İçeriğe atla

Multipl endokrin neoplazi

Multipl endokrin neoplazi (MEN), endokrin bezlerden (iç salgı bezleri) kökenli çok sayıda tümörlerinin saptandığı, otosomal dominant yolla aktarılan kalıtsal bir sendrom kümesidir. Endokrin tümörlerin yanı sıra, endokrin nitelik taşımayan organlardan ve dokulardan kökenli tümörler de görülmektedir; endokrin kökenli olsun ya da olmasın, iyi huylu ya da kötü huylu (kanser) tümör özelliklerini taşırlar.

MEN1, MEN2A ve MEN2B gibi 3 fenotipi vardır. Son yıllarda MEN4 olarak nitelendirilen yeni bir fenotip önerilmiştir.[1][2][3][4][5]

Fenotipler ve Bulgular

Tablo 1. Multipl endokrin neoplazi sendromundaki fenotipler

Doku/Sendrom MEN1MEN2AMEN2BMEN4
PARATİROİDLERHiperplazi (sık)

Adenom

Hiperplazi (görece az) - -
HİPOFİZAdenom - - Adenom
PANKREASAdacık hiperplazisi

Adacık adenomu

Karsinom

- - Adacık tümörleri
ADRENALKorteks hiperplazisi Feokromositoma Feokromositoma -
TİROİD- C-hücresi hiperplazisi

Medüller karsinom

C-hücresi hiperplazisi

Medüller karsinom

-
MUTANT GEN LOKUSUMEN1 geni RET proto-onkogenRET proto-onkogen -
ENDOKRİN SİSTEM-DIŞI BULGU- - Marfanoid yapı

Mukoza nörinomları

Deri ve mukozalarda gangliyonöromlar

Renal angiomyolipoma

Bronşlarda karsinoid

Multipl endokrin neoplazi sendromu 1 (MEN1; Wermer sendromu)

Paratiroid bezlerin iyi huylu tümörü (paratiroid adenomu) birincil bulgudur (%90). Hiperkalsemi ve metastatik kalsifikasyonların çok belirgin olduğu bir hiperparatiroidizm tablosu vardır.[1][2][6][7][8][9]

Pankreasın adacık tümörleri, ürettikleri hormona özgü bulgularla ortaya çıkarlar (bkz Tablo 1); Gastrinoma tümörlerinde “Zollinger-Ellison sendromu”, Glukagonoma'da hiperglisemi ve deri döküntüleri vardır.[1][2][3][10] Ayrıca, anemi, venöz tromboz ve diyare bulguları saptanır.[1][2][3][10][11]

Hipofiz tümörlerinden prolaktioma, kadınlarda adet bozukluklarına (oligomenore, amenore) ve memelerden sütsü sıvı gelmesine (galaktore); erkeklerde ise cinsel sorunlara ve memelerde büyümeye (jinekomasti) neden olur. Büyüme hormonu üreten tümörlerde akromegali, ACTH üretenlerde ise Cushing sendromu ortaya çıkar.[1][2][3][4]

Adrenal korteks tümörlerinde hiperkortizolizm (Cushing sendromu) ve hiperaldosteronizm tablosu görülebilir. Karsinoid türü tümörler genellikle inaktiftir.[1][2][3][4]

Lipomalar, leiomyoma ve yüz derisinde oluşan angiofibromalar endokrin niteliği olmayan deride tümörleridir. Deride café-au-lait lekeleri ve serpilmiş beyaz lekeler (vitiligo lekeleri) vardır.[12] Ayrıca beyin kılıfında meningioma, beyin içi boşluklarda ependimoma görülebilir. Ağıziçi incelemelerde, dişetlerinde nodüller yapan hiperplazi (gingival hiperplazi) ve dil yangısı (glossit) dikkati çeker.[1][2][3][7][12]

Feokromositoma: Adrenal gland medullasında oluşan ve kan basıncında aralıklı yükselmelere (paroksismal hipertansiyon) neden olan tümör.

