İçeriğe atla

Muhyiddin el-Mağribî

Muhyiddin el Mağribî
Doğum1220[1]
Endülüs
ÖlümHaziran 1283
Meraga
Akademik çalışmaları
Dönemİslam'ın Altın Çağı
GelenekMaliki
Ana ilgi alanlarıAstronomi, Astroloji ve Matematik
Önemli görüşleriYeni astronomi parametreleri

Muhyîl‐Millet ved‐Dîn Yahyâ Ebû Abdullah ibn Muhammed ibn Ebî El‐Şükr el‐Mağribî el‐Endelüsî ya da kısaca Muhyiddin el-Mağribî (Arapça: محيي الدين المغربي; ö. 1283), İslam'ın Altın Çağı'nda yaşamış Endülüslü bir astronom, astrolog ve matematikçidir. Meraga Rasathanesi'nde çalışan ve en meşhurları Nasîrüddin Tûsî olan bir grup astronomdan biriydi. Muhyiddin, astronomi alanında geniş çaplı ve sistematik bir gezegen gözlemi projesi yürüttü ki bunlar sayesinde yeni astronomik parametreler geliştirilmiştir.[2]

Biyografisi

Muhyiddin el Mağribi'nin gezegen gözlemlerini yürüttüğü Meraga Rasathanesi

Endülüs'te (bugünkü İspanya) doğan astronom, çalışmalarına Şam'da başlamış,[1][3] sonra günümüz İran'ındaki Meraga'da çalışmıştır.

Muhyiddin, 1258'de Meraga'ya Hülâgû Han'ın misafiri olarak gitmiş ve orada Nasîrüddin Tûsî'yle beraber bir rasathanenin inşasında görev almıştır. Meraga Rasathanesi, 1262'de işlevsel hale gelmiştir.[1]

MS 1283 Haziran'ında Meraga'da ölmüştür.[2]

Çalışmaları

Astronomi

Muhyiddin el-Mağribî, bu rasathanede 1262-74 arasında yaptığı gözlemleri bir elyazmasında tek tek listelemiş ve orada Güneş için yaptığı gözlemleri ve Güneş'in dış merkezliğiyle apsisini bulmada kullandığı matematiksel yöntemleri kaleme almıştır.[1][4]

Astronomi üzerine bilindik eserleri:[2]

  • Tastîh ül‐usturlâb: Usturlap yapımı ve kullanımının bir tarifi.
  • Makale fî istihrâc tad'îl ül‐nehâr ve saʿat ül‐maşrık ve‐ʾl‐dâʾir min ül‐felek bi‐tarîk ül‐hendese: Meridyen çizgisi, yükselen genlik ve yerkürenin dönüşünü belirlemede kullanılan geometrik yöntemlerin bir tabiri.
  • Risâlet ül‐Hitâ' vel‐Îgûr: Daha sonra Çinceden Arapça ve Farsçaya çevirilen Çin ve Uygur takvimleri üzerine kronolojik bir çalışma.
  • Üç zic (İslami astronomi kitabı):
    • Tâc ül‐azyâc ve‐gunyet ül‐muhtâc (Astonomi el kitaplarının tacı); El‐musahah bi‐edvâr ül‐envâr maʿa ül‐rasad vel‐i'tibâr adıyla da bilinir.
    • Advâr ül‐envâr medâ ül‐dühûr vel‐ekvâr: Meraga'da yürüttüğü astronomik gözlemlerin sonuçlarını içerir.
    • Umdet-ül-hâsib ve gunyet-üt-tâlib
  • Batlamyus'un Almagest'ine getirilen üç yorum:
    • Telhîs ül‐Mecistî (Almagest'in Esasları): MS 1264-75 yılları arasında yaptığı gözlemler esas alınmıştır.
    • Hilâsat ül‐Mecistî (Almagest'in Özeti)
    • Mukaddimet teteʿallak bi‐harekât ül‐kevâkib (Yıldızların Hareketi Üzerine Mukaddime): Almagest'teki gezegenlerin hareketi üzerine beş geometrik öncül içerir.

