İçeriğe atla

Minsk Taarruzu

Vitebs-Orşa Taarruzu
Bagration Harekâtı
Tarih29 Haziran - 4 Temmuz 1944
Bölge
Belarus / SSCB
SonuçSovyet zaferi
Taraflar
Sovyetler Birliği SSCBNazi Almanyası Almanya
Komutanlar ve liderler
Sovyetler Birliği Ivan Chernyakhovsky
Sovyetler Birliği Georgiy Zaharov		Nazi Almanyası Walter Model
(Merkez Ordular Grubu)
Nazi Almanyası Kurt von Tippelskirch
Nazi Almanyası Dietrich von Saucken
Nazi Almanyası Vincenz Müller
(başlangıçta 4. Ordu)
Güçler
2. Belarus Cephesi
3. Belarus Cephesi
Kayıplar
22.570 ölü, 13.256 tutsak (Sovyet Kayn.)[1]
İzleyen kuşatmada 100 bin üzerinde kayıp

Minsk Taarruzu, 1944 yılının yazında Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın ikinci evresini oluşturan bir taarruzdur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Operatif hedefler

Bagration Harekâtı'nda 3. Belarus Cephesi'nin rolü, esasen harekâtın ilk evresinin bitiminde yani 28 Haziran 1944 tarihinde, cephenin süvari ve mekanize unsurlarından oluşan çevik kuvvetleri, Berezina Nehri geçişlerinde durdurulduğunda tamamlanmıştı. Aynı gün, harekâtın ilk hedeflerine ulaşılmasıyla, STAVKA yeni bir emir yayınladı. Bu emir, sınırdan Berezina'yı zorlamak, Minsk ve Molodeçno'yu, 2. Belarus Cephesi ile süregelen işbirliği içinde ele geçirmek şeklindedir. Ayrıca emirde, verilen bu hedeflere en geç 8 Temmuz itibarıyla ulaşılmış olması istenmektedir.[2] General Pavel Rotmistrov komutasındaki 5. Muhafız Tank Ordusu komutanlığı, ilerleme hızının yetersiz bulunmasından dolayı eleştirildi ve hedeflere ulaşma konusunda daha belirgin bir kararlılık göstermesi emredildi.

Alman planı

Alman planlamaları, önceki muharebelerde uğranılan kayıplarla fazlasıyla sınırlanmaktadır. Vitebsk-Orşa Taarruzu ve Bobrusyk Taarruzu, açıkça Sovyet derin hedefinin Minsk olduğunu göstermişti. Bu nedenle Minsk'in savunulmasına destek için 5. Panzer Tümeni, 26 Haziran'da Güney Ukrayna Ordular Grubu emrine verildi.

Harekât başladığında tüm 4. Ordu'nun gerek güney gerek kuzey kanat açıklarından dolaşarak geçti. Buna karşın mevzilerin sıkıca tutulması emri verildi. Merkezdeki kolordu, 39. Panzer Kolordusu, Sovyet hava akınları altında büyük kısmıyla dağıldı. Bu arada Alman 4. Ordu'su, Berezina köprülerine çekilirken iki kolordu komutanını kaybetti.

Taarruz

Taarruz, üç ana evrede gelişti, Berezina boyunca Alman ön savunmasının yarılması Sovyet motorize birliklerinden oluşan çevik kuvvetlerin ilerlemesi ve Alman savunma mevzilerinin işgalinden sonra 4. Ordu'nun nihai kuşatılması.