Multipl endokrin neoplazi sendromu 2 (MEN2A ve MEN2B)

3 alt tipi vardır: MEN2A (Sipple sendromu), Ailesel medüller tiroid karsinomu ve MEN2B (Wagenmann-Froboese sendromu).[1][2][3][4][5][13]

  • MEN 2A (Sipple sendromu):

Medüller tiroid karsinomu birincil bulgudur. Bu tümöre ek olarak adrenal bezde iki taraflı medulla tümörü (feokromositoma) ve bunun neden olduğu aralıklarla gelen hipertansiyon atakları (paroksismal hipertansiyon), paratiroid bezlerin adenomu ya da hiperplazisi nedeniyle beliren hiperpatatiroidizm saptanır..[1][2][3][4][5]

Ayrıca, Hirschsprung hastalığı (kalın bağırsak patolojisi), deride liken amilod olarak nitelenen lezyonlar ve Cushing sendromu görülebilmektedir. Böbrek malformasyonları ya da agenezisi olabilir.[14][15]

  • Ailesel medüller tiroid karsinomu sendromu, Sipple sendromu'nun özgün bir türüdür; feokromositoma ve paratiroid adenomu ya da hiperplazisi olmaksızın saptanan ailesel medüller tiroid kanseri vardır.[1][2][3][4][5]
  • MEN 2B (Wagenmann-Froboese sendromu):
    Mukozal nöroma'lar: MEN2B fenotipinin özgün bulgularının baskın olanı.

En tipik bulgusu, mukozalarda saptanan çok sayıda sinir dokusu tümörleri (nöromalar); özellikle dudaklar, dil, damak, üst solunum yoları, göz kapakları, bağırsaklarda yerleşirler. Endokrin sistemde guatr ve medüller tiroid karsinomu (%85) gibi tiroid patolojileri ile her iki adrenal gland medullasından kökenli feokromositoma saptanır.[1][2][3][4][5][16][17][18]

Hastanın yüz yapısı kaba, kollar-bacaklar ve parmaklar uzun, eklemler gevşektir (Marfanoid yapı).[19] Tümörler (nöroma) nedeniyle kalınlaşan dudaklarda engebeli (nodüler), bir görünüm vardır. Benzer tümörlere dil de rastlanır. Damak çukur, altçene iri ve öndedir (prognatizm).[1][2][3][4][5]

Omurga sistemi sorunları (skolyoz, kifoz) ile hipotoni bulguları izlenir. Feokromositoma'nın yol açtığı hipertansiyon atakları vardır.[20] Adrenal gland çevresinde, karın boşluğunun arka bölümü (retroperitoneal) alanda ve mediastende gangliyonöromalara rastlanır.[1][2][3][4][5] Kalın bağırsaklar iri-geniş olabilir (megakolon), divertiküller içerebilir.[21]

Multipl endokrin neoplazi sendromu 4

Bronşlarda karsinoid, böbreklerde angiomyolipoma, hipofizde akromegaliye neden olan ön lob adenomu, pankreasta adacık tümörleri, tiroidde papiller karsinom ve değişik türlerde nöroendokrin tümörlerin saptandığı ender bir fenotiptir.[4][22]

Tablo 2. Multipl endokrin neoplazi sendromundaki fenotiplere özgü bulguların karşılaştırılması

SENDROMPATOLOJİ (görülme sıklığı-bulgular)

MEN 1

(Wermer) sendromu

Paratiroid adenomu/hiperplazisi (%90) → Hiperparatiroidizm

Adacık hücreli tümörler-pankreas (%60)

Hipofiz adenomu (Prolactinoma; %5) → GH, ACTH, TSH salgılanması

Adrenal korteks adenomu (ender) → Cushing sendromu (?)

Karsinoid tümör (ender) → Karsinoid sendrom (?)

