İçeriğe atla

Muhammed'in mektupları

Muhammed'in devlet başkanlarına yazdığı mektuplar, İslam peygamberi Muhammed'in dünyanın siyasi liderlerine gönderdiği ve onları İslam'a davet ettiği bildirilen diplomatik mektuplardır. İslam tarihçiliğine göre Muhammed, Doğu Roma İmparatoru Herakleios'a, Pers Kralı II . Hüsrev'e, Etiyopya kralı Necaşi'ye, Mısır valisi Mukavkıs'a, Bizans Suriye'sinin vasal kralına ve Arap satrapına, ayrıca Doğu Arabistan'ın bazı aşiret despotlarına bu tür mektuplarla elçiler göndermişti.[1][2][a]

El-Taberi'nin Peygamberler ve Krallar Tarihi (MS 10. yüzyıl) adlı eserine göre, Muhammed , Hudeybiye Antlaşması'ndan (628) sonra dünyanın birçok hükümdarına mektup göndererek onları İslam'a davet etmeye karar verdi.[4][5][6] Bu mektuplardan bazılarının İslami kaynakları ve kabulü tartışma konusu olmuştur.[7]

Mektuplar

Bizans imparatoruna

Muhammed'in İmparator Herakleios'a gönderdiği mektup; Reprodüksiyon Majid Ali Khan, Muhammed The Final Messenger İslami Kitap Servisi, Yeni Delhi (1998).

İslami raporlara göre, Muhammed, Bizans'ın Persleri yenmesi ve Kudüs'ün yeniden fethinden sonra, mektubu Busra hükûmeti aracılığıyla "Sezar" a taşıması için Dihyah al-Kalbi'yi[8][9] gönderdi.[8][10]

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın kulu ve elçisi Muhammed'den Romalıların İmparatoru Heraklius'a: Hidayet yolunu takip edenlere selâm olsun! Bu nedenle, doğrusu ben seni iradeni Allah'a teslim etmeye çağırıyorum. İradeni Allah'a teslim et, emniyette olacaksın. Allah sevabını iki kat verir. Ama yüz çevirirsen, o zaman [senin] köylülerinin günahları da senin üzerinize olacaktır. "Ey Ehlikitap! Sizin ve bizim aramızda aynı olan şu söze gelin: "Allah'tan başkasına kulluk etmeyelim, O'na hiçbirşeyi ortak koşmayalım. Allah'ı bırakıp da birbirimizi rabler edinmeyelim." Eğer yüz çevirirlerse şöyle söyle: "Tanık olun, biz Allah'a teslim olanlarız." (3:64)

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

İslami kaynaklar, mektup kendisine okunduktan sonra, mektuptan etkilendiğini ve mektubun elçisine elbise ve madeni para hediye ettiğini söylüyor.[11] Daha sonra bildirildiğine göre, Muhammed'in peygamberlik iddiasının meşru olup olmadığını doğrulamak için Roma'daki belirli bir din görevlisine mektup yazdı. Ardından Roma meclisi önünde şunları söylediː "Eğer kurtuluşu ve Ortodoks yolu istiyorsanız, imparatorluğunuz için sağlam bir şekilde sabit kalın, sonra bu peygambere uyun", Roma meclisi ise bunu reddetti.[11][12] Herakleios sonunda din değiştirmemeye karar verdi ve elçi, imparatorun tebrikleriyle Medine'ye geri döndü.[13]

Sasani imparatoruna

II. Hüsrev'e mektup Müslüman tarihçiler tarafından aktarıldığı şekliyle:[14]

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den, İran İmparatoru Hüsrev'e:

Selâm, hidayete tabi olup Allah'a ve elçisine iman eden, Allah'ı bir bilip, ortağı olmadığına ve Muhammed'in O'nun kulu ve elçisi olduğuna şahit olanların üzerine olsun! Seni Allah'a teslim olmaya davet ediyorum. Hiç şüphesiz ben yaşayan herkesi uyarmak ve kafirler hakkındaki o sözün gerçekleşmesi için (36:70) Allah'ın bütün insanlığa gönderdiği elçisiyim. Allah'a teslim ol ve kurtul. Eğer kabul etmezsen Mecusilerin (Zerdüştlerin) günahı da senin üzerine olacaktır.