Alman savunması

Alman Üst Komutanlığı OKH, 26 Haziran'da, gelişmekte olan Bagration Harekâtı'nın, 1944 yılı yaz - sonbahar Sovyet genel taarruzu olduğunu ve bu harekâtın ana stratejik hedefinin Minsk'e yöneldiğini fark etti. Sonuçta 5. Panzer Tümeni Kuzey Ukrayna Ordular Grubu'ndan geri verildi. Tümen, 27 Haziran'da Sovyet ilerlemesini durdurmak ve Merkez Ordular Grubu'nun tümüyle çökmesini önlemekle görevli olarak bölgeye ulaştı. Askeri durum, Alman kuvvetleri açısından korkunç oldu. Merkez Ordular Grubu'nun kuzey kesiminde, 3. Panzer Ordusu ve 5. Kolordu iyice dağıldı, 53. Ordu silindi, 11. Kolordu giderek batıya itildi. Güneyde 9. Ordu'nun sağ kalabilen birlikleri, Sovyet hava akınları ve topçu ateşi altında bütünlüğünü yitirmişti. Sovyet kuvvetlerinin, kanat açıklarından akıp gidiyor olmasına karşın 4. Ordu'nun üç kolordusuna, mevzileri tutmaları emredildi. Hitler, Minsk'i Fester Platz ilan etti ve 9. Ordu'nun kalıntılarına, savunmalarının takviye edileceği bilgisini iletti.

4. Ordu'dan dağılan unsurlar ve 5. Panzer Tümeni ile 28 Haziran'da, General Dietrich von Saucken komutasında bir muharebe grubu oluşturuldu. Bu muharebe grubu, Minsk'in kuzeydoğu ana yolundaki Borisov yakınlarında mevzi aldı. Diğer Alman zırhlı birliklerinin tersine halen güçlü durumda olan 5. Panzer Tümeni'nin tank alayları, kuzeyde toplanarak bölgeyi tahliye için kullanılan demiryolu hatlarını korumak üzere görevlendirildi. Yol, piyadenin artçı unsurlarıyla tutulurken Krupki'nin doğusundaki demiryolu hatları, 505. Ağır Tank Taburu nun Tiger I'leri tarafından tutulmuştur.

Alman birliklerinin bu bölgede bir savunma düzeni kurabilecek yeterli insan gücü yoktu. Bazı ilave takviyeler, Alman işgali altındaki bölgelerde güvenliği sağlama işi üstlenen bazı Sovyet rejim karşıtı birliklerce sağlanmıştır. Bunlar, Kaminski Tugayı ve Oskar Dirlewanger komutasındaki birliklerdir. Bu birlikler esasen partizan eylemlerine karşı kullanılan birliklerdi ve bir dizi vahşet ve savaş suçundan sorumluydular. Berezina'nın güneyindeki nehir geçiş noktaları, Berazino'ya çekilmiş olan birkaç polis ve Alman Güvenlik Tümeni ile General Müller'in 12. Kolordusu'nun bazı unsurlarından kurulu birliklerce tutuldu.

Minsk'in geri alınması

Bu aşamada Sovyet taarruzu, iki koldan Minsk'e yönelmiştir. 5. Muhafız Tank Ordusu, kuzeydoğudan, 2. Muhafız Tank Kolordusu ise doğudan kente ilerlemektedir. Bu ilerleme sırasında 5. Muhafız Tank Ordusu'nun 3. Muhafız Tank Kolordusu, 505. Ağır Tank Taburu'na ağır kayıplar verdirmişti. 5. Muhafız Tank Ordusu'nun büyük kısmı, 11. Muhafız Ordusu piyade unsurlarının desteğinde doğrudan Minsk yoluna taarruz ederek bölgeyi savunmakta olan Alman piyade birliklerini, 29 Haziran'da Borisov'a çekilmeye zorladı. Berezina üzerinde, Borisov girişindeki bir köprüye 30 Haziran'da yönelen bir Sovyet saldırısı, 5. Panzer Tümeni'nin istihkamcıları tarafından atıldı.[3] Minsk'in kuzeybatı yaklaşımındaki demiryolu hatları, 5. Muhafız Tank Ordusu tarafından tehdit edilince aşırı yayılmış durumdaki von Saucken birlikleri bu kesimi takviye etmeye çalıştılar. Kızıl Ordu taarruzu değişik yönlerden gelişti. Kentin güneyinden 65. Ordu, kuzeyinden 5. Muhafız Tank Ordusu birlikleri ilerlemekteydi ve Berezina, 2. Muhafız Tank Kolordusu tarafından geçilmişti. Bu durumda kentin düşmesi yakın görünmekteydi.