MEN2A

(Sipple) sendromu

Medüller tiroid karsinomu (%100) → Metastazlar

Feokromositoma (%50) → Paroksismal hipertansiyon

Paratiroid hiperplazisi (%10) → Hiperparatiroidizm

MEN 2B

(William) sendromu

Medüller tiroid karsinomu (%100) → Metastazlar

Feokromositoma (%50) → Paroksismal hipertansiyon

Eksta-endokrin bulgular (%100)

  • Multipl mukoza nörinomları
  • Ganglionöromatozis (bağırsak)
  • Marfanoid görünüm
MEN4Hipofiz ön lob adenomu → Akromegali

Pankreas adacık tümörleri → Tümörlere özgü bulgular

Papiller tiroid karsinomu → Metastazlar

Nöroendokrin tümörler → Tümörlere özgü bulgular

Bronşlarda karsinoid oluşması → Tümörlere özgü bulgular

Renal angiomyolipoma → Belirtisiz

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m Kumar V, Abbas AK, Aster JC. Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease. 9th edt., Elsevier Saunders, Philadelphia, 2015
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m DeLellis RA, Lloyd RV, Heitz PU, Eng C. Pathology and Genetics: Tumours of the Endocrine Organs. World Health Organization Classification of Tumours Series. Vol 8. IARC Press; Lyon-France, 2004
  3. ^ a b c d e f g h i j k l Klöppel G, Perren A, Heitz PU. The gastroenteropancreatic neuroendocrine cell system and its tumors: the WHO classification. The Annals of the New York Academy of Sciences, 1014:13–27, 2004
  4. ^ a b c d e f g h i j Molatore S, Marinoni I, Lee M, et al. A novel germline CDKN1B mutation causing multiple endocrine tumors: clinical, genetic and functional characterization. Human Mutation, 31: E1825-E1835, 2010
  5. ^ a b c d e f g Georgitsi M, Raitila A, Karhu A, et al. Germline CDKN1B/p27(Kip1) mutation in multiple endocrine neoplasia. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 92: 3321-3325, 2007
  6. ^ Chandrasekharappa SC, Guru, SC, Manickam P, et al. Positional cloning of the gene for multiple endocrine neoplasia-type 1. Science, 276: 404-406, 1997
  7. ^ a b Schussheim DH, Skarulis MC, Agarwal SK, et al. Multiple endocrine neoplasia type 1: new clinical and basic findings. Trends in Endocrinology & Metabolism, 12: 173-178, 2001
  8. ^ Simonds WF, Robbins CM, Agarwal SK, et al. Familial isolated hyperparathyroidism is rarely caused by germline mutation in HRPT2, the gene for the hyperparathyroidism-jaw tumor syndrome. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 89: 96-102, 2004
  9. ^ Brandi ML, Gagel RF, Angeli A, et al. Guidelines for diagnosis and therapy of MEN type 1 and type 2. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 86:5658–5671, 2001
  10. ^ a b Jiao Y, Shi C, Edil BH, et al. DAXX/ATRX, MEN1, and mTOR pathway genes are frequently altered in pancreatic neuroendocrine tumors. Science, 331: 1199-1203, 2011
  11. ^ Imamura M, Komoto I, Ota S, Hiratsuka T, Kosugi S, Doi R, Awane M, Inoue N. Biochemically curative surgery for gastrinoma in multiple endocrine neoplasia type 1 patients. The World Journal of Gastroenterology, 17:1343–1353, 2011
  12. ^ a b Asgharian B, Turner ML, Gibril F, et al. Cutaneous tumors in patients with multiple endocrine neoplasm type 1 (MEN1) and gastrinomas: prospective study of frequency and development of criteria with high sensitivity and specificity for MEN1. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 89:5328–5336, 2004
  13. ^ Moline J, Eng C. Multiple endocrine neoplasia type 2: an overview. Genetics in Medicine, 13(9):755-764, 2011
  14. ^ Lore F, Talidis F, Di Cairano G, Renieri A. Multiple endocrine neoplasia type 2 syndromes may be associated with renal malformations. Journal of Internal Medicine, 250: 37-42, 2001
  15. ^ Hibi Y, Ohye T, Ogawa K, et al. A MEN2A family with two asymptomatic carriers affected by unilateral renal agenesis. Endocrinology Journal, 61: 19-23, 2014
  16. ^ Carlson KM, Bracamontes J, Jackson CE, et al. Parent-of-origin effects in multiple endocrine neoplasia type 2B. American Journal of Human Genetics, 55: 1076-1082, 1994
  17. ^ Morrison PJ, Nevin NC. Multiple endocrine neoplasia type 2B (mucosal neuroma syndrome, Wagenmann-Froboese syndrome). Journal of Medical Genetics, 33: 779-782, 1996
  18. ^ Leboulleux, S., Travagli, J. P., Caillou, B., Laplanche, A., Bidart, J. M., Schlumberger, M., Baudin, E. Medullary thyroid carcinoma as part of a multiple endocrine neoplasia type 2B syndrome: influence of the stage on the clinical course. Cancer 94: 44-50, 2002
  19. ^ Babovic-Vuksanovic D, Messiaen L, Nagel C, et al. Multiple orbital neurofibromas, painful peripheral nerve tumors, distinctive face and marfanoid habitus: a new syndrome. European Journal of Human Genetics, 20: 618-625, 2012
  20. ^ Thosani S, Ayala-Ramirez M, Palmer L, et al. The characterization of pheochromocytoma and its impact on overall survival in multiple endocrine neoplasia type 2. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 98:E1813–1819, 2013
  21. ^ Qualia CM, Brown MR, Ryan CK, Rossi TM. Oral mucosal neuromas leading to the diagnosis of multiple endocrine neoplasia type 2B in a child with intestinal pseudo-obstruction. Gastroenterology & Hepatology (NY), 3(3): 208–211, 2007
  22. ^ Tonelli F, Giudici F, Giusti F, et al. A heterozygous frameshift mutation in exon 1 of CDKN1B gene in a patient affected by MEN4 syndrome. European journal of Endocrinology, 171: K7-K17, 2014

