İçeriğe atla

Morava mimari okulu

Kalenić manastırı, Geç bizans dönemi trikonkhosu'u, 1407 sonrası
Manasija Manastırı (Resava), despot Stefan Lazarević'in mezarını barındıran 5 kubbeli kilise

Morava mimari okulu, Orta Çağ Sırbistan'ında Nemanjić Hanedanı ve takipçileri tarafından 1370 sonrası dönemi kapsayan, geç dönem bizans sanatı içerisinde değerlendiren mimari okuldur. Orta Çağ Sırp sanatı içerisinde en özgün ve bağımsız stil olarak değerlendirilir.

Morava okulu kuzey Sırbistan'da 1370 ve 1459 arasında belirleyici bir rol oynamıştır. Lazar Hrebeljanović (1370 -1389), Stefan Lazarević (1402–1427) ve Đurađ Branković (1427–1456) dönemlerinde mimaride, resimde ve hatta edebiyatta bile Sırp sanatının en özgün örneklerini ortaya koymuş, saray sanatı haline gelmiştir. Bu mimari okul zaman zaman doğu avrupa rönesansı dahilinde de değerlendirilir. Ancak bu terim henüz sanat tarihçileri tarafından tam olarak tanımlanmış ve kabul edilmiş değildir.

Morava okulunun ortaya çıkışına gerek doğu kültürleri (süsleme) gerekse batı kültürleri (rölyef) etkili olmuştur. Ancak stilin temelini oluşturan bizans sanatıdır. 17. yüzyıla kadar morava okuluna uygun bir biçimde birçok kilise Sirem'de inşa edilmiştir. İlk olarak Osmanlı-Kutsal İttifak Savaşları ile birlikte Sırp dini mimarisinde barok etkileri görülmeye başlamıştır.

Kökenleri

Prens Lazar'ın kraliyet kilisesi, Kruševac.

Morava okulu, nemanjic hanedanı önderliğindeki Sırp İmparatorluğunun ilk dönemlerinde ortaya konan mimari gelenekleri takip ederek ortaya çıkmış bir mimari akımdır. Morava okulunda kendini tamamıyla gösteren bizans stili kendinden önce tarihsel olarak bu gidişatı yansıtan ve Batı Avrupa'nın romanesk sanatından etkilenen Raška (örneğin Studenica, Žiča, Sopoćani ve Visoki Dečani manastırları) ve Kral Milutin devrinde Paleologos rönesansı ışında gelişen Vardar mimari okulunu (örneğin Bogorodica Ljeviška ve Gračanica) izler. Bu zengin temel üzerine dönemin sanatçıları özgün stillerini yaratmayı başarmışlardır.

Başta Hilandar olmak üzere Aynoroz Manastırlarından devr alınan kilise planları Morava okulunun öncülü sayılabilecek yapılarında kullanılmıştır. Bu yapılara 1370 yılında inşa edilen Ravanica manastırı ya da 1345 yılında Stefan Dušan tarafından mozole olarak inşa edilen bugünse bir hayli zarar görmüş olan Prizren'deki başmelek manastırı örnek olarak verilebilir. Kayser Dušan'ın inşa ettirdiği yapıların mimaride sonraki dönemlerde örnek alarak alınıp geliştirilmesi, Sırbistan yönetimini ele geçiren Lazar Hrebeljanović'in kendi yönetimini Dušan geleneğine bağlı kalarak meşrulaştırması olarak görülebilir. Bu kiliseler çoğunlukla 5 kubbeli inşa edilmişlerdir.

Mimari

Ljubostinja Manastırı

Morava okulunun mimarisi genel olarak Aynoroz kiliselerinden temel alınmıştır ve belirli özellikleri yansıtır. Kiliselerin apsis kısımlarında apsidiyal alan genelde 3 parçaya ayrılır. Burada yine mimariye örnek olan Aynoroz manastırlarından Hilandar manastırıdır. Yükseklik genelde körkemerler ve tamburlar üzerinde yükselen kubbelerce belirlenir. Yapıların dış yüzeyinde kiremit kullanılarak çeşitli örme yöntemleriyle süslemeler yapıldığı görülür.

Plan tipleri

Morava mimari okulunda değerlendirilen plan tiplerinden 2 plan özellikle öne çıkmaktadır. Bunlardan birincisi tek kubbeli trikonchos olarak da adlandırılan Lazarica, Kalenić, Ljubostinja, Novo Hopovo, Naupara, Vraćevšnica und Krušedol manastır kiliseleridir ve genellikle soylular tarafından inşa ettirilen kiliselerde bu plan yapısının tercih edildiği görülür. Büyük 5 kubbeli yunan haçı planlı kiliseler ise ki bunlara Ravanica ve Manasija örnek olarak verilebilir genellikle hükümdarların inşa ettirdiği yapılarda karşılaşılan bir plan tipidir.