Gelişen Sovyet kuşatmasından kaçma çabasıyla 39. Panzer Kolordusu'nun dört tümeni, Borisov'un güneyinde Berezino'yu geçmek için çekilmeye başladılar. Alman birliklerinin geçiş yapacağı köprü, Sovyet hava unsurlarının saldırılarıyla defalarca hasar görürken, araçlardan oluşan ve kilometrelerce uzayan bir konvoy aynı hava saldırılarına hedef olmaktaydı. Değiştirilen kolordu komutanı General Otto Schunemann da 29 Haziran tarihinde öldü ve kolordu bütünüyle dağılmaya başladı.

Alman Merkez Ordular Grubu'nun Minsk savunmasında olan unsurları, 1 Temmuz'da çekilme hazırlıklarına başladılar. Minsk'in tahliyesi için emir, 2 Temmuz'da verildi. General von Saucken komutasında ve büyük kısmını 5. Panzer Tümeni'nin oluşturduğu muharebe grubu, kuzeybatı yönünde Molodeçno'ya çekilme emri aldı. General Gottberg, Minsk savunmasının çöktüğünü açıklamasından sonra onun birlikleri de çekildi. Halen Minsk'İn doğusunda olan 4. Ordu'nun büyük kısmı çekilmeye çalışırken 2. Muhafız Tank Kolordusu, 3 Temmuz 1944 sabahının erken saatlerinde kentteki Alman savunmasını yarıp kente girmiştir. Günün şafağında kent içinde çatışmalar başladı. Minsk'teki Alman artçı kuvvetlerinin kalıntıları 4 Temmuz 1944 tarihi itibarıyla temizlenmişti. Aynı sırada Sovyet 65. Ordu'su ve 5. Muhafız Tank Ordusu, Minsk'in batısında Alman kuvvetlerinin kuşatılma işlemini tamamlamıştır. Sovyet kuvvetlerinin oluşturduğu bu kuşatma, 9. Ordu'dan kalan birliklerle 4. Ordu'nun büyük kısmını tuzağa almıştır.

4. Ordu'nun imhası

İzleyen birkaç gün boyunca kuşatmayı yarmak için, 4. Ordu'nun dağılmayan ve emir komuta zincirini korumuş olan tümenleri önderliğinde bir dizi girişimde bulunuldu. Kuşatılan Alman birlikleri içinde en büyük grup 12. Kolordu'ya bağlı tümenlerdi ve görece daha sağlam durumdaydılar. Bu tümenler, başarılı bir şekilde Orşa'dan çekilen 27. Kolordu'nun unsurlarıyla birlikte bu kez Pekalin civarında tuzağa düştüler. Alman Kolordu komutanları Müller ve Völckers 5 Temmuz'da, kendi kuvvetlerinin kuzeybatı, sonra da batı yönünde bir çıkış yapması gerektiğine karar verdiler. Bu hareket General Martinek'in eski 39. Panzer Kolordusu'nun kalıntılarıyla birlikte yapılacaktı. Tüm bu Alman birlikleri, son gelişmelerden sonra Sovyet cephe hattının 100 km içinde kalmışlardı.

Bu amaçla 5 Temmuz gece yarısı Alman 25. Mekanize Tümen'i Sovyet hatlarını yarmak için bir mızrak başı olarak harekete geçti. Tümen taarruzu dağıldı, fakat bazı unsurları Minsk'in kuzeyindeki Alman hatlarına ulaştı. Alman mekanize tümeni Feldherrnhalle ve 57. Piyade Tümeni, temas kurarak Minsk'in güneyinden dolaşma girişiminde bulundular. Fakat başlangıçta başarılı bir ilerleme göstermişken, 78. Piyade Tümeni gibi o da başarılı olamayarak dağıldı. Diğer Alman tümenleri de kısa sürede dağıldılar.[4] Alman 14. Piyade Tümeni'nin bazı unsurları, komutanları General Hermann Flörke önderliğinde 31. ve 12. Piyade Tümen'lerinden kalan unsurlarla birleşerek kuşatmadan kurtulma girişiminde bulundular. Minsk'i terk edilmiş ve yangınlar içinde bulduktan sonra kuşatmadan çıkmayı başardılar ve 12. Panzer Tümeni'nin mevzilerine ulaşabildiler.[5]