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Müslüman geleneğine göre, mektup Abdullah es-Sahmi[9] aracılığıyla gönderilmiştir. Mektubu okuduktan sonra II. Hüsrev mektubu yırtarak[14] şöyle demişti: "Tebaalarımdan zavallı bir köle, adını benimkinin önüne yazmaya cüret ediyor."[11] Ardından Hüsrev, Yemen'in vasal hükümdarı Badhan'a, bu adamı (Muhammed) tespit etmek, ele geçirmek ve kendisine getirmek için iki yiğit adam göndermesini emretti. Abdullah ibn Huzeyfa es-Sahmi Muhammed'e Hüsrev'in mektubunu nasıl paramparça ettiğini söylediğinde, Muhammed'in tepki göstererek "Allah da onun krallığını parçalasın" dediği söylenir.[9][15]

Etiyopya kralına

Muhammed'in Etiyopya necaşisi Ashame'ye mektubu:

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla,

Allah'ın elçisi Muhammed'den Habeş necaşisi Ashame'ye:

Kendisinden başka ilah bulunmayan gerçek Melik (hükümdar), Kuddûs (mukaddes), Selâm, Mü'min ve Müheymin (koruyucu ve kurtarıcı) olan Allah'a hamd ederim. Tasdik edip şehâdet ederim ki; Meryem oğlu İsa Allah'ın ruhu ve kelimesidir. Bu kelime, kendisine dokunulmamış olan Meryem'e ilka edilmiştir. Böylece Meryem İsa'ya hamile kalmış, Allah ruh ve nefesinden olmak üzere Âdem'i nasıl yarattıysa onu da öylece yaratmıştır. Seni tek olan, eşi ve ortağı bulunmayan Allah'a davet ediyorum. O'na itaat konusunda karşılıklı yardıma çağırıyorum. Beni takip et, bana uy ve bana gelen şeye iman et. Muhakkak ki ben, Allah'ın Resûlüyüm. Bu nedenle seni ve etrafında bulunan askerlerini Allah'a iman etmeye çağırıyorum. Nasihat ve sözlerimi kabul etmenizi tavsiye ederim. Amca tarafından yeğenim olan Cafer'i, yanında az sayıda Müslüman grubuyla beraber sana doğru yola çıkarıyorum. O sana ulaşır ulaşmaz gurur ve azameti bir kenara bırakıp onlara konukseverlik göster. Selam, gerçek hidayet yolu üzerinde bulunanlara olsun.(20:47)

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Müslüman kaynaklara göre mektubu aldıktan sonra Necaşi, "eğer yanına gidebilseydim, kesinlikle giderdim" dedi.[16] Ardından Necaşi İslam'ı kabul etti Muhammed'e bir cevap yazarak bunu bildirdi.[17][18] Müslüman kaynaklar, Necaşi'nin ölümünden sonra Mekke'de cenaze namazının kılındığından bahsetmektedir.[19] Necaşi'nin ölümünden sonra tahta çıkan diğer krala da bir mektup yazılabilmiş olma ihtimali vardır.[20]

Mısır valisine

Muhammedin aidiyeti tartışmalı sözde mektuplarından;[21] 1858 yılında Mısır'da bulunan, Mukavkıs'a yazdığı mektubun çizimi.[22]

Muhammed'in " İskenderiye hükümdarı" el-Mukavkıs'a mektubu:[b][1]

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın kulu ve elçisi Muhammed'den Mısır reisi Mukavkıs'a: Selâm olsun hidayete eren yola uyanlara! Ve bundan sonra, şüphesiz ben sizi Allah'a teslimiyet çağrısına çağırıyorum. Teslim ol (yani İslam'a gir) ve emniyette ol, Allah sana iki misli mükâfat verecektir. Ama yüz çevirirseniz, o zaman Mısırlıların günahı size olacaktır.

