 968 yılında ikincil bir memur olarak kamu hizmetine katıldı 996 yılında da valilik görevi verildi. Yaklaşık 1018'e kadar hizmet etti. Murasakinin annesi de Tametoki ile birlikte kuzey Fujiwaranın aynı soyundan gelmekteydi. Çiftin üç çocuğu oldu, bir oğul ve iki kız.

Genji'nin Hikâyesi

Şikibu Genji'nin Hikâyesi'ni, 1010 yılı civarında, Japon sarayındaki nedimelerden biriyken tamamladı. Japon sarayının akademik dili Çinceydi ve saraydaki kadınlar tarafından gündelik kayıtlar tutmakta kullanılan Japonca ciddiye alınmıyordu.[1] Ancak Genji'nin Hikâyesi, Çince ve Japonca nazıma hakim olduğu anlaşılan bir yazarın, zarif ve yaratıcı hayal gücünün ürünü olduğu için farklı muamele gördü. 54 bölümden meydana gelen eser, kahramanın efsanesini akıcı bir dille anlatır. Ana karakterin ağzından aktarılan ve saray dili ile yazılmış 800 şiir (waka) içerir.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b c "The Tale of Genji." Encyclopædia Britannica Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2011.
  2. ^ Shirane (2008b), 293
  3. ^ Henshall (1999), 24–25
  4. ^ Shirane (1987), 215
  5. ^ Bowring (2004), 4
  6. ^ Chokusen Sakusha Burui 勅撰作者部類

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Heian Dönemi</span>

Heian dönemi Japonya tarihinde MS 794-1185 yıllarını kapsayan dönemdir. Heian dönemi klasik Japon tarihinin son bölümüdür ve adını başkenti bugünkü Kyoto olan Heian-kyō'dan almaktadır. Konfüçyüsçülük ve diğer Çin etkileri doruk noktasındayken Japon tarihinde yerini almış bir dönemdir. Heian Dönem'inde sanata, özellikle de şiir ve edebiyata önem verilmiştir. Heian (平安) kelimesi Japonca "barış" veya "sükûnet" anlamına gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Altay dilleri</span> bir dil ailesi

Altay dilleri ilk olarak 18. yüzyılda ileri sürülmüş Avrasya'da yaygınca konuşulan Türk dilleri, Moğolca, Tunguzca ve bazen Japonca, Korece ve Aynu dillerinin ortak bir ataya sahip olduklarını savunan varsayımsal bir dil ailesidir.

<span class="mw-page-title-main">Japonca</span> Doğu Asya dili

Japonca, Japonlar tarafından konuşulan Japon dil ailesine bağlı bir dildir. Başta Japonya ve Japon diasporasındakiler olmak üzere yaklaşık 128 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır. Japonya'da de facto millî dil olarak kabul edilip Palau'da tanınmış azınlık dilidir.

<span class="mw-page-title-main">Vietnamca</span> Dil

Vietnamca, Vietnam Cumhuriyeti'nin ulusal ve resmî dilidir. Vietnam'da yaşayan insanların % 86'sının ve denizaşırı ülkelerde yaşayan azınlık durumunda yaklaşık 3.000.000 kişinin anadilidir. Yakın tarihe kadar Çin yazı sistemini kullanmakta olan Vietnamcanın sözcük dağarcığı büyük ölçüde Çinceden etkilenmiştir. Vietnamcanın bugünkü yazı sistemi Latin abecesinin uyarlanmış biçimine dayanır. Sözcüklerde anlam ayrılığı ton ile yapıldığından bu tonları gösteren 5 farklı ayırıcı im bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Türk edebiyatı</span> Türkçe yazılmış edebî eserler

Türk edebiyatı, Türk yazını veya Türk literatürü; Türkçe olarak üretilmiş sözlü ve yazılı metinlerdir.

