İçeriğe atla

Mikoloji

Şapkalı mantarlar bir tür mantar üreme organı olarak kabul edilir.

Mikoloji, taksonomileri, genetikleri, biyokimyasal özellikleri ve insanlar tarafından kullanımları da dahil olmak üzere mantarların incelenmesiyle ilgilenen biyoloji dalıdır. Mantarlar çıra, gıda, geleneksel ilaç kaynağı olabileceği gibi entojen, zehir ve enfeksiyon kaynağı da olabilir. Mikoloji, bitki hastalıklarının incelenmesi olan fitopatoloji alanına girer. İki disiplin birbiriyle yakından ilişkilidir, çünkü bitki patojenlerinin büyük çoğunluğu mantardır. Mikoloji alanında uzmanlaşmış bir biyoloğa mikolog denir.

Genel bakış

Mikoloji tarihsel olarak botaniğin bir dalı olarak kabul edilse de, 1969 yılında mantarların hayvanlarla yakın evrimsel ilişkisinin keşfedilmesi,[1] çalışmanın bağımsız bir alan olarak yeniden sınıflandırılmasıyla sonuçlanmıştır.[2] Öncü mikologlar arasında Elias Magnus Fries, Christiaan Hendrik Persoon, Heinrich Anton de Bary, Elizabeth Eaton Morse ve Lewis David de Schweinitz yer almaktadır. Tavşan Peter’in Masalı'nın yazarı Beatrix Potter da bu alana önemli katkılarda bulunmuştur.[3]

Pier Andrea Saccardo, kusurlu mantarları spor rengi ve biçimine göre sınıflandırmak için bir sistem geliştirmiş ve bu sistem DNA analizi ile sınıflandırmadan önce kullanılan birincil sistem haline gelmiştir. En çok, şapkalı mantarlar için kullanılan tüm isimlerin kapsamlı bir listesi olan Sylloge Fungorum adlı eseriyle ünlüdür.[4] Sylloge hala bu türden hem botanik Fungi alemi için kapsamlı hem de makul derecede modern olan tek çalışmadır.[]

Birçok mantar toksinler,[5] antibiyotikler[6] ve diğer ikincil metabolitler üretir. Örneğin, kozmopolit Fusarium cinsi ve bunların insanlarda ölümcül toksik aleukia salgınlarıyla ilişkili toksinleri Abraham Z. Joffe tarafından kapsamlı bir şekilde incelenmiştir.[7]

Mantarlar, mikorizalar, böcek simbiyontları ve likenler gibi simbiyont rolleriyle yeryüzündeki yaşam için temel öneme sahiptir. Birçok mantar, ahşabın daha dayanıklı bileşeni olan lignin gibi karmaşık organik biyomolekülleri ve ksenobiyotikler, petrol ve polisiklik aromatik hidrokarbonlar gibi kirleticileri parçalayabilmektedir. Mantarlar bu molekülleri ayrıştırarak küresel karbon döngüsünde kritik bir rol oynarlar.

Mantarlar ve oomisetler ve miksomisetler (cıvık mantar) gibi geleneksel olarak mantar olarak tanınan diğer organizmalar, bazıları hayvanlarda (insanlar dahil) ve bitkilerde hastalıklara neden olduğu için genellikle ekonomik ve sosyal açıdan önemlidir.[8]

Patojenik mantarların yanı sıra, birçok mantar türü farklı patojenlerin neden olduğu bitki hastalıklarının kontrolünde çok önemlidir. Örneğin, filamentli mantar cinsi Trichoderma türleri, etkili bitki hastalıkları yönetimi için kimyasal bazlı ürünlere alternatif olarak en önemli biyolojik kontrol ajanlarından biri olarak kabul edilmektedir.[9]

İlginç mantar türlerini bulmak için yapılan saha toplantıları, Woolhope Doğa Bilimcileri Saha Kulübü tarafından 1868 yılında düzenlenen ve "Mantarlar arasında bir gezinti [sic]" başlığını taşıyan bu tür ilk toplantıdan sonra "gezinti" olarak bilinir.[10]

Bazı mantarlar insanlarda ve diğer hayvanlarda hastalığa neden olabilir; hayvanları enfekte eden patojenik mantarların incelenmesi "tıbbi mikoloji" olarak adlandırılır.[11]