İlgili Araştırma Makaleleri

Paraneoplastik sendrom bir tümör veya tümörün metastazları ile doğrudan ilgili olmayan, yerleşim yerlerinden uzaktaki, ancak tümörün varlığına bağlı olan ve dolayısı ile tümörün çıkarılmasından sonra gerileyebilen belirti ve bulgularıdır.

<span class="mw-page-title-main">Endokrin hastalıkları</span>

Endokrin hastalıkları endokrin sisteme ait bozukluklarıdır. Endokrin bozukluklarla ilişkili tıp dalı endokrinoloji olarak bilinir.

22q11.2 deletion sendromu, kromozom anomalisi kökenlidir; olguların bir bölümünün kalıtsal olduğu saptanmıştır. Çok sayıda fenotipi vardır.

LEOPARD sendromu, kalıtsal bir sendromdur. 3 fenotipi vardır.

Ağız-Yüz-Parmak sendromu , günümüze dek 16 fenotipi belirlenmiş olan bir sendromlar kümesidir. Bilinen fenotiplere yenileri eklenebilir. Ağız-Yüz-Parmak sendromunun OFD arasında en sık ratlanılanı OFP tip I temel bulguları içerir; sıkça rastlanan öteki fenotiplerde, tip I'e eklenen ya da çıkarılan yan bulgular vardır.

Schöpf-Schulz-Passarge sendromu, ektodermal displazi bulguları içeren, otosomal resesif yolla geçen kalıtsal bir sendromdur. Başlıca bulgular şunlardır:

Beckwith-Wiedemann sendromu, otosomal dominant yolla aktarılan kalıtsal bir aşırı büyüme sendromudur. 4 fenotipi vardır; Konjenital hemihipertrofi (hemihiperplazi) en önemlisidir. Russell-Silver sendromu'nun temel nedenin 11p15 (ICR1) distal kromozomunun yetersiz metilasyonu (hipometilasyon) ise olduğu gösterilmiş; aynı kromozomun hipermetilasyonunun ise Beckwith-Wiedemann sendromuna yol açabileceği ileri sürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Hiperparatiroidizm</span>

Hiperparatiroidizm, paratiroid bezlerinin aşırı hormon üretmesi (hiperfonksiyonu) sonucu ortaya çıkan bir tablodur. Temel bulgu, hiperkalsemi olarak tanımlanan kandaki kalsiyum düzeyinin yüksek olması olgusudur. Hastaların bir bölümünde herhangi bir yakınma yoktur; yakınmalarından birinin nedeni için yapılan serolojik testlerde rastlantı olarak saptanabilir. Belirtilerin ortaya çıkması, bulguların sayısı ve gücü hiperkalseminin düzeyi ile koşuttur.

