İçeriğe atla

Muazzam Turanşah

Muazzam Turanşah
Muazzam Turanşah'ın suikasta kurban gitmesi
Eyyubiler Mısır Sultanı
Hüküm süresi1250
Önce gelenSalih Eyyub
Sonra gelenEşref Musa
Eyyubiler Suriye Sultanı
Hüküm süresi1250
Önce gelenSalih Eyyub
Sonra gelenNasır Yusuf
Ölüm2 Mayıs 1250
Tam adı
Muazzam Giyaseddîn Turanșah
HanedanEyyûbîler
BabasıSalih Eyyub
DiniSünni İslam (Eş'ari)

Muazzam Turanșah (Tam ismi: "Muazzam Giyāseddin Turanșah") (d.? - o. 2 Mayıs 1250) 1250 yılında önce çok kısa zaman için Eyyubiler Suriye Sultanı sonra Eyyubiler Mısır Sultanı olarak hükümdarlık yapmış ve bir Memluklu kliğinin komplosu ile suikaste kurban gitmiştir.

Yaşamı

Babası olan Eyyubiler Mısır Sultanı Salih Eyyub oğluna itimadı olmadığı için onu Eyyubilerin merkezi olan Mısır'dan uzaklaştırmak amacıyla ülkesinin kuzey sınırına Elcezire Emiri olarak Hasankeyf'e göndermişti. 1259'da Fransa Kralı IX. Louis'in başında olduğu Yedinci Haçlı Seferi Mısır'a Nil Nehri ağzına Haçlı ordusu ile çıkartma yapıp Dimyat kalesini ellerine geçirdikleri zaman Mısır Sultanı olan babası Salih Eyyub veremden hasta olmakla beraber Eyyubiler direnişini komuta etmek için Mansure'ye gelmişti. Mısır'da Eyyubilerin Haçlılara direnişinde ve Mısır'ın idaresinde kendine destek ve yardım sağlaması için Salih Eyyub acele olarak oğlu Muazzam Turansah'ı Mısır'a getirmesi için Hasankeyf'e kendisinin kölemeni olan ve Bahri Memlükleri komutanı olan Emir Fariseddin Aktay'i gönderdi. Fariseddin Aktay 6-7 Aralık 1249'da Hasankeyf'e vardı. Bundan birkaç gün sonra Muazzam Turanşah 50 sayıda kendine ait kölemenler birliği ile Hasankeyf'den, Suriye üzerinden Mısır'a gitmek üzere, ayrıldı.[1]

Emir Fariseddin Aktay Hasnkeyf yolunda iken, Mısır'da Mansure'de bulunan Muazzam Turanşah'ın babası Sultan Salih Eyyub'un bacağında bir büyük abse meydana geldi. Mısır hekimleri bu absenin yayılıp ölümüne sebep olacağını kabul edip Sultan Salih Eyyup'e bir operasyon uygulayarak bacağını kestiler. Buna rağmen ve belki de bundan dolayı Sultan Salih Eyyub'un sıhhat durumu kötüleşip Sultan 22 Kasım 1249'de hayata gözlerini yumdu. Tam büyük bir savaş sırasında Sultan ve orduların komutanının ölmesi Eyyubiler Mısır ordusuna gayet aksi tesir yapacağı ve bu ordunun moralini ve Haçlılara karşı direniş gücünü kıracağı düşüncesi ile Sultan Salih Eyyub'un ölümü gizlenmeye karar verildi. Mısır ordusunu idare eden küçük sayıda kōlemen memluklu emirlerin yardım ve desteği ile Sultan Salih Eyyub'un dul eşi olan Şecer-üd-Dürr saray idarecisi Hadim Cemalettin Muhsin ve yaşlı Memluklu emiri Fahrenddin'in tavsiyeleri ve desteği ile kocasının ölümü haberini gizli tuttu. Devletin ve ordunun idaresini resmen kendi üzerine aldı. Sultan Eyyub tarafından hazırlandığı bildirilen (muhtemelen sahte)bir bildiri ile Elcezire'de bulunan Muazzam Turanşah'ın babasının tek oğlu ve vârisi olması dolayısıyla Eyyubiler Mısır Sultani olduğu ve Elcezire'de olduğu için Sultan naipliğine ve Mısır Eyyubiler ordusu komutanlığını yaşlı kölemen Emir Fahreddin'in atandığı belirtildi ve bu belge sadece önemli saray memurları ile orduda önemli mevkilerde olan Memluklu emirlere bildirilirdi. Böylece devlet idaresi ve ordu komutası efektif olarak etrafında bulunan küçük sayıda memluklu emirler grubu elinde geçti. Şecer-üd-Dürr efektif olarak Mısır Sultanlığını üstlenmiş oldu.[1]