Duvar resimleri

Manasija Manastırı'nda bulunan Stefan Lazarević portresi (1407–1418)

Morava stilinde ortaya konan freskler Orta Çağ sırp sanatı içerisinde en iyi fresklerdir.

Ayrıca bakınız

  • Orta Çap Sırp mimarisi

Literatür

  • Slobodan Ćurčić: Some Uses (and Reuses) of Griffins in Late Byzantine Art. In: Byzantine East, Latin West: Art-Historical Studies in Honor of Kurt Weitzmann, edited by Christopher Moss and Katherine Kiefer, pp. 597–604. Princeton, 1995.
  • Slobodan Ćurčić: Religious Settings of the Late Byzantine Sphere. In: Byzantium: Faith and Power (1261–1557), edited by Helen Evans (The Metropolitan Museum of Art, New York, 2004).
  • Vojislav J. Djuric 1967. Slikar Radoslav i freske Kalenica / Le peintre Radoslav et les fresques de Kalenic.Zograf 2, pp. 21–29.
  • Vojislav J. Duric: La peinture murale de Resava: Ses origines et sa place dans la peinture byzantine. In: Moravska skola i njeno doba: Nauchmi skup u Resavi 1968 / L'École de la Morava et son temps: Symposium de Résava 1968, edited by Vojislav J. Duric, pp. 277–91. Belgrade, 1972.
  • Helen C. Evans, ed., Byzantium: Faith and Power (1261–1557), exh. cat. New York: Metropolitan Museum of Art; New Haven: Yale University Press, 2004. 658 pp., 721 color ills., 146 b/w.
  • Nadežda Katanić: Dekorativna kamena plastika Moravske škole. Prosveta, Republički zavod za zaštitu spomenika kulture, Belgrad, 1988. ISBN 86-07-00205-8.
  • Tania Velmans: Infiltrations occidentales dans la peinture murale byzantine au XIVe et au début du XVe siècle. In: Moravska skola i njeno doba: Nauchmi skup u Resavi 1968 / L'École de la Morava et son temps: Symposium de Résava 1968, edited by Vojislav J. Duric, pp. 37–48. Belgrade, 1972.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Zeyrek Camii</span> Bizans İmparatorluğu dönemine ait dinî yapı

Zeyrek Camii veya Pantokrator Manastırı, İstanbul'un Fatih ilçesine bağlı Fazilet Sokağı'nda Haliç'e bakan büyük bir camidir. İki eski Bizans kilisesi ve birleştirilmiş bir şapelden oluşur ve Konstantinopolis'teki Orta Bizans mimarisinin en iyi örneğini temsil eder. Ayasofya'dan sonra İstanbul'da ayakta kalan en büyük Bizans dinî yapısıdır.

<span class="mw-page-title-main">Fransa mimarisi</span>

Fransız mimarisi veya Fransa mimarisi, Fransız ve yabancı asıllı mimarların Fransa Cumhuriyeti coğrafi sınırları içinde tasarladığı veya inşa ettiği mimari eserlere verilen genel isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı mimarisi</span> Osmanlı mimarisine genel bakış

Osmanlı mimarisi, Osmanlı İmparatorluğu'nun beylik olarak kurulup, imparatorluk olarak yayıldığı ve hüküm sürdüğü dönemlerde inşa ettiği veya fikir öncülüğü yaptığı mimari üslupları ve eserleri kapsar. Osmanlı mimarisi kendinden önce gelen Erken dönem Anadolu Türk mimarisi, Selçuklu mimarisi, Bizans mimarisi, İran mimarisi ve Memlük mimarisi'nden etkilenmiştir. Osmanlı mimarisinin, Akdeniz ile Ortadoğu mimari geleneklerinin sentezi olduğunu düşünen mimarlık eleştirmenleri de vardır. Her ne kadar farklı dönemlerdeki ihtiyaca ve teknolojiye göre farklı yapı türleri inşa edildiyse de, genelde Osmanlı'nın hakim olduğu bölgelerde camiler ve çevresinde yapıların inşa edilmesi sıklıkla rastlanan bir olguydu. Camiler, çevrelerine yapılan sosyal yapılarla birlikte bir külliye teşkil ediyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Bizans mimarisi</span> Doğu Roma mimarisine genel bakış

Bizans mimarisi, Bizans İmparatorluğu mimarisidir. İmparatorluk, Büyük Konstantin, Roma İmparatorluğu başkentini Roma'dan Byzantion'uma doğuya taşıdığı 330 yılından sonraki Roma İmparatorluğu'nun sanatsal ve kültürel varlığını adresler. Byzantion, "Yeni Roma", sonradan Konstantinopolis ismini almıştır, bugün İstanbul olarak adlandırılmaktadır. İmparatorluk, bir Milenyumdan fazla yaşamış, Avrupa'da Orta Çağ ve Rönesans mimarlığını etkin şekilde etkilemiş, 1453 yılında İstanbul'un fethinden sonra Osmanlı mimarisini etkilemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Marko Manastırı</span> Makedonyada bir manastır.

