İçeriğe atla

Minshuku

Kanazawa'da bir minshuku

Minshuku (Japonca民宿), bir Japon hanıdır.[1] Ryokan'ın daha ucuz versiyonudur.[2]

Tarihçe

1979 yılında yapılan bir araştırmaya göre, Japonya'da yaklaşık 27.000 minshuku faaliyet gösteriyordu.[3]

Özellikleri

Minshukular geleneksel olarak insanların kendi evlerindeki birkaç odadan oluşur ve aileler tarafından yönetilmektedir.[1] Bu nedenle ziyaretçiler sıradan Japonların günlük yaşamını görmek için birkaç gün Minshuku'da kalmayı tercih ederler.[1] Ziyaretçilere önce meze ve çay ikram edilir.[1] Konuk odaları Japon tarzı olduğundan burada yerde oturulmakta, yemek yenmekte ve yatılmaktadır. Odadaki tek mobilya genellikle küçük bir masa ve birkaç sandalye olmaktadır.[1]

Ziyaretçilere uyuduklarında futon ve uyku kıyafetleri verilmektedir.[1] Bu nedenle ziyaretçiler minshukuya giderken yanlarına pijama almazlar.[1] Minshukada yürürken yukata giyerler.[1] Grup halinde gelen ziyaretçiler bir odada konaklıyor ve onlar için yerde futonlar düzenlenmektedir.[1]

Minshuku'da özel değil halka açık onsenler bulunmaktadır.[1] Küçük minshukuların yalnızca bazılarında aileler ve çiftler için özel banyolar bulunur. Kahvaltı ve akşam yemeği genellikle fiyata dahildir, ancak bazen biri veya her ikisi de isteğe bağlı ekstra öğünler olarak mevcuttur.[1] Bazı minshukularda yemek servisi bulunmaz veya yalnızca kahvaltı servisi bulunmaktadır.[2] Kahvaltı ve akşam yemeği yemek salonunda servis edilmektedir. Bazı eski minshukularda kapıların kilidi bulunmamaktadır.[2] Minshukular ucuz olsa da lüks arayanlar için pahalı minshukular da mevcuttur.[1]

Konum

Minshukular genellikle onsen, kayak merkezleri ve dağlar gibi turistik yerlerin yakınında bulunurlar.[2] Turistlerin minshuku deneyimi yaşayabileceği en popüler yerlerden biri tarihi Shirakawa-go ve Gokayama köylerinin çevresidir.[2] Minshukular daha çok küçük kasabalarda bulunsa da Tokyo'da da faaliyet gösteren birkaç minshuku bulunmaktadır.[1]

AgodaBooking gibi sitelerde minshukular için ayrı bir veri tabanı bulunmaktadır.[2] Rezervasyonlar telefonla veya yerel bir seyahat acentesi aracılığıyla yapılır.[2]

Galeri

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m "Minshuku". Unmissable Japan (İngilizce). 5 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2024. 
  2. ^ a b c d e f g "Minshuku". Japan Guide (İngilizce). 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2024. 
  3. ^ Kodansha Encyclopedia of Japan (İngilizce). V cild. Tokyo: Kodansha. 1983. s. 197. ISBN 0-87011-625-8. 20 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2024. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Tokyo</span> Japonyanın başkenti

Tokyo, resmî adıyla Tokyo Metropolü, Japonya'nın başkenti ve prefektörlüklerinden biridir. 13,453 km2 olup, 38.505.000 milyon nüfuslu megapol bir bölge olan Tokyo dünyanın en büyük kentidir. Son yapılan araştırmalara göre yaşamın en pahalı olduğu kentlerinden birisi olarak gösterilen Tokyo, 2022 yılında dünyanın en pahalı 9. kentiydi. Honşu'nun orta kesiminde, Büyük Okyanus'un bir girintisi olan Tokyo Körfezi'nin kıyısında, Sumida Nehri'nin ağzında yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Mutfak</span> yemek yapılan yer (oda)

Mutfak ya da ocaklık, yemek hazırlamak için kullanılan alandır. Modern mutfak tipik olarak; set üstü ocak, fırın, mikrodalga fırın gibi pişirme aletlerine sahiptir. Bulaşık yıkamak gibi işleri yapabilmek için bir evyesi vardır. Modern mutfaklarda genellikle bulaşık makinesi de bulunur. Yemek depolamak için kullanılan kiler, mutfak dolabı ya da buzdolabı gibi ekler de mevcuttur.

