İçeriğe atla

Mount Lemmon Survey

Koordinatlar: 32°26′31″N 110°47′20″W / 32.442°K 110.789°B / 32.442; -110.789
Mount Lemmon Survey
Koordinatlar32°26′31″N 110°47′20″W / 32.442°K 110.789°B / 32.442; -110.789 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
Gözlemevi koduG96
Web sitesilpl.arizona.edu/css/css facilities.html
Keşfedilen küçük gezegenler: 50.178 [1]
bkz. Küçük gezegenler listesi § Notlar

Lemmon Dağı Araştırması veya Mount Lemmon Survey (MLS), G96 gözlemevi koduyla yürütülen Catalina Gökyüzü Araştırması'nın bir parçası olan uzay araştırmasıdır.[2] Tucson, Arizona'nın kuzeydoğusundaki Santa Catalina Dağları'nda 2.791 metre (9.157 ft) yükseklikte bulunan Mount Lemmon Gözlemevi bünyesindeki Steward Gözlemevi tarafından yürütülen f/1.6 esas odaklı, beş derece kare alan görüntüleme özellikli 10560x10560 piksel kamera ile birlikte 152 m (6.000 in) cassegrain yansıtıcılı teleskop kullanmaktadır.[3]

Özellikle Dünya'ya yakın cisim keşfi araştırmaları alanında küresel çapta en üretken araştırmalardan biridir. Toplamda 50.000'den fazla numaralandırılmış küçük gezegen keşfiyle Küçük Gezegen Merkezi tarafından oluşturulan kaşif çizelgesinin en üst basamağında yer almaktadır.[1][4]

Tarih

Araştırma kapsamında çalışan ekip ile birlikte Andrea Boattini, 7 Ekim 2008'de yanlışlıkla kayıp bir kuyruklu yıldız olan 206P/Barnard-Boattini'yi yeniden keşfetmiştir.[5] Kuyruklu yıldız, 1892'den bu yana 20 devir yapmış ve 1922, 1934 ve 2005'te Jüpiter'in 0,3-0,4 AU mesafesine kadar yaklaşmıştır.[6][7] Bu kuyruklu yıldız aynı zamanda Amerikalı gökbilimci Edward Emerson Barnard tarafından 13 Ekim 1892 gecesi fotografik yöntemlerle keşfedilen ilk kuyruklu yıldızdır.[5]

MLS, bir Dünya'ya yakın cisim olarak sınıflandırılan 2008 AO112'yu 12 Ocak 2008 tarihinde 15-metre (590 in)'lik bir yansıtmalı teleskop kullanarak 21 görünür büyüklük değeriyle keşfetmiştir.[8]

27 Eylül 2009 tarihinde ise Mars'ın L5 Lagrange noktasında bulunan truva asteroidi 2011 UN63 keşfedilmiştir.[9][10] Araştırma kapsamında ayrıca olağan dışı Aten asteroidi ve dinamik olarak soğuk bir Kozai rezonatörü olan 2012 FC71'i 31 Mart 2012'de keşfetmiştir.[11]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "Minor Planet Discoverers". Küçük Gezegen Merkezi. 12 Nisan 2024. 26 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  2. ^ "List Of Observatory Codes". Küçük Gezegen Merkezi. 4 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  3. ^ "Telescopes | Catalina Sky Survey". catalina.lpl.arizona.edu. 3 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  4. ^ "Home | Catalina Sky Survey". catalina.lpl.arizona.edu. 13 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  5. ^ a b "206P/Barnard-Boattini". cometography.com. 25 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  6. ^ "IAUC 8995: P/2008 T3 = 1892 T1; C/2008 R3". www.cbat.eps.harvard.edu. 19 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  7. ^ "The COCD Homepage". www.comethunter.de. 20 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  8. ^ "MPEC 2008-D33 : Orbital elements:". Küçük Gezegen Merkezi. 30 Eylül 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2024. 
  9. ^ de la Fuente Marcos, Carlos; de la Fuente Marcos, Raúl (2013). "Three new stable L5 Mars Trojans". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters. 432 (1). ss. L31-L35. arXiv:1303.0124 $2. Bibcode:2013MNRAS.432L..31D. doi:10.1093/mnrasl/slt028. 
  10. ^ Christou, A. A. (2013). "Orbital clustering of Martian Trojans: An asteroid family in the inner solar system?". Icarus. 224 (1). ss. 144-153. arXiv:1303.0420 $2. Bibcode:2013Icar..224..144C. doi:10.1016/j.icarus.2013.02.013. 
  11. ^ de la Fuente Marcos, Carlos; de la Fuente Marcos, Raúl (2013). "A resonant family of dynamically cold small bodies in the near-Earth asteroid belt". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society: Letters. Cilt 434. ss. L1-L5. arXiv:1305.2825 $2. Bibcode:2013MNRAS.434L...1D. doi:10.1093/mnrasl/slt062. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Neptün ötesi cisim Güneş Sistemi'nde bulunup ortalama yörüngesi Neptün'ün yarı büyük ekseninden daha büyük olan küçük gezegenlerin genel ismidir. Uzayın bu bölümünde kalan Kuiper kuşağı, Oort bulutu ve dağınık disk cisimleri bu kategoridendir.

