İçeriğe atla

Muhammed'in Aştinamesi

Muhammed'in Aştiname'siMuhammed'in Sina Dağı Keşişleriyle Yaptığı Antlaşma
atfedilen Ali (katip), Muhammed (delege)
el yazması(lar)Azize Katerina Manastırı ve Simonopetra'daki kopyalar
İlk basılı baskı Şukayr, Na'um. Tarık Sina el-kadim ve'l-hadis, jughrafiyatuha idi, ma'a khulasat tarikh Mısr ve'ş-Şam ve'l-'Irak ve Jazirat el-'Arap ve ma kana beyne min al-'ala'iq al-tijariyyah wa al- harbiyyah wa ghayriha 'an tarık Sina' min awwal 'ahd al-tarikh il al-yevm . [el-Qahirah]: np, 1916

Muhammed'in Ahit'i veya Tetamentum olarak da bilinen Muhammed'in Aştinamesi, İsa'nın takipçilerine koruma ve ayrıcalıklar veren, Ali tarafından yazılarak, Muhammed tarafından onaylanmış ve Azize Katerina Manastırı'nın Hristiyan keşişlerine verilmiş olduğu iddia edilen bir tüzük veya ferman olan bir belgesidir.[1] Muhammed'in elini temsil eden bir damga ile mühürlenmiştir.

Āştīnāme(IPA: [ɒʃtinɒme]) Farsça bir kelimedir, "Barış Kitabı" anlamına gelir, anlaşma veya ahit anlamında bir terimdir.

Özgünlük

19. yüzyıldan bu yana, Aştiname'nin çeşitli yönleri, özellikle de tanık listesi, bazı bilim adamları tarafından sorgulanmıştır.[2] Belge Yakın Doğu'daki diğer dini topluluklara verilen belgelerle benzerlikler gösterir. Bir örnek, Muhammed'in ilk olarak 878'de Irak'taki bir manastırda gün ışığına çıkan ve metni Seert Chronicle of Seert'te korunan Necran Hristiyanlarına yazdığı iddia edilen mektuptur.[1]

20. yüzyılın başında Bernhard Moritz, ufuk açıcı çalışmasında, belgeye ilişkin analizinden şu sonuca varmıştır: "Bu belgenin gerçek olduğunu bulmanın imkansızlığı açıkça ortadadır. Tarih, üslup ve içeriğin tümü asılsızlığı kanıtlıyor." [3]

Amidu Sanni, 16. yüzyıldan önceye ait İslami veya başka türlü mevcut kodekslerin bulunmadığına işaret ediyor.[4]

Dr Mubaşer Hüseyin, belgenin gerçekliğini sorguluyor çünkü Muhammed'e ait olduğu iddia edilen bir el imajı içeriyor. Ancak beklendiği gibi elin içini göstermek yerine "şaşırtıcı bir şekilde elin dışını gösteriyor, ki bu ancak bir kamerayla çekildiğinde mümkün!" Ayrıca, O "bu ahitte kullanılan birçok ifadenin", "sahih hadis koleksiyonlarında korunan Peygamber ifadelerinden farklı" olduğunu iddia eder.[5]

Belge aynı zamanda Muhammed zamanında kullanılmaması gereken Sultan terimini de kullanıyor, çünkü bu unvanı ilk kullanan kişi Gazneli hükümdarı Mahmud (m. 998 – 1030) idi.[6][7]

Mektubun sağ tarafında bir minare resmi de yer alır, ancak ilk minareler 9. yüzyıla kadar kullanılmamıştır.[8]

Belge

1630'dan Arapçadan Latinceye çeviri


  • Aştiname'nin tanık listeleri de dahil olmak üzere diğer çevirileri için Dr. John Andrew Morrow'un The Covenants of the Prophet Muhammed with the World of Christians of the World'e (Angelico Press / Sophia Perennis, 2013)'e bakın.

Tarih

Keşiş hikâyelerine göre, Muhammed manastıra sık sık gelirdi ve Sina babalarıyla samimi olur ve tartışırdı.[9]

Belgenin birkaç onaylı nüshası St. Catherine kütüphanesinde sergilenmektedir.

