Battōjutsu , kılıç çekme teknikleri anlamına gelen Japonca bir terimdir. Bu kelime sıklıkla iaijutsu, battōdo veya iaido terimlerinin yerine kullanılır. Böyle olmasına karşın her terimin Japonca'da küçük farkları vardır. Ve bu terimler Japon savaş sanatlarının farklı ryu(okul)larında teknikleri birbirinden ayırmak için kullanılır. Battoujutsu eğitiminde kılıç ile kesmenin üzerinde durulur. Tüm bu terimler genel olarak kılıç teknikleri anlamına gelen kenjutsu veya kendo terimlerinden daha spesifiktir. Ve genellikle kılıcın saya(kın)nın dışında olduğu teknikleri ifade etmek için kullanılır.
Kanamara Matsuri her bahar Japonya'nın Kawasaki şehrinde bulunan Kanayama Tapınağı (金山神社)'nda düzenlenen geleneksel Şinto festivallerindendir. Kökleri 1603-1807 yılları arasındaki Edo dönemine kadar uzanır.
Kokugaku, Japonya'nın Edo döneminin ortalarında yoğun ilgi görmüş olan bir çalışma alanıdır. Rangaku ile beraber Edo dönemini temsil eden alanlardan biri olup, Wagaku, Kōchōgaku, Kogaku diye de anılır. Japon dili, Japon edebiyatı, Tanka şiirleri, Tarih bilimi, Coğrafya bilimi, Teoloji gibi birçok alanı kapsayıp, araştırmacıların Kokugaku'ya yönelik bakış açıları da alandan alana değişir.
Şinto tapınağı, Şintoizm'de bir veya birden fazla Şinto kamisini barındırma amaçlı bir yapıdır. Şinto tapınağı bir ibadet yeri olmayıp kutsal nesneleri saklamak için kullanılır.
Takamagahara, Japon mitolojisinde bir yerdir. Şintoizm'de kaminin yaşadığı yer olup Ama-no uki-hashi köprüsü ile Dünya'ya bağlandığı inanılmaktadır.
Yomi veya Yomi-no-kuni, Japoncada ölüler diyarı için kullanılan bir kelimedir. Şinto mitolojisine göre Kojiki ile ilişkili olarak, ölülerin hayattan sonra geldikleri yerdir. En çok Izanami'nin ölümünden sonra çekildiği yer olarak bilinir. Izanagi, Izanami'yi orada izledi ve dönüşünde kendini yıkadı, süreç içinde Amaterasu, Susanoo ve Tsukuyomi no Mikoto'yu oluşturdu.
Inari Ōkami, Japon tilkiler, bereket, pirinç, çay, sake, tarım ve sanayi, genel refah ve dünyevi başarı kamisidir. Inari Ōkami, Şintoizm'in baş kamilerinden biridir. Eski Japonya'da Inari, kılıç ustalarının ve tüccarların de himayesi altında kaldı. Erkek, kadın ya da androginos olarak temsil edilen Inari, bazen üç ya da beş bireysel kami topluluğu olarak da görülür. Inari, MS 711 yılında Inari Dağı'nda bir tapınak kurulduğundan bu yana ibadet edildiği görülüyor. Efsaneye göre İnari dokuz kuyruğunun hepsini insanlar için bağışlamış ve yok olmuştur. Bu sebeple insan olarak, hiç anlamayacağınız bir surette dirilir. Şinto inancında İnari sureti kızıl sarı saç ve yeşil gözle açıklanır. Tanrılık hayatında insanlık için bahşettiği iyi niyetinin cezasını bu hayatında çekecektir ve kıyameti getirecek tanrı olarak bilinir. Günümüzdeki Şinto tapınma ayinlerinde “watashi no O-Inari-sama” “Benim İnari’me” kavramı vardır. Bu da İnari'nin hiçbir şeye ait olamayacağından gelmektedir. İnari'nin ölümlü hayatında insanlığa verecek canı yoktur, bu yüzden o artık kimsenin tanrısı değildir. İnari ruhuyla dirilen insanın geçmişte verdiği sağlık, sevgi ve neşe gibi kavramlardan mahrum kalacağına inanılmaktadır. Bir Toyokawa rahibine göre İnari, Mayıs yağmurunda dirilir ve göklerin aklını kaybettiği bir gün yeniden yok olacaktır. Bazı bilginler ibadetin 5. yüzyılın sonlarında başladığına inansa da, Inari'ye MS 711'de Inari Dağı'nda bir türbenin kurulmasından bu yana tapınıldığı görülüyor. 16. yüzyılda Inari, demircilerin hamisi ve savaşçıların koruyucusu olmuştu ve Inari'ye tapınma Edo döneminde Japonya'ya yayıldı. Inari, Japonya'da hem Şinto hem de Budist inançlarında popüler bir figürdür. Japonya'daki Şinto tapınaklarının üçte birinden (32.000) fazlası Inari'ye adanmıştır. Kozmetik şirketi Shiseido gibi modern şirketler, şirket merkezlerinin tepesinde mabetlerle Inari'yi bir patron kami olarak görmeye devam ediyor.