<span class="mw-page-title-main">Truvalı (gök cismi)</span>

Truvalı veya truva asteroidi, astronomide daha büyük bir cismin yörüngesini paylaşan, ana cismin yaklaşık 60° ilerisinde veya gerisinde bulunan L4 ve L5 Lagrange noktalarından birinin yakınında kararlı bir yörüngede kalan küçük boyutlu bir gök cismidir (çoğunlukla asteroitler). Truva cisimleri gezegenlerin ya da büyük uyduların yörüngelerini paylaşabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Edward Emerson Barnard</span> Amerikalı gökbilimci (1857 – 1923)

Edward Emerson Barnard, Amerikalı astronomdur. Yaygın olarak E. E. Barnard ismiyle, yetenekli bir astronomi gözlemcisi olarak tanındı. Özellikle 1916 yılında keşfettiği Barnard Yıldızı ile tanınır ve adı verilerek onurlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Centaur (küçük gezegen)</span>

Centaur, Güneş Sisteminin dış bölgesindeki gaz devleri Jüpiter ve Neptün gezegenleri arasında, tutarlı olmayan yörüngelerde bulunan bir küçük Güneş Sistemi cismidir. Bu cisimlerin yörüngelerindeki tutarsızlık, bir veya birden çok büyük gezegenin yörüngeleriyle kesişmelerinden kaynaklanır. Centaur'ların kendileri, kısa ömürlü kararsız yörüngelere sahiptir ve birkaç milyon yıl içinde Kuiper kuşağı nesnelerinin aktif olmayan popülasyonundan Jüpiter ailesi kuyruklu yıldızlarının aktif grubuna geçiş yaparlar.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegenler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda, artan sayısal sırayla numaralandırılmış küçük gezegenlerin bir listesi bulunmaktadır. Kuyruklu yıldızlar hariç, asteroitler, uzak cisimler ve cüce gezegenler dahil olmak üzere küçük gezegenlerin tümü Güneş Sistemi'ndeki küçük gök cisimleri olarak bilinir. Bu gezegenlerin listeleri, her biri 1000 küçük gezegen içeren yüzlerce sayfalık kataloglardan oluşmaktadır. Uluslararası Astronomi Birliği adına, Küçük Gezegen Merkezi, Minor Planet Sirkülerlerinde her yıl binlerce yeni numaralandırılmış küçük gezegen yayınlamaktadır. Haziran 2024 itibarıyla, toplamda 1.367.486 adet gözlemlenen cisimden 669.991 tanesi numaralandırılmış küçük gezegenlerdir. Geriye kalanlar ise henüz numaralandırılmamış küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlardır.

<span class="mw-page-title-main">C/1980 E1</span>

C/1980 E1, Edward LG Bowell tarafından 11 Şubat 1980'de keşfedilen ve Mart 1982'de Güneş'e en yakın (günberi) bir periyodik olmayan kuyruklu yıldız'dır. Jüpiter'e yaklaşması nedeniyle Güneş Sistemi'ni hiperbolik yörünge üzerinde terk eder. Keşfinden bu yana sadece 1I/ʻOumuamua ve 2I/Borisov böyle daha hızlı bir yörünge ile tanımlandı.