Rahipler, Osmanlı-Memluk Savaşı'nda (1516-17) Mısır'ın Osmanlı fethi sırasında orijinal belgenin Osmanlı askerleri tarafından manastırdan alındığını ve Sultan I. Selim'in sarayına götürüldüğünü iddia ediyor.[1][10]

Manastırdaki kaybı telafi etmek için belgenin bir kopyası yapıldı.[1] Ayrıca, arşivdeki diğer belgelerin önerdiği gibi, tüzük yeni hükümdarlar altında yenilenmiş gibi görünüyor.[11]

Manastıra karşı gösterilen hoşgörüyle ilgili gelenekler, Kahire'de yayınlanan hükûmet belgelerinde bildirildi ve Osmanlı yönetimi döneminde (1517-1798), Mısır Paşası her yıl korumalarını onaylarını yeniledi.[1]

1916'da Na'um Şukayr, Tarikh Sina al-qadim veya History of Ancient Sinai adlı eserinde Ashtiname'nin Arapça metnini yayınladı. Arapça metin, Almanca çevirisiyle birlikte 1918'de Bernhard Moritz'in Beiträge zur Geschichte des Sinai-Klosters'ında ikinci kez yayınlandı.

Bir Ashtiname'nin kopyası olmayan"Testamentum et pactiones inter Mohammedem et Christianae fidei cultores", Muhammed ile Dünya Hristiyanları arasında yapılan bir antlaşmayı temsil eder. 1630'da Gabriel Sionita tarafından Arapça ve Latince yayınlanmıştır.

Aştiname, manastırı ziyaret eden Avrupalı seyyahların anlatılarında da konu olmuştur.[1] Bu yazarlar arasında Fransız şövalye Greffin Affagart (ö. 1557), Fransız gezgin Jean de Thévenot (ö. 1667) ve metnin İngilizce çevirisini içeren İngiliz başrahip Richard Peacocke [1] bulunmaktadır.

Modern etki

Bazıları Aştiname'nin Müslümanlar ve Hristiyanlar arasında köprüler kurmak için bir kaynak olduğunu savundu. Örneğin, 2009'da The Washington Post'un sayfalarında Muqtedar Khan [12] belgeyi tam olarak tercüme etti ve şunları savundu:

Ashtiname, tüm Müslümanları, Muhammed'in zamanının Hristiyan topluluklarıyla yaptığı anlaşmalara ve ahitlere uymaya teşvik eden The Covenants Initiative'in ilham kaynağıdır.[13]

2018'de, Pakistan Asya Bibi küfür davasındaki nihai yasal karar, sözleşmeye atıfta bulundu ve Noreen'i suçlayanlardan birinin "Muhammed'in yedinci yüzyılda Hristiyanlarla yaptığı ancak bugün hala geçerli olan bir antlaşma" olan Muhammed'in Aştinamesini ihlal ettiğini söyledi.[14] 2019'da Pakistan Başbakanı Imran Han, Dünya Hükûmeti Zirvesi'nde yaptığı bir konuşmada sözleşmeye atıfta bulundu.[15]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g Ratliff, "The monastery of Saint Catherine at Mount Sinai and the Christian communities of the Caliphate."
  2. ^ Ratliff, "The monastery of Saint Catherine at Mount Sinai and the Christian communities of the Caliphate", note 9.
  3. ^ Moritz, Bernhard. (1918).
  4. ^ Sanni. (2015), "The Covenants of the Prophet Muḥammad with the Christians of the World", Journal of Muslim Minority Affairs, DOI: 10.1080/13602004.2015.1112122, p. 2.
  5. ^ Mubasher, "John Andrew Morrow.
  6. ^ Esposito, John L., (Ed.) (2003). "Sultan". The Islamic World: Past and Present. Oxford University Press. 
  7. ^ Bearman, P., (Ed.) (2012). "Sulṭān". Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Brill. 
  8. ^ The minaret. Edinburgh: Edinburgh University Press. 2013. ISBN 978-0748637256. OCLC 856037134.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  9. ^ "Archived copy". 13 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2013. 
  10. ^ Lafontaine-Dosogne, "Le Monastère du Sinaï: creuset de culture chrétiene (Xe-XIIIe siècle)", p. 105.
  11. ^ Atiya, "The Monastery of St. Catherine and the Mount Sinai Expedition". p. 578.
  12. ^ a b "Muhammad's promise to Christians", The Washington Post, 30 Aralık 2009, 18 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 1 Aralık 2012  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  13. ^ "covenantsoftheprophet.com". covenantsoftheprophet.com. 11 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2018. 
  14. ^ Asif Aqeel (31 Ekim 2018). "Pakistan Frees Asia Bibi from Blasphemy Death Sentence" (İngilizce). Christianity Today. 2 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2018. 
  15. ^ Insaf.pk (22 Aralık 2018). "PM Imran Khan Speech at 100 Days Performance of Punjab government" (Urduca). 24 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2018. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İsa</span> Yahudi vaiz ve dinî lider, Hristiyanlığın merkezî figürü