Sonra, "Ey Ehlikitap! Sizin ve bizim aramızda aynı olan şu söze gelin: "Allah'tan başkasına kulluk etmeyelim, O'na hiçbirşeyi ortak koşmayalım. Allah'ı bırakıp da birbirimizi rabler edinmeyelim." Eğer yüz çevirirlerse şöyle söyle: "Tanık olun, biz Allah'a teslim olanlarız." (3:64)

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Muhammed'in, Busra merkezli Bizans Suriyesi'ni yöneten Hâris bin Ebû Şemir'e mektubu:[9][24]

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den Ebû Şamir oğlu el-Hariṯ'ye:

Selâm olsun, hidayete eren yola uyan, Allah'a inanan ve bunda samimi olanlara! Bununla seni, ortağı olmayan bir tek Allah'a inanmaya davet ediyorum ki, saltanatın senin kalsın.

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Münzir bin Sâvâ, tarihi Bahreyn (Mazun) Sasani Arap valisi

Muhammed'in Münzir b. Sawa (Sultan Ahmed Qureshi'den alınan mektubun el yazması nüshasının kopyası, Letters of the Holy Prophet, Karachi (1983).

Muhammed'in Araplar tarafından el-Bahrayn olarak adlandırılan Mazun eyaletini yöneten Münzir bin Sâvâ'ya[1] mektubu:

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın Elçisi Muhammed'den Sava oğlu Münir'e:

Hidayet yolu takip edene selam olsun! Bundan sonra, and olsun ki ben sizi teslimiyet çağrısına çağırıyorum. Bu yüzden teslim olun ve güvende olun. Ve teslim olun, Allah, sizde olanı size farz kılacaktır ve benim dinimin devenin burnunun ucuna ve atın nalının ucuna kadar görüneceğini biliyorum.

İmza: Muhammed, Allah'ın Elçisi

Kısa bir görüşmeden sonra, el-Münir'in din değiştirdiği söylenir.[25][26] Daha sonra bu kararını açıklayan bir cevap gönderdi.[27] Peygamber Muhammed daha sonra şu mektubu gönderdi:

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den Sava oğlu Münir'e:

Selâm sana! Böylece sana O'ndan başka ilah olmayan Allah'ı övüyorum. Ve şehadet ederim ki Allah'tan başka ilah yoktur ve Muhammed O'nun kulu ve elçisidir.

Bundan sonra, and olsun ki ben size Allah'ı, Kudret ve Azamet'i hatırlatırım. O halde kim ihlasla nasihat verdiyse, aslında kendisine nasihat olur. Kim de elçilerime uyar ve onların hükmüne uyarsa bana itaat etmiş olur. Ve kim onlara ihlasla öğüt verdiyse, bana da ihlasla öğüt vermiştir.

Muhakkak ki elçilerim, Allah için sizin hakkınızda güzel yorum yapmışlardır. Böylece kavmin meselesinde senin için aracılık ettiler. Öyleyse Müslümanlara teslim olduklarını bırak. Suçluların çoğunu da bağışladım, onlardan kabul buyur. Ve eğer ne olursa olsun salih isen, seni makamından almıyorum. Ve kim Yahudiliği veya Zerdüştlüğü üzerinde kalırsa, cizye yerine getirsinler.

İmza: Muhammed, Allah'ın Elçisi

Umman Azd'in eş vekilleri Jayfar ve 'Ayyad'a

Muhammed'in tarihi Umman'ın Azdi hükümdarlarına yazdığı mektup, çoğu zaman insanlarda duygu uyandıran Umman Ulusal Müzesi'nde sergilenmekte ve büyük önemi nedeniyle bu makalenin bir örneği başka müzelerde de sergilenmektedir. Müze tarafından H. 8/630'da kaleme alındığına inanılan, tuval olarak deri ve mürekkep kullanılarak Arapça yazılmış bir mektuptur. Peygamberin mührünü taşır ve aynı zamanda (yanlış) "Abbad" ya da "Abd" olarak okunan, Beni el-Julanda klanının eş vekilleri Cafer ve Ayyad'a hitap eder. Amr ibn el-As aracılığıyla onları İslam'a davet etmek için gönderildiği söylenir. Mektuba cevaben Umman, savaşsız İslam'a geçen ilk ülke oldu. Peygamber'in Umman halkına dışarıdan asla düşmanları olmaması için dua ettiği söylenmektedir. Mektup, Umman İslam tarihi bölümündeki Ulusal Müze'de önemli bir sergidir.[28] Mektup şöyle:

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den Cülandî'nin oğulları Cafer ve Abd'e:

O halde hidayet yolunu takip edene selâm olsun! Bundan sonra, and olsun ki ben ikinizi teslimiyet çağrısına çağırıyorum. Teslim olun ve emniyette olun. Ben, doğrusu ben, diri olanları uyarmak için bütün insanlığa Allah'ın elçisiyim. O halde siz ikiniz, eğer Allah'a teslim olmaya rıza gösterirseniz, sizi korurum. Ama reddederseniz, o zaman bilin ki saltanatınız geçicidir ve benim atlılarım avlunuzu istila edecek ve benim peygamberliğim krallığınıza hakim olacaktır.

İmza: Muhammed, Allah'ın Elçisi

Ayrıca bakınız

  • Muhammed'in diplomatik kariyeri

Notlar

  1. ^ "The apostle sent letters with his companions and sent them to the kings inviting them to Islam. He sent Diḥya b. Khalīfa al-Kalbī to Caesar, king of Rūm; ʿAbdullah b. Ḥudhāfa to Chosroes, king of Persia; ʿAmr b. Umayya al-Ḍamrī to the Negus, king of Abyssinia; Ḥāṭib b. Abū Baltaʾa to the Muqauqis, king of Alexandria;...al-ʿAlā' b. al-Ḥaḍramī to al-Mundhir b. Sāwā al-ʿAbdī, king of Baḥrayn; Shujāʿ b. Wahb al-Asdī to al-Ḥārith b. Abū Shimr al-Ghassānī, king of the Roman border." Guillaume, A. The Life of Muhammad.[3] p. 789
  2. ^ Cyrus of Alexandria was called ⲡⲓⲕⲁⲩⲕⲟⲥ pi-kaukos "the Caucasian" by the Copts[23]

