Michel Sogny
Michel Sogny | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 21 Kasım 1947 Pau, Fransa |
| Meslek | Piyanist, besteci, pedagog, yazar |
| Resmî site | michelsogny.ch |
Michel Sogny (21 Kasım 1947, Pau, Fransa), Macar asıllı Fransız piyanist, besteci, pedagog ve yazar.[1][2] Sogny, piyano öğretmek için yeni bir yaklaşım geliştirmiştir.[1] Yaklaşımında, her yaştan birçok öğrencinin bu enstrümanı çalışmaktan zevk almasını sağladı. Çünkü piyano çalmanın genellikle çocukluk döneminde öğretilmediği takdirde ulaşılamaz olduğu düşünülmektedir.[3]
Hayatı
Michel Sogny, Jules Gentil ve Yvonne Desportes yönetiminde piyano eğitimi aldığı École Normale de Musique de Paris'e katıldı. Psikoloji alanında yüksek lisans derecesi, edebiyat alanında lisans derecesi ve felsefe alanında doktora derecesi bulunmaktadır. Bunları 1974 yılında Vladimir Jankélévitch yönetiminde Sorbonne'da tamamlamıştır.[] Sogny ayrıca SOS Talents Foundation'ın da kurucusudur.
Valéry Giscard d'Estaing ve Franz Liszt'in büyük torununun kızı Blandine Ollivier de Prévaux ile birlikte Sogny, Franz Liszt Fransız Derneği'nin kurucu üyelerinden biriydi.[4]
Piyano metodu
Sogny'nin metodolojisi, günümüzde Paris ve Cenevre'deki okullarında öğretilmektedir. 1974'ten beri 20.000'den fazla öğrenci Sogny'nin yöntemiyle piyanoda ustalaşmıştır.[5][6] Yöntem iki ana bileşenden oluşur: Yöntem, Küçük egzersizleri temsil eden didaktik çalışmalar – Prolégomènes olmak üzere iki ana bileşenden oluşur.[7] Polégomènes, müzikal senfoni ve ses algısını geliştirir.[8] İkincisi ise, el hareketleri ve pozisyonlar olarak teknik becerilerin geliştirilmesine odaklanılan etüt döngüsünden oluşur.[9]
Sogny'nin piyano metodolojisine yetişkin olarak başlayan öğrencilerinden biri, Fransızca profesörü Michel Paris idi.[10] Sogny'nin 4 yıllık metodoloji kursunu tamamladıktan sonra 30 yaşında Kültür Bakanlığı himayesinde Théâtre des Champs-Élysée'de bir solo konser verdi.[11] Michel Sogny'nin bir diğer başarılı öğrencisi ise, 1983 ve 1984'te Théâtre des Champs-Élysée'de sahne alan Claudine Zévaco idi.[12]
1981'de Senato, metodolojinin tüm Fransa'da tanıtılmasını tartışmak için Kültür Bakanı Jack Lang'e resmî olarak hitap etti.[]
Eserleri
Besteleri
Michel Sogny, kendi metodolojisini temel aldığı piyano için didaktik eserlerin yazarıdır. En tanınmış eserlerinden bazıları şunlardır: Prolégomènes à une Eidétique Musicale, Les Paralipomènes à une Eidétique Musicale ve Études pour piano. Aynı zamanda müzik bestelerinin de yazarıdır: Furia, Triptyque, Entrevisions, Dérive, Tribute to Liszt, Aquaprisme, Réminiscentiel, Three Pieces in the Macar Style, Two Concert Studies, Reviviscence.
Yazılı eserleri
- L'admiration créatrice chez Liszt, ed. Buchet-Chastel (1975)
- Le solfège sans soupir, ed. Sirella (1984)
- Abrégé de solfège, ed. Sirella
- La méthode en question(s), ed. Sirella
- La méthode en action, ed. Sirella
- Initiation à l'art de la composition musicale, ed. Sirella
- Le pédagogue virtuose – livre de l'enseignant, ed. Sirella
- La Musique en Questions, entretiens avec Monique Philonenko Ed. Michel de Maule (2009)
- "L'adulte prodige – Le rêve au bout des doigts" Editions France-Empire (2013)
- De Victor Hugo à Dostoïevski – Entretiens philosophiques avec Alexis Philonenko, éditions France-Empire (2013)
Ödülleri
- Onur Nişanı, Gürcistan(2017)
- Litvanya'nın İsviçre Fahri Konsolosu
- UNESCO Onur Diploması (1994)
- Birleşmiş Milletler Barış Madalyası (1986)
Kaynakça
- ^ a b "Michel Sogny, la musique sans soupir". LEFIGARO (Fransızca). 22 Nisan 2010. 27 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2023.
- ^ Classique, Radio (1 Aralık 2015). "L'art et la Méthode de Michel Sogny". Radio Classique (Fransızca). 17 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2023.
- ^ Sogny, Michel, ... (2013). L'adulte prodige : le rêve au bout des doigts. Impr. Jouve). Chaintreaux: Éd. France-Empire monde. ISBN 978-2-7048-1185-4. OCLC 852229652.
- ^ Association française Franz Liszt 1972 », Documentation Association Franz Liszt, octobre 1972
- ^ "Les antiques accords de Michel Sogny". LEFIGARO (Fransızca). 2 Mayıs 2014. 3 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2023.
- ^ "de la musique - Éditions Michel de Maule". studylibfr.com (Fransızca). 10 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2023.
- ^ François Lancel, "En avant la musique", Le Parisien, mai 1981
- ^ Stephan Friedrich, "L'Art et la Méthode", Classica L'Express", décembre 2015, p. 4
- ^ Georges Hilleret, "Le bonheur de jouer Bach après quelques mois de pratique", Télé 7 Jours, 26 mai 1984
- ^ Stephan Friedrich, "Michèle Paris – L'adulte prodige", Classica L'Express, décembre 2014, p. 9
- ^ Edgar Schneider, "Jours de France", Le Carnet de la Semaine, 3 mai 1980
- ^ "En Bref- Récital à la Fondation Cziffra", Le Monde, 26 mai 1984
