İçeriğe atla

Miles Padgett

Miles Padgett
DoğumMiles John Padgett
1 Haziran 1963 (61 yaşında)[1]
Milliyetİngiliz
Eğitim
Tanınma nedeni
Ödüller
Resmî sitegla.ac.uk/schools/physics/staff/milespadgett
Kariyeri
Dalı
Çalıştığı kurumlar
TezTechniques for ultra-high resolution saturation spectroscopy and laser stabilisation in the 10µm spectral region (1988)
Doktora öğrencileriJacqueline Romero[6]

Miles John Padgett OBE FRS FRSE (d. 1 Haziran 1963[1][2]), Glasgow Üniversitesi Fizik ve Astronomi Okulu'nda Royal Society Optik Araştırma Profesörüdür.[7] 2011 yılında Kelvin Doğa Felsefesi Kürsüsü'ne getirilmiştir[5][8][9][10] ve 2014'ten 2020'ye kadar Glasgow'da araştırma Müdür Yardımcısı olarak görev yapmıştır.[11][12][13][14][15]

Eğitim

Padgett, Manchester Üniversitesi'nde, York Üniversitesi'nde, St Andrews Üniversitesi'nde ve Cambridge Trinity Koleji'nde[2] eğitim görmüş ve 1988'de aynı yerde doktora derecesi almıştır.

Araştırma ve kariyer

Les Allen ile birlikte çalışan Padgett, 2009'da Young Madalyası ve Ödülü[4] ile onurlandırıldıkları Işığın yörüngesel açısal momentumu[3] konusunda öncü çalışmalar yürütmüştür. Liderliğini yaptığı araştırma grubu en çok; optik cımbız ve optik somun anahtarları dahil olmak üzere ışığın açısal momentumunun temel özellikleri,[16] optik iletişim alfabesini genişletmek için yörüngesel açısal momentum durumlarının kullanılması (hem klasik hem de kuantum ışığı ile) ve EPR paradoksunun açısal bir formunun sunumu üzerine yaptığı çalışmalarla tanınır.[17] Padgett'in araştırması Science,[18][19][20][21][22] Nature,[23][24] Physical Review Letters, Optics Express[9] ve Progress in Optics[10] gibi önde gelen hakemli bilimsel dergilerde yayınlandı. Padgett'in araştırması İngiliz Mühendislik ve Fizik Bilimleri Araştırma Konseyi (EPSRC) tarafından finanse edilmiştir.[25]

Ödüller ve onurlandırmalar

Padgett, 2001'de Royal Society of Edinburgh (FRSE) üyeliğine seçildi,[26] 2011'de Optical Society'ye ve 2012'de Fotoğraf Enstrümantasyon Mühendisleri Derneği'ne (SPIE) üye seçildi. 2014 yılında Birleşik Krallık'ın ulusal bilim akademisi olan Royal Society (FRS) Üyesi seçildi.[26] Royal Society adaylık metni şöyledir:

“ Padgett, optik ve özellikle optik momentum alanındaki liderliğiyle uluslararası alanda tanınmaktadır. En iyi bilinen katkıları şunları içerir: mikron boyutlu nesneleri döndürmek için bir optik anahtar, iletişim sistemlerinin veri kapasitesini artırmak için yörünge açısal momentum kullanımı ve Einstein-Podolsky-Rosen (EPR) kuantum paradoksu'nun açısal bir biçimi.[7]„

2009'da Les Allen ile Fizik Enstitüsü (IOP) Young Madalyası ve Ödülü'nü kazandı ve 2014'te Padgett, Royal Society of Edinburgh's Lord Kelvin Madalyası ile ödüllendirildi. 2015 yılında European Physical Society tarafından verilen Işık Bilimi Ödülü'nü[27] kazandı. 2017'de Optical Society'nin (OSA) Max Born Ödülü[28] ve 2019'da Royal Society'nin Rumford Madalyası[29] ödülü ile onurlandırıldı. Padgett, Institute of Physics (FInstP) üyesidir.[1]

Padgett, bilimsel araştırma ve sosyal yardım hizmetleri için 2020 Birthday Honours etkinliklerinde Britanya İmparatorluk Nişanı (OBE) Görevlisi olarak atandı.[30]

Kişisel hayat

Padgett eşi Heather Reid[1][31][32] ve kızları Jenna ile birlikte Glasgow'da yaşamaktadır.