Japonya'da Şintoizm ve Budizm olarak 2 din hakimdir. 2006 ve 2008 yıllarında yapılan araştırmalara göre, Japonya nüfusunun %40'ından azı örgütlü bir dine mensuptur.
Kasuga-taisha, Japonya'nın Nara kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, MS 768'de kurulmuş olup yüzyıllar boyunca birkaç kez yeniden inşa edilmiştir ve Fujiwara boyuna aitti. İç mekan, pek çok bronz fenerinin yanı sıra türbeye açılan birçok taş fener ile ünlüdür.
Şinto, Japonya'nın halk dini, Budizmin altıncı yüzyılda Japonya'ya tanıtılmasından bu yana orijinal Ko-Shintō'den salınan okullar ve mezhepler çeşitliliği geliştirdi.
Misogi, tüm vücudu yıkayarak arınma ritüeli olan bir Şinto uygulamasıdır. Misogi, Harae adı verilen başka bir Şinto arınma ritüeli ile ilgili olduğundan her ikisi de topluca misogiharae (禊祓) olarak anılır.
Shintai veya go-shintai , ruhların veya kamilerin bulunduğu mahzenler olarak Şinto tapınakları veya yakınında ibadet edilen fiziksel nesnelerdir. Tapınak Şintoizmi'nde kullanılan shintai, mitamashiro olarak da adlandırılabilir.
Shimenawa, Şintoizm'de ritüel arınma için kullanılan pirinç samanı veya kenevir ipinin uzunluklarıdır.
Kamidana, bir Şinto kamiyi korumak için sağlanan minyatür ev sunaklarıdır. En yaygın olarak kami ibadetinin evi olan Japonya'da bulunurlar.
Hakozaki Tapınağı, Japonya'nın Fukuoka kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, MS 923'te Daibu Hachiman Tapınağı'ndan kami Hachiman'ın ruhunun transferi ile kurulmuş olup Higashi semtinde yer almaktadır.
Usa Jingū, Japonya'nın Usa kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, 8. yüzyılda kurulmuş olup Hachiman-jin olarak tanrılaştırılan İmparator Ōjin'in, kendisine adanan tüm sitelerde kutsal olduğu söylenir ve bunların ilki ve en erkeni 8. yüzyılın başlarında Usa'daydı. Usa Jingū, uzun zamandır İmparatorluk himayesinin alıcısı olmuştur ve prestiji Ise'den sonra ikinci olarak kabul edilmektedir.
Kegare (穢れ・汚れ, kirlilik, pisletme) kirlilik ve pisletmeye işaret eden bir Japonca terimdir; özellikle şintoizm inancında önemli bir yere sahiptir. Kegare'nin tipik nedenleri her türlü ölü bedenle olan etkileşim, doğum, hastalık, adet döngüsü, ve tecavüz gibi eylemlerdir. Şintoizm'de kegare birey tarafından düzeltilmesi gereken bir çeşit tsumi'dir. Kegare durumundan arınmak için misogi ve harae gibi arınma ritüellerinden geçmek gerekir. Kegare yalnızca bu durumdan etkilenen bireyin üzerinde kötü bir etkiye sahip değildir, aynı zamanda ait olduğu toplum üzerinde de kötü bir etkiye sahip olduğuna inanılır.
Omikuji, Japonya'da yapılan ilk Budist veya Şinto tapınaklarında kağıt şeritlerine yazılan rastgele fallardır. Genellikle küçük bir adak sunarak ve ortaya çıkan servetin iyi olmasını umarak bir kutudan rastgele bir tane seçerek alınır.
Shimogamo Tapınağı veya tam adıyla Kamo-mioya Tapınağı , Japonya'nın Kyoto kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, MS 6. yüzyılda kurulmuştur ve Sakyō semtinde yer almaktadır.
Kamigamo Tapınağı veya tam adıyla Kamo-wakeikazuchi Tapınağı , Japonya'nın Kyoto kentinde bulunan bir Şinto tapınağıdır. Tapınak, MS 678 yılında kurulmuştur ve Kita semtinde Kamo Nehri'nin kıyısında yer almaktadır.