Kuşatma altındaki tüm 4. Ordu birliklerinin komutasını üstlenen General Müller, 8 Temmuz'da 18. Mekanize Tümen'in başarısız bir çıkış girişimi sırasında esir düştü. General, kuşatma altındaki tüm Alman birliklerine teslim olmaları için derhal bir emir yayınladı. Bu emir, Sovyet tarafında hoparlörlerle Alman askerlerine iletildi ve el ilanları halinde uçaklar tarafından Alman birlikleri üzerine atıldı. Alman komutan ve askerlerin çok büyük kısmı bu emre uymadı ve kuşatmadan çıkmak için yapılan girişimlere devam edildi. Sovyet kuvvetleri, birkaç bin kişilik Alman gruplarının faaliyetlerini Temmuz ayı ortalarına kadar rapor etmiştir. Daha küçük gruplar, bir süre daha dayandılar.[6] Alman 4. ve 9. Ordularının 100 bin civarındaki mevcudu Kızıl Ordu birliklerince kuşatma altına alınmıştı. Bunlardan yaklaşık 40 bin kadarı çatışmalarda öldü. Diğerlerinin çoğu esir düştü. Bölgedeki partizan gruplar, kuşatılan Alman birliklerinin tasfiye edilmesinde önemli bir rol oynadılar.

Sonuçlar

Minsk Taarruzu, Bagration Harekâtı'nın stratejik kapsamının da ötesinde tümüyle başarılı bir harekât olmuştur.

  • Belarus'un başkenti Minsk, birkaç yıl süren Nazi işgalinden sonra geri alınmıştır.
  • Alman Merkez Ordular Grubu, benzeri görülmemiş ölçekte bir zaferle, birkaç gün içinde, hemen hemen tümüyle dağıtıldı ve imha edildi.

Özellikle Alman 4. Ordu'su ve Sovyet Bobruysk Harekâtı'ndan kurtulabilen 9. Ordu unsurları neredeyse tümüyle imha edildi. Bu harekâtın sonuçlanması ardından Belarus Stratejik Taarruz Harekâtının üçüncü evresi olan takip evresine geçildi. 2. ve 3. Belarus Cephesi kuvvetlerinin bir sonraki harekâtları sırasıyla Vilnüs Taarruzu ve Belostock Taarruzu olacaktır.

Dipnotlar

  1. ^ Glantz, p.121; 3. Belarus Cephesi raporu.
  2. ^ Glantz, p.117
  3. ^ Zaloga, p.60
  4. ^ See Adair, pp.151–2
  5. ^ Niepold, p.195
  6. ^ 22. Piyade Tümeni, E.g. Bir bölümü Svisloç nehri geçişinde 7 Temmuz'da imha edilmiş olan 22. Piyade Tümeni, Minsk'in güneyindeki bir kasabada 11 Temmuz'da 5 bin Alman askerinin karşı saldırısını rapor rapor etti (Bkz. Glantz, p.183)

Kaynakça

İngilizce Wikipedia maddesinden yararlanılmıştır. Minsk Offensive

  • Hitler's Greatest Defeat: The collapse of Army Group Centre, June 1944 - P. Adair
  • Soviet Blitzkrieg: The Battle for White Russia, 1944 - W. Dunn
  • Belorussia 1944 — The Soviet General Staff Study - David M. Glantz
  • German Defeat in the East, 1944-5 - S. Mitcham
  • Battle for White Russia: The destruction of Army Group Centre June 1944 - G. Niepold
  • Bagration 1944: The Destruction of Army Group Centre - S. Zaloga

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Lvov-Sandomierz Taarruzu</span>

Lvov-Sandomierz Taarruzu ya da Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı Temmuz ayı ortalarında başladığı ve Alman kuvvetlerini Ukrayna'dan ve Doğu Polonya'dan atmayı amaçlayan genel taarruzudur. Bir aydan uzun bir süre devam eden Sovyet taarruzları, belirlenen hedeflerine ulaşmıştır. Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, üç taarruz harekâtından oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bagration Harekâtı</span> Harekât

