2024 yılı sonu itibarıyla, 195 "Taraf Devlet"te 1.223 Dünya Mirası Alanı bulunmaktadır. 1,223 Dünya Mirası Alanının 952'si kültürel, 231'i doğal, 40'ı karma özelliktedir. Bu Dünya Mirası Alanlarının 49'u sınıraşırı alan olup, birden fazla ülke tarafından paylaşılmaktadır. Sınıraşırı alanları paylaşan toplam 72 ülke bulunmaktadır. Ülkeler Dünya Miras Komitesi tarafından Afrika, Arap Devletleri, Asya ve Pasifik, Avrupa ve Kuzey Amerika ve Latin Amerika ve Karayipler olmak üzere beş coğrafi bölgeye ayrılmıştır.
Dünya Mirası, UNESCO tarafından listelenen, özel kültürel veya fiziksel öneme sahip yerlerden her birine verilen addır. Genel Kurul tarafından seçilen 21 UNESCO üyesi ülkenin oluşturduğu Dünya Miras Komitesi tarafından yönetilen uluslararası Dünya Mirası Programı bu listeyi güncellemektedir.
Zeynel Abidin Camii ve Külliyesi, Mardin ilinin Nusaybin ilçesinde yer almaktadır. Külliye, cami, Zeynel Abidin ve kız kardeşi Sitti Zeynep türbeleri, şadırvan, medrese, mezarlık ve abdesthane yapılarından oluşmaktadır. Cami, yanında bulunan türbelerin üzerindeki kitabeye göre 1159 yılında Zengiler döneminde inşa edilmiştir. Türbelerin ithaf edildiği Zeynel Abidin ve Sitti Zeynep, Muhammed'in 13. kuşaktan torunudur.
Antik Kyoto'nun Tarihî Anıtları, Japonya'nın Kyoto, Uji ve Ōtsu şehirlerinde yer alan 17 tarihi yapıyı kapsayan bir UNESCO Dünya Mirası Alanı'dır. Bu yapılardan 13'ü Budist tapınağı, üçü Şinto tapınağı ve biri kaledir.
Makao'nun Tarihi Merkezi,, aynı zamanda Centro Histórico de Macau olarak da bilinir, eski bir Portekiz kolonisi olan Makao'da yer alan, Çin ve Portekiz kültürlerinin eşsiz asimilasyonu ve eşliğine tanık olan yirmiden fazla bölgenin genel adıdır. Kent meydanları, sokak manzaraları, kiliseler ve tapınaklar gibi anıtlar da dahil olmak üzere şehrin kültürel mirasını temsil etmektedir.
Shahr-e Sūkhté, Shahr-e Sukhteh veya Shahr-i Shōkhta olarak da ifade edilir, Jiroft uygarlığı ile ilgili, Bronz Çağı kentsel yerleşiminin önemli bir arkeolojik alanıdır. İran'ın güneydoğu kesiminde Sistan ve Belucistan Eyaleti'nde, Helmend Nehri kıyısında, Zahidan-Zabul yolu yakınında yer almaktadır. Haziran 2014'te UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
Kızıl Kale, Hindistan'daki Delhi şehrinde yer alan tarihi bir kaledir. 1857'ye kadar, 200 yıllık bir süre boyunca, Babür hanedanının imparatorlarının ana ikametgâhıydı. Delhi'nin merkezinde yer alır ve bir dizi müzeye ev sahipliği yapar. İmparatorları ve ailelerini barındırmaya ek olarak, Babür devletinin tören ve siyasi merkeziydi ve bölgeyi etkileyen olayların merkezinde yer almaktaydı.
Yaygın olarak Bagrati Katedrali olarak bilinen Dormition Katedrali ya da Kutaisi Katedrali, Gürcistan'ın İmereti bölgesindeki Kutaisi şehrinde yer alan 11. yüzyıldan kalma bir katedraldir. Orta Çağ Gürcü mimarisinin başyapıtı olan katedral, yüzyıllar boyunca ağır bir hasar gördü; 1950'ler itibaren kademeli bir şekilde yeniden yapılandırıldı ve 2012 yılına kadar önemli koruma çalışmaları yapıldı. Kutaisi'nin merkezinde, Ukimerioni Tepesi üzerinde yer almaktadır. 1994 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir. 2017 yılında, katedralin bütünlüğüne ve özgünlüğüne zarar veren yeniden inşa çalışmaları nedeniyle Dünya Mirasları listesinden çıkarılmıştır.
Cıva'nın Mirası. Almadén ve Idrija, İspanya'nın Kastilya-La Mancha eyaletindeki Almadén ve Slovenya, Idrija'da bulunan UNESCO'nun ortak bir Dünya Mirası alanıdır. Miras Alanı, iki cıva madenciliği alanını kapsamaktadır. Almadén madeni Antik Çağdan beri faaliyette iken, Idrija madeni ise ilk olarak 1490'da kuruldu. Siteler, yüzyıllar boyunca Avrupa ve Amerika arasında önemli etkileşimler meydana getiren kıtalararası cıva ticaretine tanıklık etmektedir. İki bölge dünyadaki en büyük iki cıva madenini temsil etmektedir ve son zamanlara kadar faaliyetini sürdürmüştür. Cıva, Amerikan madenlerinden çıkarılan altın ve gümüş madenlerinin çıkartılmasında önemli bir rol oynadı.