İsa, 1. yüzyılda yaşamış olan bir Yahudi vaiz ve dinî lider. Günümüzde en çok mensuba sahip din olan Hristiyanlığın merkezî figürüdür. Hristiyanlar, Yeşua'nın Eski Ahit'te kehanet edilen ve beklenen Mesih, Tanrı'nın Oğlu ve Tanrı'nın enkarnasyonu olduğuna inanırlar. Yeşua'nın, Yeni Ahit'e göre Yosef (Yusuf) adında dünyevi bir babası olduğu için Yeşua, mensubu olduğu Yahudi toplumunda "Yosef'in oğlu Yeşua" olarak anılırdı.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyanlık</span> tek tanrılı İbrahimî bir din

Hristiyanlık, Nasıralı İsa'nın yaşamına, öğretilerine ve vaazlarına dayanan, tek Tanrılı İbrahimî bir dindir. Günümüzde Hristiyanlık, dünya nüfusunun yaklaşık %30,1'ini oluşturmaktadır ve 2,4 milyarı aşkın takipçisi ile dünyanın en kalabalık dinidir. Takipçilerine, "Mesihçi" anlamına gelen Hristiyan veya Nasıralı İsa'ya ithafen İsevi veya Nasrani denir. Kitâb-ı Mukaddes'e inanan takipçileri, Yahudi metni olan Tanah'ta kehanet edilen İsa'nın Mesih olarak gelişinin bir Yeni Ahit olduğuna inanırlar.

<span class="mw-page-title-main">Kitâb-ı Mukaddes</span> Yahudiliğin ve Hristiyanlığın kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">Kariye Camii</span> İstanbulda camiye çevrilen bir Rum Ortodoks kilisesi

Kariye Camii veya eskiden Azize Kurtarıcı Hora Kilisesi, İstanbul'un Fatih ilçesinin Edirnekapı semtinde camiye çevrilmiş bir Rum Ortodoks kilisesi ve müze.

<span class="mw-page-title-main">Antisemitizm</span> Yahudi ulusuna, kültürüne ve dinine karşı duyulan düşmanlık, önyargı veya ayrımcılık

Antisemitizm (anti-semitizm), Yahudi milletine karşı duyulan düşmanlık, nefret, ön yargı veya ayrımcılıktır. Bu tür pozisyonlara sahip bir kişiye antisemit denir. Antisemitizm bir ırkçılık olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Hristiyan</span> Hristiyanlık dinine mensup kimse

Hristiyanlar, İsa Mesih'in yaşamına ve öğretilerine dayanan tek tanrılı bir İbrahimi din olan Hristiyanlığı takip eden veya ona bağlı kalan insanlardır. Hristiyan sözcüğü, Kutsal Kitap'taki İbranice terim māšîaḥ'ın (מָשִׁיחַ) çevirisi olan Koine Grekçesindeki Kıristós'tan (Χριστός) türetilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Muhammed Ali Cinnah</span> Pakistanın kurucusu olarak görülen siyasetçi (1876-1948)

Muhammed Ali Cinnah, Pakistanlı 20. yüzyıl hukukçusu, politikacısı ve devlet adamıdır.

Karşılaştırmalı din alanında Hristiyanlık ve İslam arasındaki tarihsel etkileşim, Hristiyanlık ile İslam'ın benzer yönlerini ve temel fikirleri bağlar. İslam ve Hristiyanlık, Yahudilik gibi, semavi gelenekten aldıkları kökenlerini paylaşırlar. Bu kökene rağmen söz konusu iki din arasında derin farklar vardır. Örneğin, İsa’nın kim olduğu konusu bunlardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Helena (imparatoriçe)</span> Roma imparatoru 1. Konstantinin annesi

Azize Helena Azize Helen, Helena Augusta ya da Konstantinopolisli Helena Roma İmparatoru Konstantius Chlorus'un eşi ve I. Konstantin'in annesi. Gerçek Haç'ın kutsal emanetlerini bulduğuna inanılır.

<span class="mw-page-title-main">Ümmetçilik</span> Müslümanların tek bir İslam devleti altında birliğini veya İslami ilkelere sahip uluslararası bir örgütü savunan siyasi hareket

Ümmetçilik veya Pan-İslamizm, Müslümanları tek bir İslam devleti altında veya İslami prensiplere sahip uluslararası bir örgüt altında birleştirmeyi savunan bir siyasi harekettir. Tarihsel olarak, tüm Osmanlı vatandaşlarının birliğini amaçlayan Osmanlıcılıktan sonra Pan-İslamizm, imparatorluktaki Müslüman halkların bağımsızlık hareketlerini önlemek amacıyla Sultan II. Abdülhamid tarafından 19. yüzyılın son çeyreğinde Osmanlı İmparatorluğu'nda teşvik edilmiştir.

Kurt Weitzmann, Alman-Amerikalı sanat tarihçisi.

