Yeni Adana, Adana’da 1918-2023 yılları arasında yayınlanan günlük yerel gazete.
Hüseyin Cahit Yalçın, Türk gazeteci, yazar, çevirmen, siyasetçi.
İkdam, 5 Temmuz 1894 ve 31 Aralık 1928 tarihleri arasında İstanbul'da yayınlanmış günlük siyasal gazetedir.
Ahmet İhsan Tokgöz, Türk gazeteci, tercüman, matbaacı, yayımcı, siyasetçi ve spor yöneticisi.
Akbaba, 1922-1977 yılları arasında yayımlanmış haftalık siyasi mizah dergisi.
İsmail Gaspıralı (Gasprinskiy), Kırım Tatarı fikir adamı, eğitimci ve yazar-yayıncı. Gaspıralı, Rus İmparatorluğu'nda Türk ve İslam toplumlarının eğitim, kültür reformu ve modernleşmeye ihtiyacını betimleyen Türkçü aydındır. Soyadı, Kırım'daki Gaspra şehrinden gelmektedir.
Vakit gazetesi, ilk defa 15 Mayıs 1875'te Diyarbakırlı Filip Efendi İstanbul'da Kemalzade Lastik Said Bey başyazarlığı altında yayınlanmaya başladı. Gazetenin yönetimi önce Ketenciler başındaki Han-ı Halil'de iken, sonraları Bab-ı Ali caddesindeki 54 numaraya taşınmıştı. Gazete o dönemde 30 paraya satılırdı. Yayınlanan makaleler imzasız olup yazıların altında "Muharriri evvel" imzası vardı. Vakit mücadeleci gazete olarak kısa zamanda en çok okunan gazetelerden biri oldu. Gazetenin yayınlanmasına bir süre göz yumuldu fakat daha sonra Padişah Abdülaziz'in ve hükûmetin tahammülü kalmadı, Vakit kapatıldı.
Ahmet Rasim, Türk yazar, gazeteci, tarihçi, milletvekili.
Tercümân-ı Hakîkat, Osmanlı İmparatorluğu döneminde, İstanbul'da 1878-1921 yılları arasında yayınlanan günlük gazete.
Sabah, 1875 yılında yayın hayatına giren, I. Dünya Savaşı yıllarında Peyam gazetesi ile birleşip "Peyam-ı Sabah" adını alan ve 1922'de kapanan günlük gazetedir.
Feryat veya Feryad, Kıbrıs'ta yayımlanmış bir gazeteydi. 11 Aralık 1899'da ilk sayısı çıkmış olup, on beş günde bir yayımlanmaktaydı. Jön Türkler çizgisinde yayın yapmakta olup Evkafçılık karşıtıydı. Başyazarı İsmail Fehmi'ydi. O dönemde ada Britanya sömürgesi olmasına karşın, ilk sayısından itibaren İstanbul hükûmetinin muhalefetiyle karşı karşıya kalmıştır. Gazetenin çıkışından on altı gün sonra, 27 Aralık 1899 tarihinde Yıldız Sarayı Başkâtipliği'nden yazılan bir yazıda "Bu kere Kıbrıs'ta tab' ve neşrine başlanılmış olduğu dersaadete vürûd eden birinci numerolu nüshasından anlaşılan Feryad nam hezeyannamenin memalik-i şahanenin hiçbir tarafına ithal olunmasına meydan verilmemesi şeref-südur buyuruları irade-i seniye-i cenab-ı hilâfetpenahi iktiza-yı âliyesinden olmağla" gerekenin yapılması istenmekteydi. Gazete, dört sayı çıktıktan sonra 31 Ocak 1900 tarihindeki son sayısının ardından kapatılarak "sahibine ayda üç yüz kuruş tahsisat bağlanmıştır".
Türkiye'de yayımlanmış mizah dergileri
Tanin, II. Meşrutiyet'ten sonra İstanbul'da yayınlanan İttihatçı bir gazete.
Vatan, Ahmet Emin Yalman tarafından kurulan ve 1940-1975 yılları arasında yayımlanan Türk gazetesi.
Ümid, Kıbrıs adasında Osmanlı aydını Aleksan Sarrafyan Efendi tarafından 12 Aralık 1879- 5 Mart 1880 tarihleri arasında yayımlanan Türkçe gazetedir.
Karagöz, 1908-1968 yılları arasında Türkiye'de yayımlanan siyasi ve mizahî halk gazetesi. İlk sayısı 10 Ağustos 1908'de çıkan gazete, Ali Fuat Bey tarafından kurulmuştur ve haftada iki gün yayımlanmıştır. Gazetenin her bir sayısının kapağında Karagöz ve Hacivat'ın karikatürü ve altında gündemde olan bir konuyla ilgili konuşmalar yer almıştır.
Mizah dergisi, okurlarına mizahi içerik sunmak için özel olarak tasarlanmış bir dergidir. Bu tür yayımlar genelde hiciv ve parodiden oluşmaktadır ancak bir kısmı karikatür, absürtlük, sürrealizm, nevrotizm, gelotoloji, esprili özdeyişler, duygu düzenleyici mizah ve/ya espri denemeleri üzerinde durmaktadır. Mizah dergileri ilk kez Fransa'da Le Charivari (1832-1937), Birleşik Krallık'ta Punch (1841-2002) ve Amerika Birleşik Devletleri'nde Vanity Fair (1859-1863) gibi örneklerle 19. yüzyılın başında popüler hale geldi. İlk Türk mizah dergisi Teodor Kasap tarafından 1870 yılında çıkarılan Diyojen olarak kabul edilmektedir.
Ali Asgar Kemal, Tatar yazar.
Bozkurt, Kıbrıs'ta 1951-1990 arasında yayımlanmış bir Türk gazetesiydi. İlk sayısı 26 Ekim 1951'de Lefkoşa'da çıkan gazetenin imtiyaz sahibi baş yazarı Cemal Togan idi. Gazetenin neşredildiği matbaa gazeteyle aynı ada sahipti ve 1950'lerde gazete matbaası Büyük Han'ın kuzeydoğu köşesinde yer alıyordu.
Türkçe olarak ilk gazete II. Mahmut'un emriyle 1 Kasım 1831'de kurulan Takvîm-i Vekâyi'dir ve bu adım, Osmanlı'de baskı makinesinin kurulmasından uzun bir süre sonraya denk gelmektedir. Takvîm-i Vekâyi, yayın hayatı boyunca birkaç kez kapatılmış ve 1922 itibarıyla meclis tarafından Resmî Ceride ve daha sonra Resmî Gazete adıyla yayımlanmıştır. İngiliz diplomat ve gazeteci William Churchill tarafından 1840 yılında yayın hayatına başlayan ve 1866'da kapanan Cerîde-i Havâdis, ikinci Türkçe gazetedir. 1860 yılında Osmanlı devlet adamı ve gazeteci Agâh Efendi tarafından hazırlanan Tercümân-ı Ahvâl, basılan ilk özel gazetedir. Yazarları arasında İbrahim Şinâsî ve Ahmed Vefik Paşa da yer almıştır. Sonraki yıllarda ise kurucusu Şinasî olan Tasvîr-i Efkâr yayımlanmış fakat 1866'da kapanmıştır.