Berlin Modernizm Konutları, Almanya'da yer alan UNESCO Dünya Mirası alanlarından birisidir ve 20. yüzyılın başlarından itibaren inşa edilmiş sübvansiyonlu altı adet konuttan oluşan bir topluluktur. Özellikle Weimar Cumhuriyeti (1919-1933) döneminde Berlin kenti sosyal, siyasal ve kültürel açıdan ilerici olduğu için, bina reformu hareketinin olağanüstü örneklerinden biri olarak inşa edilmiştir. 2008 yılında UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
Aragon'daki Müdeccen Mimarisi, Aragon (İspanya) merkezli bir estetik akımdır ve bu akımın uygulandığı bazı binalar UNESCO tarafından Dünya Mirası olarak ilan edilmiştir.
Villa d'Este, teraslanmış yamaç İtalyan Rönesans bahçesi ve özellikle çeşmelerinin yoğunluğu ile ünlü, Roma yakınlarındaki Tivoli'de bulunan 16. yüzyıldan kalma bir villadır. Günümüzde bir İtalyan devlet müzesi ve UNESCO Dünya Mirası Alanı olarak listelenmektedir.
Babür mimarisi, 16. ve 18. yüzyıllar arasında Hint Yarımadası'nda Babürlüler tarafından geliştirilen Hint-İslam mimarisi türüdür. İslam, İran, Türk ve Hint mimarisinin bir birleşimi olarak Hindistan'daki önceki Müslüman hanedanların mimari tarzlarını geliştirdi. Babür yapıları, büyük soğan kubbeler, köşelerde ince minareler, büyük salonlar, büyük tonozlu ağ geçitleri ve hassas süslemeler dahil olmak üzere tek tip bir yapı ve karakter modeline sahiptir. Babür mimarisinin örnekleri günümüz Hindistan, Afganistan, Bangladeş ve Pakistan'da bulunmaktadır.
Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası, 1972'de kurulan UNESCO Dünya Mirası Sözleşmesi'nde açıklandığı gibi
Chittor Kalesi veya Chittorgarh, Hindistan'daki en büyük kalelerden biridir. UNESCO Dünya Mirası Listesi'ndedir. Kale, Mewar'ın başkentiydi ve günümüz Chittor kasabasında yer almaktadır. Berach Nehri tarafından oyulan vadinin ovalarının üzerinde 280 hektarlık bir alana yayılmış 180 m (590.6 ft) yüksekliğinde bir tepenin üzerinde yer almaktadır. Kale, dört saray, 19 büyük tapınak, 20 büyük su yapısı, 4 anıt ve birkaç zafer kulesi içeren 65 tarihi yapıyı kapsamaktadır.
Kumbhalgarh batı Hindistan'daki Racastan eyaletinin Udaipur şehri yakınlarındaki Rajsamand bölgesinde, Aravalli Tepeleri'nin batısındaki yer alan bir Mewar kalesidir. Racastan Tepe Kaleleri Dünya Mirası Alanı'nın bir parçasıdır. 15. yüzyılda Rana Kumbha tarafından inşa edilmiştir. 19. yüzyılın sonlarına kadar yerleşim görmüş olan kale günümüzde halka açıktır. Kumbalgarh, Udaipur'un kara yolu ile 82 km kuzeybatısında yer almaktadır. Chittaurgarh Kalesi'nden sonra Mewar'daki en önemli kaleydi.
Ranthambore Kalesi, Sawai Madhopur şehri yakınlarındaki Ranthambore Ulusal Parkı içinde yer alan bir kaledir. Park, Hindistan'ın Bağımsızlığına kadar Jaipur mihracelerinin eski avlanma alanı olarak hizmet vermiştir. Kale, Racastan'ın tarihi gelişmelerinin odak noktası olmuştur. Kalenin Çahamanaları (Chauhans) tarafından yapıldığına inanılmaktadır. 13. yüzyılda Delhi Sultanlığı kaleyi ele geçirdi. Kale, çevredeki Ranthambore Ulusal Parkı'nın panoramik manzarasına karşı uzanır ve popüler bir turistik cazibe merkezidir.
Jaisalmer Kalesi, Hindistan'ın Racastan eyaletindeki Jaisalmer şehrinde yer alan bir kaledir. Eski şehrin nüfusunun yaklaşık dörtte biri hala kale içinde bulunduğundan, dünyadaki çok az "yaşayan kaleden" biri olduğu kabul edilmektedir. 800 yıllık kalenin içinde günümüze kadar iyi korunmuş bir kısmı, Jaisalmer şehriydi. Kale duvarlarının dışındaki ilk yerleşimlerin, artan Jaisalmer nüfusunu barındırmak için 17. yüzyılda ortaya çıktığı kabul edilmektedir.
Eram Bahçesi Şiraz, İran'da yer alan tarihi bir Pers bahçesidir. Merkezi hükûmet tarafından el konulmadan önce Kaşkay kabilesinin liderlerine aitti. Bahçe ve içindeki bina, Fars Eyaleti'ndeki Hoşk Nehri'nin kuzey kıyısında yer almaktadır.
Mumbai'de ikamet eden kişiye Mumbaikar denir. İnsanlar metropollere kolay erişim sağlayabilmek için tren istasyonuna yakın yerlerde kalmayı tercih edebiliyor. Birçok şehir sakini, günlük işe gidip gelmek için harcanan önemli miktarda zaman nedeniyle, diğer etkinlikler için çok az zaman harcayarak hızlı tempolu bir yaşam sürüyor.
Hindistan