<span class="mw-page-title-main">Achard-Thiers sendromu</span>

Achard-Thiers sendromu, nedeni bilinmeyen, kadınlarda görece sık görülen sendromlardan biridir. Endokrin sistem bulguları çok önemlidir. Tip 2 Diabetes mellitus ve komplikasyonları oldukça belirgindir. Ayrıca, adrenal korteks hiperplazisi ve androjen hormon artışı nedeniyle menopozdan sonra yüzde daha belirgin aşırı kıllanma ve akneler, sakal çıkması ile ses kalınlaşması saptanır. Karaciğer sirozu ve ovaryumlarda skleroz gelişir. Uterus kanseri riski yüksektir. Memeler atrofiktir. Şişmanlık, hipertansiyon, solunum güçlüğü bulguları vardır. Ağıziçi bulguları arasında periodontal patolojiler, özellikle gingival hiperplazi belirgindir.

<span class="mw-page-title-main">Cowden sendromu</span> Tıbbi durum

Cowden sendromu, otosomal dominant yolla aktarılan kalıtsal bir sendromdur. PTEN hamartoma tümör sendromları kümesi üyelerindendir. Bazı kaynakların listelerinde, PTEN kümesi sendromlarının tümü Cowden sendromu başlığı altında toplanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Proteus sendromu</span>

Proteus sendromu, AKT1 geni somatik mutasyonu ile ortaya çıkar. Bazı kaynaklarda, PTEN hamartoma tümör sendromları kümesi üyelerinden biri olarak nitelendirilir ya da Cowden sendromu başlığı altında toplanan sendrom grubu içinde sayılır. Son yıllarda, aşırı büyüme sendromlarından biri olarak değerlendirilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sotos sendromu</span>

Sotos sendromu, 3 fenotipi olan aşırı büyüme sendromlarından biridir. Sotos 1, serebral gigantizm olarak da bilinen, otosomal dominant yolla aktarılan kalıtsal bir sendromdur. Sotos 2, Malan sendromu olarak da bilinir; olguların çoğu nedensiz (spontan) olarak ortaya çıkar, kalıtsal olan birkaç olgu vardır. Sotos 3, otosomal resesif yolla aktarılan, çok ender görülen kalıtsal bir fenotiptir.

Aşırı büyüme sendromları , çocuklarda, doğum öncesi (prenatal) dönemde ya da doğumdan sonra (postnatal) dönemde ortaya çıkabilen, bebeklerin/çocukların vücutlarının tümünde ya da bir bölümünde ortaya çıkan irileşmeyle karakterize olgulardır; aşırı büyümelerin görüldüğü sendromlarda, kilo ve boy artışı, çeşitli anomaliler ile zeka geriliği ve tümör riskinin varlığı en sık rastlanan bulgulardır.

Winchester sendromu, MMP14 genindeki spontan mutasyona bağlı ender görülen bir sendromdur.

Hipogonadizm (hypogonadism), cinsiyet hormonlarının yetersizliğidir. Gonadotropik hormonlar (GnRH) hipotalamusta üretilir ve özel bir kan dolaşım sistemiyle hipofize yönlendirilir. Gonadotropik hormonlar (GnRH), gonadotropin salgılatıcı hormonlardır; hipofizi uyarır ve hipofiz gonadotropinleri üreterek kan dolaşımına boşaltır. Hipofiz ön lobuna ulaşan GnRH, follitropin (FSH) ve lutropin (LH) adı verilen iki gonadotropin hormonun aralıklı olarak kana verilmesini (sekresyonunu) tetikler. Pulsatil sekresyon olarak bilinen bu mekanizmada; her 60-90 dakikada bir, 1 dakika süreyle hipofize gelen GnRH uyarısıyla gonadotropin hormonlar kan dolaşımına verilir. Hipofizden kan dolaşımına dökülen gonadotropin hormonlar, kadınlarda ovaryumlara (yumurtalık), erkeklerde testislere ulaşarak cinsiyet hormonlarının üretimini tetikler; GnRH, kadınlarda yumurtlamayı ve östrojen hormon üretimini düzenleyen folikül uyarıcı hormon (FSH) ve luteinize edici hormon (LH) sentezini tetikler. LH testislerdeki Leydig hücrelerinden testosteron salgılanmasını denetler ve sperm üretimini uyarır. FSH ve LH sekresyonu, yine hipofiz ön lobunda üretilen ve prolactin adı verilen hormon tarafından frenlenir. LH testislerdeki Leydig hücrelerinden testosteron salgılanmasını denetler.