Kaynakça

  1. ^ a b c d Anon (2017). "Padgett, Prof. Miles John". Who's Who (online Oxford University Press bas.). A & C Black, an imprint of Bloomsbury Publishing plc. doi:10.1093/ww/9780199540884.013.U281720.  (üyelik veya Birleşik Krallık halk kütüphanesi üyeliği gereklidir)
  2. ^ a b c "Curriculum Vitae: Miles Padgett FRSE" (PDF). University of Glasgow. 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  3. ^ a b Leach, J.; Padgett, M.; Barnett, S.; Franke-Arnold, S.; Courtial, J. (2002). "Measuring the Orbital Angular Momentum of a Single Photon". Physical Review Letters. 88 (25): 257901. Bibcode:2002PhRvL..88y7901L. doi:10.1103/PhysRevLett.88.257901. PMID 12097130. 
  4. ^ a b "Young medal recipients". Iop.org. 18 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ a b Miles Padgett Google Scholar tarafından indekslenen yayınlar Bunu Vikiveri'de düzenleyin
  6. ^ Romero, Mary Jacquiline (2012). Orbital Angular Momentum Entanglement. gla.ac.uk (PhD tez). OCLC 826894898. EThOS uk.bl.ethos.564101. 5 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2023.  icon of an open green padlock
  7. ^ a b "Professor Miles Padgett FRS". Londra: The Royal Society. 5 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "University of Glasgow :: Story :: Professorships: Natural Philosophy (Kelvin Chair)". University of Glasgow. 13 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ a b Gibson, G.; Courtial, J.; Padgett, M. J.; Vasnetsov, M.; Pas'Ko, V.; Barnett, S. M.; Franke-Arnold, S. (2004). "Free-space information transfer using light beams carrying orbital angular momentum". Optics Express. 12 (22): 5448-5456. Bibcode:2004OExpr..12.5448G. doi:10.1364/OPEX.12.005448. PMID 19484105. 
  10. ^ a b Allen, L.; Padgett, M. J.; Babiker, M. (1999). IV the Orbital Angular Momentum of Light. Progress in Optics. 39. ss. 291-372. doi:10.1016/S0079-6638(08)70391-3. ISBN 9780444501042. 
  11. ^ "University of Glasgow :: School of Physics and Astronomy :: Our staff :: Prof Miles J Padgett". University of Glasgow. 24 Eylül 2012. 15 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ Gibney (2015). "Optics: Leading lights". Nature. 518 (7538): 154-157. doi:10.1038/518154a. PMID 25673395. 
  13. ^ "Miles Padgett: Optical tweezers and twisted beams of light". SPIE.TV. YouTube. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ Miles Padgett yayımları Scopus bibliyografik veritabanı tarafından indekslenmiştir (abonelik gereklidir)
  15. ^ "Scientists slow the speed of light:A team of Scottish scientists has made light travel slower than the speed of light". bbc.co.uk. BBC News. 23 Ocak 2015. 23 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  16. ^ Simpson, N. B.; Dholakia, K; Allen, L; Padgett, M. J. (1997). "Mechanical equivalence of spin and orbital angular momentum of light: An optical spanner". Optics Letters. 22 (1): 52-4. Bibcode:1997OptL...22...52S. doi:10.1364/ol.22.000052. PMID 18183100. 5 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2023. 
  17. ^ "Optics: Research Areas". University of Glasgow. 1 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Aralık 2013. 
  18. ^ Giovannini, D; Romero, J; Potoček, V; Ferenczi, G; Speirits, F; Barnett, S. M.; Faccio, D; Padgett, M. J. (2015). "Optics. Spatially structured photons that travel in free space slower than the speed of light". Science. 347 (6224): 857-60. arXiv:1411.3987 $2. Bibcode:2015Sci...347..857G. doi:10.1126/science.aaa3035. PMID 25612608. 
  19. ^ Lavery, M. P.; Speirits, F. C.; Barnett, S. M.; Padgett, M. J. (2013). "Detection of a spinning object using light's orbital angular momentum" (PDF). Science. 341 (6145): 537-40. Bibcode:2013Sci...341..537L. doi:10.1126/science.1239936. PMID 23908234. 3 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ağustos 2023. 
  20. ^ Sun, B; Edgar, M. P.; Bowman, R; Vittert, L. E.; Welsh, S; Bowman, A; Padgett, M. J. (2013). "3D computational imaging with single-pixel detectors". Science. 340 (6134): 844-7. Bibcode:2013Sci...340..844S. doi:10.1126/science.1234454. PMID 23687044. 
  21. ^ Franke-Arnold, S; Gibson, G; Boyd, R. W.; Padgett, M. J. (2011). "Rotary photon drag enhanced by a slow-light medium". Science. 333 (6038): 65-7. Bibcode:2011Sci...333...65F. doi:10.1126/science.1203984. PMID 21719672. 
  22. ^ Leach, J; Jack, B; Romero, J; Jha, A. K.; Yao, A. M.; Franke-Arnold, S; Ireland, D. G.; Boyd, R. W.; Barnett, S. M.; Padgett, M. J. (2010). "Quantum correlations in optical angle-orbital angular momentum variables". Science. 329 (5992): 662-5. Bibcode:2010Sci...329..662L. doi:10.1126/science.1190523. PMID 20689014. 
  23. ^ Leach, J; Dennis, M. R.; Courtial, J; Padgett, M. J. (2004). "Laser beams: Knotted threads of darkness" (PDF). Nature. 432 (7014): 165. Bibcode:2004Natur.432..165L. doi:10.1038/432165a. PMID 15538357. 23 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ağustos 2023. 
  24. ^ Courtial, J; Leach, J; Padgett, M. J. (2001). "Fractals in pixellated video feedback" (PDF). Nature. 414 (6866): 864. Bibcode:2001Natur.414..864C. doi:10.1038/414864a. PMID 11780051. 5 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Ağustos 2023. 
  25. ^ "UK Government grants awarded to Miles Padgett". Research Councils UK. 26 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  26. ^ a b "Miles Padgett's biography at SPIE". SPIE. 21 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  27. ^ "Research into the Science of Light Prize — QEOD". qeod.epsdivisions.org. 24 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019. 
  28. ^ "Max Born Award". osa.org. 12 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  29. ^ "Rumford Medal". royalsociety.org (İngilizce). Royal Society. 30 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2019. 
  30. ^ "No. 63135". The London Gazette (Supplement). 10 Ekim 2020. s. B14. 
  31. ^ "Scotland | Sun shines on Heather the wedder". bbc.co.uk. BBC News. 17 Ağustos 2001. 15 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  32. ^ Alison, Rennie (10 Aralık 2009). "Heather the Weather Quits – There will be 'snow' stress for me this Christmas". Paisley Daily Express. s. 3. Erişim tarihi: 26 Ocak 2019. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Elektron</span> Temel elektrik yüküne sahip atomaltı parçacık