Kaynakça

  1. ^ a b c The Life Of Muhammad: A Translation of Ishaq's Sirat Rasul Allah. 13th (İngilizce). Karachi: Oxford University Press. 1967. s. 653. ISBN 0-19-636033-1. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2021. 
  2. ^ "In Pictures: Prophet Mohammed's letters that were sent to rulers". Al Arabiya English. 14 Mayıs 2017. 8 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Guillaume, A. (1955). Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah - The Life of Muhammad Translated by A. Guillaume. Oxford University Press. 
  4. ^ Muhammad: His Life based on the earliest sources. Suhail Academy Lahore. 1994. s. 260. 
  5. ^ Muhammad The Final Messenger. Islamic Book Service, New Delhi, 110002 (India). 1998. ss. 250-251. ISBN 81-85738-25-4. 
  6. ^ The Life of Muhammad (Translated from the 8th Edition By Ism'il Ragi A. Al Faruqi). Islami Book Trust, Kula Lumpur. 1993. s. 360. 
  7. ^ Heraclius, emperor of Byzantium. Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. 2003. ISBN 0-521-81459-6. 
  8. ^ a b "Sahih al-Bukhari 2940, 2941 - Fighting for the Cause of Allah (Jihaad) - كتاب الجهاد والسير". sunnah.com. Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2021. 
  9. ^ a b c d "The Events of the Seventh Year of Migration - The Message". www.al-islam.org. Al-Islam.org. 5 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2013. 
  10. ^ "Mishkat al-Masabih 3926 - Jihad - كتاب الجهاد". sunnah.com. Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
  11. ^ a b c When the Moon Split (A Biography of Prophet Muhammad). Darussalam Publications. 2002. ISBN 978-603-500-060-4. 
  12. ^ "Sahih al-Bukhari 7 - Revelation - كتاب بدء الوحى". sunnah.com. Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). 7 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
  13. ^ Sealed Nectar : Biography of the Noble Prophet. Medina, Saudi Arabia: Dar-Us-Salam Publications. 2002. ISBN 978-1-59144-071-0. 
  14. ^ a b Kisra, M. Morony, The Encyclopaedia of Islam, Vol. V, ed. C.E. Bosworth, E. van Donzel, B. Lewis and C. Pellat, (E.J.Brill, 1980), 185.
  15. ^ Fatḥ al-Bārī. Kahire. 1428. 
  16. ^ Tabakât, 1:258.
  17. ^ Taberî, 3:89
  18. ^ Zâdü'l-Meâd, 3:71-72
  19. ^ Sahih al-Bukhari 5.58.220 22 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  20. ^ al-Mubarakpuri(2002) p. 412
  21. ^ Some scholars such as Nöldeke consider the currently preserved copy to be a forgery, and Öhrnberg considers the whole narrative concerning the Muqawqis to be "devoid of any historical value". Öhrnberg; Mukawkis. Encyclopaedia of Islam.
  22. ^ "the original of the letter was discovered in 1858 by Monsieur Etienne Barthelemy, member of a French expedition, in a monastery in Egypt and is now carefully preserved in Constantinople. Several photographs of the letter have since been published. The first one was published in the well-known Egyptian newspaper Al-Hilal in November 1904" Muhammad Zafrulla Khan, Muhammad: Seal of the Prophets, Routledge & Kegan Paul, London, 1980 (chapter 12 3 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.). The drawing of the letter published in Al-Hilal was reproduced in David Samuel Margoliouth, Mohammed and the Rise of Islam, London (1905), p. 365, which is the source of this image.
  23. ^ Coquin, René-Georges (1975). Livre de la consecration du sanctuaire de Benjamin (Fransızca). Paris: Institut Francais D - Archeologie Orientale. ss. 110-112. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022. 
  24. ^ MOHAMMED (S) THE MESSENGER OF ALLAH: محمد رسول الله (ص) [إنكليزي] (İngilizce). Beirut, Lebanon: Dar Al Kotob Al Ilmiyah دار الكتب العلمية. 1 Ocak 2013. ISBN 978-2-7451-8113-8. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
  25. ^ Insān al-ʻuyūn: fī sīrat al-Amīn al-Maʼmūn (Vol.3) (Arapça). Musṭạfā al-Bābī al-Hạlabī. 1964. ss. 300-306. 
  26. ^ ar-Rawḍ al-Unuf wa al-Mashraʻ ar-Riwá (Vol.7). Beirut: DKI. 2015. s. 520. ISBN 9782745161369. 
  27. ^ "رسائل الرسول إلى الملوك والزعماء - رسالتا النبي الكريم إلى «المنذر بن ساوى.. ملك البحرين» «شفاعة المنذر في قومه»". Oman Daily (Arapça). Juraida Oman. 18 Mayıs 2019. 26 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2021. 
  28. ^ Ministry of Cultural Affairs of Sultanate of Oman - Advisor to HM the Sultan for Cultural Affairs 31 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Letter of the Prophet Mohammad to the People of Oman - Advisor to HM the Sultan for Cultural Affairs

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Ömer</span> İslam Devletinin ikinci halifesi, sahabe

Ömer bin Hattab, İslâm peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve İslâm Devleti'nin Ebû Bekir'den sonraki ikinci halifesidir. Ehl-i Sünnet, Ömer bin Hattab'ı zaman zaman "Ömer'ul-Farûk" diye anarlar. Şiiler ise Ömer'in hâlifeliğini tanımazlar. 23 Ağustos 634 tarihinde Râşidîn Halifeliği'nin ikinci hâlifesi oldu ve bu görevi, öldürüldüğü yıl olan 644'e kadar sürdürdü.

<span class="mw-page-title-main">Kelime-i şehâdet</span> İslam dinine girişin (mümin olmak) dinen beyanı, başka bir ifadeyle imanın dil ile ikrarı

Kelime-i şehâdet, İslâm inancında Allah'tan başka ilâh olmadığı, Muhammed'in de onun kulu ve elçisi olduğunu beyan eden ibaredir.