Tarihçe

İnsanların tarih öncesi çağlarda yiyecek olarak mantar toplamaya başladığına inanılmaktadır. Mantarlar hakkında ilk kez Euripides'in (MÖ 480-406) eserlerinde yazılmıştır. Yunan filozof Eresoslu Theofrastos (MÖ 371-288) belki de bitkileri sistematik olarak sınıflandırmaya çalışan ilk kişiydi; mantarlar belirli organları eksik bitkiler olarak kabul ediliyordu. Daha sonra Gaius Plinius Secundus (MS 23-79) Doğa Tarihi ansiklopedisinde yer mantarları hakkında yazmıştır.[12] Mikoloji kelimesi Antik Yunancadan gelmektedir: μύκης (mukēs), "mantar" anlamına gelir ve -λογία (-logia) eki "çalışma" anlamına gelir.

Mantarlar ve yer mantarları ne bitki, ne kök, ne çiçek, ne de tohumdur; yalnızca ağaçların, çürümüş odunların ve diğer çürüyen şeylerin fazla nemi ya da toprağıdır. Bu, tüm mantarların ve yer mantarlarının, özellikle de yemek için kullanılanların, en çok gök gürültülü ve yağışlı havalarda yetiştiği gerçeğinden açıkça anlaşılmaktadır.

—Jerome Bock (Hieronymus Bock), 1552[13]

Orta Çağ, mantarlar hakkındaki bilgi birikiminde çok az ilerlemeye sahne olmuştur. Ancak matbaanın icadı, yazarların mantarlar hakkında klasik yazarlar tarafından sürdürülen batıl inançları ve yanlış kanıları ortadan kaldırmasına olanak sağlamıştır.[14]

Britanya Mikoloji Topluluğunun 1913 yılındaki bir toplantısında çekilen grup fotoğrafı

Modern mikoloji çağının başlangıcı Pier Antonio Micheli'nin 1737 yılında yayınladığı Nova plantarum genera ile başlar.[15] Floransa'da yayınlanan bu ufuk açıcı çalışma, otların, yosunların ve mantarların sistematik sınıflandırmasının temellerini atmıştır. Her ikisi de 1729 tarihli olan ve halen geçerli olan Polyporus[16] ve Tuber[17] cins isimlerini ortaya atmıştır (ancak bu tanımlar daha sonra modern kurallara göre geçersiz olduğu için değiştirilmiştir).

Kurucu isimlendirme uzmanı Carl Linnaeus, 1753 yılında her organizma türünün bir cins ve türden oluşan iki kelimelik bir isme sahip olduğu (o zamana kadar organizmalar genellikle birçok kelime içeren Latince ifadelerle tanımlanırken) binomial isimlendirme sistemine mantarları da dahil etmiştir.[18] Bugün hala kullanılan Boletus[19] ve Agaricus[20] gibi çok sayıda tanınmış mantar taksonunun bilimsel isimlerini oluşturmuştur. Bu dönemde mantarlar hala bitkiler alemine ait olarak görülüyordu, bu nedenle Species Plantarum'da kategorize edildiler. Linnaeus'un mantar taksonomisi bitki taksonomisi kadar kapsamlı değildi, ancak sapı olan tüm solungaçlı mantarları Agaricus cinsi altında topladı.[21][22] Daha sonra düzinelerce farklı cinse ayrılan binlerce solungaçlı tür mevcuttur; modern kullanımında Agaricus yalnızca yaygın dükkan mantarı Agaricus bisporus ile yakından ilişkili mantarları ifade eder.[23] Örneğin, Linnaeus safran süt şapkasına Agaricus deliciosus adını vermiştir, ancak günümüzdeki adı Lactarius deliciosus'tur.[24] Öte yandan, tarla mantarı Agaricus campestris, Linnaeus'un yayınından bu yana aynı adı korumuştur.[25] İngilizce "agaric" kelimesi hala Linnaeus'un kelimeyi kullanımına karşılık gelen herhangi bir solungaçlı mantar için kullanılmaktadır.[23]