Elektron, eksi bir temel elektrik yüküne sahip bir atomaltı parçacıktır. Lepton parçacık ailesinin ilk nesline aittir ve bileşenleri ya da bilinen bir alt yapıları olmadığından genellikle temel parçacıklar olarak düşünülürler. Kütleleri, protonların yaklaşık olarak 1/1836'sı kadardır. Kuantum mekaniği özellikleri arasında, indirgenmiş Planck sabiti (ħ) biriminde ifade edilen, yarım tam sayı değerinde içsel bir açısal momentum (spin) vardır. Fermiyon olmasından ötürü, Pauli dışarlama ilkesi gereğince iki elektron aynı kuantum durumunda bulunamaz. Temel parçacıkların tamamı gibi hem parçacık hem dalga özelliklerini gösterir ve bu sayede diğer parçacıklarla çarpışabilir ya da kırınabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Soy gaz</span> Kimyasal element grubu

Soy gaz veya asal gaz, standart şartlar altında her biri, diğer elementlere kıyasla daha düşük kimyasal reaktifliğe sahip, kokusuz, renksiz, tek atomlu gaz olan kimyasal element grubudur. Helyum (He), neon (Ne), argon (Ar), kripton (Kr), ksenon (Xe) ve radon (Rn) doğal olarak bulunan altı soy gazdır ve tamamı ametaldir. Her biri periyodik tablonun sırasıyla ilk altı periyodunda, 18. grubunda (8A) yer alır. Grupta yer alan oganesson (Og) için ise önceleri soy gaz olabileceği ihtimali üzerinde durulsa da günümüzde metalik görünümlü reaktif bir katı olduğu öngörülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mimas (uydu)</span> Satürnün William Herschel tarafından 1789 yılında keşfedilen uydusu

Mimas, Satürn'ün William Herschel tarafından 1789 yılında keşfedilen doğal uydusudur. Diğer bir adı da Satürn I'dir. Güneş Sistemi'ndeki diğer uydularla kıyaslandığında çapının büyüklüğü açısından yirminci sırada yer alır.