<span class="mw-page-title-main">Dört Halife</span>

Dört Halife ya da Râşid Halifeler; Sünnilik'te Râşid halifeler, doğru yola yönlendirilen ve doğru bir model olduğu kabul edilen halifelerdir. Bazıları bu kategoriye Muhammedin torunu Hasan'ın 6 aylık hilafetini de sokarlar. İslam peygamberi Muhammed'in ölümünden sonra ümmete önderlik eden ilk dört halifedir:

İslâm'da iman, İslam dininin esaslarına inanmaktır. İslam'a göre kişinin kurtuluşa erebilmesi için iman etmesi şarttır. İnanç konusunda ise, farklı mezheplerin farklı görüşleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Besmele</span>

Kur'an'da surelerin başında bulunan Besmele, aynı zamanda Neml suresinin 30. ayetinde de geçmektedir. Besmele Tevbe Suresi hariç bütün surelerin başlangıcında yer almaktadır. Genellikle Türkçe olarak "Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla" şeklinde tercüme edilir. Güncel hayatta sıklıkla bazen de Bismillah şeklinde kısaltma olarak kullanılır. İslami inanışta Rahmân ve Rahim Allah’ın Esma-ül hüsnadan sayılan iki adıdır. Birincisi gramer olarak sıfat-ı müşebbehe, ikincisi mübalağa ile ism-i faildir. Sıfat-ı müşebbehe özelliğin devam ve değişmezliğini, ism-i fail ise oluş ve yenilenmeyi ifade eder. Bu bakımdan "Şefkatle merhamet eden Allah'ın adıyla" şeklinde anlaşılır.

<span class="mw-page-title-main">Mus'ab bin Umeyr</span> sahabe

Mus'ab bin Umeyr, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesidir. Mekke'deki Kureyş kabilesinin Abdüddar boyuna mensuptur. 614 yılında İslam'ı kabul etti ve 625 yılında Uhud Muharebesi'nde öldü.

Fil Yılı ya da Fil Olayı, İslam tarihinde, yaklaşık olarak 570 yılında yaşandığı rivayet edilen bir olaydan dolayı verilen isimdir. İslam tarihine göre, İslam peygamberi Muhammed bu olaydan az bir zaman sonra, 571 yılında doğmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed</span> İslamın kurucu peygamberi (570–632)

Muhammed, dünyanın en kalabalık ikinci dini olan İslam'ın kurucusu ve merkezî figürü olan dinî, askerî ve siyasi Arap liderdir. Arap Yarımadası'nın tamamını ele geçirerek Müslüman hâkimiyetini tek bir yönetim altında birleştirmiş ve böylece İslam'ın kutsal kitabı Kur'an'ın yanı sıra, öğretileri ile uygulamalarını güvence altına alarak İslami dinî inancın temelini oluşturmuştur. Müslümanlar tarafından Âdem, İbrahim, Musa, İsa ve diğer peygamberlerin daha sonradan tahrif edilmiş tek tanrılı dinlerini onaran ve tamamlayan kişi ve Allah'ın insanlara gönderdiği son peygamber olduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Ümmü Habibe</span>

Ümmü Habibe veya Ümmü Habîbe Remle bint Ebî Süfyân İslâm Peygamberi Muhammed'in eşi. "Müminlerin annesi" diye de adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Zeyneb bint Cahş</span> İslam peygamberi Muhammedin eşlerinden biri

Zeyneb bint Cahş, İslam peygamberi Muhammed'in kuzeni ve yedinci karısıdır. Aynı zamanda Muhammed'in evlatlığı Zeyd'in eski eşidir. Müslümanlar arasında "Müminlerin Annesi" (Ümmü’l-Müminin) ve "Miskinlerin Annesi" (Ümmü’l-Mesâkîn) olarak anılmaktadır.