Aralık 1249'da Hasankeyf'ten ayrılan Muazzam Turanşah ve Emir Fariseddin Aktay ve kendilerine refakat eden 50 kisi kadarlık maiyet ile kendine aleyhtar olabilecek diğer Eyyubi Emirleri tarafından yakalanıp tutuklanmamak için Mısır'a giderken anayolları kullanmadılar. Gayet az kullanılan yollardan 4 Ocak 1250'de Şam'n yakınlarında olan Kusayr köyüne geldiler. Ertesi gün Muazzam Turanşah bir tören alayı ile Şam'a girdi. Bu şehirde Eyyubiler Suriye Sultanı olduğu ilan edildi. Muazzam Turanşah Şam'da ancak 3 hafta kaldı. Bu sırada bu şehirde bulan askerlere ve şehrin ileri gelenlerine büyük bahşişler ve ihsanlar dağıtarak onların itimadını kazanmaya çalıştı. Ocak sonunda kendi etrafında bulunan nispeten küçük bir maiyet ile Mısır'a gitme amacıyla Şam'dan ayrıldı. 23 Şubat 1250'de Mısır ordusunun ordugahı bulunan Mansure'ye ulaştı. .[1]

Muazzam Turansah'ın Mısır'a gelmesi ile eski sultan Salih Eyyub'un olduğu resmen herkese ilan edildi. Muazzam Turansah Eyyubiler Mısır Sultanı ve Haçlılara karşı Mansure'de bulunan orduların komutanı olarak kabul edildi. Babası Sultan Salih Eyyub ölmeden önce oğluna tavsiye olarak kendi kurmuş olduğu Bahri Memluklüleri ordusu ve emirlerine büyük değer vermesini ve onların verdiği tavsiyelere uymasını söylemişti. Eyyubiler Mısır ordusu Mansure ŏnunde Farispur Muharebesi'nde Yedinci Haçlı Seferi Haçlı ordusuna karşı büyük bir galibiyet kazandı. Haçlı ordusu teslim oldu ve komutanı IX. Louis esir düştü. Bu büyük galibiyet Sultan Muazzam Turanşah'ın baba nasihatına kulak asmasına neden oldu. Kendinin köle olarak satın alıp yetiştirdiği kölemen memluklulare ve Elcezire'de kendine görev vermişlere anahtar görevler vermeye başladı. Bu arada Sudan'dan getirilmişi siyahi kölelere de önemli mevkiler verdi. Örneğin, bir siyahí hadım edilmiş kölemenini "hükümdarlık sarayı vekilharcı (ustadar)" görevine; bir diğer siyahí hadim kölemenini ise "hükümdar muhafızları komutanı "emir candar" görevine getirdi. Bu politikası gayet güçlü olan Bahri Memluklularıni kliğini ondan gocundurdu.[2] Mısır'ı kurtarmış olan üvey annesi Şecer-üd-Dürr'e hakaretkar tutumlar gösterdi. Onun babasının bir kölesi olduğunu ve bunun için babasının varısi olan kendisinin de bir kölesi olduğunu bildirdi. Sultana Şecer-üd-Dürr bundan çok incildi ordunun başındaki Memlüklere bir mektup yazarak onlardan kendini korumalarını istedi. Önemli Memluklular onu şahsen ikaz etmeye çalıştıkları ama Sültan Muazzam Turanşah'ın çok kere sarhoş olup laf söz dinlemeyip ve cevap olarak sarhoşça tehditler savurduğu da bildirilmektedir. Sonunda Bahri Memluklular bu gelişmeleri durdurmaya karar verdiler. Sultan Muazzam Turanşah'ın Yedinci Haçlı Seferi gailesini Dimyat kalesini de geri alarak atlatınca kendi aleyhlerine döneceğini düşünmeye başladılar. Bahri Memluklular arasında çok isim yapmış (sonradan Memluk Sultanı olacak) Baybars kliği sultana suikast yapıp onu öldürmeye karar verdiler.[3]