<span class="mw-page-title-main">Japon mutfağı</span>

Japon mutfağı, Japonya'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Japonya'nın geleneksel mutfağı (washoku), miso çorbası ve diğer yemekler ile pilav üzerine kuruludur ve mevsimlik malzemelere vurgu yapılmaktadır. Garnitürler genellikle balık, salamura sebze ve et suyunda pişirilmiş sebzelerden oluşur. Japonya bir ada ülkesi olduğundan dolayı balık ile diğer deniz ürünleri içeren yemeklere de çok sık rastlanmakta olup genellikle ızgara yapılır, ancak aynı zamanda saşimi veya suşi olarak çiğ olarak da servis edilir. Deniz ürünleri ve sebzeler de tempura olarak hafif bir hamurda kızartılır. Pirinç dışında, soba ve udon gibi erişteler de bir temel gıda maddesidir. Japonya'da ayrıca, oden adı verilen et suyunda balık ürünleri veya sukiyaki ve nikujagada sığır eti gibi birçok kaynatılmış yemek bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Tokyo Kulesi</span> Gözetleme kulesi

Tokyo Kulesi, Japonya'nın başkenti Tokyo'da bulunan bir telekomünikasyon ve gözlem kulesidir. Minato semtindeki Shiba Parkı'nda yer alan kulenin inşası 1958'de tamamlanmıştır. 332,9 metre yüksekliğinde ve 4.000 ton ağırlığında olup Japonya'nın ikinci en yüksek yapısıdır. Paris'teki Eyfel Kulesi'nden esinlenilmiş bir kafes kule tasarımına sahip olup uçuş güvenliği yönetmeliklerine uymak için beyaz ve enternasyonal turuncuya boyanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fransız mutfağı</span> maestro

Fransız mutfağı, Fransa'da geliştirilmiş, zenginliği ve çeşitliliğiyle ünlü, yemek pişirmenin sanatsal yönünü ön plana çıkaran bir ulusal mutfaktır. Fransız mutfağının kökeni Orta Çağına uzanır.

<span class="mw-page-title-main">Saitama (prefektörlük)</span>

Saitama prefektörlüğü, Japonya'nın prefektörlüklerinden biridir. Prefektörlük Kantō bölgesinde yer almaktadır. Prefektörlüğün yüzölçümü 3,798.08 km² olan prefektörlüğün nüfusu 1 Ekim 2014 tarihi itibarı ile 7,237,734'tür. Prefektörlüğün merkezi Saitama şehridir.

<span class="mw-page-title-main">Meksika mutfağı</span>

Meksika mutfağı, özellikle eski yerlilerin ve İspanyol koloni devriyle Fransız, Arap ve Karayip geleneklerinin bir sentezi olarak kendini gösterir. Genelde zengin bitki örtüsüne sahip olan bu sıcak, topik ülkenin mutfağında mısır, fasulye, meyve çeşitleri ve belirli sebze türleri önemli bir rol oynar. Meksika'da birbirinden çok farklı bölgesel mutfaklar mevcuttur. Kuzeyde İspanyol mutfağının etkisi görülürken, güneyde yerlilerin mutfağı korunmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Tokyo'nun özel semtleri</span> Tokyonun doğu kesimindeki, şehrin çekirdeğini oluşturan 23 belediye

Tokyo'nun özel semtleri, Japonya'nın başkenti Tokyo'nun doğu kesiminde yer alan ve çekirdeğini oluşturan 23 belediyedir. Semtler, 1943 yılında lağvedilen eski Tokyo şehrinin bulunduğu alanı kapsamaktadır ve diğer idari bölümler gibi 1947 Yerel Özerklik Kanunu ile tanımlanırlar. Japoncada genellikle "23 semt" olarak bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Bunkyō</span> Japonyada özel semt

Bunkyō, Japonya'nın başkenti Tokyo'nun 23 özel semtinden biridir. Semt, Chiyoda, Shinjuku, Taitō, Kita, Arakawa ve Toshima semtleri ile komşudur. Yüzölçümü 11.29 km² olan semtin nüfusu 1 Mayıs 2015 itibarı ile 217,743'tür.