Jérôme Eugène Coggia Fransız gökbilimci, asteroit ve kuyruklu yıldız kaşifi. Ajaccio, Corsica'da doğmuştur. Marsilya Gözlem Evinde Benjamin Vals'ın asistanı olarak çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Mars truvalısı</span> Mars yörüngesini paylaşan küçük gezegenler

Mars truvalıları, Mars gezegeninin Güneş etrafındaki yörüngesini paylaşan bir grup truva cismidir. Mars'ın 60° önünde ve arkasında iki Lagrange noktası çevresinde bulunurlar. Mars truvalılarının kökeni tam olarak anlaşılamamıştır. Bir teori, bunların Güneş Sistemi oluşurken Lagrange noktalarında sıkışan, Mars'ın oluşumundan kalma ilkel nesneler olduğunu öne sürmektedir. Ancak, Mars truvalılarına yönelik olarak yapılan spektral çalışmalar, durumun böyle olmayabileceğini göstermektedir. Başka bir teori, Güneş Sistemi'nin oluşumunun ilerleyen dönemlerinde asteroitlerin düzensiz bir şekilde Mars'ın Lagrange noktalarına girmiş olmasıdır. Bu nesnelerin kısa dinamik ömürleri göz önüne alındığında bu da sorgulanabilir. Eureka ve diğer iki Mars truvalısının spektrumları olivin bakımından zengin bir bileşime işaret etmektedir. Asteroit kuşağında olivin bakımından zengin nesneler nadir olduğundan, Mars truvalılarından bazılarının Mars'ta gezegensel bir embriyo ile karşılaştığında yörüngeyi değiştiren büyük bir çarpışmadan yakalanan enkazlar olduğu öne sürülmüştür.

Uranüs Truva asteroidi, güneş merkezli yörüngesi Uranüs gezegenininki ile 1:1 ortalama hareket rezonansında olan ve Güneş-Uranüs çiftinin iki kararlı Lagrange noktasından (L4 veya L5) birinin etrafında bulunan, yani Uranüs'ün 60° önünde veya arkasındaki bir yörüngede seyreden asteroidlere verilen genel isimdir.

<span class="mw-page-title-main">August Kopff</span>

August Kopff Alman astronom ve birçok kuyruklu yıldız ve asteroidin kaşifidir.

<span class="mw-page-title-main">Ayrık cisim</span>

Ayrık cisimler, Güneş sisteminin dış bölgelerinde yer alan dinamik bir küçük gezegen sınıfıdır. Neptün ötesi cisimler (TNO) olarak adlandırılan geniş bir ailenin mensubudurlar. Bu nesneler Güneş'e olan en yakın konumları Neptün'ün kütleçekimsel kuvvetinden yeterli bir uzaklıkta bulunan yörüngelere sahiptir. Bu nedenle Neptün ve bilinen diğer gezegenlerden sınırlı olarak etkilenirler. Bu durum nedeniyle Güneş sisteminden ayrık bir durumda bulunmakta, ancak Güneş'in etkisinden de kaçamamaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Sednoid</span>

Sednoid, Güneş'e 47,8 AU mesafede, Kuiper Kuşağı'nın çok ötesinde bir enberide yer alan Neptün ötesi cisimlerin alt gruplarından birine verilen isimdir. Bu gruba mensup olan yalnız dört nesne bilinmektedir. Bunlar; 90377 Sedna, 2012 VP113, 541132 Leleākūhonua (2015 TG387) ve 2021 RR205 olup, çok daha fazla sayıda oldukları tahmin edilmektedir. Dördünün de enberisi 55 AU'dan büyüktür. Bu nesneler, görünüşte Güneş Sisteminin dışında yer almaktadır ve gezegenlerle önemli bir etkileşimde bulunmazlar. Genellikle ayrık nesne olarak gruplandırılırlar. Her ne kadar OCO'ların başlangıçta bilinen dört sednoitin enötesinden daha uzakta, yani 2.000 AU'nun mesafede olduğu tahmin edilse de, Scott Sheppard gibi bazı astronomlar sednoitlerin iç Oort bulutu nesneleri (OCO'lar) olduğunu düşünmektedir.

<span style="white-space:nowrap;">(316179) 2010 EN<sub>65</sub></span> Asteroit

(316179) 2010 EN65 Güneş etrafında dönen bir Neptün ötesi cisimdir. Bununla birlikte, 30,8 AU'luk yarı büyük ekseniyle, dev gezegen Neptün'ün 30,1 AU'luk benzer bir yarı büyük eksene sahip olması nedeniyle, aslında Neptün ile eş yörüngeli bir sıçrayan Neptün truvasıdır. Cisim L4 Lagrange noktasından L3 üzerinden L5'e atlamaktadır. 2016 itibarıyla Neptün'den 54 AU uzaklıktadır. 2070 yılına kadar Neptün'den 69 AU uzaklıkta olacaktır.

