Milano-Torino
| Yarış detayları | |
|---|---|
| Tarih | Ekim ortası |
| Bölge | Milano, Torino,  İtalya |
| Disiplin | Yol |
| Yarışma | UCI ProSeries |
| Tip | Tek gün |
| Düzenleyen | RCS Sport |
| Web site | milanotorino.it |
| Tarihçe | |
| İlk sürüm | 1876 |
| Sayısı | 104 (2022 itibarıyla) |
| İlk kazanan |  Paolo Magretti (ITA) |
| En çok kazanan | Costante Girardengo (ITA) (5 kez) |
| En son kazanan |  Mark Cavendish (GBR) |
Milano-Torino, kuzey İtalyan şehirleri Milano ve Torino arasında 199 kilometrelik bir mesafe üzerinde gerçekleştirilen Avrupa tek gün yarı klasik bisikleti yarışı. Etkinlik ilk kez 1876'da yapıldı[1] ve bu durum yarışı klasik İtalyan yarışlarının en eskisi ve dünyanın en eski yarışlarından biri haline getirdi. Etkinlik, İtalyan günlük spor gazetesi La Gazzetta dello Sport'un sahibi olan RCS medya grubuna aittir. RCS ayrıca Giro d'Italia, Milano-Sanremo ve Tirreno-Adriatico gibi diğer İtalyan bisiklet etkinlikleri de düzenlemektedir. Yarış, UCI kıta takviminde 1. HC olarak değerlendirildi. 2020 yılında UCI ProSeries kapsamına alındı. Yarış 2007 ilkbaharından 2012 sonbaharına kadar yapılmadı.[2]
Yarış tarihleri
Yarışın Avrupa takvimindeki konumu birkaç kez değişti. 1987'den önce etkinlik her zaman Milano-San Remo'dan yedi gün önceydi ve Bahar Klasikleri için önemli bir hazırlık yarışı olarak görülüyordu, ancak 1987'de Milano–Torino Ekim ayında Giro di Lombardia'dan hemen önceki bir tarihe geçti çünkü yarış organizatörleri kuzey İtalya'da Mart ayı başlarında görülen sert hava koşullarından memnun değildi. Ekim ayında yarış, aynı hafta koşulan Giro del Piemonte ve Giro di Lombardia ile birlikte “Trittico di Autunno” (Sonbahar Üçlüsü)'nün bir parçası oldu. 2005 yılında Milan-Torino geleneksel tarihine Mart ayı başlarında döndü, ancak 2008 baskısı yine Mart ayında gerçekleştirilen Monte Paschi Eroica yarışıyla tarih değiştirerek Ekim ayına geldi. Ancak yarış Ekim 2008'de yapılmadı ve Şubat 2012'de yarış sahipleri (RCS Sport) ile Associazione Ciclistica Arona arasında yarışmayı önümüzdeki üç yıl boyunca organize etmek için anlaşmaya varılana kadar önümüzdeki dört yıl boyunca yürütülmedi.[2]
Piyemonte bölgesinde toprak kaymalarına neden olan sağanak yağmur nedeniyle yarışın 2000 yılı baskısı yapılmadı.
Rota
Yarış, Milano'nun hemen batısındaki Novate Milanese'de başlar ve 40 kilometre sonra Vigevano'daki Ticino nehrini geçerek Lombardiya bölgesini terk edip Piyemonte'ye girer. Yarışın ilk 95 kilometrelik kısmı geniş düz yollarda güney batı yönünde koşulur, Vignale Monferrato (293 metre) tırmanışı ve daha sonra küçük dalgalanmalar geçilerek 130 kilometrenin ardından yarışı Asti'ye getirir. Yarış rotası 70, 75, 129 ve 133 kilometrede dört demiryolu geçidinden geçer ve bunlar peloton bir trene yakalanırsa herhangi bir kaçış durumunda yardımcı olmak için önemli olabilir. Asti'de yarış, Superga Tepesi'nin (620 metre) zorlu tırmanışıyla bitişten sadece 16 kilometre önce kuzeybatı yönüyle Torino'ya doğru tırmanır. Superga tırmanışı genellikle bir grup sürücünün bitişten önce kaçması için sıçrama tahtasıdır. Superga'nın tepesinden, Torino'daki Corso Casale'deki Fausto Coppi velodrome'da bitirmek için Parco Naturale della Collina di Superga aracılığıyla Strada Panoramica dei Colli'den aşağı doğru Torino'ya hızlı bir iniş vardır.
