İçeriğe atla

Miguel de Molina

Miguel de Molina
Miguel de Molina
Genel bilgiler
UnvanıMiguela
DoğumMiguel Frías de Molina
10 Nisan 1908
Málaga, Endülüs, İspanya
Ölüm4 Mart 1993 (84 yaşında)
Buenos Aires, Arjantin
Başladığı yerİspanyol İspanya
TarzlarFlamenko, Copla, Latin
MesleklerŞarkıcı, aktör
ÇalgılarVokal
Etkin yıllar1930'lar-1960'lar
Resmî sitehttp://www.fundacionmigueldemolina.org

Miguel Frías de Molina (10 Nisan 1908, Málaga, Endülüs, İspanya - 4 Mart 1993, Buenos Aires, Arjantin), İspanyol Flamenko şarkıcısı, aktör.

Yoksul bir muhitten gelen Molina, İspanya'nın en ünlü Flamenco şarkıcılarından biri olmayı başardı. O zamana kadar hiçbir yenilik getirilmediği için artık özgünlüğünü yavaş yavaş yitirmekte olan bu modası geçmeye yüz tutmuş geleneksel müzik türüne, çılgın dansları ve kendine has romantik şarkı söyleme tarzıyla taze bir soluk getirdi, Flamenko'yu adeta yeniden keşfetti. Geleneksel İspanyol halk müziği "Copla"yı Flamenko tarzıyla bütünleştirdi.

İspanya İç Savaşı sırasında Cumhuriyetçileri destekleyen Molina hayatı boyunca eşcinselliğini hiç gizleme gereği duymadı. Miguel de Molina, General Franko'nun diktatörlük rejimi sırasında ülkesi İspanya'yı terk etmeye zorlanınca Arjantin'e gitti. Çalışmalarına Buenos Aires'te sürgünde devam etti. 1993'teki ölümüne kadar bu ülkede yaşadı ve burada gömüldü. Bu Endülüslü şarkıcının en tanınmış şarkılarından bazıları "La Bien Pagá", "Ojos Verdes" ve "La hija de Don Juan Alba"dır.

Biyografisi

Çocukluğu

Miguel de Molina 10 Nisan 1908 tarihinde İspanya'nın Akdeniz kıyısındaki Endülüs Özerk Topluluğu içinde bulunan Málaga kentinde doğdu. Doğduğunda verilen adı Miguel Frías de Molina'ydı. Yatağa bağlı felçli babası, annesi, anneannesi, kızkardeşi ve dört teyzesiyle birlikte aynı evde yaşıyorlardı. Çocukluğu yoksul bir çevrede zorluklar içinde geçti. Ailesinin maddi durumu pek iyi değildi. O dönemdeki Endülüs'ün, toprak ağalarının egemenliğinde tarıma dayalı bir ekonomisi vardı ve dinin toplum üzerindeki etkisi oldukça belirleyiciydi. Büyük çoğunluğunun eğitim düzeyi düşük olan halk arasında hâla feodal ilişkiler egemendi. Küçük Miguel hayatın kendisi için çok zor geçeceğini anlamakta gecikmedi.

Sekiz yaşındayken arkadaşlarıyla oluşturdukları dans grubunda dört erkek iki de kız çocuğu vardı. Bu durumda üç çift oluşturmak mümkün olamayacağı için Miguel arkadaşlarının önerisi üzerine kız kıyafetleri giymeyi kabul etti ve böylelikle dans gösterilerine devam edebildiler. Karşı cinsin kıyafetlerini giyme durumu Miguel'e son derece doğal gelmişti. Bunda, içinde yaşadığı geniş ailede etrafının tamamiyle kadınlarla çevrelenmiş olmasının da etkisi vardır.