2 Mayıs 1250'de Farispur Muharebesi'nin hemen akabinde ve esir düşmüş olan Haçlı komutanlar hakkındaki müzakereler sona ermemişken Sultan Turanşah Nil Nehri kenarında kurulu olan hükümdarlık karargâh çadırında büyük bir ziyafet verdi. Bu ziyafetin sonunda Emir Baybars küçük bir Memluklu asker grubu ile ziyafet sofrasında bulunan Sultan'a hücum ettiler ve onu kılıç darbeleriyle öldürmeye çalıştılar. Sultan Turanşah yaralandı. Bir kılıç darbesi elini ikiye bölmüştü. Sultan yaralı olarak Nil Nehri kıyısında bulunan bir kale kulesine kaçtı ve oradan kendini savunmaya başladı. Komplocu grup onu takip etti. İçinde bulunduğu kale kulesini yakmaya koyuldular. Sultan kuleyi saran çok şiddetli alevlerden kaçmak için kuleden inmek zorunda kaldı. Nil Nehri'ne doğru koşarak kaçmaya başladı. Fakat atılan bir mızrak onu göğsünden yaraladı. Sultan göğsüne saplanmış mızrağı da sürükleyerek Nil Nehri'ne girdi. Komplocular da Nil Nehri kıyılarındaki korunma duvarlarına çıkarak ona ok atmaya başladılar. Muazzam Turanşah komploculara hayatı bağışlamaları için yalvarmaya başladı ve hayatı bağışlanırsa sultanlıktan feragat etmeyi kabul edeceğini de bildirdi. Komplocuların reisi olan Baybars onu nehir kıyısından oklarla öldürmenin gayet zor olacağını anlayarak nehre indi ve kılıç darbeleri ile Sultan Muazzam Turanşah'ı öldürdü.[3][4]

Diğer kaynaklara göre komplocuların reisi Emir Baybars değil Emir Fariseddin Aktay'dı ve Sultanın ölümü bu kişi eliyle oldu. Bunlara göre Emir Fariseddin Aktay Sultan Muazzam Turanşah'n cesedinden kalbini kesip almış ve bunu Haçlılar komutanı IX. Louis'e bir büyük parasal hediye karşılığı olarak göndermek istediğini bildirmişti; ama IX. Louis bunu kabul etmemişti.[1][3]

Memluklüler devleti dönemi Arap tarihçileri Sultan Muazzam Turanşah'ın sinirlı ve dengesiz bir kişiliği olduğunu, pek akıllı olamayıp zayıf karakterli olduğunu ve yüzünde devamlı bir tiki bulunduğunu bildirirler. Karargâhtaki otağında bulunan mumlara kılıcı ile hücum edip onların üstlerini kesip "Bahri Memlukluları ile böyle uğraşacağım" dediği hikâye edilmektedir. Bunlara ne kadar inanılması gerektiği tartışmalıdır.[3]

Sultan Muazam Turanşah'ın babası olan Sultan Salih Eyyub effektif olarak Eyyubiler Mısır, Suriye ve Filistin arazilerinde tek bir Eyyubi hükümdarı olan son Sultan olmuştu. Sultan Muazzam Eyyub ancak kısa bir zaman için (3 hafta) Suriye Sultanı ve yine küçük bir müddet Mısır Sultanı olmuştu. Mısır'da efektif sultanlık yapan son Eyyubi sultanı idi. Ondan sonra Bahri Memluklu Sultanı Aybeg Eyyubiler Suriye Sultanı Nasır Yusuf'un tehdidini önlemek için ile ortaklaşa sultan olarak Mısır Sultanı tahtına ortaklaşa olarak 6 yasında bir çocuk olan Eşref Musa'yi geçirmiş ama bu çocuk hükümdar bir kukla olmaktan ileri geçmemiştir. Eyyubiler Suriye Sultanı'nın tehdidi ortadan kaldırılınca Eşref Musa tahttan indirilip Eyyubiler devletinin Mısır idaresi sona erdirilmiştir.[1][3]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d e Humphreys, R. Stephen, (1977) From Saladın to the Mongols, the Ayyübids of Damascus 1193-1260 Albany: State Üniv of New York ISBN 0873952634 Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "humphreys" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: )
  2. ^ İrwin, Robert, (1986) The Middle East in the Middle Ages: The Early Mamluk Sultanate, 1250-1382, Londra:Croom Helm, ISBN 1597400483
  3. ^ a b c d e Runciman, Steven (çev. Fikret Işıltan) (1992), Haçlı Seferleri Tarihi: III. Cilt Akka Krallığı ve Haçlı Seferleri, Ankara:Türk Tarih Kurumu Yayınları ISBN 975-16-0511-3
  4. ^ Sultan Turanşah'ın suikaste gitmesi ayrıntıları günün Haçlılar kronikci-tarih yazarı Joinville'in eserinde yazılmıştır. Jean de Joinville (ing. çev. Wedgwood, Ethel) (1906) The Memoirs of the Lord of Joinville: A New English Version New York: E.P. Dutton and Co., Bölüm XV