2012 baskısında bitiş Superga'nın zirvesine taşındı (iki kez tekrarlandı).
Kazananlar
| Yıl | Ülke | Bisikletçi | Takım | |
|---|---|---|---|---|
| 1876 |  İtalya | Paolo Magretti | bireysel | |
| 1877– 1893 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1894 | İtalya | Luigi Airaldi | bireysel | |
| 1895 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1896 | İtalya | Giovanni Moro | bireysel | |
| 1897– 1902 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1903 | İtalya | Giovanni Gerbi | Maino | |
| 1904 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1905 | İtalya | Giovanni Rossignoli | Bianchi | |
| 1906– 1910 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1911 |  Fransa | Henri Pélissier | bireysel | |
| 1912 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1913 | İtalya | Giuseppe Azzini | Otav | |
| 1914 | İtalya | Costante Girardengo | Maino-Dunlop | |
| 1915 | İtalya | Costante Girardengo | Bianchi | |
| 1916 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1917 |  İsviçre | Oscar Egg | Bianchi | |
| 1918 | İtalya | Gaetano Belloni | Bianchi | |
| 1919 | İtalya | Costante Girardengo | Stucchi-Dunlop | |
| 1920 | İtalya | Costante Girardengo | Stucchi-Dunlop | |
| 1921 | İtalya | Federico Gay | Bianchi-Dunlop | |
| 1922 | İtalya | Adriano Zanaga | Ganna-Dunlop | |
| 1923 | İtalya | Costante Girardengo | Maino | |
| 1924 | İtalya | Federico Gay | Alcyon-Dunlop | |
| 1925 | İtalya | Adriano Zanaga | Ideor | |
| 1926– 1930 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1931 | İtalya | Giuseppe Graglia | bireysel | |
| 1932 | İtalya | Giuseppe Olmo | bireysel | |
| 1933 | İtalya | Giuseppe Graglia | Bestetti-D'Alessandro | |
| 1934 | İtalya | Mario Cipriani | Frejus | |
| 1935 | İtalya | Giovanni Gotti | Legnano-Wolsit | |
| 1936 | İtalya | Cesare Del Cancia | Ganna | |
| 1937 | İtalya | Giuseppe Martano | Tendil | |
| 1938 | İtalya | Pierino Favalli | Legnano | |
| 1939 | İtalya | Pierino Favalli | Legnano | |
| 1940 | İtalya | Pierino Favalli | Legnano | |
| 1941 | İtalya | Pietro Chiappini | Olympia | |
| 1942 | İtalya | Pietro Chiappini | Legnano | |
| 1943- 1944 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1945 | İtalya | Vito Ortelli | Benotto | |
| 1946 | İtalya | Vito Ortelli | Benotto-Superga | |
| 1947 | İtalya | Italo De Zan | Lygie-Pirelli | |
| 1948 | İtalya | Sergio Maggini | Wilier Triestina | |
| 1949 | İtalya | Luigi Casola | Benotto-Superga | |
| 1950 | İtalya | Adolfo Grosso | Wilier Triestina | |
| 1951 | İtalya | Fiorenzo Magni | Ganna-Ursus | |
| 1952 | İtalya | Aldo Bini | Bianchi-Pirelli | |
| 1953 | İtalya | Luciano Maggini | Atala-Pirelli | |
| 1954 | İtalya | Agostino Coletto | Frejus | |
| 1955 | İtalya | Cleto Maule | Torpado-Ursus | |
| 1956 | İsviçre | Ferdinand Kübler | Carpano-Coppi | |
| 1957 |  İspanya | Miguel Poblet | Ignis-Doniselli | |
| 1958 | İtalya | Agostino Coletto | Carpano | |
| 1959 | İtalya | Nello Fabbri | Bianchi-Pirelli | |
| 1960 | İtalya | Arnaldo Pambianco | Legnano | |
| 1961 | İtalya | Walter Martin | Carpano | |
| 1962 | İtalya | Franco Balmamion | Carpano | |
| 1963 | İtalya | Franco Cribiori | Gazzola | |
| 1964 |  İspanya | Valentin Uriona | Kas-Kaskol | |