Astroloji

Muhyiddin'in astolojik eserleri çoğunlukla geleceği tahminde kullanılan gezegen kavuşumları ve doğum haritaları üzerinedir.[2]

Matematik

Muhyiddin, en çok trigonometri üzerine yazdığı Menelaus Teoremi Üzerine Kitap ve Sinüslerin Hesabı Üzerine Tez adlı eserleriyle bilinmektedir. Ayrıca klasik Yunan matematikçilerinin eserleri, özellikle de Öklit'in Elementler'inin düzenli çokyüzlülerin ölçülerinden bahseden 15. kitabına yaptığı yorumlar da meşhurdur.[1][3] Trigonometri hakkında yazdıkları "bazı orijinal öğeler içerir".[2]

Sinüslerin Hesabı Üzerine Tez'inde bir derecenin yaklaşık değerinin hesaplayabilmek için interpolasyon kullanmıştır. Bunu iki farklı yöntemle yapmış, ardından elde ettiği değerleri kıyaslayarak 4 konumda isabet yakalamıştır. Daha isabetli bir değer, Kadızâde Rümî ve Gıyaseddin Cemşid'in çalışmalarına dek elde edilememiştir. Bununla Muhyiddin, pi sayısı (π) için de yaklaşık bir değer bulmuş ve bunu Arşimet'in 96 kirişler ve teğetler çokgeni kullanarak elde ettiği sınırlarla kıyaslamıştır. Delos problemini de incelemiş, ona Hipokrat'ın iki belirli çizgi arasındaki iki ortalama oransalı bulma yöntemiyle yaklaşmıştır.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Muhyi l'din al-Maghribi", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
  2. ^ a b c d e Mercè Comes (2007), Thomas Hockey; et al. (Ed.), "Ibn Abī al‐Shukr: Muḥyī al‐Milla wa‐ʾl‐Dīn Yaḥyā Abū ʿAbdallāh ibn Muḥammad ibn Abī al‐Shukr al‐Maghribī al‐Andalusī [al‐Qurṭubī]", The Biographical Encyclopedia of Astronomers, New York: Springer, ss. 548-549, ISBN 978-0-387-31022-0, 5 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi  (PDF versiyonu (PDF) (İngilizce), 28 Mart 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi )
  3. ^ a b Tekeli, S. (2008) [1970–1980], "Muḥyi 'L-Dīn Al-Maghribī (Muḥyi 'I-Milla Wa 'L-Dīn Yaḥyā Ibn Muḥammad Ibn Abi 'I-Shukr Al-Maghribī' Al-Andalusī)", Complete Dictionary of Scientific Biography. Encyclopedia., 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Haziran 2020 
  4. ^ G. Saliba (1985), "Solar observations at the Maraghah observatory before 1275 : a new set of parameters", J. Hist. Astronom., 16 (2), s. 113-122, doi:10.1177/002182868501600202 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Astronomi</span> kökenleri, evrimleri, fiziksel ve kimyasal özellikleri ile gök cisimlerini açıklamaya çalışmak üzere gözleyen bilim dalı

Astronomi, gök bilimi ya da gökbilim gök cisimlerinin kökenlerini, evrimlerini, fiziksel ve kimyasal özelliklerini açıklamaya çalışan doğa bilimi dalıdır. Astronominin sınırlı ve özel bir alanı olan gök mekaniği ile karıştırılmaması gerekir. Astronomi daha açık bir deyişle, yörüngesel cisimleri ve Dünya atmosferinin dışında gerçekleşen, yıldızlar, gezegenler, kuyrukluyıldızlar, kutup ışıkları, gökadalar ve kozmik mikrodalga arkaalan ışınımı gibi gözlemlenebilir tüm olay ve olguları inceleyen bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Muhyiddin İbnü'l-Arabî</span> Endülüslü İslam düşünürü, sufi ve filozof (1165–1240)

Muhyiddin İbnü'l-Arabî ya da tam adıyla Muhyiddîn Muhammed bin Ali bin Muhammed el-Arabî el-Hâtimî et-Tâî, ünlü İslâm düşünürü, mutasavvıf, yazar ve şair. Şeyhü'l Ekber unvanı ile de bilinir.