Tevessül ya da Vesile, Allah'a yakarmakta başkaları hesabına araya Allah'a yakın aracı ve şefaatçilerin konulması anlamına gelir. Kişi burada kendi şeyh ya da mürşidinin kendi günahlarının affı için şefaatçi olmasını dilemektedir. Allah'a her yakaracağı anda aşırı saygı beslediği mürşid, pir ya da şeyh'inin adını zikreder. Bu hadiseye Sünnilik, Şiilik ve Sufiliğin her birinde farklı şekillerde rastlanılabilmektedir.

<i>Muhammed: Allahın Elçisi</i> 2015 yılında gösterime giren İran filmi

Muhammed: Allah'ın Elçisi, 2015 yılında gösterime giren, yönetmenliğini ve senaristliğini Mecid Mecidi'nin yaptığı dram, dinî ve biyografi türündeki İran filmidir. Film, 6. yüzyılda Arap Yarımadası'nın Mekke şehrinde İslam peygamberi Muhammed'in çocukluk döneminde gelişen olayları konu edinmektedir. Film, ilk olarak 12 Şubat 2015'te İran'da gösterime girdi. 27 Ağustos'ta Montreal Dünya Film Festivali'nde dünya galasını yaptı ve 88. Akademi Ödülleri'nde En İyi Uluslararası Film Ödülü için İran'ın aday adayı oldu. İran sinemasının bugüne kadarki en yüksek bütçeli yapımı olan bu film, 28 Ekim 2016 tarihinde Türkiye'de 350 salonda gösterime girdi. Filmi, Türkiye'de vizyona girmesinin hemen ardından ilk üç günde 183.524 kişi izledi.

Muhammed'in tasvir edilmesi İslam'da tartışmalı bir konudur. Muhammed'in sözlü ve yazılı betimlemeleri bütün İslam gelenekleri tarafından kolayca kabul edilirken görsel betimlemelerde anlaşmazlıklar mevcuttur. Kur'an, Muhammed'in görüntülerini açıkça yasaklamaz fakat Müslümanların Muhammed'in görsel tasvirini oluşturmalarını açıkça yasaklayan birkaç hadis vardır. Tümü Muhammed'in görünümüyle ilgili otantik görsel bir gelenek olmadığı konusunda hemfikirdir ancak ilk menkıbeler Muhammed'in portresini işlemiştir ve orijinalliği çoğunlukla kabul edilen yazılı fiziksel açıklamalar mevcuttur.

Hâtıb bin Ebû Beltea ya da İbn Ebû Beltea, Muhammed'in Mısır valisi Mukavkıs'a elçi olarak gönderdiği sahabe.

İslam peygamberi Muhammed'in Hristiyanlar hakkındaki görüşleri, onlarla olan temasları yoluyla şekillendi. Muhammed, Hristiyanlar hakkında genel olarak yarı olumlu bir görüşe sahipti ve onları İbrahim'den gelen vahyin alıcıları olarak görüyordu. Ancak onları bazı inançlarından dolayı da eleştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Ashame</span> Eski Aksum kralı

Ashame veya Armah ya da tam adıyla Ashame bin Ebcer, Adil ve merhametli kişiliğine vurgu yapılan, İslam tarihinde ve Arap tarihinde önemli bir yere sahip olan Habeş necaşisi.

Müreysî Seferi Aralık 627'de Benî Mustaliḳ kabilesine karşı Müslümanların ilk seferidir.

Ali bin Ebu Tâlib'in Hemdan Seferi, 631 yılında, Ali komutasındaki bir askerî birliğin Yemen'de bulunan Hemdan kabilesi üzerine yaptığı askeri seferdir. Ancak TDV'nın yayınladığı İslam Ansiklopedisi'nde "Hemdan" kabilesinin madde yazarı Mustafa Fayda, zaten kabilenin Tebük Seferi dönüşünde Medine'ye gönderdiği elçileriyle İslam'ı kabul edip bağlılılığını bildirdiğini, Taberi'nin naklettiği bu seferin Ali'yi yüceltmek için yapılan rivayetlerden biri olduğunu belirtir.

İbrahim bin Muhammed, İslam peygamberi Muhammed ve Mariye'nin oğludur.

Muhammed'in mucizeleri, İslam peygamberi Muhammed'e atfedilen mucizevi olayları içermektedir.