| 1965 | İtalya | Vito Taccone | Salvarani | |
| 1966 | İtalya | Marino Vigna | Vittadello | |
| 1967 | İtalya | Gianni Motta | Molteni | |
| 1968 | İtalya | Franco Bitossi | Filotex | |
| 1969 | İtalya | Claudio Michelotto | Max Meyer | |
| 1970 | İtalya | Luciano Armani | Scic | |
| 1971 |  Belçika | Georges Pintens | Hertekamp-Magniflex | |
| 1972 | Belçika | Roger De Vlaeminck | Dreher | |
| 1973 | İtalya | Marcello Bergamo | Filotex | |
| 1974 | Belçika | Roger De Vlaeminck | Brooklyn | |
| 1975 | İtalya | Wladimiro Panizza | Brooklyn | |
| 1976 | İtalya | Enrico Paolini | Scic | |
| 1977 | Belçika | Rik Van Linden | Bianchi-Campagnolo | |
| 1978 | İtalya | Pierino Gavazzi | Zonca-Santini | |
| 1979 | İtalya | Alfio Vandi | Magniflex-Famcucine | |
| 1980 | İtalya | Giovanni Battaglin | Inoxpran | |
| 1981 | İtalya | Giuseppe Martinelli | Santini-Selle Italia | |
| 1982 | İtalya | Giuseppe Saronni | Del Tongo-Colnago | |
| 1983 | İtalya | Francesco Moser | Gis Gelati-Campagnolo | |
| 1984 | İtalya | Paolo Rosola | Bianchi-Piaggio | |
| 1985 | İtalya | Daniele Caroli | Santini-Krups | |
| 1986 | Yarış yapılmadı. | |||
| 1987 |  Avustralya | Phil Anderson | Panasonic-Isostar | |
| 1988 |  Almanya | Rolf Gölz | Superconfex-Yoko-Opel-Colnago | |
| 1989 | Almanya | Rolf Gölz | Superconfex-Yoko-Opel-Colnago | |
| 1990 | İtalya | Mauro Gianetti | Helvetia-La Suisse | |
| 1991 | İtalya | Davide Cassani | Ariostea | |
| 1992 | İtalya | Gianni Bugno | Gatorade-Château d'Ax | |
| 1993 |  Danimarka | Rolf Sørensen | Carrera Jeans–Tassoni | |
| 1994 | İtalya | Francesco Casagrande | Mercatone Uno–Medeghini | |
| 1995 | İtalya | Stefano Zanini | Gewiss–Ballan | |
| 1996 | İtalya | Daniele Nardello | Mapei–GB | |
| 1997 | Fransa | Laurent Jalabert | ONCE | |
| 1998 | İsviçre | Niki Aebersold | Post Swiss Team | |
| 1999 | İsviçre | Markus Zberg | Rabobank | |
| 2000 | Yarış yapılmadı. Sel nedeniyle | |||
| 2001 | İtalya | Mirko Celestino | Saeco Macchine per Caffè | |
| 2002 | İtalya | Michele Bartoli | Fassa Bortolo | |
| 2003 | İtalya | Mirko Celestino | Saeco Macchine per Caffè | |
| 2004 | İspanya | Marcos Serrano | Liberty Seguros | |
| 2005 | İtalya | Fabio Sacchi | Fassa Bortolo | |
| 2006 | İspanya | Igor Astarloa | Barloworld | |
| 2007 | İtalya | Danilo Di Luca | Liquigas | |
| 2008– 2011 | Yarış yapılmadı. | |||
| 2012 | İspanya | Alberto Contador | Saxo Bank–Tinkoff Bank | |
| 2013 | İtalya | Diego Ulissi | Lampre–Merida | |
| 2014 | İtalya | Giampaolo Caruso | Team Katusha | |
| 2015 | İtalya | Diego Rosa | Astana | |
| 2016 |  Kolombiya | Miguel Ángel López | Astana | |
| 2017 | Kolombiya | Rigoberto Urán | Cannondale–Drapac | |
| 2018 | Fransa | Thibaut Pinot | Groupama-FDJ | |
| 2019 |  Kanada | Michael Woods | EF Education First | |
| 2020 | Fransa | Arnaud Démare | Groupama-FDJ | |
| 2021 |  Slovenya | Primož Roglič | Team Jumbo-Visma | |
| 2022 |  Büyük Britanya | Mark Cavendish | Quick-Step Alpha Vinyl Team | |
Kaynakça
- ^ "Milano-Torino past winners". Cycling News. 5 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2017.
- ^ a b "Cyclingnews.com Gives details of race return in 2012". 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2020.