<span class="mw-page-title-main">İbnü'l-Heysem</span> Arap fizikçi, matematikçi ve astonom (965–1040)

İbn-i Heysem, Ḥasan Ibn el-Heysem, Batılıların söyleyişiyle Alhazen veya tam ismiyle Ebū ʿAlī el-Ḥasan ibn el-Ḥasan ibn el-Heysem, Arap matematikçi, astronom, ve İslam'ın Altın Çağının önemli fizikçilerinden biriydi. "Modern optiğin babası" olarak da anılır. Özellikle görsel algı dinamiklerine önemli katkılarda bulunmuştur. En etkili eseri, 1011–21 yılları arasında oluşturduğu ve Latince baskılar sayesinde günümüze kadar gelmiş Kitāb el-Manāzir olmuştur. Polimat, felsefe, teoloji ve tıp üzerine yaptığı birçok çalışmayı da kitaplarına kaydetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Takiyüddin</span> Astronomi ve Matematik ağırlıklı Türk multidisipliner pozitif bilimci (1526 - 1585)

Takiyüddin bin Maruf-i (Osmanlıca: تقي الدين محمد بن معروف الشامي السعدي ; İngilizce: Taqi al-Din), Osmanlı Türkü hezârfen, gökbilimci, mühendis, matematikçi ve mekanik bilimci.

<span class="mw-page-title-main">Nasîrüddin Tûsî</span> Fars astronom ve polimat (1201–1274)

Nasîrüddin Tûsî, Horasan Selçuklu Devletine mensup olan ve edebiyat dili gerekçesiyle Farsça eserli bir Türk bilim insanı ve Şii İslam'ın Batınî/Tasavvuf filozofu. Söz konusu dönem, Moğol istilası sebebiyle Bağdat'ta, bir yandan karanlık bir dönem, bir yandan da önemli düşünce okullarının kurulduğu ve İslam bilim kurumlarının açıldığı bir dönem oldu. Nasîrüddin Tûsî de bu dönemde yetişmiş İslam dünyasının tanınmış bir bilgesi olmuştur. Azerbaycanlı halk bilimci Memmedhüseyn Tehmasib'a göre efsanevi bir kişilik olan Nasreddin Hoca gerçekte Tûsî'dir.

<span class="mw-page-title-main">Sadreddin Konevî</span>

Sadreddin Konevî, Fars sufi. Malatya'da doğmuştur.

Kâşî ya da tam künyesiyle Gıyâsüddîn Cemşîd bin Mes'ûd el-Kâşî 14. yüzyılın son yarısında, Kaşan'da doğmuş hekim, matematikçi ve gökbilimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Abdurrahman es-Sufî</span> Fars astronom

Abdurrahman es-Sufî, 10. yüzyılda yaşamış Farisi gökbilimci.

<span class="mw-page-title-main">Fergânî</span>

Ebu el-Abbas Ahmed bin Muhammed bin Kesir el-Fergani Batı'da Alfraganus olarak da bilinen Türk Müslüman astronom ve 9. yüzyıl'da yetişmiş en ünlü astronomlardan biridir. Ay'daki "Alfraganus" kraterinin ismi O'na ithafen verilmiştir.

Ekberilik, Muhyiddin İbn Arabi'nin temel kavramlarını geliştirdiği sufi metafiziğinin Vahdet-i Vücud denilen meşrep veya okuluna bağlı olan sufileri tanımlamakta kullanılan bir terim.