<span class="mw-page-title-main">Japonya'nın bölgeleri</span> Japonyanın coğrafi bölgeleri

Japonya'nın bölgeleri, Japonya'nın coğrafi bölgeleridir. Resmî bir idari bölüm olmayıp geleneksel olarak birçok bağlamda bölgesel bölümler olarak kullanılmıştır. Örneğin, harita ve coğrafya ders kitapları ülkeyi sekiz bölgeye ayırmakta, hava durumu raporlarında hava durumu genellikle bölgelere göre verilmekte ve birçok işletme ve kurum bulundukları bölgenin adını kendi adlarında kullanmaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Urayasu</span> Japonyanın Chiba prefektörlüğünde bulunan bir şehir

Urayasu, Japonya'nın Chiba prefektörlüğünde bulunan bir şehirdir. Şehir, Chiba prefektörlüğünün en batı ucunda yer almaktadır. Yüzölçümü 17.30 km² olan şehrin nüfusu 1 Aralık 2015 tarihi itibarı ile 164,258'dir.

Japonya'nın prefektörlükleri, Japonya'nın birinci düzey idari bölümleridir. Ülkede 47 adet prefektörlük bulunmaktadır. Prefektörlüklerin 43 tanesi normal prefektörlük , ikisi kentsel prefektörlük , biri bölge ve biri metropoldür . Prefektörlükler ilk defa 1868 yılında Meiji Restorasyonu sırasında kurulmuşlardır.

<span class="mw-page-title-main">Ryokan</span>

Ryokan, kökenleri Edo dönemine (1603-1868) dayanan geleneksel Japon hanlarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Umeboshi</span>

Umeboshi, bir Japon ekşi konserve meyvesidir. Umeboshi yaygın bir tsukemono (turşu) türü olup son derece ekşi ve tuzludur. Genellikle kahvaltı ve öğle yemeğinde pirinç için yan yemek veya onigiri içinde servis edilir. Bazen haşlanmış olarak veya akşam yemeği için çeşnili olarak sunulmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Osechi</span>

Osechi-ryōri, geleneksel Japon Yeni Yılı yemekleridir. Gelenek, ilk olarak Heian döneminde (794-1185) ortaya çıkmıştır. Osechi, bentō kutularına benzeyen jūbako (重箱) isimli özel kutularıyla kolayca tanınabilir. Bentō kutuları gibi, jūbako da genellikle kullanımdan önce ve sonra istiflenir.

<span class="mw-page-title-main">Japonya'da COVID-19 pandemisi</span> Japonyada salgın

COVID-19'a neden olan şiddetli akut solunum sendromu koronavirüsü-2 (SARS-2) hastalığının Japonya'ya sıçradığı Şubat 2020'de onaylandı. Iwate hariç 47 prefektörlüğün hepsinde vaka tespit edildi. Ülkede 10.000'in üzerinde vaka görüldü.

<span class="mw-page-title-main">Sukiyaki</span>

Sukiyaki ), nabemono tarzında hazırlanıp servis edilen bir Japon yemeğidir. Geleneksel olarak, sukiyaki eti ince dilimler halinde kesilir ve soya sosu, şeker ve mirin gibi tatlandırıcılarla marine edilir. Daha sonra sığ bir demir tencerede lahana, soğan, pırasa, mantar, tofu gibi çeşitli sebzeler ve diğer malzemelerle birlikte masada yavaşça pişirilen veya kaynatılan etten oluşur. Malzemeler genellikle küçük bir kaseye çiğ, çırpılmış yumurta tencerede pişirildikten sonra batırılır ve sonra yenir.

<span class="mw-page-title-main">Macar mutfağı</span> Macaristanın mutfak gelenekleri

Macar mutfağı, Macaristan ulusunun ve onun birincil etnik grubu olan Macarların mutfağının karakteristik özelliklerini ortaya koyar. Geleneksel Macar yemekleri öncelikle et, mevsim sebzeleri, meyveler, ekmek, süt ürünleri ve peynirlere dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Chankonabe</span>

Chankonabe, bir Japon sulu yemektir.

<span class="mw-page-title-main">Japon mutfak bıçağı</span>

Japon mutfak bıçağı, yiyecek hazırlamak için kullanılan bir tür mutfak bıçağıdır. Bu bıçaklar birçok farklı çeşitte gelir ve genellikle geleneksel Japon demircilik teknikleri kullanılarak yapılır. Paslanmaz çelikten veya Japon kılıçları yapmak için kullanılan çelikle aynı tür olan haganeden yapılabilirler. Çoğu bıçak, bileşik kelimelerde hōchō (包丁/庖丁) veya -bōchō varyasyonu olarak adlandırılır ancak -kiri gibi başka isimlere de sahip olabilir. Japon bıçağı tasarımlarını sap, bıçak bileme, çelik ve yapı olmak üzere ayırt etmek için kullanılan dört genel kategori bulunmaktadır.