<span class="mw-page-title-main">Kallmann sendromu</span>

Kallmann sendromu, gonadotropik hormonun (GnRH) doğumsal yetersizliği sonucu ortaya çıkan gonadortopinlerin yetmezliğine bağlı cinsel olgunlaşma bozukluklarının saptandığı, hipogonadizm olgularının konjenital türü olan "hipogonadotropik hipogonadizm"ler grubunun üyesidir. 25 fenotipi olan konjenital hipogonadotropik hipogonadizmin 1. ve 2. fenotipleri özel nitelik taşırlar; birinci fenotip Kallmann sendromu 1 ve ikinci fenotip Kallmann sendromu 2 olarak tanınmaktadır. Benzer bulgular, hipogonadotropik hipogonadizm dışındaki bazı sendromlarda ikincil bulgulardan biri olarak belirlenir. Kallmann sendromu 1, X-kromozomu aracılığıyla resesif (XLR); Kallmann sendromu 2, otosomal dominant (OD) yolla aktarılır.

<span class="mw-page-title-main">Russell-Silver sendromu</span>

Russell-Silver sendromu, genel gelişme geriliğinin neden olduğu boy kısalığı ile yüz ve vücut asimetrisi saptanan; genetik kökeni karmaşık olan, ancak 5 fenotipinden 4’ünün otosomal dominant yolla aktarıldığı belirlenen bir sendromdur. Temel nedenin 11p15 (ICR1) distal kromozomunun yetersiz metilasyonu (hipometilasyon) ise olduğu gösterilmiş; aynı kromozomun hipermetilasyonunun ise Beckwith-Wiedemann sendromuna yol açabileceği ileri sürülmüştür.

Otofasiyoservikal sendrom (otofaciocervical sendrom), yüz ve iskelet malformasyonlarının ön planda olduğu, 2 fenotipi saptanan bir sendromdur. Fenotiplerde genler farklıdır; biri otosomal dominant, öteki otosomal resesif yolla aktarılır. BOR sendromu ile aleldir.

<span class="mw-page-title-main">Carney kompleksi</span>

Carney kompleksi, otosomal dominant yolla aktarılan kalıtsal bir sendromdur.

<span class="mw-page-title-main">Von Hippel-Lindau hastalığı</span>

von Hippel-Lindau hastalığı (Hemangioblastoma), otozomal dominant yolla aktarılan kalıtsal bir hastalıktır. Birçok organda kapiller hemangioblastoma olarak adlandırılan tümör vardır. Beyincikte (serebellum) içi sıvıyla dolu kistik bir boşluğu dolduran kapiller hemangioblastoma kitlesi bu hastalıkta karşılaşılan temel bulgudur. Bu yerleşime ek olarak gözde ağ tabakada (retina) ve/veya beyin sapında kapiller hemangioblastoma saptanır. Ayrıca akciğer, karaciğer, böbrek, pankreas, epididim hemangioblastomaları olabilir. Damar tümörü dışında böbrek kanseri, adrenal bezde ya da çevresinde feokromositoma, pankreasta nöroendokrin tümör, kulakta endolenfatik kese tümörü bulunabilir. Böbreklerde, epididimde ve pankreasta kistler vardır. Kan incelemelerinde, hemangioblastomada üretilen eritropoietinin etkisiyle aşırı alyuvar üretimi (polisitemi) saptanır. Ağız mukozasında çok sayıda varis vardır.