Marko Manastırı, Kuzey Makedonya'da, Üsküp'ün güneybatısında, şehre yaklaşık 18 km uzaklıktaki Markova Sušica köyünde bulunan manastırdır. Manastırın inşasına Sırp Kral Vukašin önderliğinde 1345 yılında başlanmış olsa da, içindeki freskler dönemde yaşanan Osmanlı akınları ve iç karışıklıklar nedeniyle oğlu Prens Marko tarafından yaklaşık 30 yıl sonra tamamlanabilmiştir. Manastırın Katholikon'u Aziz Dimitrios kilisesidir ve bu kilise manastır kompleksinin merkezini oluştur.

<span class="mw-page-title-main">Dejanović Hanedanı</span> Orta Çağda yaşamış soylu bir aile

Dejanović ya da Dragaš Hanedanı Orta Çağ'da yaşamış, Stefan Dušan (1331-1355), V. Stefan Uroš (1355-1371) ve 1371 yılında yapılan Çirmen Muharebesi sonrası girilen çöküş döneminde Sırp İmparatorluğu'na hizmet etmiş soylu bir Sırp hanedanıdır. Çirmen Muharebesi sonrası Osmanlı Devleti ile vasallık ilişkisinde bulunmuştur. Hanedan dönemin en önemli aileleri arasında sayılır ve bir zamanlar kabaca bugünkü Sırbistan, Bulgaristan ve Makedonya'nın topraklarının birleştiği bölgede hakimiyet kurmuştur. Son iki Bizans İmparatoru anne tarafından bu hanedana mensuptur.

Orta Çağ Sırbistan mimarisi Sırp Ortodoks manastırları ve kiliseler nezdinde korunan, temel olarak 3 mimari okula ayrılan, balkan coğrafyasında karşılaşılması mümkün mimaridir. Orta Çağ Bizans - Sırp mimarisinin bu şekilde ilk sınıflandırılması Gabriel Millet tarafından yapılmıştır.

Raška mimari okuluRaška stili ya da kısaca Raška okulu olarak da bilinir, 1170-1300 yılları arasında Orta Çağ Sırbistan'ında Nemanjić hanedanı döneminde ortaya çıkıp gelişen ve çoğunlukla dini mimaride kendini gösteren okuldur.

<span class="mw-page-title-main">Vardar mimari okulu</span>

Vardar mimari okulu, kısaca "Makedon okulu" ya da "Vardar stili" olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Aziz Georgij Kilisesi (Staro Nagoričane)</span> Makedonyada bir Orta Çağ kilisesi.

Aziz Georgij Kilisesi, Kuzey Makedonya'ndeki Kumanova'nın Staro Nagoričane köyünde bulunan bir Makedon Ortodoks kilisesidir.

<span class="mw-page-title-main">Lesnovo Manastırı</span> Makedonyada bir manastır

Lesnova Manastırı ya da resmi adıyla Başmelek Mikail ve Lesnova'lı keşiş aziz Gabriel manastırı Orta Çağ Makedonya'sının en önemli anıtlarından biridir. günümüze ulaşan yapı bir 14. yüzyıl bir Sırp soylusu olan Jovan Oliver tarafından yaptırılmıştır. Manastırın katholikonu genel olarak iyi korunmuş freskleri ile ünlüdür ve bugün hala Makedon Ortodoks Kilisesi'ne bağlı olarak aktifliğini sürdürmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Horezu Manastırı</span>

Horezu Manastırı veya Hurezi Manastırı, Prens Constantin Brâncoveanu tarafından, 1690 yılında Eflak Prensliği'nin Horezu ilçesinde yaptırılan manastır. Mimari saflığı ve dengesi, heykellerindeki ayrıntıların zenginliği, dini kompozisyonların işlenişi, kişilere adanan portreleri ve boyalı dekoratif çalışmalarıyla ünlü olan manastır, Brancovan tarzının başyapıtı olarak kabul ediliyor. Hâlâ kilise olarak kullanılan yapı, Romanya'nın en önemli tarihi ve kültürel mekanlarından biridir.

"Eflak'daki birkaç kilise ve manastırda bulunan Branccovenesc stili, tek gerçek ve orijinal Romen tarzıdır ve hükümdarın adı altında "Brancovean sanatı" olarak adlandırılır; bu hükümdar, dünya güçleri arasında sürekli bir çatışmanın sürdüğü o dönemde ülkenin kültürel gelişimini her şeyin üzerine koyup onu hayatının hedefi haline getirdi."