Arap Edebiyatı, anadili Arapça olan ulusların ortaya koymuş oldukları edebiyat eserlerini kapsar. Arapça Arap Yarımadası'nda ilkçağlardan beri kullanılan bir dildir. İslam dininin ortaya çıkışından sonra yayılarak İspanya'dan Endonezya'ya kadar uzanan bir alanda 600 yıl boyunca kültür dili durumuna gelmiştir.

Singku Seli Tutung, 10. yüzyılın birinci yarısında yaşadığı tahmin edilen Beşbalıklı ünlü Uygur bilgini ve edebiyatçısıdır. James Hamilton, Uygur yazım sistemine dayanarak, çeşitli kanıtlarla çevirmenin adını Şingko Şeli Tutung şeklinde okur. Ana adı Šiñko olan çevirmenin, Šäli Tutuñ kendisine verilen iki unvandır.

<i>Genjinin Hikâyesi</i>

Genji'nin Hikâyesi, 11. yüzyılın başlarında Murasaki Şikibu tarafından yazılmış, Japon edebiyatının başyapıtlarından biri. Dünyanın ilk romanı kabul edilir.

<i>Tako to ama</i>

Tako to ama, Japon sanatçı Hokusai tarafından ukiyo-e tarzında yapılmış zoofili temalı ksilografi tasarım. İlk olarak 1814'te yayımlanan shunga erotik türündeki üç ciltlik Kinoe no Komatsu'da yer almıştır ve Hokusai'nin yaptığı en ünlü shungadır. Japon sanatının popüler temalarıyla oynayarak genç bir kadın dalgıcın iki ahtapotla sarmaş dolaş cinsel ilişkisini tasvir etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Japonya tarihi</span> Japonya tarihi

Japonya tarihi antik zamanların şehir devletlerinin modern Japon ulus devletine ulaşacak şekilde coğrafi ve sosyal tarihini anlatmaktadır.

Taika Reformları, Japonya'da MS 645 yılında İmparator Kōtoku'nun hazırladığı bir dizi ilkelerdir. Reformlar Prens Shōtoku'nun ölümünden ve Soga boyunun yenilmesinden kısa bir sonra yazılmıştır.Reform ilk olarak Çin'den Konfüçyüs fikirleri ve felsefelerine dayalı bir toprak reformu olarak başlasa da reformların gerçek amacı devleti merkezileştirmek ve imparatorluk makamının gücünü geliştirmek idi. Elçileri ve öğrenciler Çin yazı sistemi, edebiyat, din ve mimarisinin incelenmesi amacıyla Çin'e gönderildi. 7. yüzyılda Prens Shötoku Sui Çini'nden esinlenerek merkezi bir yönetim biçimi kurdu. 640 yılında İmparator Kötoku Taika Reformları adı verilen bir dizi yenilik yaptı. Devlet Çin modeline uygun olarak yeniden yapılandırıldı. Sarayın gücünü pekiştiren merkezi bir yönetim teşkilatı kuruldu. 8. yüzyılın başlarından inşa edilen yeni başkent Nara büyük ölçüde Tang başkenti Çang'an model alınarak tasarlanmıştı. Çin'in kültürel etkisi her düzeyde hissedilebiliyordu. Japonlar Çincenin bir formunu resmi dil olarak benimsediler.

<span class="mw-page-title-main">Hanami</span> baharda çiçeklere hayranlıkla bakan Japon geleneği

Hanami, geleneksel bir Japon çiçek seyretme festivalidir. Japonya'da Mart ayı sonundan Mayıs'ın başına kadar ve Okinawa Adası'nda Şubat ayının başlangıcında tüm sakuralar çiçek açmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Fujiwara no Teika</span> Japon şair (1162–1241)

Fujiwara no Teika veya Fujiwara no Sadaie, geç Heian ve erken Kamakura döneminde yaşamış bir Japon şair, hattat ve bilge. Etkisi muazzamdı ve Japon şairlerinin en büyüğü ve belki de waka formunun en büyük ustası olarak sayılmaktadır.