Oğlunun eğitimi ile ilgili kaygıları olan annesi, küçük Miguel'i bir din okuluna yazdırdı. Okulda rahiplerden biri Miguel'i dudaklarından öpmeye kalkışınca çok utanan çocuk rahibin alnına mürekkep hokkasıyla vurdu ve bu onun okuldan uzaklaştırılmasıyla sonuçlandı. Sonra nispeten daha rahat edeceği başka bir rahibe okuluna yazıldı. Tatillerde ve boş zamanlarında sokaklarda şekerleme satıyor, kazandığı parayla da açık havada düzenlenen çeşitli gösterileri izlemeye gidiyordu. Okulda yeterince fazla şey öğrendiğine kanaat getirerek 13 yaşında okuldan ayrılmaya ve yeni arayışlar için ailesinden ayrılmaya karar verdi.[1]

Sanat hayatı

Aynı bölgede yer alan Algeciras kentinde "Temiz Pepa" lakaplı bir muhabbet tellalı tarafından işletilen genelevde iş buldu. Genelevin yemeklerini pişiren Miguel aynı zamanda alışveriş ve temizlik işlerinden de sorumluydu. Bir gece burada çalışan hayat kadınlarından biri onunla yatmak istedi, ancak Miguel onunla cinsel ilişkiye giremedi. Karşı cinsle cinsel ilişkiyi kendi doğasına ve yetiştirilme tarzına aykırı bulmuştu. Miguel cinsel tercihini çok daha önceden belirlemişti. Eşcinsel eğilimleri giderek daha da belirgin hale geliyordu.

"Temiz Pepa" ve aşığı, Miguel'i Granada'da Manuel de Falla ve Federico García Lorca'nın birlikte düzenledikleri bir gösteriye davet ettiler. Miguel, sonradan şahsen tanışacağı ve şiirlerinden hayatı boyunca etkileneceği Lorca'ya karşı nedeni yüzeysel de olsa büyük bir hayranlık besliyordu. Genelevdeki işinden sıkılan Miguel önce Tetuán'a, oradan da Granada'ya gitti ve buralarda turistler için gösteriler düzenlemeye başladı. Ancak hâla yeteneklerini gösterememişti. Sempatik tavırları ve işini iyi yapması Sevilla'dan gelen bir izleyicinin dikkatini çekmeyi başardı. Miguel, Endülüs'ün merkezi Sevilla'da 1929'da düzenlenecek "uluslararası sergi" için bir davet aldı. Burada da turistler için gösterilerini sürdürdü.

20 yaşına yeni girmişti ve o günlerde Sevilla'da büyük sükse yapmış Samido adındaki bir Arap sanatçıyla ilk gerçek cinsel deneyimini yaşadı. Bu eşcinsel ilişkiyi hiç yadırgamadı, zira durumunu uzunca bir süredir kabullenmişti. Bundan sonra da eşcinselliğini ne bastırmaya çalıştı, ne de gizledi.

1930'da askere alınıp Madrid'e gönderilinceye kadar Sevilla'daki turistik gösteri işine devam etti. Askerdeyken önce Algeciras'a pasif göreve gönderildi, orada da "Temiz Pepa"nın özel bağlantıları sayesinde çürüğe ayrıldı ve erken terhis edildi.

Bir yıl sonra, 1931'de İspanya'da "İkinci Cumhuriyet" ilân edildiğinde, Miguel kendisini gösteri dünyasına profesyonel anlamda tam olarak adamaya karar vermişti. O günlerde seslendirdiği çok popüler olmuş "El día que nací yo" (Doğduğum Gün) ve "Ojos Verdes" (Yeşil Gözler) şarkılarıyla ve Manuel de Falla'nın eseri "El Amor Brujo" (Büyülü Aşk)'daki danslarıyla müzikal kişiliğini tam olarak bulmuş, "Miguel Frías" artık "Miguel de Molina" olmuştu. Sahnede giydiği, o döneme göre tuhaf bulunan dar ceketleri ve takı olarak kullandığı çiçekler, bir de ince ama asla yapmacık olmayan tavırları onun karakteristiği haline gelmişti.