Dış kaynaklar

  • Runciman, Steven (çev. Fikret Işıltan) (1992), Haçlı Seferleri Tarihi: III. Cilt Akka Krallığı ve Haçlı Seferleri, Ankara:Türk Tarih Kurumu Yayınları ISBN 975-16-0511-3
  • İbn Kesîr, (Tr.Hz: Mehmet Keskin) (2000) Büyük İslam Tarihi - El Bıdaye Ve´n-Nihaye 15 Cilt, İstanbul:Çağrı Yayınları c.13 . PDF
  • Irwin, Robert, (1986) The Middle East in the Middle Ages: The Early Mamluk Sultanate, 1250-1382,, Londra ve Sydney:Croom Helm, ISBN 0709913087 (İngilizce)
  • Humphreys, R.Stephen, (1977), From Saladin to the Mongols: The Ayyubids of Damascus 1193-1260, New York:SUNY Press, ISBN 0873952634 (İngilizce)
Resmî unvanlar
Önce gelen:
Salih Eyyub		Eyyubiler Mısır Sultanı
1250 		Sonra gelen:
Eşref Musa
Önce gelen:
Salih Eyyub		Eyyubiler Suriye Sultanı
1250 		Sonra gelen:
Nasır Yusuf

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Eyyûbîler</span> Orta Doğuda hüküm sürmüş olan geç dönem Orta Çağ Kürt devleti (1171–1250)

Eyyûbîler, Eyyûbîler Devleti veya Eyyûbî Sultanlığı, Zengî Devleti'nin komutanı ve daha sonradan Fâtımî Devleti'nin veziri olan Selahaddin Eyyubi'nin 1171 yılında kurduğu Eyyûbî Hanedanı'nın Mısır ve Suriye'de egemen olduğu Sünni Müslüman bir devlettir. En güçlü olduğu dönemde Mısır, Suriye, Irak, Hicaz, Filistin, Libya, Yemen ve Levant bölgelerini egemenliği altında tutmuştur. 1171'de Selahaddin Eyyubi tarafından Mısır'daki Şii Fâtımî Hâlifeliği'nin ortadan kaldırılmasının ardından doğan bir iktidar boşluğuyla tarih sahnesine çıkan devlet, 1187'de Hıttin Muharebesi ile Kudüs'ü Hristiyanlardan geri almış ve Orta Doğu'da önemli bir güç hâline gelmiştir. Hanedanlık, bölgedeki hâkimiyetini 13. yüzyılın ortalarına kadar sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Memlûk Devleti</span> Geç dönem Orta Çağda Mısır ve Suriyede hüküm sürmüş olan bir devlet (1250–1517)

Memlûk Devleti resmî adıyla ed-Devletü't-Türkiyye, Eyyûbîlerin çöküşü ile Osmanlı İmparatorluğu'nun Mısır'ı ele geçirmesi arasında geçen üç yüzyıla yakın zaman diliminde Mısır ve Suriye'de hüküm sürmüş olan devlet. Memlûk Devleti'ni 1250 ve 1382 yılları arasında kurucu aile Bahrî Memlûkler idare etmiş, 1517 yılına kadar ise Burcî Memlûkler yönetimi ele almıştır. Tarihyazınında devlet bu iki hâne başlıkları altında incelenmiş olup Bahrî Memlûklerin Türk kökenli olması dolayısıyla bu devirde yöneticiler daha çok Türklerden oluşurken daha sonraki dönemde Çerkesler asıl unsur olmuşlardır. Tarihçiler arasında; Memlûk devletinin Türk sultanlar döneminde askeri ve siyasi olarak doruğa ulaştığı, ardından ise Çerkesler döneminde uzun süreli bir gerileme dönemine girdiğine dair evrensel bir fikir birliği vardır.