Yastık Kitabı, Sei Shōnagon'un MS 990-1000 yılları arasında İmparatoriçe Teishi'nin saray hanımı olarak görev yaptığı süre boyunca kaydettiği gözlemler ve düşünceler kitabıdır. Kitap, 1002 yılında tamamlandı.

Mononoke (物の怪), klasik Japon edebiyatı ve halk inançlarına göre insanların ruhlarını ele geçirip acı çektiren, hastalığa ve hatta ölüme sebep olabilen ruhlardır. İntikamcı ruhlar, ölülere ait ruhlar ve canlılara ait ruhlar gibi türleri bulunur. Mononoke bazen yōkai veya henge anlamına da gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Tosa (okul)</span>

Tosa okulu, erken Muromachi döneminde kurulmuş bir Japon ressamlık okuludur. Tosa okulu, başta Kanō olmak üzere Çin'den etkilenen okulların aksine, konu ve eski Japon sanatından türetilen teknikler konusunda uzmanlaşmış resimler olan yamato-eye adanmıştır. Tosa okulu resimleri, Japon edebiyatı ve tarihinden pek çok anlatı konusu ile "çizimin kesin ve geleneksel olduğu, basit ana hatlarla çevrelenmiş düz opak renkli alanlar" ile karakterize edilir. Bununla birlikte, 17. yüzyılda hem Tosa hem de Kanō sanatçıları menzillerini genişletti ve bunlar ile diğer okullar arasındaki ayrım daha az belirgin hale geldi.

<span class="mw-page-title-main">Ariwara no Narihira</span>

Ariwara no Narihira, erken Heian döneminde yaşamış bir Japon saray mensubu ve şair. Hem Altı Şiirsel Dahi'den hem de Otuz Altı Şiirsel Dahi'den biri seçildi ve şiirlerinden biri Hyakunin Isshu koleksiyonuna dahil edildi. Ayrıca Zai Go-Chūjō, Zai Go, Zai Chūjō veya Mukashi-Otoko olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Kakinomoto no Hitomaro</span> Japon şair (662 – 710)

Kakinomoto no Hitomaro, geç Asuka döneminde yaşamış bir Japon aristokrat ve şair. En eski waka antolojisi olan Man'yōshū'da yer alan şairlerin en önde gelenlerinden biriydi, ancak Man'yōshū'daki ipuçlarından toplanabileceklerin dışında, hayatının ayrıntıları büyük ölçüde belirsizdir. Muhtemelen MS 650'lerde, Yamato vilayeti merkezli Kakinomoto boyunda doğdu ve muhtemelen MS 709 civarında Iwami vilayetinde öldü.

<span class="mw-page-title-main">Fujiwara no Michitsuna no Haha</span> X. yüzyıl Japon şairi

Fujiwara no Michitsuna no Haha, orta Heian döneminde yaşamış bir Japon şairdi. Gerçek adı bilinmemekte olup Japonya'nın Üç Güzeli'nden biri olarak kabul edilmektedir. Waka şiirleri ve nesir karışımıyla yazdığı Kagerō Nikki dergisini yazmaya başladığında otuzlu yaşlarının ortalarındaydı. Günlüğü, geçmişi canlı bir şekilde anımsatan yazdığı şiirlerle, bir kadının bin yıl önceki deneyimine erişim sağlıyordu. Bu şiirler, Heian döneminde soylu bir kadının hayatını aktardı.

<i>Yamato Monogatari</i>

Yamato Monogatari, Japonya'da Heian döneminden kalma bir uta monogatari veya waka şiirleri ve ilgili anlatılar koleksiyonudur. 9. ve 10. yüzyıllarda imparatorluk sarayındaki yaşam hakkında ayrıntılar veren 173 kısa öyküden oluşmaktadır. Metnin tamamlanma tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte metnin büyük bir kısmı MS 951 yılında bilinmeyen bir yazar tarafından tamamlanmıştır.