Bagration Harekâtı, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'nun yürüttüğü Beyaz Rusya Stratejik Taarruz Harekâtı'nın kapalı adıdır. Harekât, 22 Haziran ve 19 Ağustos 1944 tarihleri arasında icra edilmiş olup sonuçta Alman kuvvetleri Beyaz Rusya'dan ve Doğu Polonya'dan çıkartılmıştır. Harekâta verilen Bagration kapalı adı, 18. ve 19. yüzyıllarda yaşamış ve Borodino Muharebesi sırasında ölümcül bir yara almış olan Çarlık generali, prens Pyotr Bagration'a dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">5. Muhafız Tank Ordusu (Sovyetler Birliği)</span>

5. Muhafız Tank Ordusu, II. Dünya Savaşı sırasında önemli muharebelere katılmış bir Sovyet Muhafız zırhlı teşkilidir.

<span class="mw-page-title-main">Korsun-Şevçenkovski Taarruzu</span>

Korsun - Şevçenkovski Taarruzu, 24 Ocak - 16 Şubat 1944 tarihleri arasında yer alan ve Korsun - Çerkassi Kuşatması'na yol açan bir muharebedir. Taarruz, Dinyeper-Karpatlar Taarruzu'nun bir parçasıdır. Bu harekât sırasında Nikolay Vatutin'in komutasındaki 1. Ukrayna Cephesi ve Ivan Konev komutasındaki 2. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, Alman Güney Ordular Grubu'na bağlı bazı birlikleri Dinyeper Nehri kıyılarında tuzağa düşürüp kuşattılar. Haftalar boyunca süren çatışmalarda Kızıl Ordu kuvvetleri kuşatma altındaki Alman kuvvetlerini imha etmeye çalıştılar. Kuşatma altındaki Alman birlikleri dışarıdan yardıma gelen başka Alman birlikleriyle iş birliği halinde kuşatmayı yarıp kaçmayı başardı. Bu kuvvetlerin yaklaşık üçte ikisi kurtulmayı başarmıştır.

Vitebsk - Orşa Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı yaz genel taarruzu Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın bir parçasıdır ve genelde Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Mogilev Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı sırasında giriştiği birden çok taarruzdan biridir ve genelde Bagration Harekâtı olarak bilinir. Harekâtla ulaşılması planlanan hedefler, Mogilev'i geri alınması ile Alman 4. Ordu'sunun sabitlemesi ve çevirilerek tuzağa düşürülmesidir. Taarruz, sonuçta her iki hedefe de ulaşmıştır.

Bobrusyk Taarruzu, Belarus Strateji Taarruz Harekâtı'nın bir alt taarruzudur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Polotsk Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın ikinci evresindeki bir taarruzdur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Şyaulyay Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1. Baltık Cephesi kuvvetlerince girişilmiş bir taarruzdur ve genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. Taarruz, Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın üçüncü evresinde girişilen bir harekâttır ve ana taktik hedefi Şyaulyay kenti olarak, Alman kuvvetlerinin Litvanya'dan çıkarılmasını amaçlamaktadır.

Vilnüs Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yaz genel taarruzu olan Bagration Harekâtı'nın üçüncü evresinde gerçekleşmiş olan bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 5 - 13 Temmuz tarihleri arasında gerçekleşti ve Sovyet zaferiyle sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">Belostok Taarruzu</span>

Belostok Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı yazında başlattığı Beyaz Rusya Stratejk Taarruz Harekâtı'nın üçüncü ve son bölümünde girişilen bir taarruzdur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Lublin-Brest Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Harekâtı kapsamında sürdürdüğü bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 18 Temmuz - 2 Ağustos 1944 tarihleri arasında yapılmış olup Alman kuvvetlerini merkez ve doğu Polonya'dan çıkarmayı amaçlamaktadır. Genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. 1. Belarus Cephesi'nin güney kanadı (sol) tarafından Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu'na ve Merkez Ordular Grubu'na karşı icra edilmiştir.