Mikoloji terimi ve onu tamamlayan mikolog terimi geleneksel olarak 1836 yılında M.J. Berkeley'e atfedilir.[26] Ancak mikolog, İngiliz botanikçi Robert Kaye Greville'in yazılarında Schweinitz'e atfen 1823 gibi erken bir tarihte ortaya çıkmıştır.[27]

Mikoloji ve ilaç keşfi

Yüzyıllar boyunca bazı mantarların Çin, Japonya ve Rusya'da halk ilacı olarak kullanıldığı belgelenmiştir.[28] Mantarların halk tıbbında kullanımı büyük ölçüde Asya kıtasında yoğunlaşmış olsa da, Orta Doğu, Polonya ve Belarus gibi dünyanın diğer bölgelerindeki insanların da mantarları tıbbi amaçlarla kullandığı belgelenmiştir.[29]

Mantarlar ultraviyole (UV) ışığa maruz kaldıklarında büyük miktarlarda D vitamini üretirler. Penisilin, siklosporin, griseofulvin, sefalosporin ve psilosibin, küflerden veya diğer mantarlardan izole edilmiş ilaçlara örnektir.[30][31]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Whittaker RH (10 Ocak 1969). "New concepts of kingdoms of organisms: evolutionary relations are better represented by new classifications than by the traditional two kingdoms". Science. 163 (3863). ss. 150-160. doi:10.1126/science.163.3863.150. PMID 5762760. 
  2. ^ Woese CR, Kandler O, Wheelis ML (June 1990). "Towards a natural system of organisms: proposal for the domains Archaea, Bacteria, and Eucarya". Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America. 87 (12). ss. 4576-4579. Bibcode:1990PNAS...87.4576W. doi:10.1073/pnas.87.12.4576. PMC 54159 $2. PMID 2112744. 
  3. ^ Casadevall A, Kontoyiannis DP, Robert V (July 2019). "On the Emergence of Candida auris: Climate Change, Azoles, Swamps, and Birds". mBio (İngilizce). 10 (4). ss. 1786-1787. doi:10.3201/eid2509.ac2509. PMC 6711238 $2. PMID 31337723. 
  4. ^ Saccardo, P. A.; Saccardo, P. A.; Traverso, G. B.; Trotter, A. (1882). Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum. Patavii: sumptibus auctoris. 26 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2024. 
  5. ^ Wilson BJ (1971). Ciegler A, Kadis S, Ajl SJ (Ed.). Microbial Toxins, Vol. VI Fungal Toxins. New York: Academic Press. s. 251. 
  6. ^ Brian PW (1951). "Antibiotics produced by fungi". The Botanical Review. 17 (6). ss. 357-430. Bibcode:1951BotRv..17..357B. doi:10.1007/BF02879038. ISSN 0006-8101. 
  7. ^ E.g. Joffe AZ, Yagen B (1978). "Intoxication produced by toxic fungi Fusarium poae and F. sporotrichioides on chicks". Toxicon. 16 (3). ss. 263-273. doi:10.1016/0041-0101(78)90087-9. PMID 653754. 
  8. ^ De Lucca AJ (March 2007). "Harmful fungi in both agriculture and medicine". Revista Iberoamericana de Micologia. 24 (1). ss. 3-13. PMID 17592884. 
  9. ^ Ruano-Rosa, David; Prieto, Pilar; Rincón, Ana María; Gómez-Rodríguez, María Victoria; Valderrama, Raquel; Barroso, Juan Bautista; Mercado-Blanco, Jesús (1 Haziran 2016). "Fate of Trichoderma harzianum in the olive rhizosphere: time course of the root colonization process and interaction with the fungal pathogen Verticillium dahliae". BioControl (İngilizce). 61 (3). ss. 269-282. doi:10.1007/s10526-015-9706-z. ISSN 1573-8248. 
  10. ^ Anon (1868). "A foray among the funguses". Transactions of the Woolhope Naturalists' Field Club. Cilt 1868. Woolhope Naturalists' Field Club. ss. 184-192. 6 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2018. 