<span class="mw-page-title-main">Bilateria</span>

Bilateria, Animalia (hayvanlar) âlemine bağlı bir altâlemdir.

<span class="mw-page-title-main">Cygnus X-1</span>

Cygnus X-1, Kuğu takımyıldızı bölgesinde bulunan ve içinde kara delik olduğu düşünülen tanınmış bir galaktik X-ışını kaynağıdır. Bir roket uçuşu sırasında 1964 yılında keşfedilmiştir ve Dünya'dan görülen en güçlü x-ışını kaynaklarından birisidir. Cygnus X-1, geniş ölçüde bir kara delik olduğu kabul edilen ilk X-ışını kaynağıdır ve kendi sınıfında en çok incelenen astronomik nesneler arasındadır. Güneş'in 14,8 katı bir kütleye sahip olduğu tahmin edilmektedir ve bu tür bilinen diğer yıldızlara veya kara deliklere göre çok küçük olduğu gösterilmiştir. Şayet öyleyse, olay ufkunun yarıçapı yaklaşık olarak 44 km olmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Falconiformes</span> kuş takımı

Falconiformes, halen mevcut Falconidae (doğangiller) familyası ile birlikte birkaç Paleojen türünü içeren bir kuş takımıdır. Geleneksel olarak diğer gündüz yırtıcı kuşları Cathartidae, Sagittariidae, Pandionidae ve Accipitridae familyaları da Falconiformes takımı içinde sınıflandırılırdı. 2008 yılından beri yayımlanan çeşitli genomik araştırmalar ise Avustralaves kladının varlığını öne sürdü. Avustralaves kladı içinde Falconiformes'in en yakın akrabası Psittacopasserea kladıdır ve birlikte Eufalconimorphae kladını oluştururlar.

Dünyadaki yaşamın evrimsel tarihi, fosil ya da günümüz yaşayan canlı organizmaların evrildiği süreçlerin izlerini takip eder. Yaşamın evrimsel tarihi, yeryüzünde yaşamın kökeninden, günümüzden yaklaşık 4,5 milyar yıl önceki bir tarihten, günümüze kadar uzanmaktadır. Günümüz tüm canlı türleri arasındaki benzerlikler, bilinen tüm canlı türlerin, evrim süreçleri içinde giderek birbirlerinden ayrıldığı ortak bir ataya sahip olduklarına işaret etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Lambda Orionis</span>

Lambda Orionis, Avcı takımyıldızı yönünde yaklaşık olarak 1.165 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldızdır. "Meissa", anlamı "parlakça ışıldayan" olan Arapça ﻣﻴﺴﺎﻥ El-Meysan'dan türetilmiştir. Bu terim aslında Gama Gemini (Alhena) için kullanılmıştı, fakat bir şekilde yanlışlıkla Meissa için de kullanılmış ve bu şekilde kalmıştır. Bu yıldız için kullanılan orijinal Arapça isim "Al Haḳʽah" (Heka), aynı zamanda iki φ Ori'yi de içerir.

<span class="mw-page-title-main">Neognathae</span>

Neognathae kuşlar sınıfının iki alt sınıfından birisidir. Yaklaşık 10.000 türü vardır. Geç Kretase'den beri fosilleri bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Epimetheus (uydu)</span> Satürn uydusu

Epimetheus, Satürn'ün düzensiz uydularından biridir ve çapı 119 km genişliğindedir. Satürn XI olarak da bilinir. Satürn'ün en büyük 11'inci uydusudur. Adını bir mitolojik karakter olan Prometheus'un kardeşi Epimetheus'dan almıştır.