Madrid'de büyük başarılar kazanmasına rağmen asıl sanatsal olgunluğuna Valensiya'da erişecektir. 1936'da patlayan İspanya İç Savaşı onu Barselona'da ilk filmini çekerken yakaladı. Bu film asla gösterime girmedi. O da Valencia'ya döndü ve yeni aldığı evinde annesiyle yaşamaya başladı. İç savaşa Cumhuriyetçiler safında katıldı, sanatçı olduğu için çeşitli cephelerde moral gösterilerinde yer aldı. Yıllar sonra Carlos Saura filmi Ay Carmela! (1990)'yı seyrettiğinde, filmde anlatılanların benzerini bizzat yaşadığını belirtmişti.[1]

Sürgüne gidiş

Savaşı Franko'nun Milliyetçi güçleri kazanınca, iç savaştaki pozisyonu nedeniyle şantaja uğradı, iş ruhsatının iptali tehdidiyle ucuz kontratlar imzalamak zorunda kaldı. Kontratını yenilemek istemeyince feci şekilde dövüldü ve işkenceye uğradı. Çalışma ruhsatı defalarca iptal edildi. Sonunda emeğinin sömürülmesine göz yumdu ve Valencia Xàtiva'da tekrar işe başladı, burada iyi dostluklar kurdu.

Engellemeler ve yasaklardan bıkan Miguel de Molina'nın bir an önce para kazanması gerekiyordu. 1942 yılında 34 yaşındayken bir arkadaşının yardımıyla pasaport çıkartarak Arjantin'in başkenti Buenos Aires'e gitti. Burada bazı filmlerde de rol aldı. Franko rejimi Arjantin'de de peşini bırakmadı, İspanya elçiliğinin baskısıyla hiçbir gerekçe gösterilmeden ülkeyi terk etmesi istendi, paralarına ve mal varlığına el kondu. Arjantin'i terkedip Meksika'ya gitti ancak burada da sorunlar peşini bırakmadı. Önceleri Meksika'daki her gösterisi büyük başarılar kazanıyordu. Ancak tiyatro salonlarını kontrol eden büyük sendikanın katı kurallarına uymak istemeyince Molina'nın gösterileri sert bir şekilde sabote edilmeye başladı.

Bu arada Arjantin'de hükûmet değişmişti. Eva Perón'dan kişisel bir davet alınca Buenos Aires'e döndü ve birçok yeni kontrat imzaladı. İşleri tekrar düzene girmişti. Bu sakin durum 14 yıl kadar sürdü.

Miguel de Molina 1957'de bir süreliğine İspanya'ya geri döndü. Tüm ülkeyi kapsayan gösteriler yaptı. Eşcinsel olduğu ve iç savaş sırasında Cumhuriyetçileri desteklediği şeklinde basında hakkında yapılan tüm aleyhte yayınlara katlanmak zorunda kaldı.[1] Basın, rencide etmek amacıyla, ona kadınlar için kullanılan[2] Miguela adını takmıştı.

Sanat hayatının sonu

Miguel de Molina, 1960 yılında 52 yaşındayken kendisini gösteri dünyasından emekli etti ve Arjantinde yaşamaya devam etti.

1992 yılı Aralığında 84 yaşındayken, İspanya Kralı Juan Carlos tarafından bağışlandı ve kendisi gibi Endülüslü olan Felipe González'in başında olduğu Sosyalist hükûmet İspanya adına kendisinden özür diledi ve itibarını iade etti. İspanya halk müziğine verdiği eşsiz katkı ve hizmetlerden ötürü bir de madalyayla ödüllendirildi. Bundan sadece üç ay sonra, 4 Mart 1993 tarihinde Buenos Aires'te 84 yaşındayken öldü. Buenos Aires'te genellikle sanatçıların defnedildiği La Chacarita mezarlığında yatmaktadır.[1][3]

Şarkıları

  • La Bien Paga (İyi Para)
  • Ojos Verdes (Yeşil Gözler) 1931
  • La hija de Don Juan Alba (Don Juan Alba'nın Kızı)
  • El día que nací yo (Doğduğum Gün) 1931
  • Trinia
  • Quintilla Gitana
  • Te Quiero
  • Te Lo Juro Yo
  • Nana Del Cabrerillo
  • Don Triquitraque
  • Aguita Del Querer
  • La Rosa Y El Viento
  • Mi Rita Bonita
  • El Zorongo
  • Sevillanas del Espartero
  • Niña Caracola
  • Mi Pena
  • Manolo Reyes
  • La Niña de La Ventera
  • El Perrillo
  • Dos Cruce
  • Catalina
  • Salomé
  • Bulerías
  • Anilla La Descará
  • Araceli, Flor de Nardo
  • El Avellanero
  • El Cariño Que Te Tengo

.[4]

Filmleri

  • 1940 - "Alhambra", İspanyol filmi.
  • 1952 - "Ésta es mi vida", Arjantin filmi.
  • 1956 - "Luces de candilejas", Arjantin filmi.