  11. ^ San-Blas G, Calderone RA, (Ed.) (2008). Pathogenic Fungi. Caister Academic Press. ISBN 978-1-904455-32-5. 22 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2008. 
  12. ^ Pliny the Elder. "Book 19, Chapter 11" [Natural History]. www.perseus.tufts.edu. 4 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2021. 
  13. ^ De stirpium maxime earum quae in Germania nostra nascuntur, usitatis nomenclaturis. Strasbourg. In Ainsworth 1976, s. 13 quoting Buller AH (1915). "Micheli and the discovery of reproduction in fungi". Transactions of the Royal Society of Canada. 3. Cilt 9. ss. 1-25. 
  14. ^ Ainsworth 1976, s. 13.
  15. ^ Ainsworth 1976, s. 4.
  16. ^ "the Polyporus P. Micheli page". www.indexfungorum.org. 4 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  17. ^ "the Tuber P. Micheli page". www.indexfungorum.org. 15 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  18. ^ Kibby, Geoffrey (2017). Mushrooms and Toadstools of Britain & Europe (İngilizce). Geoffrey Kibby. ss. 14-15. ISBN 978-0-9572094-2-8. 
  19. ^ "the Boletus L. page". www.indexfungorum.org. 11 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  20. ^ "the Agaricus L. page". www.indexfungorum.org. 7 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  21. ^ "Home". fmhibd.library.cmu.edu. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  22. ^ Linné, Carl von; Linné, Carl von; Salvius, Lars (1753). Caroli Linnaei ... Species plantarum :exhibentes plantas rite cognitas, ad genera relatas, cum differentiis specificis, nominibus trivialibus, synonymis selectis, locis natalibus, secundum systema sexuale digestas... 1st. 2. Holmiae: Impensis Laurentii Salvii. s. 1171. 6 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  23. ^ a b Læssøe, Thomas; Petersen, Jens Henrik (22 Ekim 2019). Fungi of Temperate Europe (İngilizce). Princeton University Press. s. 500. ISBN 978-0-691-18037-3. 12 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. Page 8 defines the word "agaric" and page 500 gives the modern definition of Agaricus 
  24. ^ "the Agaricus deliciosus L. page". www.speciesfungorum.org. 1 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  25. ^ "the Agaricus campestris L. page". www.speciesfungorum.org. 16 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  26. ^ Ainsworth 1976, s. 2.
  27. ^ Greville, Robert Kaye (April 1823). "Observations on a New Genus of Plants, belonging to the Natural Order Gastromyci". The Edinburgh Philosophical Journal. 8 (16). s. 257. 
  28. ^ Sullivan, Richard. Medicinal Mushrooms: Their therapeutic properties and current medical usage with special emphasis on cancer treatments. s. 5. 29 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  29. ^ Shashkina, M. Ya.; Shashkin, P. N.; Sergeev, A. V. (1 Ekim 2006). "Chemical and medicobiological properties of chaga (review)". Pharmaceutical Chemistry Journal (İngilizce). 40 (10). ss. 560-568. doi:10.1007/s11094-006-0194-4. ISSN 1573-9031. 12 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2024. 
  30. ^ "Fungal Bioactive Metabolites of Pharmacological Relevance | Frontiers Research Topic". www.frontiersin.org. 26 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021. 
  31. ^ "Aspergillus alliaceus - an overview | ScienceDirect Topics". www.sciencedirect.com. 9 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021. 