<span class="mw-page-title-main">Zarzma Manastırı</span> manastır

Zarzma Başkalaşım Manastırı, zarzmis p'erists'valebis monasteri) güneybatı Gürcistan'ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde yer alan Zarzma köyündeki bir Orta Çağ Ortodoks Gürcü manastırıdır.

<span class="mw-page-title-main">Vaçnadziani Manastırı</span>

Kutsal Vaçnadziani veya Vaçnadziani Manastırı, Doğu Gürcistan'ın Gurcaani belediyesindeki Vaçnadziani köyünün yanında konumlanmış eski bir Gürcü Ortodoks manastırıdır. Ana Kilise, Bütün Azizler manastırından sonra adlandırılmıştır. Ayrıca 9. yüzyılda piskoposluk bölgesinin ana kilisesiydi.

Tanrı'nın En Kutsal Annesi Manastırı, genellikle Matejče (Матејче) veya Matejić (Матејић) olarak bilinir, Üsküp ve Kumanovo yakınlarındaki Skopska Crna Gora eteklerindeki Matejče köyünde bulunan 14. yüzyıldan kalma bir Sırp Ortodoks manastırıdır. Köyde yaşayan halkın %89'u Müslüman Arnavut ve %10'u Ortodoks Sırp'tır.

<span class="mw-page-title-main">Orta Çağ'da mimari</span>

Orta Çağ'da mimari, mimarlıkla ilgili dini, medeni, askeri ve sivil binaları içermektedir. Stilleri Romanesk ve Gotik mimaridir. Hayatta kalan Orta Çağ mimarisinin çoğu kiliselerde ve kalelerde görülür.

<span class="mw-page-title-main">Dejan</span> Sırp sebastokrator ve despot

Dejan, Sırp İmparatorluğu döneminde yaşamış Sırp asilzadedir. Sırp İmparatoru Stefan Dušan, V. Stefan Uroš'a hizmet etmiş, Kumanova ve Köstendil çevresini sebastokrator ve despot unvanlarıyla yöneten Dejanović Hanedanı'nın atası olan İmparatorluk döneminde hüküm sürmüştür. İmparator Dušan'ın kız kardeşi Theodora Nemanjić ile evliydi. Karadağ'ın doğusundaki Kumanova bölgesinde bir eyalete hükmediyordu. Başlangıçta Žegligovo ve Preşova'nın eski župe'yi (ilçeleri) içeriyordu. V. Stefan Uroš daha sonra Dejan'a Köstendil ile Yukarı Struma Nehri'ni verdi. Dejan, diğerlerinin yanı sıra Zemen Manastırı'nı ve eyalet boyunca birkaç kilise binasını da yeniden inşa etti. Dejan, Dušan saltanatının sona ermesi ve Dušan'ın ölümünden sonraki Sırp İmparatorluğu'nun çöküşü sırasında önde gelen isimlerden biriydi. Dejan, iki oğlu despot Jovan ve Gospodin Konstantin Dragaš ile birlikte, Sırp İmparatorluğu'nun çöküşü ve ardından gelen Osmanlı döneminde de güçlenen Dejanović Hanedanı'nın atasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Gürcistan mimarisi</span> gürcistan mimarisine genel bakış

Gürcistan mimarisi, Gürcistan'da bulunan mimari tarzları ifade eder. Ülke mimari anıtlar açısından son derece zengindir. Gürcü mimarisinin karakteristik özellikleri, anıtsallık, net kompozisyon, katı orantılar, makul derecede dekorasyon kullanımı ve hepsinden önemlisi doğa ile uyumlu etkileşimdir.

<span class="mw-page-title-main">Yeni Bizans mimarisi</span> Uyanış mimarisi akımı

Bizans Uyanış çoğunlukla dini, kurumsal ve kamu binalarında görülen bir mimari uyanış hareketidir. Özellikle İstanbul ve Ravenna Eksarhlığı olmak üzere 5. ila 11. yüzyıllardan kalma Doğu ve Ortodoks Hristiyan mimarisiyle ilişkili Bizans stilinin unsurlarını içerir. Yeni Bizans mimarisi 1840'larda Batı Avrupa'da ortaya çıktı ve 19. yüzyılın son çeyreğinde Rusya İmparatorluğu'nda ve daha sonra Bulgaristan'da zirveye ulaştı. Yeni Bizans ekolü Yugoslavya'da I. Dünya Savaşı ile II. Dünya Savaşı arasında etkindi.

Sırbistan mimarisinin uzun, zengin ve çeşitli bir tarihi vardır. Sırbistan mimarisi, Roma'dan Postmodern'e kadar belli başlı Avrupa üsluplarından bazılarını, Brütalizm ve Streamline Moderne'deki başlıca örneklerle Raška, Sırp-Bizans canlanma dönemi, Morava, Barok gibi Klasik ve Modern mimarinin örneklerini sergiler.