Kitaplar

  • "Botín de guerra: autobiografía", Miguel de Molina, Salvador Valverde, Alejandro Salad, Planeta, 1988.
  • "Miguel de Molina: La Copla Quebrada", Borja Ortiz de Gondra, Ñaque Editora, 2008.
  • "Miguel de Molina", José Blas Vega, Comunidad Autónoma, 2009.

Kaynakça

  1. ^ a b c d "Miguel De Molina" (İspanyolca). islaternura.com. 4 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2012. 
  2. ^ "Origin of Miguela" (İngilizce). nameberry.com. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mart 2012. 
  3. ^ "Miguel De Molina" (İngilizce). findagrave.com. 7 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2012. 
  4. ^ "Miguel De Molina / Songs" (İngilizce). allmusic.com. Erişim tarihi: 3 Mart 2012. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Eva Perón</span> Arjantinli oyuncu (1919-1952)

María Eva Duarte de Perón, Arjantin Başkanı Juan Domingo Perón'un ikinci eşidir. Arjantin halkının çok sevdiği Perón, İspanyolca "Küçük Eva" anlamına gelen Evita lakabıyla tanınırdı.

<span class="mw-page-title-main">Buenos Aires</span> Arjantinin başkenti ve en büyük şehri

Buenos Aires, resmî olarak Buenos Aires Özerk Şehri, Arjantin'in başkenti ve en büyük şehridir. Güney yarımkürenin Paris'i olarak da bilinen şehir, Güney Amerika kıtasının güneydoğu kıyısında, Río de la Plata'nın halicinin batı kıyısında yer almaktadır. "Buenos Aires", Türkçeye "güzel rüzgarlar" veya "güzel hava" olarak çevrilebilirse de, şehrin adı 16. yüzyıldaki kurucularının verdiği orijinal ad olan "Real de Nuestra Señora Santa Maria del Buen Ayre"ye dayanmaktadır. Bu adı Sardunya'daki Bonaria Madonna'dan almıştır. Aynı zamanda birkaç Buenos Aires eyaleti semtini de içeren Büyük Buenos Aires yerleşim bölgesi, yaklaşık 15,6 milyonluk nüfusuyla Amerika'nın en kalabalık beşinci metropol bölgesini oluşturmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Montevideo</span> Uruguayın başkenti

Montevideo, bir Güney Amerika ülkesi olan Uruguay'ın başkenti, en önemli limanı ve en büyük kentidir. Aynı zamanda en gelişmiş ve modern yönetim otoritelerinin var olduğu yerdir. Ülkenin parlamentosu bu kentte bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tango</span> Uruguay kökenli bir dans ve müzik türü

Tango, Buenos Aires, Arjantin ve Montevideo, Uruguay kökenli bir dans ve müzik türüdür. Dansla beraber gelişen müzik tarzı da aynı adla anılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Arjantin</span> Güney Amerikada yer alan bir ülke

Arjantin, resmî adıyla Arjantin Cumhuriyeti, topraklarının büyük bölümü Güney Amerika kıtasının güneyini kaplayan Güney Konisi’nde yer alan ülke. Arjantin 2.791.810 kilometrekare (1.077.924 sq mi)'lik toplam yüzölçümü ile Güney Amerika'da ikinci, dünyada ise en büyük sekizinci ülkedir. Kuzeyde Bolivya ve Paraguay, kuzeydoğuda Brezilya, batıda Şili, doğuda ise Uruguay komşusudur. Güneyini Drake Boğazı, batısını And Dağları ve doğusunu Atlas Okyanusu çevreler.

<span class="mw-page-title-main">Sevilla</span> İspanyanın Sevilla ilinde belediye

Sevilla, İspanya'nın güneybatı kesiminde Endülüs (Andalucía) özerk bölgesinin merkezi ve en büyük şehridir. Toplam nüfusu şehir merkezi ve kasabalar ile beraber 1.758.720'dir.