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Mantarlar</span> ökaryot âlemi

Mantarlar, çok sayıda çok hücreli ve tek hücreli ökaryotik canlıyı kapsayan bir biyolojik âlemin adıdır. Maya gibi mikroorganizmalardan, küf ve şapkalı mantarlara kadar pek çok üyesi olan bu canlılar grubu, halk arasında genellikle sadece şapkalı mantarları tanımlamak için kullanılır. Biyoloji alanında mantarları inceleyen bilim dalına mikoloji denir.

<span class="mw-page-title-main">Sinek mantarı</span>

Amanita muscaria, sinek mantarı veya gelin mantarı, Amanita cinsine bağlı zehirli bir mantar türüdür. Gençlerin halüsinasyon görme amacıyla veya yanlışlıkla yenilebilir düşüncesiyle yiyeceklere katılmasıyla zehirlenmeler görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Amanitaceae</span>

Amanitaceae, Agaricales takımına bağlı bir mantar familyasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Bitki</span> ökaryotik, ağaçlar, çiçekler, otlar, yosunlar ve benzeri organizmaları içinde bulunduran çok büyük bir canlılar alemi

Bitkiler, ağırlıklı olarak fotosentetik ökaryot canlılardır. Tarihsel olarak bitkiler alemi, algler ve mantarlar da dahil olmak üzere hayvan olmayan tüm canlıları kapsarken, günümüzde mevcut tüm tanımlamalar prokaryotları, mantarları ve bazı algleri hariç tutar. Tanımlamalardan birine göre: Çiçekli bitkiler, kozalaklı bitkiler ve diğer açık tohumlular, eğrelti otları ve benzerleri, boynuz otları, ciğer otları, kara yosunları ve yeşil algler hep birlikte Viridiplantae adı verilen kladı oluştururlar. Buna kırmızı ve esmer algler dahil değildir.

<span class="mw-page-title-main">Chytridiomycota</span>

Kitridler, mantarlar aleminde yer alan bir şubedir. Adını, spor yapılarının benzerliğinden dolayı, Yunanca "küçük kap" anlamına gelen Chytridiondan almaktadır. Kitridler aslında protistlerdir ve çoğunlukla bir takımı olan Chytridiales'in üyeleri için Kitridler terimi kullanılır. 5 takım içinde, 127 cinsde, yaklaşık olarak 1000 kitrid türü tanımlanmıştır.

<i>Cordyceps</i>

Cordyceps Cordycipitaceae familyasına bağlı bir cinstir. Tüm türleri endoparazit olup, genel olarak böcekler ve eklem bacaklıların üzerinde yaşarlar. Bazı türleri ise yaşamlarını, başka mantar türlerinin üzerinde sürdürür.

<i>Clitocybe</i> Tricholomataceae familyasından bir mantar cinsi

Clitocybe Tricholomataceae familyasında sınıflandırılan ve beyaz, kirli beyaz, ten rengi, krem rengi, pembe ya da açık sarı renkli sporları olan, lamelleri sap boyunca uzanan ve soluk beyazdan kahverengi ya da leylak rengine kadar çeşitli renklerde olan bir mantar cinsidir. Asıl olarak saprotrof olan bu mantarlar orman tabanındaki atık maddeleri ayrıştırır. Çok yaygın olan bu cinste 300 kadar tür olduğu tahmin edilmektedir.

<i>Alternaria</i>

Alternaria, Pleosporaceae familyasına bağlı bir mantar cinsidir.

<i>Omphalotus nidiformis</i>

Omphalotus nidiformis veya hayalet mantar, Omphalotus cinsine mensup lamelli bir topuzlu mantar türüdür. Başlıca görüldüğü yerler Avustralya'nın güneyi ile Tasmanya olsa da, 2012 ve 2018'de Hindistan'da da görülmüştür. Krem renkli şapkaları; turuncu, kahverengi, mor veya mavimsi siyah renklerinin tonlarıyla örtülü olan yelpaze veya huni biçimindeki basidiokarpları bir uçtan öbür uca 30 cm'ye kadar ulaşmaktadır. Beyaz veya krem renkli lamelleri, 8 cm'ye kadar ulaşan ve tabana doğru kalınlığı azalan sapından aşağı uzanır. Mantar hem çürükçül hem de parazitlerdir ve basidiokarpları genellikle farklı türlerdeki ölü veya ölmekte olan ağaçların üst üste binen yığınlarında büyür.

<span class="mw-page-title-main">Clavicipitaceae</span>

Clavicipitaceae, Hypocreales takımından parazitik mantarların bir familyasıdır. 2008 yılında familyaya tahmini olarak 43 cins yerleştirdi ancak son çalışmalar bu sayıyı 97'ye çıkarmıştır. Bu gruptaki mantarlar; böcekler, örümcekler, bitkiler üzerinde parazit olarak yaşarlar. Ekonomik açıdan değerli bitkileri konak olarak kullandıkları için önem taşırlar. Bazı bitkilerde rastlanan ergolin alkaloidlerinin sentezi ile ilişkilendirilmektedirler.