Palomar Gezegen Kesişim Asteroit Araştırması (PCAS) İng. Palomar Planet-Crossing Asteroid Survey, 1973 yılında Kaliforniya'da bulunan U.S. Palomar Gözlemevinde Elanor Helin ve Eugene Shoemaker tarafından yürütülen bir astronomik araştırmadır. Küçük Gezegen Merkezi 1993-1994 yılları arasında 20 adet numaralandırılmış küçük gezegenin keşfini PCAS ile doğrudan ilişkilendirse de, program toplamda 17 kuyruklu yıldız dahil olmak üzere 95 Dünya'ya yakın cismin keşfini gerçekleştirmiştir. PCAS Haziran 1995'e kadar yaklaşık 25 yıl boyunca sürdürülmüştür. Uluslararası olarak önce INAS programı adı altında genişlemiş ve sorasında oldukça başarılı sonuçlar veren NEAT programının erken öncülü olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Dünya'ya yakın cisim gözlem projeleri listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıdaki liste Dünya'ya yakın cisimlerin keşfi amacıyla yürütülen astronomik araştırmaları içermektedir. Bu araştırmalarda çoğunlukla daha önce bilinmeyen asteroitler ve zaman zaman da kuyruklu yıldızlar keşfedilmiştir.

Dünya'ya yakın asteroit takibi araştırması (NEAT), İng. Near-Earth Asteroid Tracking, Dünya'ya yakın cisimlerin tespiti için gökyüzü taraması yapılabilmesi amacıyla NASA ve Jet İtki Laboratuvarı tarafından yürütülen bir programdır. NEAT Kaliforniya'da bulunan Palomar Gözlemevi ile birlikte Hawaii'de bulunan GEODSS araştırmasında Aralık 1995'ten Nisan 2007'ye kadar yürütülmüştür. Bu araştırma kapsamında 40 binden fazla küçük gezegen keşfedilmiş olup, NEAT Catalina Sky Survey, LONEOS ve Mount Lemmon Survey ile birlikte bu alandaki en başarılı çalışmalardan biridir.

<span style="white-space:nowrap;">2011 QF<sub>99</sub></span> Asteroit

2011 QF99, dış Güneş Sistemi'nde yer alan, esasında bir centaur olduğu tahmin edilen ve keşfedilmiş bilinen ilk Uranüs truvalısı olan bir küçük gezegendir. Albedosu 0,05 olarak kabul edildiğinde, çapı yaklaşık 60 kilometre (37 mil) olarak hesaplanır. İlk olarak 29 Ağustos 2011'de Kanada-Fransa-Hawaii Teleskobu ile gerçekleştirilen Neptün ötesi cisimlerin derinlemesine araştırılması sırasında gözlemlendi, fakat Uranüs truvalısı olarak tanımlanması 2013 yılına kadar duyurulmadı.

Eş-yörüngesel hareket, iki veya daha fazla sayıda astronomik cismin birincil cisim yörüngesiyle aynı veya benzer mesafede bulunan bir yörüngede seyretmesi durumudur. Başka bir deyişle bu cisimler, 1:1 ortalama hareket rezonansında veya ters yönlü ise 1:-1 rezonansındadır.

<span class="mw-page-title-main">Mount Lemmon Gözlemevi</span> gözlemevi

Lemmon Dağı Kızılötesi Gözlemevi olarak da bilinen Lemmon Dağı Gözlemevi, ya da Mount Lemmon Gözlemevi (MLO), Tucson, Arizona'nın (ABD) yaklaşık 28 kilometre kuzeydoğusunda Santa Catalina Dağları'ndaki Lemmon Dağı'nda bulunan bir astronomik gözlemevidir. Coronado Ulusal Ormanı'ndaki alan, Arizona Üniversitesi Steward Gözlemevi tarafından ABD Orman Hizmetleri'nden alınan özel izinle kullanılmaktadır ve bağımsız olarak yönetilen bir dizi teleskop içermektedir.

Trans-Atlantik Ötegezegen Araştırması, Lowell Gözlemevi, Palomar Gözlemevi ve Teide Gözlemevi'nde bulunan üç adet 4 inç (10 cm) teleskop kullanılarak ötegezegenleri tespit etmeyi amaçlayan bir projeydi. Bu araştırma, parlak yıldızların etrafında dönen gezegenleri geçiş yöntemiyle aramak için özel olarak tasarlanmış, küçük ve görece ucuz bir teleskop ağı kullanılarak yapılmıştır. Bu ağda, CCD kameralara ve otomatik arama algoritmalarına sahip 4 inçlik Schmidt teleskopları bulunmaktaydı. Araştırma, Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi'nden David Charbonneau, ABD Ulusal Atmosfer Araştırmaları Merkezi'nden Timothy Brown ve Lowell Gözlemevi'nden Edward Dunham tarafından oluşturulmuştur.