Arjantin 23 eyalete ve bir federal bölgeye bölünmüştür. Federal bölge ve tüm eyaletlerin kendi anayasaları bulunur ancak hepsi federal bir sistem altında birleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Cádiz</span> İspanyanın Cádiz ilinde belediye

Cádiz, İspanya'nın güneybatısında, Endülüs otonom bölgesinde yer alan bir liman kenti. İspanya donanmasının ev sahipliği yapmaktadır. Şehir, Endülüs'ün 8 ilinde biri olan Cádiz iline bağlı 44 belediyeden biridir. Aynı zamanda Cadiz İli'nin başkentidir.

<span class="mw-page-title-main">Buenos Aires (eyalet)</span>

Buenos Aires eyaleti, 2007 yılı tahminlerine göre on beş milyona yaklaşan nüfusuyla Arjantin'in en kalabalık eyaletidir. Ülkenin doğusunda ve merkez bölgesinde yer alan eyalet Córdoba, La Pampa, Río Negro, Entre Ríos ve Santa Fe eyaletleriyle komşudur. Buenos Aires içinde yer alan Buenos Aires Özerk Şehri eyalete bağlı değildir ve federal bir bölgedir. Eyalet başkenti La Plata şehridir.

<span class="mw-page-title-main">José Miguel Carrera</span> Şilili general

José Miguel Carrera Verdugo, Güney Amerikalı milli kahraman ve Şilili politikacı.

<span class="mw-page-title-main">Miguel Hernández</span>

Miguel Hernández Gilabert, 20. yüzyıl İspanyol edebiyatında özel bir öneme sahip şair ve drama yazarıdır. Geleneksel olarak adı 1936 Nesli'yle anılmış olsa da, Miguel Hernández, Alonso Damaso tarafından 1927 Nesli'ne olan yakınlığı sebebiyle "1927 Nesli'nin ışığı" olarak adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Alejandro Casona</span>

Alejandro Casona 1927 Nesli'ne bağlı İspanyol şair ve oyun yazarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Amelia Bence</span> Arjantinli oyuncu

Amelia Bence, Arjantinli aktris.

<span class="mw-page-title-main">Domingo Faustino Sarmiento</span> Arjantinli siyasetçi (1811-1888)

Domingo Faustino Sarmiento, Arjantinli aktivist, entelektüel, yazar, devlet adamı ve Arjantin'in altıncı devlet başkanı. Yazıları, gazetecilikten otobiyografiye, siyaset felsefesine ve tarihçiliğe kadar çok çeşitli tür ve konuyu kapsamıştır. On dokuzuncu yüzyıl Arjantininde büyük etkisi olan 1837 Kuşağı olarak bilinen bir grup entelektüel grubunun üyesiydi. Eğitim konularıyla özellikle ilgilendi ve aynı zamanda bölgenin edebiyatı üzerinde önemli bir etkiye sahipti.

<span class="mw-page-title-main">Arjantin edebiyatı</span>

Arjantin edebiyatı, Arjantin'deki yazarların ürettiği edebi eserler kümesidir. Jorge Luis Borges, Julio Cortázar, Leopoldo Lugones ve Ernesto Sabato gibi ünlü yazarlarla birlikte İspanyolca konuşulan dünyanın en üretken, ilgili ve etkili edebiyatından biridir.

Carmen Amaya (d. 2 Kasım 1913 veya 1 Kasım 1915 veya 1918, Barselona- ö. 19 Kasım 1963, Barselona) İspanyol çingene flamenko dansçısı ve şarkıcı.

<span class="mw-page-title-main">Miguel Ángel Castellini</span> Arjantinli boksçu

Miguel Ángel Castellini, Arjantinli profesyonel boksör.

<span class="mw-page-title-main">José Pampuro</span> Arjantinli siyasetçi

José Juan Bautista Pampuro, Arjantinli siyasetçi ve fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">La Chunga</span>

Micaela Flores Amaya, La Chunga, İspanyol flamenko dansçısı ve naif sanat ressamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Enrique Pinti</span> Arjantinli karikatürcü ve oyuncu

Enrique Pinti, Arjantinli aktör ve komedyendir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.