<span class="mw-page-title-main">Annie Lorrain Smith</span> İngiliz likenolog

Annie Lorrain Smith onlarca yıl ders kitabı olarak kullanılan Lichens (1921)'ın yazarı olan bir likenolog. Aynı zamanda bir mikolog ve iki dönem başkan olarak görev yaptığı İngiliz Mikoloji Derneği nin kurucu üyesiydi.

<span class="mw-page-title-main">Opisthokont</span>

Opisthokontlar, hem hayvan hem de mantar alemlerini içeren geniş bir ökaryot grubudur. Daha önce "Fungi / Metazoa grubu" olarak adlandırılan opisthokontlar, genellikle bir sınıf olarak tanınır. Opisthokontlar, Apusomonadida ve Breviata ile birlikte daha büyük Obazoa kladını oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Holozoa</span>

Holozoa, hayvanları ve en yakın tek hücreli akrabalarını içeren ancak mantarları hariç tutan bir canlı grubudur. Holozoa ayrıca tunik cinsi Distaplia için kullanılan eski bir isimdir.

<span class="mw-page-title-main">Filozoa</span>

Filozoa, Opisthokonta içindeki monofiletik bir gruptur. Bunlar hayvanları ve onların en yakın tek hücreli akrabalarını içerir.

<span class="mw-page-title-main">Filasterea</span>

Filasterea, Ministeria ve Capsaspora'yı içeren önerilen bir bazal Filozoan kladıdır. Choanoflagellatea ve Hayvanların grubu olan Choanozoa'nın kardeş grubudur. İlk 2008'de olarak Shalchian-Tabrizi ve diğerleri tarafından, düzinelerce gen ile filogenomik bir analize dayanarak önerilmiştir. Filasterea'nın Opisthokonta'da Metazoa ve Choanoflagellata'dan oluşan klanın kardeş grubu olduğu bulundu; bu bulgu, ek, daha fazla takson açısından zengin, filogenetik analizlerle daha da doğrulandı.

<span class="mw-page-title-main">Holomycota</span>

Holomycota veya Nucletmycea, Holozoa'nın kardeş grubu olan temel bir Opisthokont klanıdır. Cristidiscoidea ve mantar (fungi) aleminden oluşur. Holomycota'nın en eski soyu olarak nükleeriidlerin, tek hücreli serbest yaşayan fagotrofik amiplerin konumu, hayvanların ve mantarların bağımsız olarak ortak bir tek hücreli atadan karmaşık çok hücreliliği edindiğini ve ozmotrofik yaşam tarzının daha sonra ortaya çıktığını göstermektedir. bu ökaryotik soyun ayrışmasında. Opisthosporidians, aphelidleri, Microsporidia ve Cryptomycota, üç endoparazit grubunu içeren yakın zamanda önerilen bir taksonomik gruptur.

<i>Agaricus</i>

Agaricus, dünya çapında 300'den fazla üyesi olan, hem yenilebilir hem de zehirli türler içeren bir mantar cinsidir. Cins, yaygın ("düğme") mantarı ya da kültür mantarı ve Batı'nın baskın kültür mantarı olan tarla mantarını da içerir.

<span class="mw-page-title-main">Miles Joseph Berkeley</span> İngiliz kriptogamist ve din adamı (1803-1889)

Miles Joseph Berkeley bitki patolojisi biliminin kurucuları arasında gösterilen İngiliz kriptogamist ve din adamı. Bitki bilim mahlası Berk.'tir.

MycoBank, yeni mikolojik adları ve kombinasyonları belgeleyen, sonunda açıklamalar ve resimlerle birleştirilen çevrimiçi bir veritabanıdır. Utrecht'teki Westerdijk Mantar Biyolojik Çeşitlilik Enstitüsü tarafından yürütülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">DNA barkodlama</span>

DNA barkodlama, DNA'nın belirli, kısa bir bölümü kullanılarak yapılan bir tür tanımlama yöntemidir. Organizmaların genomlarındaki küçük farklılıklardan faydalanarak tıpkı marketlerde satılan ürünlerin de üzerinde olduğu gibi o türe ait bir barkod oluşturulabilir. Bu "barkodlar" bazenleri bilinmeyen türleri tanımlamak, mümkün olduğu kadar çok taksonu kataloglamak veya tür sınırlarını belirlemek için geleneksel taksonomiyle karşılaştırmak amacıyla kullanılır.