<span class="mw-page-title-main">I. Baybars</span> 1260-1277 arasında Memlûk Devleti sultânı

I. Baybars ya da tam künyesiyle el-Melikü'z-Zâhir Rüknüddîn Baybars el-Bundukdârî, Mısır ve Suriye'de hüküm sürmüş Kıpçak asıllı Memlûk Devleti sultanıdır. Baybars, muhtemelen 15 yaşında köle olarak satın alınıp bir memlûk olarak yetiştirilmiş, yeteneği sayesinde hızla terfi ederek emirliğe kadar yükselmiştir. Mansure Muharebesi ve Ayn Calut Muharebesi'ni başarılı sevk ve idaresiyle bu muharebelerin kazanılmasında başrol oynamış ve ün kazanmıştır. Mısır Eyyûbî sultanı Turanşah'ı bir suikastla öldürmesinden sonra Kutuz sultan olmuş, Baybars çeşitli nedenlerle onu da öldürerek Memluk Sultanlığı hükümdarı olmuştur. Devletin gerçek anlamda kurucusu olarak kabul edilir. Pek çok Haçlı kalesini ve kentini ele geçirmiş, Levant'daki Haçlı varlığını birkaç sahil kentine kadar daraltmış, İlhanlılar'ın Kuzey Suriye'deki varlığına son vermiştir. Anadolu Selçuklu Devleti'ni İlhanlı işgalinden kurtarmak için Anadolu'ya bir sefer düzenlemiş olmasına rağmen Anadolu Selçuklu yöneticilerinden vadedilen desteği göremeyince ülkesine geri dönmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Beşinci Haçlı Seferi</span>

Beşinci Haçlı Seferi, 1217–1221 yılları arasında Katolik kilisesine mensup Avrupalılar tarafından gerçekleştirilen haçlı seferidir. Avrupalılar, Mısır'daki Eyyubiler'i yenerek Kudüs ve diğer kutsal toprakları ele geçirmek istemişlerdir ancak amaçlarına ulaşamamışlardır.

Muizzuddin El-Mansur Aybeg, Mısır Memlûk Sultanlığı'nın kurucusu ve ilk sultanı olan Türkmen kökenli hükümdar. 1250 ve 1257 yılları arasında hüküm sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Şecerüddür</span> Memlûk Sultanlığının ilk hükümdarı

Şecerüddür, Memlûk Sultanlığı'nın ilk hükümdarı.

<span class="mw-page-title-main">Yedinci Haçlı Seferi</span>

Yedinci Haçlı Seferi 1248 - 1254 yılları arasında Mısır'a yönelik olmuştur.

Nûreddin Ali ya da tam adıyla El-Mansur Nureddin Ali Bin Aybeg Mısır ve Suriye'de 1257-1259 döneminde hüküm sürmüş ikinci Kıpçak Türk asıllı Bahri hanedanından Memluk Sultanıdır. Babası Aybeg'in eşi Şecer-üd-Dürr'ün komplosu sonucu öldürülmesi üzerine 13 yaşındayken tahta çıkmış ve naip atabeği olan Seyfeddin Kutuz tarafından tahttan indirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">I. Muhammed (Memlûk sultanı)</span> Memlûk Sultanı

I. Muhammed ya da Muhammed bin Kalavun, Mısır ve Suriye'de üç dönem saltanat sürmüş olan Türk asıllı Bahri hanedanından dokuzuncu Memluklu sultanı.

<span class="mw-page-title-main">Altıncı Haçlı Seferi</span>

Altıncı Haçlı Seferi, Kudüs'ün geri alınması için 1228 yılında Beşinci Haçlı seferi'nin başarısızlıkla bitmesinden yedi yıl sonra başlatılan Haçlı Seferidir.

Melik Aziz İmadeddin Ebu'l Feth Osman bin Selahaddin Eyyubi Selahaddin Eyyubi'nin ikinci oğlu olup onun 4 Mart 1193'te ölümünden sonra Eyyubiler Mısır Sultanı oldu. 1198'de bir attan düşme kazası geçirerek öldü ve yerine oğlu Mansur bin Aziz geçti.