Radzymin Muharebesi, Kızıl Ordu'nun 1. Belarus Cephesi kuvvetleri ile 39. Panzer Kolordusu arasında gerçekleşen bir dizi çatışmadır. Bu çatışmalar esasen STAVKA'nın Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın bir parçası olan Lublin-Brest Taarruzu harekâtı sırasında, 1 - 10 Ağustos 1944 tarihleri arasında gerçekleşti. Harekât alanı, Varşova'nın yakınlarındaki bir kasaba olan Radzymin civarıdır. Bu muharebeler sırasında, Varşova'ya 20 km. mesafede, Belostok demiryolu hattı üzerindeki Wolomin kasabası civarı, II. Dünya Savaşı sırasında Polonya'da gerçekleşen en büyük çaplı tank muharebesine sahne olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">1. Târgu Frumos Muharebesi</span>

1. Târgu Frumos Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde 1. Yaş-Kişinev Taarruzu'nun bir bölümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Vistül-Oder Taarruzu</span> II. Dünya Savaşının Doğu Cephesinde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzu

Vistül-Oder Taarruzu, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzudur. Taarruz Harekâtı 12 Ocak - 2 Şubat 1945 tarihleri arasında icra edilmiştir. Bu taarruzla Sovyet kuvvetleri, Doğu Polonya'da Vistül Nehri üzerindeki taarruz çıkış hatlarından Alman toprakları içlerine kadar ilerlediler. Ulaştıkları hat, Alman başkenti Berlin'e 70 km. mesafede olan Oder Nehri kıyılarıydı.

Aşağı Silezya Taarruzu, Mareşal İvan Konev'in 1. Ukrayna Cephesi kuvvetlerince Aşağı Silezya'ya yönelik genel taarruz harekâtıdır. Harekât, Alman askeri varlığını Aşağı Silezya'nın büyük bir bölümünden çıkarttı ve bölgenin başkenti Breslau'da büyük bir Alman birliğini kuşattı.

<span class="mw-page-title-main">Debrecen Muharebesi</span> 1944 yılında SSCBnin Alman-Macar ordularına yaptığı taarruz

Debrecen Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde, Sovyet 2. Ukrayna Cephesi kuvvetlerince 6 - 28 Ekim 1944 tarihleri arasında gerçekleştirilen Debrecen Taarruz Harekâtı'dır. Sovyetler'in Macaristan'a yönelen genel taarruzu Debrecen bölgesini hedef almış, Mareşal Rodion Malinovski'nin 2. Ukrayna Cephesi, General Maximilian Fretter-Pico'nun Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu cephesine yönelmiştir. Bu mevzilerde, müttefiki Macaristan'ın 7. Kolordusu da mevzi almıştı. Sovyet taarruzu, bu mevzileri atmış ve Alman - Macar kuvvetlerini yer yer 160 kilometre geri çekilmek zorunda bırakmıştır.

Halbe Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın sonlarında Doğu Cephesi'nde gerçekleşen bir çatışmadır. General Theodor Busse komutasındaki Alman 9. Ordu'sunun, Berlin Harekâtı sırasında Sovyet kuvvetlerince bir savaş gücü olarak imha edilmesiyle sonuçlanan muharebedir, 24 Nisan - 1 Mayıs 1945 tarihleri arasında yer almıştır.

Memel Kuşatması ya da Memel Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Sovyet kuvvetlerinin 1944 yılı sonlarında başlattıkları Memel Taarruz Harekâtı'dır. Memel, Klaipėda'nın Almanca adıdır. Sovyet taarruzu, Memel'in küçük bir kesiminde ve limanında Alman kuvvetlerinin üç ay boyunca kuşatma altında tutulmasına yol açmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tatsinskaya Taarruzu</span>

Tatsinskaya Taarruzu, bir Sovyet tank kolordusunun, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetlerin havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya Havaalanı'nın ele geçirilmesi operasyonudur. Havaalanı, Stalingrad'daki Pitomnik Havaalanı'na sefer yapan iki havaalanından biridir. Harekât, General Vasili Badanov komutasındaki 24. Tank Kolordusu tarafından 1942 yılı Aralık ayı sonlarında, Küçük Satürn Harekâtı'nın son aşaması olarak gerçekleştirilmiştir. Sovyet kuvvetleri, taarruz ettikleri Tatsinskaya havaalanını ele geçirerek 300'den fazla uçağı yerde imha ettiler. Ağır tank kayıplarına karşın General Badanov'un başarısı parlak bir stratejik zafer olmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.