Erken Kretase veya Alt Kretase, Kretase'nin iki ana bölümünden daha erken/altta olanıdır. Genellikle 145 milyon yıl öncesinden 100,5 milyon yıl öncesine kadar uzandığı kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Bernard Lovell</span>

Sör Alfred Charles Bernard Lovell, OBE, FRS,, İngiliz fizikçi ve radyo-astronomdur. Lovell, Jodrell Bank Rasathanesi'nin 1945'ten 1980'e değin ilk yöneticilik görevini yürütmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Enceladus</span> Satürnün doğal uydularından biri

Enceladus Satürn'ün en büyük altıncı uydusudur. Yaklaşık 500 kilometre çapında olan Enceladus Satürn'ün en büyük uydusu olan Titan'ın onda biri büyüklüğündedir. Yüzeyinin büyük oranda temiz buzla kaplı olması sonucunda Enceladus güneş sisteminde ışığı en fazla yansıtan gök cisimlerinden biri konumundadır. Doğal olarak ışığı tutan tüm gök cisimlerinden daha soğuk olan Enceladus'un yüzeyi öğle vakitlerinde en yüksek -198 °C dereceye ulaşmaktadır. Enceladus'un yüzeyi yoğun yaşlı kraterlerle kaplı bölgeleri ve 100 milyon yıla kadar yakın geçmişte oluşmuş genç tektonik deformasyon alanları gibi pek çok farklı yüzey özelliğini barındırmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">İyon tuzağı</span>

İyon tuzağı ya da iyon kapanı, genel olarak dış çevreden izole edilmiş bir sistemde, yüklü parçacıkları yakalamak için kullanılan elektrik veya manyetik alanların bir kombinasyonudur. Kütle spektrometrisi, temel fizik araştırmaları ve kuantum durumlarının kontrolü gibi çeşitli alanlarda kullanılır. En yaygın türleri, Penning tuzağı ile Paul tuzağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yüzey plazmonu</span>

Yüzey plazmonları, yalıtkanlık sabitinin işaret değiştirdiği iki yüzey arasında uyarılabilen delokalize elektron salınımlarıdır; bunlara örnek olarak görünür ışıkta dielektrik ve metaller arası yüzeyler verilebilir. Plazmonlar plazma salınımlarının kuantasıdır; bu elektromanyetik dalgaların kuantizasyonunun fotonlar olmasıyla benzer durumdur. Yüzey plazmonları toplu plazmon salınımlarından daha az güce sahiptir; yüzey plazmonlarının aksine bu tip salınımlar Fermi gazlarında boylamasına gerçekleşir.

<span class="mw-page-title-main">Büyük kütleli yıldızlar listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Güneş kütlesine (M☉) göre keşfedilen en büyük yıldızların listesidir.

<span class="mw-page-title-main">John Pendry</span>

Sir John Pendry, İngiliz fizikçi. Imperial College London'da teorik katı hâl fiziği anabilim dalında profesörlük yapan Pendry, metamalzemeler ve perdeleme teorileri üzerine yaptığı çalışmalar ile tanınmaktadır. 2004 yılında Sir unvanını alan fizikçi, 2014 yılında nano-optik alanına olan katkılarından dolayı Norveç Bilimler Akademisi tarafından Kavli Nanobilim Ödülü'ne layık görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Paleoproterozoyik</span>

Paleoproterozoyik, 2,5 milyar yıl öncesinden, 1,6 milyar yıl öncesine uzanan, Proterozoyik Üst Zaman'ın üç bölümünden ilki olan jeolojik zamandır. Paleoproterozoyik yerkürenin jeolojik tarihindeki en uzun zamandır. Kıtalar ilk kez bu zamanda stabilize oldu.

<span class="mw-page-title-main">Patrick Gill</span> İngiliz bilim insanı

Patrick Birleşik Krallık'taki Ulusal Fizik Laboratuvarı'nda (NPL) Zaman ve Frekans alanında Kıdemli NPL Üyesidir.

Güneş'e en yakın, manyetik alanı zayıf ve karasal gezegen olarak tanınan gezegenler arasında en küçük kütleye sahip olan Merkür'ün hidrojen, helyum, oksijen, sodyum, kalsiyum, potasyum ve su buharı içeren, toplam basınç seviyesi yaklaşık 10−14 bar olan çok ince ve oldukça değişken bir atmosferi vardır. Ekzosferik türler ya Güneş rüzgârından ya da gezegenin kabuğundan kaynaklanır. Güneş ışığı atmosferdeki gazları Güneş'ten uzağa iterek gezegenin arkasında kuyrukluyıldıza benzer bir kuyruk oluşturur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.