<span class="mw-page-title-main">I. Adil</span>

Melik Âdil Seyfeddîn. Necmeddīn Eyyûb'un oğlu, Selâhaddîn Eyyûbî'nin küçük kardeşi olup 1196-1218 yılları arası Eyyûbîler Suriye Sultanı olarak ve 1200-1218 yılları arasında da Eyyûbîler Mısır Sultanı olarak hüküm sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Kamil bin Adil</span> Eyyûbiler Devletinin Mısır Sultanı

Kamil bin Âdil (Arapça: "الملك الكامل" محمد بن سيف الدين أحمد" 1218-1238 döneminde dördüncü Eyyubiler Mısır Sultanı olarak, 1237-1238 yılları arası ise sekizinci Eyyubiler Suriye Sultanı olarak hüküm sürdü. Melik Kâmil feraseti ve siyasetteki ustalığıyla kardeşleri arasında temayüz etmiş, zekâsını ve dürüstlüğünü fark eden babası tarafından veliaht tayin edilmiştir. Sultan Adil henüz sağlığında ülkeyi oğulları arasında bölüştürmüş, Bilädü'şâm bölgesindeki Eyyübi topraklarını Melik Muazzam İsa'ya; Cezire'nin bir kısmını, Meyyafärikîn, Ahlât ve civar bölgelerini Melik Eşref Musa'ya; Ruha'yı Şihäbüddin Gâzi'ye; Caber Kalesi'ni Hafız Arslanşah'a, Mısır'ı ise Melik Kâmil'e bırakmıştır. Yemen ve Mekke, Mısır, Suriye, Anadolu ve el-Cezîre gibi çok geniş bir alanda hâkimiyet kurmayı başaran el-Melikü'l-Kâmil Mekke'de okunan bir hutbede “sultânü’l-kıbleteyn, rabbü’l-alâmeteyn, hâdimü’l-haremeyni’ş-şerîfeyn, Halîlü emîri’l-mü’minîn” lakaplarıyla anılmış ondan fazla hükümdar tarafından metbû tanınmıştır.

Efdal bin Selâhaddîn, tam adı Ebū Hasan Nūreddīn Melik el-Efḍal Alī bin Salāḥaddīn Yūsuf, Selahaddin Eyyubi'nin 17 oğlundan en büyüğüdür. 1186–1196 döneminde Eyyubiler Suriye Sultanı ve üst Eyyubiler Sultanı olarak hükümdarlık yapmıştır.

Muazzam bin Adil, 1218-1227 döneminde dördüncü Eyyubiler Suriye Sultanı olarak hüküm sürdü.

Eşref Musa veya Melik Eşref Musa çocuk yaşında Emir Aybeg tarafından ismen son Eyyubiler Mısır Sultanı olarak 1250-1254 döneminde Mısır Sultanı olarak tahta geçirilmiş ve tahttan indirilmiş hükümdar.

II. Adil Seyfeddin Sultan Kamil bin Adil'in oğlu ve vârisi olarak 1238-1239 döneminde Eyyubiler Mısır Sultanı olarak ve 1238-1239 döneminde Eyyubiler Suriye Sultanı olarak hükümdarlık yapmıştır.

es-Sâlih Eyyûb ya da tam adıyla Ebü'l-Fütûh el-Melikü's-Sâlih Necmüddîn Eyyûb b. Muhammed 1240-1249 döneminde Eyyubiler Mısır Sultanı olarak ve 1239 ile 1245-1224 döneminde Eyyubiler Suriye Sultanı olarak hükümdarlık yaptı.

Nasır Davud, babası ölünce 1227 – 1229 döneminde kısa bir süre beşinci Eyyubiler Suriye Sultanlığı yapmış; bu sultanlıktan azlinden sonra 1229 – 1248 döneminde Kerek Emirliği görevine geçmiş; 1248'de bu emirlikten azledilikten sonra 21 Mayıs 1259'da Moğollardan kaçmakta iken Şam yakınlarında Buvayda köyünde ölmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Fâriskûr Muharebesi (1250)</span>

Fâriskûr Muharebesi, Yedinci Haçlı Seferi'nin son büyük muharebesidir. Muharebe, 6 Nisan 1250'de Fransa Kralı IX. Louis liderliğindeki Haçlılar ile Eyyubi Hanedanı'ndan Turanşah liderliğindeki Mısır kuvvetleri arasında yapıldı. Mansûre Muharebesi'nde daha önceki bir Haçlı yenilgisinin ardından, Fâriskûr, Haçlı ordusunun tamamen yenilgisiyle ve IX. Louis'nin ele geçirilmesiyle sonuçlandı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.