<span class="mw-page-title-main">İranlı bilim insanları listesi</span> İran kökenli bilim insanları listesi

Bu liste İranî kökenli bilim insanlarını içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ İslam dünyasında bilim</span> 8. yüzyıl ile 15. yüzyıl arasında İslam dünyasında geliştirilen ve uygulanan bilimsel etkinlikler

Orta Çağ İslam dünyasında bilim, İslam'ın Altın Çağı adı verilen ve 8. yüzyıl ile 14. yüzyıl-15. yüzyıl arasında İslam dünyasında geliştirilen ve uygulanan bilim. Bu dönemde Hint, Fars, Sabii ve özellikle Yunan uygarlıklarına ait eserler Arapçaya tercüme edildi. Bu çeviriler tüm bir Orta Çağ boyunca İslam uygarlığında yaşayan bilim insanlarının bilimsel gelişmelerde bulunmalarına ve bu gelişmeleri sonraki yüzyıllara taşımalarına olanak sağladı.

İbn Ebî Useybia, Arap hekim ve tarihçi. Şam'da Hazrec ailesinden biri olarak dünyaya geldi. Şam ve Kahire'de tıp eğitimi aldı. 1236'da Kahire'de yeni bir hastanede çalıştı ve ardından Sarkar'daki emir Azeddin'in hekimi olarak çalıştı. Tıpla ilgili çalışmalarının dışında 380 kadar hekim ve bilim insanının biyografisini içeren bir eser bırakmıştır.

Shams al-Dīn Muḥammad ibn Ashraf al-Ḥusaynī al-Samarqandī 13. yüzyılda Semerkant'ta yaşamış olan astronom ve matematikçi.

<span class="mw-page-title-main">Sevim Tekeli</span> Türk bilim tarihçisi ve felsefeci

Prof. Dr. Sevim Tekeli Türk bilim tarihi profesörü.

<span class="mw-page-title-main">Mısır astronomisi</span>

Mısır astronomisi, tarih öncesi zamanlarda, Predinastik Dönem'de gelişmeye başladı. M.Ö. 5. binyılda yapılan Nabta Playa'daki taş dairelerin tasarımında astronomik hizalamalardan esinlenilmiş olabilir. Tarihi Hanedan Dönemi M.Ö. 3. binyılda başladığında, 365 günlük periyot sistemi zaten Mısır takviminde kullanılıyordu ve Nil'in yıllık su baskınlarının belirlenmesinde yıldız gözlemi önemli bir yer tutuyordu.

Zic Güneş, Ay, yıldızlar ve gezegenlerin konumlarının astronomik hesaplamaları için kullanılan parametreleri tablolaştıran İslami astronomi kitabıdır.

Zīj-i Īlkhānī veya İlhanlı Tabloları (kelime çeviri: " İlhan Yıldızları", o dönemde yazarın hamisi olan İlhan Hülâgû'nün ismini alan gezegen hareketlerinin astronomik tablolarını içeren bir Zic kitabıdır. Müslüman astronom Nasîrüddin Tûsî tarafından Meraga Gözlemevi'ndeki astronomlardan oluşan araştırma ekibiyle işbirliği içinde derlenmiştir. Farsça yazılmış ve daha sonra Arapçaya çevrilmiştir.

Abu-Abdullah Muhammed ibn İsa Māhānī Mahan'da doğan ve Abbasi Halifeliği Bağdat'ta aktif olan İranlı matematikçi ve astronomdur. Bilinen matematiksel çalışmaları arasında Öklid'in Elementleri, Arşimet'in Küre ve Silindir Üzerine ve İskenderiyeli Menelaus'un Sphaerica üzerine yorumları ve iki bağımsız inceleme yer alır. Arşimet'in ortaya koyduğu, bir küreyi belirli bir oranda iki cilde bölme sorununu çözmeye çalıştı, bu daha sonra 10. yüzyıl matematikçisi Ebu Ca'fer el-Hazin tarafından çözüldü. Astronomi üzerine hayatta kalan tek çalışması azimutların hesaplanması üzerineydi. Ayrıca astronomik gözlemler yaptığı biliniyordu ve arka arkaya üç ay tutulmasının başlangıç zamanlarına ilişkin tahminlerinin yarım saat içinde doğru olduğunu iddia etti.

Ebu Ca'fer Muhammed ibn Hüseyin Hazin (900-971), el-Hazin olarak da anılır, İranlı Horasanlı Müslüman astronom ve matematikçi. Hem astronomi hem de sayılar teorisi üzerinde çalıştı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.