<span class="mw-page-title-main">Aziz Yuhanna Manastırı</span>

Aziz Yuhanna Manastırı, Yunanistan'a ait On İki Ada arasında en kuzeyde yer alan Batnaz (Patmos) adasındaki tarihî merkez olan Hora köyünde 1088 yılında inşa edilen Yunan Ortodoks manastırıdır. UNESCO manastırı 1999 yılında Dünya Mirası listesine dahil etmiştir. Listeye alındıktan sonra Patmos'lu Aziz Yuhanna olarak da anılmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Pantokrator İsa (Sina)</span>

Pantokrator İsa, Azize Katerina Manastırında bulunan ve 6. yüzyıla tarihlenen ikona. Günümüze ulaşabilen en eski dinî Bizans ikonası olan eserde İsa pantokrator adı verilen takdis işareti yapar halde sahnelenmiştir. İkonanın adı Hristiyan sanatında çokça kullanılan Pantokrator İsa temasına da adını vermekle birlikte aynı zamanda en ünlü ikonalardan birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Zarzma Manastırı</span> manastır

Zarzma Başkalaşım Manastırı, zarzmis p'erists'valebis monasteri) güneybatı Gürcistan'ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde yer alan Zarzma köyündeki bir Orta Çağ Ortodoks Gürcü manastırıdır.

Cruçi Aziz Giorgi Manastırı Batı Gürcistan'ın İmereti bölgesinde yer alan harabe bir Gürcü Ortodoks manastır kilisesidir. 10 veya 11. yüzyılda inşa edilen kilise, 1846 yılında mevcut mimari tarzına kavuşmadan önce birkaç kez yeniden modellenmiş ve inşa edilmiştir. 1991 Raça depreminde kilise neredeyse tamamen tahrip olmuş, sadece kilise duvarının bir kısmı molozların arasında ayakta kalmıştır. Manastır, Gürcistan'ın Ulusal Öneme Sahip Taşınmaz Kültür Anıtları listesine eklenmiştir.

Suriye'deki Hristiyanlar ülke nüfusun yaklaşık %10'unu oluşturmaktadır. Ülkenin en büyük Hristiyan mezhepleri, Doğu Ortodoks Kilisesi, Doğu Katolik Kiliselerinden biri olan Melkit Katolik Kilisesi, Süryani Ortodoks Kilisesi ve Ermeni Apostolik Kilisesi olarak sıralanabilir. Ayrıca Protestanlar, Doğu Asur Kilisesi ve Keldani Katolik Kilisesi üyeleri de belirli gruplar halinde yaşamlarını sürdürürler. Ülkenin kuzeyindeki Halep şehrinin Suriye'de en fazla Hristiyan nüfusa sahip bölge olduğuna düşünülmektedir. Osmanlı yönetiminin son döneminde, özellikle 1840 ve 1860 yıllarında yaşanan, Hristiyanları hedef alan kanlı olaylar zincirinden sonra Suriyeli Hristiyanların büyük bir kısmı ülkeden göç etti. Tarihçi Philip Hitti'ye göre, 1899-1919 yılları arasında ABD'ye yaklaşık 900.000 Suriyeli geldi. Bahsedilen Suriyeliler büyük ölçüde Büyük Suriyede ya da Suriye, Lübnan, Ürdün ve Filistin'i kapsayan Levant bölgesinin tamamında yaşayanları kapsamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kutsal Haç Manastırı</span> Kudüs, İsrailde manastır

Haç Manastırı, Kudüs'ün Nayot mahallesi yakınlarındaki bir Doğu Ortodoks manastırıdır. İsrail Müzesi ve Knesset'in altında, Haç Vadisi'nde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs 14</span>

Papirüs 14 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu el yazmasının Grekçe metni 1. Korintoslular Mektubu'nun birkaç ayeti içermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Ahit'in Metin Tarihi</span>

Yeni Ahit'in Metin Tarihi, Yunanca ve diğer dillerde günümüze ulaşan çok sayıda el yazmasının aktarılmasıdır. Yeni Ahit'in el yazısı aktarılması, diğer tüm eski edebi eserlerden daha iyi ve daha kapsamlıdır. En eski metin tanıkları, yazarların orijinal metinlerinin çıkış zamanına çok yakındır.

<span class="mw-page-title-main">Papirüs 64</span>

Papirüs 64 ve Papirüs 67 Yunanca Kutsal Yazıların Grekçede yazılan eski bir kopyasıdır. Bu papirüs el yazması Magdalen Papirüsü de adlandırılır ve Matta İncili'nin birçok ayeti içermektedir. Papirüs bugün Montserrat Manastırı'nda bulunur.